తిరుపతి వేంకట కవులు: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

'''[[దివాకర్ల తిరుపతి శాస్త్రి]]''' (<small>Divakarla Tirupati Sastry</small>) ([[1872]]-[[1919]]) మరియు, '''చెళ్లపిళ్ల వేంకట శాస్త్రి''' (<small>Chellapilla Venkata Sastry</small>) ([[1870]]-[[1950]]) - ఈ ఇద్దరు [[కవులు]] '''తిరుపతి వేంకట కవులు''' అని [[జంట కవులు]]గా [[తెలుగు సాహిత్యం]]లో ప్రసిద్ధులయ్యారు.

వీరిద్దరు ఇంచుమించుగా వంద [[సంస్కృత]] మరియు, [[తెలుగు]] గ్రంథాలు, నాటకములు మరియు, అనువాదాలు వ్రాశారు. [[అవధానము (సాహిత్యం)|అవధానాల్లో]] వీరి పాండిత్యం, ప్రతిభ, చమత్కార చాతుర్యం సాహితీ సమాజంలో తరతరాలుగా చెప్పుకొనబడుతున్నాయి. ఇక వీరి నాటకాలలో [[పాండవ ఉద్యోగ విజయములు]] నాటకంలోని పద్యాలు తెలుగునాట ఊరూరా పండితుల, పామరుల నోట మారుమ్రోగాయి.

వెంకటశాస్త్రిగారు రెండవసారి బ్రహ్మగురువుల వద్దకు వచ్చి కుదురుకునేవరకూ ఒకచోట కాలునిలువక, ఒకచోట నని విద్యాభ్యాసము చేయక, ఒక చదువునికాక, రకరకాలుగా కొంత ఆకతాయిగా తిరిగారు.ఇందుకు కొంతవరకు ఆయన బాల్యములో తండ్రి ఆర్థికస్థితి అంతగా బాగుండక పోవుట ఒక కారణము.కాని మూలకారణము ఆయన అశాంత చిత్తమే.బడికి సరిగా పోలేదు.తాతగారి గ్రంథ సంచియమునుండి ఆంధ్రగ్రంధాలు స్వయముగా పఠించారు.సంస్కృత భాషాధ్యయమునకై ఎందరెందరో గురువులను ఆశ్రయించారు.ఆంధ్రకవిత్వము చిన్నప్పుడే వంటపట్టెను. చిన్నప్పుడెచిన్నప్పుడే హరికథలు వీధినాటకములు వ్రాసెను. మృదంగ వాదనము, కొంచెము ఇంగ్లీషు కొంచెము కుస్తీ కూడా అభ్యసించెను. ఈ చిల్లరవిద్యలలో తిట్ల కవిత్వం ఒకటి.కొంతకాలము చదువుకంటెచదువుకంటే చదరంగమును ఎక్కువుగా అభ్యసించెను.

* సమస్య: మానవతీలలామ కభిమానమెకభిమానమే చాలును జీరయేటికిన్