|
ఈ సామ్రాజ్యాన్ని ఐదు ప్రధాన ప్రావిన్సులుగా (రాజ్య) విభజించారు. ఒక్కొక్కటి ఒక కమాండరు (దండనాయక లేదా దండనాథ) ఆధ్వర్యంలో రాజప్రతినిధి నేతృత్వంలో (తరచూ రాజకుటుంబానికి చెందినవారు ఉంటారు) పాలనావ్యవహారాలు నిర్వహించడానికి వారు స్థానిక భాషను ఉపయోగించారు.<ref name="provinces">From the notes of Duarte Barbosa ({{harv|Kamath|2001|p=176}}). However, the kingdom may have had nine provinces ([[T. V. Mahalingam]] in {{harvnb|Kamath|2001|p=176}}</ref> ఒక రాజ్యాన్ని ప్రాంతాలుగా (విశాయ వెంటే లేదా కొట్టం) విభజించారు. వీటినీ మరింతగా కౌంటీలుగా (సిమే లేదా నాడు) విభజించారు. వాటిని మునిసిపాలిటీలుగా (కంపన లేదా స్థలా) విభజించారు. వంశపారంపర్య కుటుంబాలు ఆయా భూభాగాలను పరిపాలించి సామ్రాజ్యానికి కప్పం అర్పించగా కెలాడి, మదురై వంటి కొన్ని ప్రాంతాలు కమాండరు ప్రత్యక్ష పర్యవేక్షణలో వచ్చాయి.
యుద్ధభూమిలో రాజు కమాండర్లు దళాలను నడిపించారు. సామ్రాజ్యం యుద్ధ వ్యూహంలో అరుదుగా భారీ దండయాత్రలు జరిగాయి; చాలా తరచుగా ఇది వ్యక్తిగత కోటల మీద దాడి చేయడం, నాశనం చేయడం వంటి చిన్న తరహా పద్ధతులను ఉపయోగించింది. విదేశీ ప్రతినిధులు నిర్వహించే సుదూర ఫిరంగిని ఉపయోగించిన మొదటి భారతదేశంలోని సామ్రాజ్యంగా (నేటి తుర్క్మెనిస్తాను నుండి వచ్చినవారు ఉత్తమమైనవిగా పరిగణించబడ్డారు)ప్రత్యేకత సంతరించుకుంది.<ref name="gunner">{{harvnb|Nilakanta Sastri|1955|p=287}}</ref> ఆర్మీ దళాలు రెండు రకాలు: రాజు వ్యక్తిగత సైన్యం నేరుగా సామ్రాజ్యం చేత నియమించబడినది. ప్రతి హూస్వామ్య అధిపతుల సైన్యం. రాజు కృష్ణదేవరాయ వ్యక్తిగత సైన్యంలో 1,00,000 పదాతిదళాలు, 20,000 మంది అశ్వికదళ సిబ్బంది మరియు 900 మందికి పైగా ఏనుగులు ఉన్నాయి. ఈ సంఖ్య సైన్యంలో 1.1 మిలియన్ల మంది సైనికులలో ఒక భాగం మాత్రమే, రెండు మిలియన్ల సైన్యం వైవిధ్యంగా ఉన్న వ్యక్తులతో నావికాదళ ఉనికితో నమోదు చేయబడింది. ఇది నావిగడప్రభు (నావికాదళ కమాండరు) అనే పదాన్ని ఉపయోగించడం ద్వారా రుజువు చేయబడింది.)<ref name="armysize">From the notes of Abdur Razzaq and Paes respectively ({{harv|Kamath|2001|p=176}})</ref> సైన్యం సమాజంలోని అన్ని వర్గాల నుండి నియమించబడింది (భూస్వామ్య పాలకుల నుండి అదనపు భూస్వామ్య కప్పం సేకరణకు మద్దతు ఇస్తుంది). విలుకారులు, మస్కటీర్లు, క్విల్టెడు ట్యూనిక్సు ధరించి, కత్తులు, కవచాలు మోసే సైనికులు ఉన్నారు. గుర్రాలు, ఏనుగులు పూర్తిగా సాయుధమయ్యాయి. ఏనుగులు యుద్ధంలో గరిష్ట నష్టం కలిగించడానికి వారి దంతాలకు కత్తులు కట్టుకున్నాయి.<ref name="battle">From the notes of Nuniz {{harvnb|Nilakanta Sastri|1955| p=288}}</ref>
