పుష్ప విలాపం: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

* పూల గురించి కవులు, కావ్యాలు పలు విధాలుగా వర్ణించారు. కాని ఈ విధంగా స్పందించడం బహుశా తెలుగులో ఇదే ప్రధమంప్రథమం కావచ్చును.

* కరుణా రసం జాలువారుతున్నట్లున్న ఇటువంటి పద్యాలవల్ల కవికి '''కరుణ శ్రీ''' అనే బిరుదు సార్ధకమయ్యిందిసార్థకమయ్యింది.

పూలు కొనితేర నరిగితి పుష్పవనికి<br>

మానసమం దెదో తళుకు మన్నది పుష్పవిలాప కావ్యమై.<br>

హౄదయమే లేని నీ పూజ లెందుకోయి? <br>

శివునకై పూయదే నాల్గు చిన్ని పూలు? <br>

హాయిగ కన్ను మూసెదము ఆయమ చల్లని కాలి వ్రేళ్ళపై. <br>

తాళుము త్రుంప బోవకుము; తల్లికి బిడ్డకు వేరు సేతువే! <br>

త్రాత్మల నందుకోడె! నడమంత్రపు నీ తగులాట మేటికిన్? <br>

అకట! దయలేని వారు మీ యాడువారు <br>

పులుముకొందురు హంత! మీ కొలము వారు.<br>

రెక్కలు జారిపోఁ పరిహరింతురు మమ్ముల పెంటదిబ్బ పై.<br>

మ్మావల పారబోతురు గదా! నరజాతికి నీతి యున్నదా ! <br>

అందమును హత్య చేసెడిచేసే హంతకుండ! <br>

మైలపడిపోయె నోయి! నీ మనుజ జన్మ. <br>

బాపుకొన బోవు ఆ మహా భాగ్య మేమి? <br>

వట్టి చేతులతో ఇటు వచ్చినాను <br>

చ. అది రమణీయ పుష్పవన మావన మందొక మేడ మేడపై -

నది యొక మారుమూల గది యా గది తల్పులు తీసి మెల్లగా

పదునయిదేండ్ల యీడుగల బాలిక పోలిక రాచపిల్ల జం -

కొదవెడి కాళ్ళతోడ దిగుచున్నది క్రిందికి మెట్లమీదుగా!

ట్లున్నది యేమి కావలయునో గద యామెకు? యచ్చుగ్రుద్దిన -

ట్లున్నవి రూపురేఖ లెవరో యనరా దతడామె బిడ్డయే!

పుత్తడి తమ్మిమొగ్గ బుజిబుగ్గలభుజిబుగ్గల ముద్దులు మూటగట్టు నీ -

నెత్తురుకందు నెత్తుకొని నెచ్చెలి యెచ్చటి కేగుచున్నదో!

తే. ఏటి కెరటాలలో పెట్టె యేగుచుండ