నాయకత్వం: కూర్పుల మధ్య తేడాలు
Content deleted Content added
→పురాతన పాశ్చాత్య సిద్ధాంతం: రెండవ ప్యారా |
→పురాతన పాశ్చాత్య సిద్ధాంతం: మూడవ ప్యారా |
||
పంక్తి 10:
19వ శతాబ్దంలో రాజుల, అధిపతుల మరియు బిషప్ ల పెత్తనాలు పట్టు సడలుతున్నప్పుడు ఈ సిద్ధాంతాన్ని సుదీర్ఘంగా శోధించటం జరిగినది. 1841 లో థామస్ కార్లిలే రచించిన ''Heroes and Hero Worship (నాయకులు మరియు వారి ఆరాధన)''లో అధికారాన్ని సాధించిన పురుషుల ప్రతిభ, నైపుణ్యాలు మరియు భౌతిక లక్షణాలను గుర్తించాడు. 1869 లో ఫ్రాన్సిస్ గాల్టన్ రచించిన ''Hereditary Genius (వంశపారంపరిక ప్రజ్ఞాశాలి)'' లో శక్తిమంతులైన పురుషుల కుటుంబాలలోని నాయకత్వ లక్షణాలని పరీక్షించాడు. నాయకత్వం వంశపారంపర్యంగా సంక్రమిస్తుందని, పుట్టుకతోనే నాయకులు అవుతారే గానీ మలచితే నాయకులు కాజాలరని గాల్టన్ తేల్చాడు. ఈ రెండు ప్రధాన పరిశోధనలు నాయకత్వమనేది నాయకుడి లక్షణాలలోనే ఉంటుందనే వాదన చేశాయి. తొలినాళ్ళలో ఈ వాదన అమోదించబడటమే కాక, ప్రజల అభిమానాన్ని కూడా చూరగొన్నది.
సిసిల్ రోడ్స్ (1853 - 1902) "సుగుణాలు, నైతిక శక్తి మరియు నాయకత్వం వహించే స్వభావం" గల యువకులని గుర్తించి వారిని మలచినచో ప్రజాకర్షక నాయకత్వాన్ని పెంపొందిచవచ్చని, సందర్భానుసారంగా కళాశాల వాతావరణం (అంటే [[ఆక్స్ఫర్డ్ విశ్వవిద్యాలయం]] వంటి వాటి) లో వారు విద్యను అభ్యసించేలా చేస్తే నాయకత్వ లక్షణాలు మరింత అభివృద్ధి చేయవచ్చని నమ్మారు. ఇటువంటి నాయకుల అంతర్జాతీయ సంబంధాలు అంతర్జాతీయ స్థాయిలో సహృద్భావాన్ని నెలకొల్పి యుద్ధం చోటుచేసుకొనే అవకాశాలు తగ్గిస్తాయని తెలిపారు.
{{నిర్వహణ}}
| |||