గొబ్బియళ్ళొ గొబ్బియళ్ళు: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

అంటూ అన్నమయ్య తన మృదుమధురమైనమృదు మధురమైన పద జాలంతో శ్రీకృష్ణుడు గోవర్థన గిరిని గొడుగుగా పట్టి గోవుల్ని సంరక్షించడం, శిశుపాలుడు, కంసుణ్ణి వధించడం వంటి సాహసాలను వివిరంచడం ద్వారా శ్రీ కృష్ణుడే వెంకటేశ్వరునిగా జన్మించాడని అందరికీ అర్థమయ్యే రీతిలో వివరించాడు. ఆంధ్ర దేశంలో అన్ని ప్రాంతాల్లోనూ సంక్రాంతి సమయంలో ప్రతి ఇంటి ముందూ ఆడపిల్లలు రక రకాలుగా రంగ వల్లులను తీర్చి దిద్ది వాటిమీద ఈ గొబ్బెమ్మలను వుంచుతారు. వాటిని పశుపు కుంకాలతో పూలతో అలంకరిస్తారు. వీటిని గొబ్బెమ్మలని, గురుగులను గొబ్బియ్యల్లనీ ఆయా ప్రాంతాలలో రకరకాల పేర్లతో పిలుస్తారు. సంక్రాంతి సమయంలో బజారులన్నీ గొబ్బెమ్మలతో కళకళలాడుతూకళకళ లాడుతూ పుంటాయి. సంక్రాంతి పండుగ వస్తూందంటే ఆడ పిల్లలకి ఎక్కడ లేని ఆనందం. పంట పొలాలనుండుపొలాలనుండి పంటలు ఇంటికి వచ్చి ధాన్య రాసులతో కళకళ లాడుతూ వుంటాయి. పంట లక్ష్మిని ఇంటికి తెచ్చుకున్న రైతు బిడ్డలు ఆనందోత్సవాలతో ఈ పండగను జరుపు కుంటారు. ముద్దు లొలికే ముగ్గులతో ఇళ్ళనన్నిటినీ ముగ్గులతో శోభాయ మానంగా తీర్చి దిద్దుతారు.

ఆడపిల్లలు ఆవు పేడను తీసుకు వచ్చి వాటిని గుండ్రంగా చేసి గొబ్బెమ్మను తయారు చేస్తారు. పై భాగాన గురుగు చేసి అందులో పువ్వులను గుచ్చుతారు. వాటిని తీసుకు వెళ్ళి ముగ్గుల మధ్య వరుస క్రమంలో సుందరంగా అమర్చుతారు. వాటికి నైవేద్యంగా పండ్లను వుంచుతారు. తరువాత రంగు రంగుల దుస్తులు ధరించినఆడపిల్లలుధరించిన ఆడపిల్లలు, అనందంగా అందరూ వలయాకారంగా నిలిచి, చప్పట్లు చరుస్తూ పాట పాడుతూ, పాటకు తగినట్లు అడుగులు వేస్తూ, పాట గమనాన్ని బట్టి వేగాన్ని పెంచుతూ గొబ్బి పాటలను వీనుల విందుగా పాడుతూ, తమ భక్తి శ్రద్ధలను వెల్లడిస్తారు. ఇలా ప్రతి ఇంటి ముందూ గొబ్బి పాటలు పాడుతూ వుంటే, బజారంతా శోభాయమానంగా వుంటుంది. అన్నమయ్య లాంటి వాగ్గేయకారులందరూ గొబ్బి పదాలను రచించారంటే వాటి ప్రాముఖ్యాన్ని మన గమనించ వచ్చును. రాయల సీమ ప్రాంతంలో పాడుకునే ఒక గొప్ప పదాన్ని గూర్చి, ఈ.ఎల్. ఎస్. చంద్ర శేఖర్ గారు ఇలా వివరిస్తున్నారు: