బడే గులాం అలీ ఖాన్: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

బడే గులాం అలీ ఖాన్ [[సారంగి]] వాదకుడిగా తన సంగీత జీవనం ప్రారంభించాడు. కోల్కతాలో తన మొదటి కచేరీలోనే పేరు ప్రఖ్యాతులు పొందాడు. 1944 కాలంలో [[సంగీతము|సంగీత]] జగత్తులో మహామహులైన [[:en:Abdul Karim Khan|అబ్దుల్ కరీం ఖాన్]], [[:en:Ustad Alladiya Khan|అల్లాదియా ఖాన్]] మరియు, [[:en:Faiyaz Khan|ఫయాజ్ ఖాన్]],లు సైతం ఇతడిని మకుటంలేని మహారాజుగా గుర్తించారు.<ref>World Music, The Rough Guide Volume Two; London, 2000; pg. 92</ref>

ఇతను అనేక ప్రాంతాలలో జీవించాడు, [[లాహోర్]], [[బాంబే]], [[కలకత్తా]] మరియు, [[హైదరాబాదు]]. ఇతడు అంతర్జాతీయ స్థాయిలో తన గాన కచేరీలను చేశాడు, [[గజల్]], [[ఠుమ్రి]], భజన్ శైలులలో పాడేవాడు.

సినిమాల కొరకు పాడడానికి ఇష్టపడేవాడు గాదు. కాని 1960 లో [[మొఘల్ ఎ ఆజం]] చిత్ర నిర్మాణ సమయంలో [[నౌషాద్]] సంగీతంలో ఒక రాగయుక్త పాట పాడాడు. అదీ [[తాన్ సేన్]] పాత్రకొరకు మాత్రమే. ఈ పాట "సోహ్నీ" మరియు, "రాగేశ్రీ" రాగాలలో వుండినది. దర్శకుడు కె.ఆసిఫ్ మరియు, నౌషాద్, మొఘల్ ఎ ఆజం కొరకు పాడమని కోరగా, తిరస్కరించడానికి తటపటాయించి, ఎక్కువ ఫీజు అడిగితే వెళ్ళిపోతారనే ఉద్దేశంతో తన ఫీజు ఆ పాటకు 25,000/- అన్నాడు. కళాభిమానుడైన ఆసిఫ్ ఈ ఫీజును సంతోషంగా అంగీకరించాడు. ఆ విధంగా మొఘల్ ఎ ఆజంలో బడే గులాం అలీ ఖాన్ పాట వచ్చింది. ఆ కాలంలో [[ముహమ్మద్ రఫీ]] మరియు, [[లతా మంగేష్కర్]]లు తమ పాటకు 500/- ల కన్నా తక్కువ పారితోషికం పొందేవారు.