రాజధాని నగరం నీటిని సరఫరా చేయడానికి, నిల్వ చేయడానికి నిర్మించిన నీటి సరఫరా పూర్తిగా వ్యవస్థల మీద ఆధారపడింది. ఈ వ్యవస్థ ఏడాది పొడవునా స్థిరమైన సరఫరాను నిర్ధారిస్తుంది. ఈ హైడ్రాలికు వ్యవస్థల అవశేషాలు చరిత్రకారులకు దక్షిణ భారతదేశంలోని అర్ధశుష్క ప్రాంతాలలో ఆ సమయంలో వాడుకలో ఉన్న ఉపరితల నీటి పంపిణీ పద్ధతులను ఇచ్చాయి.<ref name="water">Davison-Jenkins (2001), p89</ref> సమకాలీన రికార్డులు, విదేశీ ప్రయాణికుల గమనికలు కార్మికులచే భారీ ట్యాంకులను ఎలా నిర్మించాయో వివరిస్తాయి.
Army troops were of two types: The king's personal army directly recruited by the empire and the feudal army under each feudatory. King Krishnadevaraya's personal army consisted of 100,000 infantry, 20,000 cavalrymen and over 900 elephants. This number was only a part of the army numbering over 1.1 million soldiers, a figure that varied as an army of two million has also been recorded along with the existence of a navy as evidenced by the use of the term ''Navigadaprabhu'' (commander of the navy).
<ref name=" armysizewater1">From the notes of AbdurDomingo RazzaqPaes and Paes respectivelyNuniz ( {{harv|Kamath|Davison-Jenkins 2001 |p=176}}, p98)</ref> ▼
రాజధానిత్రవ్వకాలలో నగరంరాయలు నీటిని సరఫరా చేయడానికి మరియు నిల్వ చేయడానికి నిర్మించిన నీటి సరఫరా వ్యవస్థలపై పూర్తిగా ఆధారపడింది, ఏడాది పొడవునా స్థిరమైన సరఫరాను నిర్ధారిస్తుంది. ఈ హైడ్రాలిక్ వ్యవస్థల అవశేషాలు చరిత్రకారులకు దక్షిణ భారతదేశంలోని సెమీరిడ్ ప్రాంతాలలో ఆ సమయంలో వాడుకలో ఉన్న ఉపరితల నీటి పంపిణీ పద్ధతుల చిత్రాన్ని ఇచ్చాయి. [66] సమకాలీన రికార్డులు మరియు విదేశీ ప్రయాణికుల గమనికలు కార్మికులచే భారీ ట్యాంకులను ఎలా నిర్మించాయో వివరిస్తాయి. [67] త్రవ్వకాల్లో రాయల్ ఎన్‌క్లోజర్ మరియుఎన్‌క్లోజరు పెద్ద ఆలయ సముదాయాలు (ఇది రాయల్టీ యొక్కరాజకుటుంబ ప్రత్యేకమైన ఉపయోగం కోసం మరియు, ప్రత్యేక