కారుణ్య మరణం

కారుణ్య మరణం (English: Euthanasia) చికిత్స లేదని వైద్యులు పేర్కొంటున్న ఒక వ్యాధితో బాధపడుతున్న వ్యక్తి తనను చట్టబద్ధంగా చంపమంటూ చేసుకునే విన్నపం, ఎప్పుడు కావాలనుకుంటే అప్పుడు చనిపోవచ్చంటూ చట్టం అనుమతి ఇచ్చే కోర్టుతీర్పు.^[1]^[2]

పదచరిత్ర మార్చు

పదచరిత్ర చరిత్ర నుండి అరువు తెచ్చుకున్న ఇతర పదాల మాదిరిగా, "కారుణ్య మరణం" వాడకాన్ని బట్టి వేర్వేరు అర్థాలను కలిగి ఉంది. "కారుణ్య మరణం" అనే పదాన్ని మొట్టమొదటిసారిగా ఉపయోగించడం చరిత్రకారుడు సుటోనియస్‌కు చెందినది, అగస్టస్ చక్రవర్తి "అతని భార్య లివియా త్వరగా, బాధ లేకుండా మరణించడం ఎలా అనుభవించాడో" వివరించాడు. "కారుణ్య మరణం" అనే పదాన్ని 17 వ శతాబ్దంలో ఫ్రాన్సిస్ బేకన్ ఒక వైద్య సందర్భంలో ఉపయోగించారు, ఇది సులభమైన, నొప్పిలేకుండా, సంతోషకరమైన మరణం. శరీరం, ఆత్మ " ఆధ్యాత్మిక భావనను వేరు చేయడానికి అనే పదాన్ని - కారుణ్య మరణంని ఉపయోగించారు. ప్రస్తుత వాడుకలో, కారుణ్య మరణం "నొప్పిలేని ప్రేరణ యొక్క శీఘ్ర మరణం"గా నిర్వచించబడింది. ఏది ఏమయినప్పటికీ, ఈ విధానం ఆక్స్ఫర్డ్ ఇంగ్లీష్ డిక్షనరీ "కోలుకోలేని బాధాకరమైన వ్యాధి , కోలుకోలేని కోమాతో రోగిని నొప్పిలేకుండా చంపడం"తో అవసరమైన పరిస్థితిని కలుపుకొని నిర్వచనం కారుణ్య మరణం. మరణం ప్రమాదానికి బదులుగా ఉద్దేశించబడింది, ఉద్దేశం యొక్క చర్య "దయగల మరణం" అయి ఉండాలి. ఇక్కడ కారుణ్య మరణం "జీవితాన్ని అంతం చేయాలనే ఉద్దేశ్యపూర్వక ఉద్దేశ్యంతో అవాంఛనీయమైన బాధల నుండి ఉపశమనం పొందడం" అని నిర్వచించబడింది. సాధ్యమైనంత సున్నితమైన నొప్పిలేకుండా ఉన్న మార్గాలను ఉపయోగించుకోవాలి" చాలా సున్నితమైన నిశ్శబ్ద మరణం అని పేర్కొంది. ప్రస్తుత యుగంలో ఆత్మహత్య కారుణ్య మరణం మరింత అంగీకరించబడ్డాయి. ఇతర సంస్కృతులు భిన్నమైన విధానాలను తీసుకున్నాయి: ఉదాహరణకు, జపాన్‌లో, ఆత్మహత్య సాంప్రదాయకంగా పాపంగా చూడబడదు, ఇది గౌరవం విషయంలో ఉపయోగించబడుతుంది తదనుగుణంగా, కారుణ్య మరణం యొక్క అవగాహన ప్రపంచంలోని ఇతర ప్రాంతాల నుండి భిన్నంగా ఉంటుంది.^[3]

బ్రిటన్ కోర్టులో మొదటిసారిగా మార్చు

సోక్రటీసు కారుణ్య మరణం

టోనీ నిక్లిన్సన్ అనే 58 ఏళ్ల వ్యక్తి చాలాకాలంగా లాక్డ్-సిండ్రోమ్ అనే వ్యాధితో బాధపడుతున్నారు. దెబ్బమీద దెబ్బ అన్నట్లు 2005లో వచ్చిన పక్షవాతంతో అవయవాలన్నీ చచ్చుబడిపోయాయి. ఆ తర్వాత గొంతు కూడా పడిపోయింది. అయితే, వ్యాధి సోకిన వారి అవయవాలన్నీ చచ్చుబడిపోతాయి కానీ, బుద్ధి వివేకాలు పూర్తిస్థాయిలో సాధారణ వ్యక్తులకున్నట్లే ఉంటాయి.

అడుగు తీసి అడుగే వేయలేని దుస్థితితో పూర్తిగా కుటుంబ సభ్యుల మీదనే ఆధారపడి బతుకుతున్న టోనీ ఇక తన బతుకుకు ఇక అర్థం లేదనుకున్నారు. కుటుంబానికి భారం కాకుండా బలవంతంగా తనువు చాలించాలనుకున్నారు. అయితే, అందుకు అతని శరీరం సహకరించలేదు. ఆయన చనిపోవడానికి కూడా ఇతరుల సాయం కావాల్సి వచ్చింది. కానీ, అది హత్యానేరం కిందకొస్తుందంటూ ఆయన చనిపోవడానికి ఎవరూ ముందుకు రాలేదు.

చివరకు ఆయన కోర్టును ఆశ్రయించారు. ఎవరయినా వైద్యుడు తనను న్యాయబద్ధంగా చంపేందుకు కోర్టు అనుమతిని మంజూరు చేయాలంటూ విన్నవించుకున్నారు. అయితే, దీన్ని ఆ దేశ న్యాయశాఖ వ్యతిరేకించింది. టోనీని చంపడానికి అంగీకరించడమంటే ప్రపంచానికి తప్పుడు సంకేతాలు పంపడమేనంటూ వాదించింది. టోనీని చూసి రేపు భవిష్యత్తులో మరింతమంది తమను చంపేయాలంటూ ఆస్పత్రుల ముందు బారులు తీరుతారని పేర్కొంది.

ఈ కారణంగా తమ హత్యానేర చట్టాన్ని సమూల మార్పులు చేయాలంటూ కోర్టుకు తెలియచేసింది. నిక్లిన్సన్ తన కేసు విచారణ సందర్భంగా ఒక ప్రత్యేక ఎలక్ట్రానిక్ పరికరం సాయంతో కోర్టులో వాదించారు. తన మనోభావాలను పూసగుచ్చినట్లు న్యాయమూర్తి ఎదుట తెలియచేసారు. "నా జీవితం నిస్సారమయిపోయింది.. నికృష్టమయిన జీవితం గడుపుతున్నాను... భవిష్యత్తుకు అర్థమే మారిపోయింది.. గౌరవాన్ని కోల్పోయిన ఈ బతుకును నేను భరించలేను," అని తన మనోభావాలను నాలుగు ముక్కల్లో న్యాయమూర్తి హృదయానికి హత్తుకునేలా చెప్పారు. టోనీ మాటలతో ఏకీభవించిన కోర్టు ఆయనకు తన తనువు చాలించడానికి హక్కుందని పేర్కొంది.^[4]

