హార్మోనియం: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

| publisher =Asiatic Society of Bangladesh

}}</ref> తరువాత డ్వార్కిన్ అనే కంపెనీకి చెందిన ద్వారకనాథ్ ఘోష్ విదేశాల నుంచి దిగుమతి చేసుకున్న ఈ హార్మోనియాన్ని భారతీయ సంగీతానికి అవసరమైన కొన్ని మార్పులు చేసి చేతితో వాయించగలిగే హార్మోనియంగా తయారు చేశాడు. అప్పట్లో [[సంగీతం]] పలికించే వారంతా నేల మీదనో వేదిక మీదనో కూర్చుని వాయిద్య పరికరం ముందు పెట్టుకుని వాయించేవారు. బల్లలు, కుర్చీలు అంతగా ప్రాచుర్యంలో ఉండేవి కావు. ఇది తర్వాత క్రమంగా భారతీయ సంగీతంలో భాగమైంది.<ref name = "Ghose">{{cite web

}}</ref> పాశ్చాత్య సంగీతం హార్మోనిక్స్ మీద ఆధారపడి ఉంటుంది కనుక వాయిద్యకారుడి రెండు చేతులు హార్మోనియం మీద ఉండాల్సిన అవసరం ఉండేదు. కాబట్టి వారు గాలి పంపుచేయడానికి కాళ్ళు ఉపయాగించారు. భారతీయ సంగీతం మెలోడీ ప్రధానంగా సాగుతుంది కాబట్టి. ఒకచేత్తో గాలిని పంపు చేస్తూ మరో చేత్తో మీటలు వాయించగలిగే వీలుండేది.