నండూరి రామకృష్ణమాచార్య: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

నండూరు వారునండూరివారు [[భీమవరం]] [[కాలెజీ]]లో తెలుగు డిపార్టు మెంటు హెడ్ గా వుండేవారు. అక్కడ చదివిన వారు ఎందరో ఉన్నత స్థాయికి ఎదిగిన వారె. మైసూరు యూనివర్సిటి ప్రొపెసర్ [[తంగిరాల సుబ్బారావు]], ఆంధ్ర యూనివర్సిటి, [[కొర్లకొర్లపాటి పాటి శ్రీ రామ మూర్తిశ్రీరామమూర్తి]]., [[ఉషశ్రీ]], మొదలగు వారు. వీళ్లంతా నా శిష్యులు. లోకానికి వెలుగు నింపిన [[కాగడా]]లుకాగడాలు. ఈ కాగడాలని వెలిగించిన కొవ్వొత్తిని నేను. అదే నా సంతృప్తి, గర్వమూనూ అనే వారు నండూరి వారు.

భీమవరం లో ఉన్న తన గృహానికి "కవితాప్రభాస " అని పేరు పెట్టుకుని, కావ్వ శిల్పమయ శబ్ద తపో ముఖశాలా అని, రస రాజదానిరసరాజధాని యని [[అతిధి]] దేవులకు, సహృదయులకే గాదు శత్రువులకి కూడ స్వాగతం అని, [[ద్వారబందం]] మీద, తలుపుల మీద రెండు అందమైన [[పద్యాలు]] చెక్కించి తాను అ ఇంట్లో వున్న పదేళ్లు అనగా 1946 నుండి 1956 వరకు, కవితా చర్చలతో, ఆత్మీయులైన అతిధి, అభ్యాగతులతో. భోజనాలతో ఆ ఇంటిని అక్షరాలా అటు రస రాజగాని గాను ఇటు అన్న [[సత్రం]]గాను మార్చి తానెంతో మంచి పని చేశానని మురిసిమురిసిపోయే పోయే [[సంస్కారి]] శ్రీ [[నండూరి రామ కృష్ణమాచార్యులురామకృష్ణమాచార్యులు]].

ఆ ఇంట్లో, [[కాటూరి]], [[పింగళి]], [[విశ్వనాధ]], [[ఝాషువా]], [[అడవి బాపి రాజు]], [[వేదుల సత్యనారాయణ శాస్త్రి]], [[పాలపాలగుమ్మి గుమ్మి రుద్ర రాజురుద్రరాజు]], వంటీ హేమా హేమీలు ఒకటి రెండు రోజులు మకాం వేసి, సాహిత్య సమాలోచనలు జరపడం, అలాగె ఆ పదేళ్లలో రోజుకి నాలుగైదుగురు చొప్పున అతిధులు, విద్యార్తులు భోజన చేయడం [[ఆనవాయితి[[. అతని భార్య శ్రీమతి సుభద్రమ్మ గారు [[దొడ్డ ఇల్లాలు]]. ఎప్పుడు పది మందికిపదిమందికి అదనంగా వండుకుని సిద్దంగా వుండేది. అతని [[చాదస్తం]] ఎంత దాకఎంతదాక పోయిందంటే 1956 తర్వాత తనకి వేరేచోట ప్రభుత్వ ఉద్యోగం వచ్చి, ఆ ఇంటిని టి.సూర్యనారాయణ అనే కెమిస్ట్రీ లెక్చరర్ కి అమ్మేస్తూ తమ తలుపుల మీద చెక్కించిన ఆరెండు పద్యాలు అలాగె వుంచాలని కండిషన్ పెట్టాడు. ఇల్లే అమ్మేస్తున్నప్పుడు పద్యాల మీద మమకారం ఏమిటి పిచ్చి కాక పోతె.. ఈయనో పిచ్చి మారాజయితే కొన్న ఆసామి ఓ వెర్రి మాలోకం. అలాగె నని ఇవ్వాల్టివరకు అలాగె వుంచేశాడు.