ప్రారంభ కారుణ్య మరణం మార్చు

టెర్మినల్ క్యాన్సర్ వంటి టెర్మినల్ అనారోగ్యంతో ఎవరైనా బాధపడుతుంటే, ఆత్మహత్య ద్వారా వారి బాధను అంతం చేసే హక్కు వారికి ఉండాలి. "కారుణ్య మరణం" ద్వారా ఆత్మహత్య చేసుకున్న మొదటి "ప్రముఖ అమెరికన్"గా అడ్లెర్ నిలిచాడు. దీర్ఘకాలిక అనారోగ్యంతో బాధపడుతున్నారు. ఇంగర్‌సోల్ అడ్లెర్ ఇద్దరూ స్వచ్ఛంద అనాయాసంతో బాధపడుతున్న పెద్దల నుండి వచ్చే టెర్మినల్ కారుణ్య మరణం, ఆత్మహత్యకు ముందు నైతిక అభ్యంతరాలను విడదీయడం ద్వారా, ఇంగర్‌సోల్ అడ్లెర్ కారుణ్య మరణం యొక్క నిర్వచనాన్ని విస్తరించడానికి ఇతరులను అనుమతిస్తుంది "కారుణ్య మరణం"ను చట్టబద్ధం చేయడానికి మొదటి ప్రయత్నం యునైటెడ్ స్టేట్స్లో జరిగింది, హెన్రీ హంట్ 1906 లో ఒహియో జనరల్ అసెంబ్లీలో చట్టాన్ని ప్రారంభించినప్పుడు. హంట్ అన్నా సోఫినా హాల్ వద్ద ఒక సంపన్న వారసురాలు. కారుణ్య మరణం ఉద్యమం సమయంలో 20 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో యునైటెడ్ స్టేట్స్. కాలేయ క్యాన్సర్‌తో మరణించిన తరువాత హాల్ తన తల్లితో విస్తృతమైన పోరాటం చేసింది, 1905 నాటి అమెరికన్ హ్యూమన్ అసోసియేషన్‌లో అనాయాసపై చర్చను నిర్వహించింది - మొదటి ముఖ్యమైన బహిరంగ చర్చగా జాకబ్ అప్పెల్ వర్ణించారు 20 వ శతాబ్దంలో అంశం.^[5]

నాజీ కారుణ్య మరణం కార్యక్రమం మార్చు

హార్తీమ్ కారుణ్య మరణం కేంద్రం, ఇక్కడ 18,000 మంది మరణించారు.

కారుణ్య మరణాల పేరుతో జర్మనీలో నియంత హిట్లర్ నాజీ లాంటి వారు వెయ్యిల వరుస హత్యలకు ఈ పేరు వాడూకున్నారు. 1939 జూలై 24 నాజీ జర్మనీ యుద్ధంలో వారి కార్యక్రమంలో వికలాంగుల హత్యలకు ఈ పేరు వాడూకున్నాడు. వికలాంగ శిశు హత్యను ముసలి తల్లిదండ్రులను పుట్టుకతో వచ్చిన అనారోగ్యాలు అంధుడిగా, అవయవాలతో, మూర్ఛరోగుల హత్యలకు దారితీసిన రహస్య నాజీ ఈ పేరు వాడూకున్నారు. దాదాపు 300,000 మంది మానసిక, శారీరక వికలాంగులలో’. కారుణ్య మరణం హత్యకు తల్లిదండ్రుల సమ్మతి లభించగా, వారి తల్లిదండ్రులను తీసుకెళ్లిన తరువాత 5,000 నుండి 8,000 మంది పిల్లలు చంపబడ్డారు.^[6]

1940 జనవరి 14 లో జరిగిన సామూహిక హత్య యొక్క "కారుణ్య మరణం ప్రచారం" హత్య కేంద్రాలచే "వికలాంగులు" చంపబడ్డారు, చివరికి 70,000 మంది వయోజన జర్మన్లు మరణించారు.

