డెంగ్యూ జ్వరం

(డెంగు జ్వరం నుండి దారిమార్పు చెందింది)

డెంగ్యూ జ్వరం డెంగ్యూ వైరస్ వల్ల వచ్చే దోమల వల్ల కలిగే వ్యాధి.[1] లక్షణాలు సాధారణంగా సంక్రమణ తర్వాత మూడు నుండి పద్నాలుగు రోజుల తరువాత ప్రారంభమవుతాయి. ఇందులో అధిక జ్వరం, తలనొప్పి, వాంతులు, కండరాలు, కీళ్ల నొప్పులు, చర్మపు దద్దుర్లు ఉంటాయి. ఆరోగ్యం మెరుగుపడటానికి సాధారణంగా రెండు నుండి ఏడు రోజులు పడుతుంది. తక్కువ సంఖ్య కేసులలో, ఈ వ్యాధి తీవ్రమైన డెంగ్యూగా అభివృద్ధి చెందుతుంది, దీనిని డెంగ్యూ హెమరేజిక్ జ్వరం అని కూడా పిలుస్తారు, దీని ఫలితంగా రక్తస్రావం, తక్కువ స్థాయి బ్లడ్ ప్లేట్‌లెట్స్, బ్లడ్ ప్లాస్మా లీకేజ్ లేదా డెంగ్యూ షాక్ సిండ్రోమ్‌గా మారుతుంది.

ఏడిస్
Aedes aegypti
శాస్త్రీయ వర్గీకరణ
Kingdom:
Phylum:
Class:
Order:
Family:
Subfamily:
Genus:
Aedes

Meigen, 1818
Species

See List of Aedes species
A. aegypti
A. albopictus
A. australis
A. cantator
A. cinereus
A. rusticus
A. vexans

ఇక్కడ ప్రమాదకరమైన తక్కువ రక్తపోటు సంభవిస్తుంది.[2]

డెంగ్యూ ఈడెస్ రకానికి చెందిన అనేక జాతుల ఆడ దోమల ద్వారా వ్యాపిస్తుంది, ప్రధానంగా ఎ. ఈజిప్టి.[2][1] వైరస్ ఐదు రకాలను కలిగి ఉంది;[3][4] ఒక రకంతో సంక్రమణ సాధారణంగా ఆ రకానికి జీవితకాల రోగనిరోధక శక్తిని ఇస్తుంది, అయితే ఇతరులకు స్వల్పకాలిక రోగనిరోధక శక్తి మాత్రమే ఇస్తుంది. వేరే రకంతో సంక్రమణ, తీవ్రమైన సమస్యల ప్రమాదాన్ని పెంచుతుంది. వైరస్ లేదా దాని RNA కు ప్రతిరోధకాలను గుర్తించడంతో సహా రోగ నిర్ధారణను నిర్ధారించడానికి అనేక పరీక్షలు అందుబాటులో ఉన్నాయి.

డెంగ్యూ జ్వరం కోసం టీకా ఆమోదించబడింది. ఈ టీకా వాణిజ్యపరంగా అనేక దేశాలలో అందుబాటులో ఉంది.[5] అయితే, టీకా గతంలో సోకిన వారిలో మాత్రమే సిఫార్సు చేయబడింది.[6] నివారణ యొక్క ఇతర పద్ధతులు దోమల నివాసాలను తగ్గించడం, కాటుకు గురికావడాన్ని పరిమితం చేయడం. వదిలించుకోవటం లేదా నిలబడి ఉన్న నీటిని కప్పడం, శరీరంలో ఎక్కువ భాగం కప్పే దుస్తులు ధరించడం ద్వారా ఇది చేయవచ్చు. తీవ్రమైన డెంగ్యూ చికిత్స సహాయకారిగా ఉంటుంది, తేలికపాటి లేదా మితమైన వ్యాధికి నోటి ద్వారా లేదా ఇంట్రావీనస్‌గా ద్రవాన్ని ఇవ్వడం ఉంటుంది.[2] మరింత తీవ్రమైన కేసులకు, రక్త మార్పిడి అవసరం కావచ్చు. ప్రతి సంవత్సరం అర మిలియన్ మందికి ఆసుపత్రి ప్రవేశం అవసరం. NSAID వాడకం నుండి రక్తస్రావం పెరిగే ప్రమాదం ఉన్నందున జ్వరం తగ్గింపు, డెంగ్యూలో నొప్పి నివారణ కోసం నాన్‌స్టెరాయిడ్ యాంటీ ఇన్ఫ్లమేటరీ డ్రగ్స్ (ఎన్‌ఎస్‌ఎఐడి) కు బదులుగా పారాసెటమాల్ (అసిటమినోఫెన్) సిఫార్సు చేయబడింది.[7]