వేడుకల కోసం నిర్మించబడినట్లు సూచిస్తున్నది) నీటితో రవాణా చేయడానికి గురుత్వాకర్షణ , మరియు సిఫాన్‌లనుసిఫానులను ఉపయోగించి అధునాతన ఛానెళ్లతో ఉన్న బాగా అనుసంధానించబడిన పైపులైన్లతో కూడిన నీటి పంపిణీ వ్యవస్థ యొక్క అవశేషాలను కనుగొన్నారు. పైప్‌లైన్ల<ref ద్వారా.name="water2">Davison-Jenkins (2001), [68]p90</ref> కాలానుగుణ రుతుపవనాల నీటిని సేకరించి, వేసవిలో ఎండిపోయే పెద్ద నీటి ట్యాంకుల అవశేషాలు పబ్లిక్పబ్లికు వాటర్‌వర్క్‌లనువాటరు వర్కులను పోలి ఉంటాయి. తుంగభద్ర నదికి సమీపంలో ఉన్న సారవంతమైన వ్యవసాయ ప్రాంతాల్లో,ప్రాంతాలలో నది నీటిని నీటిపారుదల ట్యాంకుల్లోకి నడిపించడానికి కాలువలు తవ్వారు. ఈ కాలువలలో నీటి ప్రవాహాన్ని నియంత్రించడానికి తెరిచి మూసివేయబడినమూసివేయడానికి అనువైన తూములు ఉన్నాయి. ఇతర ప్రాంతాలలో పరిపాలనా అధికారులు పర్యవేక్షించేపర్యవేక్షణతో బావులను తవ్వటానికి పరిపాలన ప్రోత్సహించింది. రాయలు ప్రోత్సాహంతో రాజధాని నగరంలో పెద్ద ట్యాంకులను రాయల్ ప్రోత్సాహంతో నిర్మించారు , చిన్న ట్యాంకులను. సంపన్న వ్యక్తులు సామాజిక మరియు, మతపరమైన అర్హతలను పొందటానికి చిన్న ట్యాంకులకు నిధులు సమకూర్చారు. ▼▲<ref name="armysize">From the notes of Abdur Razzaq and Paes respectively ({{harv|Kamath|2001|p=176}})</ref>
[64] సైన్యం సమాజంలోని అన్ని వర్గాల నుండి నియమించుకుంది (భూస్వామ్య పాలకుల నుండి అదనపు భూస్వామ్య నివాళి సేకరణకు మద్దతు ఇస్తుంది), మరియు విలుకారులు మరియు మస్కటీర్లు, క్విల్టెడ్ ట్యూనిక్స్ ధరించి, కత్తులు మరియు కవచాలతో కవచాలు మరియు కవచాలు మోసే సైనికులు ఉన్నారు. అవసరం. గుర్రాలు మరియు ఏనుగులు పూర్తిగా సాయుధమయ్యాయి మరియు ఏనుగులు యుద్ధంలో గరిష్ట నష్టం కలిగించడానికి వారి దంతాలకు కత్తులు కట్టుకున్నాయి. [65]
The army recruited from all classes of society (supported by the collection of additional feudal tributes from feudatory rulers), and consisted of [[Archery|archers]] and [[musket]]eers wearing quilted [[tunic]]s, shieldmen with swords and [[poignard]]s in their girdles, and soldiers carrying shields so large that no armour was necessary. The horses and elephants were fully armoured and the elephants had knives fastened to their tusks to do maximum damage in battle.