చర్చ మార్చు

చారిత్రాత్మకంగా, కారుణ్య మరణం చర్చ అనేక ముఖ్య విషయాలపై దృష్టి పెట్టింది. కారుణ్య మరణం ప్రత్యర్థి యెహెజ్కేలు ఇమాన్యుయేల్ ప్రకారం, కారుణ్య మరణం ప్రతిపాదకులు నాలుగు ప్రధాన వాదనలు సమర్పించారు: ఎ) ప్రజలకు స్వయం నిర్ణయాధికారం ఉందని, అందువల్ల వారి స్వంత విధిని ఎంచుకోవడానికి అనుమతించాలి; బి) మంచి ఎంపిక అవసరం కంటే వారు బాధపడుతూనే ఉంటారని ఒక విషయానికి భరోసా ఇవ్వడం; సి) తరచుగా అనుమతించబడే నిష్క్రియాత్మక కారుణ్య మరణం వ్యత్యాసం లేని క్రియాశీల కారుణ్య మరణం ( అంతర్లీన సూత్రం - సిద్ధాంతం యొక్క డబుల్ ఎఫెక్ట్ - అసమంజసమైన అసంబద్ధమైన) మధ్య వ్యత్యాసం; డి) అనాయాసను అనుమతించడం ఆమోదయోగ్యం కాని ఫలితాలకు దారితీయదు. కారుణ్య మరణం అనుకూల కార్యకర్తలు తరచూ నెదర్లాండ్స్ బెల్జియం వంటి దేశాలను కారుణ్య మరణం చట్టబద్ధం చేయబడిన ఒరెగాన్ వంటి రాష్ట్రాలను సూచిస్తారు, ఇది చాలావరకు సమస్యలేనిది. కారుణ్య మరణం ప్రత్యర్థులు సమర్పించిన నాలుగు ప్రధాన వాదనలు ఉన్నాయని ఇమాన్యుయేల్ వాదించాడు: ఎ) అన్ని మరణాలు బాధాకరమైనవి కావు; బి) సమర్థవంతమైన నొప్పి నివారణ వాడకంతో కలిపి క్రియాశీల చికిత్సను నిలిపివేయడం వంటి ప్రత్యామ్నాయాలు అందుబాటులో ఉన్నాయి; సి) క్రియాశీల నిష్క్రియాత్మక కారుణ్య మరణం మధ్య వ్యత్యాసం నైతికంగా ముఖ్యమైనది; డి) అనాయాసను చట్టబద్ధం చేయడంలో జారే వాలు, ఇది ఆమోదయోగ్యం కాని ఫలితాలకు దారి తీస్తుంది. వాస్తవానికి, ఒరెగాన్‌లో, 2013 లో, నొప్పికి మొదటి ఐదు కారణాలు కారుణ్య మరణం కోరింది. ప్రధాన కారణాలు గౌరవం కోల్పోవడం ఇతరులపై భారం పడటం అనే భయం. 2013 లో యునైటెడ్ స్టేట్స్లో, దేశవ్యాప్తంగా 47% మంది డాక్టర్ సహాయక ఆత్మహత్యలకు మద్దతు ఇచ్చారు. ఇందులో 32% లాటినోలు, 29% ఆఫ్రికన్-అమెరికన్లు వైకల్యాలున్నవారు ఎవరూ లేరు. యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌లో 2015 లో జరిగిన జనాభా పోల్ విస్తృత ప్రజల మద్దతు కోసం మద్దతునిచ్చింది. 86% మంది వైకల్యాలున్న వ్యక్తులతో సహా సహాయక మరణించే చట్టాలను ప్రవేశపెట్టడానికి మద్దతు ఇచ్చారు. ప్రాణాంతక ఇంజెక్షన్ ఇవ్వడం ద్వారా, రోగి జీవిత చివర వరకు. వైద్యుల సహాయంతో ఆత్మహత్య చేసుకోవడం యుఎస్ రాష్ట్రమైన ఒరెగాన్లో కారుణ్య మరణంగా వర్గీకరించబడలేదు, ఇక్కడ ఒరెగాన్ మరణంతో గౌరవ చట్టం ప్రకారం ఇది చట్టబద్ధమైనది, దాని పేరు ప్రకారం ఇది చట్టబద్ధంగా ఆత్మహత్యగా వర్గీకరించబడలేదు. వైద్యుల సహాయంతో ఆత్మహత్య కాకుండా, జీవితకాల చికిత్సలను నిలిపివేయడం ఉపసంహరించుకోవడం వంటివి కాకుండా, రోగి సమ్మతిని కనీసం యునైటెడ్ స్టేట్స్‌లో అయినా చట్టబద్ధంగా పరిగణిస్తారు. నొప్పి నివారణకు నొప్పి మందుల వాడకం విషయంలో మరణానికి కారణమైనప్పటికీ అనేక కోర్టు నిర్ణయాలు తీసుకోబడ్డాయి.