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం నుండి డెంగ్యూ ప్రపంచ సమస్యగా మారింది, 110 కి పైగా దేశాలలో, ప్రధానంగా ఆసియా, దక్షిణ అమెరికాలో సాధారణం.[8] ప్రతి సంవత్సరం 50, 528 మధ్య   మిలియన్ల మంది వ్యాధి బారిన పడ్డారు, సుమారు 10,000 నుండి 20,000 మంది మరణిస్తున్నారు.[9][10][11][12] 1779 నుండి వ్యాప్తి చెందిన తేదీ యొక్క ప్రారంభ వివరణలు.[13] దీని వైరల్ కారణం, వ్యాప్తి 20 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో అర్థం చేసుకోబడింది.[14] దోమలను తొలగించడమే కాకుండా, వైరస్‌ను నేరుగా లక్ష్యంగా చేసుకునే మందుల కోసం పని కొనసాగుతోంది.[15] ఇది నిర్లక్ష్యం చేయబడిన ఉష్ణమండల వ్యాధిగా వర్గీకరించబడింది.

డయాగ్నోసిస్ మార్చు

నివేదించబడిన లక్షణాలు, శారీరక పరీక్షల ఆధారంగా డెంగ్యూ నిర్ధారణ సాధారణంగా వైద్యపరంగా చేయబడుతుంది; ఇది ముఖ్యంగా స్థానిక ప్రాంతాలలో వర్తిస్తుంది.[11] అయినప్పటికీ, ప్రారంభ వ్యాధి ఇతర వైరస్‌ సంబంధి అంటువ్యాధి నుండి వేరు చేయడం కష్టం.[8] సంభవనీయ రోగనిర్థారణ జ్వరం పరిశోధనలను ఆధారంగా, క్రింది రెండిటి మీద ఆధారపడి ఉంటుంది: వికారం, వాంతులు, దద్దుర్లు, సాధారణమైన నొప్పులు, తక్కువ తెల్ల రక్త కణ సంఖ్య, అనుకూల దమనిని అదిమి గాయం నుండి రక్తస్రావం కలగకుండా ఆపే కట్టు పరీక్ష, లేదా ఏదైనా హెచ్చరిక చిహ్నము (పట్టిక చూడండి) ఎవరైనా ఒక లో నివసించే స్థానీయ ప్రాంతం.[16] తీవ్రమైన డెంగ్యూ ప్రారంభానికి ముందు హెచ్చరిక సంకేతాలు సంభవిస్తాయి.[17] ప్రయోగశాల పరిశోధనలు సులువుగా లభించని అమరికలలో ముఖ్యంగా ఉపయోగపడే టోర్నికేట్ పరీక్ష, డయాస్టొలిక్, సిస్టోలిక్ పీడనం మధ్య ఐదు నిమిషాల పాటు రక్తపోటు కఫ్ యొక్క అనువర్తనాన్ని కలిగి ఉంటుంది, తరువాత ఏదైనా పెటిచియల్ రక్తస్రావం లెక్కించబడుతుంది; అధిక సంఖ్య డెంగ్యూ నిర్ధారణకు 1 కి 10 నుండి 20 కన్నా ఎక్కువ ఉండటాన్ని చేస్తుంది   అంగుళం 2 (6.25   cm 2 ).[18]

ఉష్ణమండల లేదా ఉపఉష్ణమండలంలో ఉన్న రెండు వారాల్లో జ్వరం వచ్చిన వారిలో రోగ నిర్ధారణను పరిగణించాలి.[19] డెంగ్యూ జ్వరం, చికున్‌గున్యా అనే వైరల్ ఇన్‌ఫెక్షన్‌ను గుర్తించడం చాలా కష్టం, ఇది అనేక లక్షణాలను పంచుకుంటుంది, ప్రపంచంలోని ఇలాంటి ప్రాంతాల్లో డెంగ్యూకి సంభవిస్తుంది.[20] మలేరియా, లెప్టోస్పిరోసిస్, వైరల్ హెమరేజిక్ జ్వరం, టైఫాయిడ్ జ్వరం, మెనింగోకాకల్ డిసీజ్, మీజిల్స్, ఇన్ఫ్లుఎంజా వంటి ఇలాంటి లక్షణాలను కలిగించే ఇతర పరిస్థితులను మినహాయించడానికి తరచుగా పరిశోధనలు జరుగుతాయి.[8][21] జికా జ్వరం కూడా డెంగ్యూ లాంటి లక్షణాలను కలిగి ఉంది.[22]

