చిరుతల రామాయణం: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

 

 

చిరుతల రామాయణం తెలంగాణా ప్రాంతంలో చాల వ్వాప్తిలో వుంది. ముఖ్యంగా కరీంనాగర్ జిలాలో చిరుతల రామాయణం అతి ప్రాచీన కళారూపం. పల్లెల్లోని శ్రామిక యువకులు ముప్పై నలబై మంది కలిసి వేసస్వి కాలంలో ఒక గురువును నియమించుకుని తిరుతల రామాయణాన్ని నేర్చు కుంటారు.

ఊరు యబట విశాలమైన స్థలంలో ఒక కర్ర పాతి, దానికి జండాలు కట్టి, చిరుతలు పట్టుకుని, కాళ్ళకు గజ్జెలు కట్టుకుని పాట పాడుతూ నృత్యం చేస్తారు. న్యానికి ఇది మన కోలాటం లాంటిదే అయితే వీరు ముఖ్యంగా కోలాటం పాటలు కంటే చిరుతలతో నృత్యం చేస్తూ రామాయణ భారత కథలను తీసుకుని బృద సభ్యులే పాత్రలుగా వ్వవ హరించటం వల్ల దీనికి చిరుతల రామాయణమి పేరు వచ్చింది.

 

 

ప్రథమంలో బృంద సభ్యుల అకారాల ననుసరించి, పాత్రలను ఎంపిక చేస్తారు. తరువాత వేషధారణ లేకుండనే ప్రతి పాత్రకూ పాటను నేర్పుతాడు. ప్రతి పాత్ర ధారికీ క్షుణ్ణంగ్తా పాట

 

ఒక్కో పాత్ర ప్రవేశించి పరిచయం చేసుకునే సమయంలో ప్రేక్షకులు కరతాణ ధ్వనులతో వారిని ఉత్సాహ పరుస్తారు. ఇలా రాత్రంతా రామాయణం గాన చేసి, ఉదయం శ్రీ రాముని పట్టాభి షేక మహోత్సవం చేస్తారు.