ప్రపంచంలోని కొన్ని దేశాలు స్వచ్ఛంద కారుణ్య మరణాన్ని చట్టబద్ధం చేశాయి, కాని చాలావరకు నేరపూరిత నరహత్యగా పరిగణించబడుతున్నాయి. కారుణ్య మరణం చట్టబద్ధం చేయబడిన నెదర్లాండ్స్, బెల్జియంలో, ఇది ఇప్పటికీ నరహత్యగానే ఉంది, దానిని విచారించకపోతే, శిక్షించకపోతే, నేరస్థుడు (డాక్టర్) లకు కొన్ని చట్టపరమైన శిక్షలను విదిస్తారు.^[7]^[8]^[9]^[10]

ఆరోగ్య నిపుణుల అభిప్రాయాలు మార్చు

2010 సర్వేలో యునైటెడ్ స్టేట్స్లో 10,000 మందికి పైగా వైద్యులు 16.3% మంది వైద్యులు కుటుంబ డిమాండ్ల కారణంగా జీవితకాల చికిత్సను పరిశీలిస్తారని కనుగొన్నారు, వారు అకాలమని భావించినప్పటికీ. సుమారు 54.5% మంది అలా చేయరు, మిగిలిన 29.2% మంది "ఇది ఆధారపడి ఉంటుంది" అని ప్రతిస్పందించారు. కొన్ని సందర్భాల్లో వైద్యుల సహాయంతో ఆత్మహత్యకు అనుమతించాలని 45.8% మంది వైద్యులు అంగీకరించారని అధ్యయనం కనుగొంది; 40.7% చేయలేదు, మిగిలిన 13.5% మంది అది ఆధారపడినట్లు భావించారు.

యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌లో, 54% జనరల్ ప్రాక్టీషనర్లు విశిష్ట డైయింగ్ క్యాంపెయిన్ గ్రూపులో గౌరవంలో చట్ట మార్పుపై మరణించడానికి మద్దతు ఇచ్చారు సహాయపడ్డారు. అదేవిధంగా, ది బ్రిటిష్ మెడికల్ జర్నల్‌లో 2017 డాక్టర్స్.నెట్.యుక్ పోల్ నివేదించింది, 55% మంది వైద్యులు సహాయక మరణాలను, నిర్వచించిన పరిస్థితులలో, యునైటెడ్ కింగ్‌డమ్‌లో చట్టబద్ధం చేయాలని పరిస్థితిలో ఉన్నారు.

ఆరోగ్య సంరక్షణ నిపుణులలో ఒక ఆందోళన ఏమిటంటే వారు నమ్మకం ఎక్కువగా ఉన్న పరిస్థితిలో ఉన్నారు. వయోజన ఐసియులలో 852 మంది నర్సులపై 1996 లో జరిపిన అధ్యయనంలో, 19% మంది కారుణ్య మరణం చర్చలో పాల్గొన్నరు అంగీకరించారు. దీనికి అంగీకరించిన వారిలో 30% మంది కారుణ్య మరణం అనైతికమని అభిప్రాయంతో ఉన్నారు.^[11]

భారతదేశంలో కారుణ్య మరణం మార్చు

2018 మార్చి 9నభారత సుప్రీంకోర్టు నుండి కఠినమైన మార్గదర్శకాల ప్రకారం కారుణ్య మరణం భారతదేశంలో చట్టబద్ధమైనది.^[12]^[13]

ప్రపంచంలో మరెక్కడైన కారుణ్య మరణం దాదాపు ఎల్లప్పుడూ చట్టవిరుద్ధం. కారుణ్య మరణం యొక్క చట్టపరమైన స్థితి, పోషణ నీటి ఉపసంహరణతో సహా, ప్రపంచవ్యాప్తంగా మారుతూ ఉంటుంది. చట్టానికి సంబంధించినంతవరకు, సుప్రీంకోర్టు యొక్క మార్గదర్శకాలు పార్లమెంటు చట్టం, పార్లమెంటు ఆమోదం. భారత న్యాయ, న్యాయ మంత్రి వీరప్ప మొయిలీ ఈ అంశంపై తీవ్రమైన రాజకీయ చర్చకు పిలుపునిచ్చారు. కింది మార్గదర్శకాలు నిర్దేశించబడ్డాయి.