ప్రయోగశాల పరిశోధనలలో గుర్తించదగిన మొట్టమొదటి మార్పు తక్కువ తెల్ల రక్త కణాల సంఖ్య. తరువాత తక్కువ ప్లేట్‌లెట్స్, మెటబాలిక్ అసిడోసిస్ ఉండవచ్చు.[8] కాలేయం నుండి మధ్యస్తంగా ఎమినోట్రాన్స్ఫేరేస్ ( AST, ALT ) స్థాయి సాధారణంగా తక్కువ ప్లేట్‌లెట్స్, తెల్ల రక్త కణాలతో సంబంధం కలిగి ఉంటుంది.[19] తీవ్రమైన వ్యాధిలో, ప్లాస్మా లీకేజ్ హిమోకాన్సెంట్రేషన్ (పెరుగుతున్న హేమాటోక్రిట్ సూచించినట్లు), హైపోఅల్బ్యూనిమియాకు దారితీస్తుంది. పెద్దగా ఉన్నప్పుడు శారీరక పరీక్ష ద్వారా ప్లూరల్ ఎఫ్యూషన్స్ లేదా అస్సైట్స్ కనుగొనవచ్చు, కానీ అల్ట్రాసౌండ్‌పై ద్రవం యొక్క ప్రదర్శన డెంగ్యూ షాక్ సిండ్రోమ్ యొక్క ప్రారంభ గుర్తింపుకు సహాయపడుతుంది.[11] అనేక సెట్టింగులలో లభ్యత లేకపోవడం వల్ల అల్ట్రాసౌండ్ వాడకం పరిమితం. పల్స్ పీడనం  20 మిల్లీ మీటర్ల ఎహ్జి(Hg) కన్నా తక్కువుకి పడిపోతే డెంగ్యూ షాక్ సిండ్రోమ్ తో పాటు పరిధీయ వాస్కులర్ పతనం కూడా అవుతుంది. పిల్లలలో పరిధీయ వాస్కులర్ పతనం ఆలస్యం క్యాపిల్లరీ రీఫిల్, వేగవంతమైన హృదయ స్పందన రేటు లేదా చల్లని అంత్య భాగాల ద్వారా నిర్ణయించబడుతుంది.[17]

 
Stegomyia pia, a recently described new species[23]
హెచ్చరిక సంకేతాలు [19][16]
కడుపు నొప్పి తీవ్రమవుతుంది
కొనసాగుతున్న వాంతులు
కాలేయ విస్తరణ
శ్లేష్మ రక్తస్రావం
తక్కువ ప్లేట్‌లెట్స్‌తో అధిక హెమటోక్రిట్
బద్ధకం లేదా చంచలత
సెరోసల్ ఎఫ్యూషన్స్

ఏడిస్ ఈజిైప్టె అనే జాతి దోమకాటు వల్ల మానవ శరీరంలోకి ప్రవేశించే వైరస్ వల్ల వచ్చేది డెంగ్యూ జ్వరం. ఇది వర్షాకాలంలో అధికంగా కనిపిస్తుంది. ఏడిస్ ఈజిైప్టె దోమకాటు వల్ల ఒకరి నుంచి మరొకరికి డెంగ్యూ వైరస్ వ్యాప్తి చెందుతుంది. ఏడిస్ దోమ మన ఇంటి పరిసరాల్లోనే నివసిస్తుంది. పూలకుండీలు, ఎయిర్‌కూలర్లు, పాతటైర్లు, పాత ఖాళీడబ్బాల వంటి వాటిలో చేరే నీరు ఈ దోమకు అనుకూలం. మన పరిసరాలు అపరిశుభ్రంగా పెట్టుకుని దానికి అనుకూలమైన పరిస్థితులు మనమే కల్పిస్తాం. ఈ జాతి దోమ రాత్రిపూట కాకుండా సూర్యోదయ, సూర్యాస్తమయాల్లోనే తిరుగుతుంది. కాబట్టి ఆ సమయాల్లో దోమకాటు నుంచి రక్షించుకోవాలి.

లక్షణాలు మార్చు

101 నుంచి 105 డిగ్రీల ఫారన్‌హీట్ జ్వరం హఠాత్తుగా వస్తుంది. తీవ్రమైన తలనొప్పి, నడుము కింది భాగంలో తీవ్రమైన నొప్పి, కళ్లు మండటం వంటి లక్షణాలు వస్తాయి. తీవ్రమైన ఒళ్లునొప్పులు, కడుపులో తిప్పడం, వాంతులు, కుడి ఉదరభాగం పై వైపున నొప్పి వస్తుంది. ఉష్ణోగ్రత పెరిగినపుడు

తీవ్రంగా నీరసం, తలతిరగడం, ముక్కు నుంచి రక్తస్రావం, మలవిసర్జన నల్లగా ఉంటుంది. దోమ కుడితే ఏర్పడే ఎర్రని చుక్కల వంటివి ఏర్పడతాయి. డెంగ్యూతో పాటుగా రక్తస్రావం (డెంగ్యూ హెమరేజిక్ ఫీవర్) లేదా రక్తపోటు అతి తక్కువకు పడిపోవడం, డెంగ్యూ షాక్ సిండ్రోమ్‌లు కనిపిస్తే ప్రాణాంతకమే. ఇలాంటివారు 5 శాతానికి అటు ఇటుగా ఉంటారు. 95 శాతం మందికి ప్రాణాంతకం కాదు.