<ref name="battle">From the notes of Nuniz {{harvnb|Nilakanta Sastri|1955| p=288}}</ref>
▲రాజధాని నగరం నీటిని సరఫరా చేయడానికి మరియు నిల్వ చేయడానికి నిర్మించిన నీటి సరఫరా వ్యవస్థలపై పూర్తిగా ఆధారపడింది, ఏడాది పొడవునా స్థిరమైన సరఫరాను నిర్ధారిస్తుంది. ఈ హైడ్రాలిక్ వ్యవస్థల అవశేషాలు చరిత్రకారులకు దక్షిణ భారతదేశంలోని సెమీరిడ్ ప్రాంతాలలో ఆ సమయంలో వాడుకలో ఉన్న ఉపరితల నీటి పంపిణీ పద్ధతుల చిత్రాన్ని ఇచ్చాయి. [66] సమకాలీన రికార్డులు మరియు విదేశీ ప్రయాణికుల గమనికలు కార్మికులచే భారీ ట్యాంకులను ఎలా నిర్మించాయో వివరిస్తాయి. [67] త్రవ్వకాల్లో రాయల్ ఎన్‌క్లోజర్ మరియు పెద్ద ఆలయ సముదాయాలు (ఇది రాయల్టీ యొక్క ప్రత్యేకమైన ఉపయోగం కోసం మరియు ప్రత్యేక వేడుకల కోసం సూచిస్తున్నది) నీటితో రవాణా చేయడానికి గురుత్వాకర్షణ మరియు సిఫాన్‌లను ఉపయోగించి అధునాతన ఛానెళ్లతో ఉన్న బాగా అనుసంధానించబడిన నీటి పంపిణీ వ్యవస్థ యొక్క అవశేషాలను కనుగొన్నారు. పైప్‌లైన్ల ద్వారా. [68] కాలానుగుణ రుతుపవనాల నీటిని సేకరించి, వేసవిలో ఎండిపోయే పెద్ద నీటి ట్యాంకుల అవశేషాలు పబ్లిక్ వాటర్‌వర్క్‌లను పోలి ఉంటాయి. తుంగభద్ర నదికి సమీపంలో ఉన్న సారవంతమైన వ్యవసాయ ప్రాంతాల్లో, నది నీటిని నీటిపారుదల ట్యాంకుల్లోకి నడిపించడానికి కాలువలు తవ్వారు. ఈ కాలువలలో నీటి ప్రవాహాన్ని నియంత్రించడానికి తెరిచి మూసివేయబడిన తూములు ఉన్నాయి. ఇతర ప్రాంతాలలో పరిపాలనా అధికారులు పర్యవేక్షించే బావులను తవ్వటానికి పరిపాలన ప్రోత్సహించింది. రాజధాని నగరంలో పెద్ద ట్యాంకులను రాయల్ ప్రోత్సాహంతో నిర్మించారు, చిన్న ట్యాంకులను సంపన్న వ్యక్తులు సామాజిక మరియు మతపరమైన అర్హతలను పొందటానికి నిధులు సమకూర్చారు.
Vijayanagara sāmrājyaṁ yokka pālakulu tama pūrvīkulu, hoyasala, kākatīya mariyu pāṇḍya rājyālu
The capital city was completely dependent on the water supply systems constructed to channel and store water, ensuring a consistent supply throughout the year. The remains of these hydraulic systems have given historians a picture of the prevailing [[surface-water hydrology|surface water]] distribution methods in use at that time in the semiarid regions of South India.<ref name="water">Davison-Jenkins (2001), p89</ref> Contemporary records and notes of foreign travelers describe how huge tanks were constructed by labourers.<ref name="water1">From the notes of Domingo Paes and Nuniz (Davison-Jenkins 2001, p98)</ref> Excavations have uncovered the remains of a well-connected water distribution system existing solely within the royal enclosure and the large temple complexes (suggesting it was for the exclusive use of royalty, and for special ceremonies) with sophisticated channels using gravity and [[siphon]]s to [[Water transportation|transport water]] through [[Pipeline transport|pipelines]].<ref name="water2">Davison-Jenkins (2001), p90</ref> The only structures resembling public waterworks are the remains of large water tanks that collected the seasonal monsoon water and then dried up in summer except for the few fed by springs. In the fertile agricultural areas near the [[Tungabhadra River]], canals were dug to guide the river water into [[irrigation tank]]s. These canals had [[sluice]]s that were opened and closed to control the water flow. In other areas the administration encouraged the digging of wells monitored by administrative authorities. Large tanks in the capital city were constructed with royal patronage while smaller tanks were funded by wealthy individuals to gain social and religious merit.
==పతన దశ==
| 