తల్లిదండ్రులు, జీవిత భాగస్వామి, ఇతర దగ్గరి బంధువులు, ఒక వ్యక్తిగా వ్యవహరించే వ్యక్తుల శరీరం వంటి నిర్ణయం తీసుకోవాలి. స్నేహితుడు. వైద్యుడికి హాజరయ్యే రోగి కూడా దీనిని తీసుకోవచ్చు. ఏదేమైనా, మంచి రోగి యొక్క మంచి ప్రయోజనం కోసం నిర్ణయం తీసుకోవాలి. జీవిత మద్దతు నుండి వైదొలగాలని దగ్గరి బంధువు, వైద్యుడు, సన్నిహితుడు నిర్ణయం తీసుకున్నప్పటికీ, అలాంటి నిర్ణయానికి ఇద్దరు సాక్షులు హాజరు కావాలి, ఫస్ట్ క్లాస్ జ్యుడీషియల్ మేజిస్ట్రేట్ చేత కౌంటర్ చేయబడినది, ఆసుపత్రి ఏర్పాటు చేసిన మెడికల్ బోర్డు అవసరం. .

రాజ్యాంగ ధర్మాసనం సూచన మార్చు

2014 ఫిబ్రవరి 25 న, ఎన్జిఓ కామన్ కాజ్ దాఖలు చేసిన పిల్ను విన్నప్పుడు, భారత సుప్రీంకోర్టు యొక్క ముగ్గురు న్యాయమూర్తుల ధర్మాసనం అరుణ షాన్‌బాగ్ కేసు జియాన్ కౌర్ యొక్క రాజ్యాంగ ధర్మాసనం యొక్క తప్పుడు వివరణ ఆధారంగా ఉందని గమనించారు. పంజాబ్ రాష్ట్రం. ఈ నిర్ణయం తనకు భిన్నంగా ఉందని కోర్టు అభిప్రాయపడింది, అయితే దీనిని శాసనసభ మాత్రమే అనుమతించింది. అందువల్ల, రాజ్యాంగ ధర్మాసనం యొక్క సమస్యను కోర్టు సూచించింది, ఇది కనీసం ఐదుగురు న్యాయమూర్తులను కోర్టు పరిశీలించింది:

సామాజిక, న్యాయ, వైద్య, రాజ్యాంగ దృక్పథంలో, చట్టం యొక్క చట్టంపై స్పష్టమైన అభిప్రాయాన్ని కలిగి ఉండటం చాలా ముఖ్యం. చట్టం. అందువల్ల, మా న్యాయమైన అభిప్రాయం ప్రకారం, చట్టం యొక్క ప్రశ్నకు ఈ న్యాయస్థానం యొక్క రాజ్యాంగ ధర్మాసనం మొత్తం మానవాళిని జాగ్రత్తగా పరిశీలించాల్సిన అవసరం ఉంది.

రాజ్యాంగంలోని ఆర్టికల్ 21 లో జీవన సంకల్పం / ముందస్తు ఆదేశాలుగా గౌరవంగా చనిపోయే హక్కు ఉందా అని నిర్ణయించే పని సుప్రీంకోర్టులోని ఐదుగురు న్యాయమూర్తుల ధర్మాసనం.^[14]

స్పందన మార్చు

ముస్లిం, హిందూ, జైన, క్రైస్తవ మత నాయకులు కారుణ్య మరణాన్ని చట్టబద్ధం చేయాలనే ఆలోచనలు, క్రైస్తవులు, జైనులు కొన్ని పరిస్థితులలో నిష్క్రియాత్మక కారుణ్య మరణం ఆమోదయోగ్యమని భావించారు.^[15] జైనులు, హిందువులు సాంప్రదాయ ఆచారాలు సంతారా ప్రయోపవేసలను కలిగి ఉన్నారు, ఇందులో ఒకరు మరణానికి ఉపవాసం ఉంటారు. సల్లెఖాన, సంతారా యొక్క జైన ప్రతిజ్ఞను జైనులు ప్రత్యేక పరిస్థితులలో మాత్రమే పాటిస్తారు. జైన గ్రంథాల మాదిరిగా రత్నకరంద దేశం యొక్క బలహీనమైన పాలన ధనిక పేదల మధ్య ఉన్న అంతరం, వృద్ధ కుటుంబాల దోపిడీకి దారితీసే కారణంగా భారత వైద్య సంస్థలోని కొందరు సభ్యులు కారుణ్య మరణం గురించి సందేహించారు. 2018 లో "ఈ సమస్య భారతదేశంలో రాజకీయంగా వివాదాస్పదంగా పరిగణించబడలేదు" అని గమనించింది.^[16]

