అధ్యాస భాష్యము: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

శ్రీ [[ఆది శంకరాచార్యులు]] వారు [[అద్వైతం]] [[వేదాంతము]] అను గొప్ప మేడను '''అధ్యాస''' అను [[పునాది]] మీద కట్టిరి. ఈపునాదికి మొదట ఉప్పరపని చేసినవారు [[బౌద్ధులు]]. ప్రాజ్ఞలు ప్రజ్ఞానేత్రముతో పఠింపదగిన బ్రహ్మసుత్రములకు భాష్యము వ్రాయబోవుచు శ్రీయాచార్యులవారు అద్వైతమునకు పీఠికగా[[పీఠిక]]<nowiki/>గా అధ్యాసభాష్యమును రచించిరి. ఈ పునాదిలోనే ఇసుకనే గీతాభాష్యమునందును వెదజల్లిరి. ఈ రేణువులే మధూవమగు వారి కవితా గానములో స రి గ మ ప ధ ని. ఇందులో ముఖ్యాంశములు: 1. బ్రహ్మము అనగా [[పరమేశ్వరుడు]] ఒకడే ఉన్నాడు, వేరేమి లేదు. 2. బ్రహ్మము నందు జగద్ భ్రాంతి (అధ్యాస) కలుగును. 3 జగత్తులేనే లేదు.

ఇందులో మూడు పదార్ధములు చూపుచున్నారు. 1. [[పరమేశ్వరుడు]] లేక బ్రహ్మము. 2. జీవాత్మ లేక నేను. 3. [[ప్రపంచము]] లేక జడము.

చీకటిలో త్రాడు చూచి పామనుకొను చున్నాము. త్రాటియందు [[పాము]] అధ్యస్తము అనగా ఆరోపితము అగుచున్నది. ఒక వస్తువునందు మరియొక వస్తువును ఆరోపించుట అధ్యాస. ఆకాశమున చంద్రుడు ఒక్కడె వెలుగుచున్నను దృష్టిదోషము కలవానికి ఇరువురు కానిపింతురు. దవదవుల ఎండమావులు కానిపించును. ఇట్టి మిధ్యారోపమే అధ్యాస.

ఈనేను నీవులు లేక చిజ్జడములు [[చీకటి]] వెలుగులవలె వేరువేరు దినుసులు. నేను నీవు కాదు, నీవు నేను కాదు. నేను = చిదాత్మ. నీవు = జడము. చిదాత్మనుండు ధర్మములు జడమునందుండు ధర్మములు చిదాత్మ నందు ఉండవు. దేహము కంటే ఇంద్రిఅయముల కంటె మనస్సు కంటె నేను వేరుగా నున్నను ఆదేహధర్మములను ఆ ఇంద్రియధర్మములను ఆ అంతఃకరణధర్మములను ఈ నేను యందు ఆరోపించుచున్నాము. నేను ఎర్రగా నున్నానని దేహధర్మమును ఆరోపించుచున్నాము. ఈ ఆరోపము పేరే '''అధ్యాస'''.

అతిసూక్షము అతిసుద్ధము అగు ఈనేనునకు (జీవునకు) బాహ్యజగత్తుతో [[సంబంధము]] కలుగునపుడు ఈఆరోపము కలుగుచున్నది. ఈ నేను అనే చిదాత్మ లేక వ్యక్తిగత్మగు ఆత్మవిషయధర్మములచే అనగా జడధర్మములచే ఆవరింపబడి నేను అను ఎరుకకు పాల్పడెను. ఇది సాక్షికాదు కర్త. ఇది అపరోక్షము కాదు కావుననే దీనికి అర్ధభావము ఉండును.

నేటి నైయాకుల మతమున జ్ఞానము త్రిక్షణస్థాయి. ఒక క్షణమున[[క్షణము]]<nowiki/>న పుట్టును, ఒక క్షణము ఉండును, మూడవ క్షణమున మూలబడును. బౌద్ధులదర్శనమున జ్ఞానము క్షణికము. దీనికి స్థితిలేదు. వెంటనే గిట్టును. వీరు రెండు సత్యములను అంగీకరింతురు. 1. సంవృత సత్యము. 2. పరమార్ధ సత్యము. సంవృత సత్యమును తరవగా తరవగా దీనికి పునాది లేదనియు ఉళక్కి అని తెలియును. ఇంకాలోతుగా దిగినచో ఆఉళక్కియు ఉళక్కి అని తెలియును. ఇది మాధ్యమిలుల మతము. దీనిపేరు అప్రతిష్ఠిత సర్వధర్మవాదము. ఇక పరమార్ధ సత్యమేమనగా ధర్మధాతువు. అది అనిర్వచనీయము. దీనికే మరొక పేరు శున్యము. శూన్యము అభావవాదము కాదు, భావవాదమును కాదు. ఇది అఛ్ఛ్హేధ్యము, అభేధ్యము, దృఢము, సారము, అదాహి, అవినాశి. ఇట్టి శూన్యత్వము పేరే వజ్రము.