జమీల్యా (నవల): కూర్పుల మధ్య తేడాలు

ఇది ఇలా ఉండగా యుద్ధంలో కాలుకి గాయమవడంతో సైన్యం నుండి తిరిగి వచ్చేసిన ధనియార్ అనాథగా తన స్వగ్రామానికి చేరుకొంటాడు. సహజంగానే మితభాషి అయిన ధనియార్ ఆ గ్రామంలోని ప్రజలతో అంతగా కలివిడిగా వుండలేడు. కానీ పని పట్ల అంకితభావం వున్నవాడు. సమిష్టిక్షేత్రంలో పండించిన గోధుమ ధాన్యాన్ని సమీప పట్టణం లోని రైల్వే స్టేషన్ కు తరలించే పని జమీల్యా, మాజీ సైనికుడు ధనియార్, మరిది సీట్ లకి అప్పగించబడుతుంది. ఈ పనిలో నిమగ్నమైన జమీల్యా-ధనియార్ ల మధ్య చిన్నగా పరిచయం ఏర్పడుతుంది. స్పర్ధతో మొదలైన వీరి పరిచయం, వేళాకోళాలతో ఆటపట్టించడంగా సాగి, క్రమంగా ఒకరి పట్ల ఒకరికి అభిమానం ఏర్పడి, చివరకు ప్రేమగా మారుతుంది. స్టెప్పీనీలి మైదానాలలోపర్వత వెన్నెలసానువులలో, రాత్రుల్లోవిశాల దనియార్స్టెప్పీ పాడినమైదానాలలో పాటలుమెరిసే జమీల్యానక్షత్రపు మనస్సునురాత్రుళ్లలో మైమరపిస్తాయి.పోప్లార్ అతనిచెట్ల గానమాధుర్యంతో,సాక్షిగా ఆప్రకృతిలో ప్రేమమమేకం మహోజ్వలమైఅవుతూ చివరకుగుర్రపు ఆమెబగ్గీలు తనతోలుకుంటూ సమాజాన్ని, భర్తను విడిచి అతని వెంట పోవడానికికాలం దారితీస్తుందిగడుపుతారు. అతనిస్టెప్పీ ఆత్మీయమైదానాలలో సాహచర్యంతో,వెన్నెల తనకురాత్రుల్లో కావాలినదేమిటోదనియార్ ఆమెకుపాడిన విస్పష్టమైనశ్రావ్యమైన తరువాతపాటలు ఆమెజమీల్యా ఇకమనస్సును వెనక్కి చూడలేదుమైమరపిస్తాయి. భర్తఅతని సాదిక్మధుర త్వరలోనేకంఠస్వరంలో గ్రామానికిప్రతిఫలించిన రానున్నాడని తెలిసినప్పటికీ ఆ వైవాహిక జీవితాన్ని కాదనుకొనిప్రేమకు, అప్పటి సామాజికఎనలేని ఆచారాలనుమమకారానికి, కుటుంబ కట్టుబాట్లను, ధిక్కరించి మరీఆర్తికి జమీల్యా తనహృదయం మనస్సుకిపరవశించిపోతుంది. నచ్చిన ధనియార్ తో సహజీవనం కొనసాగించడానికి స్వేచ్ఛగా, ధైర్యంగా అడుగులు వేస్తుంది.