ఇవి కూడా చూడండి మార్చు

మూలాలు మార్చు

↑ "Euthanasia". Worldrtd.net. Archived from the original on 5 ఆగస్టు 2017. Retrieved 26 ఏప్రిల్ 2020. Philosopher Helga Kuhse: "'Euthanasia' is a compound of two Greek words – eu and thanatos meaning, literally, 'a good death'. Today, 'euthanasia' is generally understood to mean the bringing about of a good death – 'mercy killing,' where one person, A, ends the life of another person, B, for the sake of B."
↑ "Voluntary Euthanasia". Voluntary Euthanasia (Stanford Encyclopedia of Philosophy). Metaphysics Research Lab, Stanford University. 2018. When a person performs an act of euthanasia, she brings about the death of another person because she believes the latter's present existence is so bad that he would be better off dead, or believes that unless she intervenes and ends his life, his life will very soon become so bad that he would be better off dead. {{cite book}}: |website= ignored (help)
↑ Otani, Izumi (2010). ""Good Manner of Dying" as a Normative Concept: "Autocide", "Granny Dumping" and Discussions on Euthanasia/Death with Dignity in Japan". International Journal of Japanese Society. 19 (1): 49–63. doi:10.1111/j.1475-6781.2010.01136.x.
↑ https://telugu.samayam.com/topics/%E0%B0%95%E0%B0%BE%E0%B0%B0%E0%B1%81%E0%B0%A3%E0%B1%8D%E0%B0%AF-%E0%B0%AE%E0%B0%B0%E0%B0%A3%E0%B0%82^{[permanent dead link]}
↑ Emanuel, Ezekiel (1994). "The history of euthanasia debates in the United States and Britain". Annals of Internal Medicine. 121 (10): 796. CiteSeerX 10.1.1.732.724. doi:10.7326/0003-4819-121-10-199411150-00010. PMID 7944057.
↑ Irene Zoech (11 అక్టోబరు 2003). "Named: the baby boy who was Nazis' first euthanasia victim". Telegraph.co.uk. Archived from the original on 8 సెప్టెంబరు 2017. Retrieved 4 జూలై 2017.
↑ Oluyemisi Bamgbose (2004). "Euthanasia: Another Face of Murder". International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology. 48 (1): 111–21. CiteSeerX 10.1.1.631.618. doi:10.1177/0306624X03256662. PMID 14969121.
↑ Concluding observations of the Human Rights Committee : Netherlands. 27 August 2001
↑ Carmen Tomás Y Valiente, La regulación de la eutanasia en Holanda, Anuario de Derecho Penal y Ciencias Penales – Núm. L, Enero 1997
↑ R Cohen-Almagor (2009). "Belgian euthanasia law: a critical analysis". J. Med. Ethics. 35 (7): 436–39. CiteSeerX 10.1.1.508.6943. doi:10.1136/jme.2008.026799. PMID 19567694.
↑ Asch, D. A. (1996). "The role of critical care nurses in euthanasia and assisted suicide". The New England Journal of Medicine. Philadelphia Veterans Affairs Medical Center. 334 (21): 1374–9. doi:10.1056/NEJM199605233342106. PMID 8614424.
↑ https://telugu.samayam.com/latest-news/india-news/right-to-die-with-dignity-a-fundamental-right-sc-allows-passive-euthanasia-and-living-will/articleshow/63231106.cms^{[permanent dead link]}
↑ https://timesofindia.indiatimes.com/india/in-landmark-decision-supreme-court-allows-passive-euthanasia/articleshow/63228731.cms
↑ "India allows 'living wills' for terminally ill". BBC News. 9 March 2018. Retrieved 12 March 2018.
↑ "Between life and death for 42 long years, Aruna Shanbaug passes away". The Indian Express. 19 May 2015. Retrieved 8 December 2015.
↑ "Euthanasia, Living Wills, & the Right to Die - Supreme Court Observer". Supreme Court Observer (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 27 ఫిబ్రవరి 2018. Retrieved 27 February 2018.

ఇతర లింకులు మార్చు

[1] "Euthanasia". Worldrtd.net. Archived from the original on 5 ఆగస్టు 2017. Retrieved 26 ఏప్రిల్ 2020. Philosopher Helga Kuhse: "'Euthanasia' is a compound of two Greek words – eu and thanatos meaning, literally, 'a good death'. Today, 'euthanasia' is generally understood to mean the bringing about of a good death – 'mercy killing,' where one person, A, ends the life of another person, B, for the sake of B."

[2] "Voluntary Euthanasia". Voluntary Euthanasia (Stanford Encyclopedia of Philosophy). Metaphysics Research Lab, Stanford University. 2018. When a person performs an act of euthanasia, she brings about the death of another person because she believes the latter's present existence is so bad that he would be better off dead, or believes that unless she intervenes and ends his life, his life will very soon become so bad that he would be better off dead. {{cite book}}: |website= ignored (help)

[3] Otani, Izumi (2010). ""Good Manner of Dying" as a Normative Concept: "Autocide", "Granny Dumping" and Discussions on Euthanasia/Death with Dignity in Japan". International Journal of Japanese Society. 19 (1): 49–63. doi:10.1111/j.1475-6781.2010.01136.x.

[4] ttps://telugu.samayam.com/topics/%E0%B0%95%E0%B0%BE%E0%B0%B0%E0%B1%81%E0%B0%A3%E0%B1%8D%E0%B0%AF-%E0%B0%AE%E0%B0%B0%E0%B0%A3%E0%B0%82^{[permanent dead link]}

[Emanuel1994-5] Emanuel, Ezekiel (1994). "The history of euthanasia debates in the United States and Britain". Annals of Internal Medicine. 121 (10): 796. CiteSeerX 10.1.1.732.724. doi:10.7326/0003-4819-121-10-199411150-00010. PMID 7944057.

[casek1-6] Irene Zoech (11 అక్టోబరు 2003). "Named: the baby boy who was Nazis' first euthanasia victim". Telegraph.co.uk. Archived from the original on 8 సెప్టెంబరు 2017. Retrieved 4 జూలై 2017.

[7] Oluyemisi Bamgbose (2004). "Euthanasia: Another Face of Murder". International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology. 48 (1): 111–21. CiteSeerX 10.1.1.631.618. doi:10.1177/0306624X03256662. PMID 14969121.

[8] Concluding observations of the Human Rights Committee : Netherlands. 27 August 2001

[9] Carmen Tomás Y Valiente, La regulación de la eutanasia en Holanda, Anuario de Derecho Penal y Ciencias Penales – Núm. L, Enero 1997

[10] R Cohen-Almagor (2009). "Belgian euthanasia law: a critical analysis". J. Med. Ethics. 35 (7): 436–39. CiteSeerX 10.1.1.508.6943. doi:10.1136/jme.2008.026799. PMID 19567694.

[11] Asch, D. A. (1996). "The role of critical care nurses in euthanasia and assisted suicide". The New England Journal of Medicine. Philadelphia Veterans Affairs Medical Center. 334 (21): 1374–9. doi:10.1056/NEJM199605233342106. PMID 8614424.

[12] ttps://telugu.samayam.com/latest-news/india-news/right-to-die-with-dignity-a-fundamental-right-sc-allows-passive-euthanasia-and-living-will/articleshow/63231106.cms^{[permanent dead link]}

[13] ttps://timesofindia.indiatimes.com/india/in-landmark-decision-supreme-court-allows-passive-euthanasia/articleshow/63228731.cms

[14] "India allows 'living wills' for terminally ill". BBC News. 9 March 2018. Retrieved 12 March 2018.

[15] "Between life and death for 42 long years, Aruna Shanbaug passes away". The Indian Express. 19 May 2015. Retrieved 8 December 2015.

[16] "Euthanasia, Living Wills, & the Right to Die - Supreme Court Observer". Supreme Court Observer (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 27 ఫిబ్రవరి 2018. Retrieved 27 February 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]