నిర్ధారణ మార్చు

రక్తపరీక్షలో తక్కువ సంఖ్యలో తెల్లరక్తకణాలు, ప్లేట్‌లెట్లు, బ్లడ్‌స్మియర్ మీద ఎటిపికల్ సెల్స్ ద్వారా నిర్ధారణ చేయవచ్చు. ఎన్.ఎస్, యాంటిజెన్-యాంటీ డెంగ్యూ యాంటీబాడీలతో రోగనిర్ధారణ చేయవచ్చు. అయితే వ్యాధి ప్రారంభ దశలో ఇవి కనిపించకపోవచ్చు.

చికిత్స మార్చు

డెంగ్యూ చికిత్సకు ప్రత్యేకంగా మందులు లేవు కాబట్టి చికిత్సా విధానం పరోక్ష పద్ధతిలో ఉంటుంది. రోగులకు నోటి ద్వారా లేదా రక్తనాళాల ద్వారా ద్రవాలను పంపిస్తారు. అప్పుడప్పుడు ప్లేట్‌లెట్లను ఎక్కిస్తారు. చాలా కేసుల్లో ప్లేట్‌లెట్లు 10 వేల స్థాయికి పడిపోయినా (1.5-4.5 లక్షలు సాధారణం) లేక తీవ్రమైన రక్తస్రావం ఉన్నా ఇచ్చే సింగిల్ డోనార్ ప్లేట్‌లెట్స్ లేదా యాంటీ ఆర్‌హెచ్‌డీ ఇంజెక్షన్లు మాత్రం ఖరీదైనవి. 95 శాతం మందికి రక్తపోటు, ప్లేట్‌లెట్లు, హిమోగ్లోబిన్‌లను గమనిస్తూ ఉండడం, ఇంట్రావీసన్ ఫ్లూయిడ్స్ ఇవ్వడం చేస్తారు. కాబట్టి వీటికి ఖర్చు తక్కువే. స్టిరాయిడ్ ఇంజెక్షన్ల వల్ల ఎటువంటి లాభం ఉందని నిరూపణ కాలేదు. పైగా అవి ప్రమాదకరం. అవసరం లేకున్నా ప్లేట్‌లెట్స్ ఎక్కించడం, పి.ఆర్.పి.లు కూడా రోగికి నష్టం కలిగిస్తాయి.

ఆసుపత్రిలో వైద్యం మార్చు

రక్తపోటు బాగా పడిపోయినా, తీవ్రంగా వాంతులు చేసుకుంటూ నోటి ద్వారా ద్రవాలు తీసుకోవడం కష్టంగా ఉన్నా, ప్లేట్‌లెట్ల సంఖ్య 50 వేల కన్నా తక్కువ స్థాయికి పడిపోయినా ఆసుపత్రిలో చేర్చాల్సి వస్తుంది. జ్వరం తగ్గిన తరువాత 48 నుంచి 72 గంటలు రోగిని పరిశీలనలో ఉంచి, రక్తంలో ప్లేట్‌లెట్స్ సంఖ్య క్రమంగా 50 వేలకు పెరిగేవరకు ఆసుపత్రిలోనే ఉండాలి. ప్లేట్‌లెట్ కౌంట్ 30 వేల కన్నా తగ్గినా, తీవ్రమైన రక్తస్రావం అవుతున్నా, ఏదైనా శరీర భాగం సరిగా పనిచేయకపోతున్నా రోగిని ఐసియులో చేర్చాల్సి వస్తుంది. అదే విధంగా రోగికి platelets పెరగడానికి బొప్పాయి,దానిమ్మ,kiwi వంటి పండ్ల రసాలు తరచుగా త్రాగితే రోగిలో platelets కణాలు పెరిగే అవకాశం వుంది.....

నివారణ మార్చు

పరిసరాలను పరిశుభ్రంగా ఉంచుకుని దోమలు చేరకుండా చూసుకోవడం ద్వారా నివారించవచ్చు. దీనికి టీకామందు లేదు. జ్వర లక్షణాలు కనిపిస్తే వీలైనంత త్వరగా వైద్యపరీక్ష చేయించుకోవాలి. ద్రవపదార్థాలు అధికంగా తీసుకోవాలి. పళ్లరసాలు లేదా కొబ్బరినీళ్లలో గ్లూకోజ్ కలుపుకొని తాగాలి. పూర్తిగా విశ్రాంతి తీసుకోవాలి. రాత్రిపూట బాగా నిద్ర పోవాలి. దోమతెరలు, దోమలను పారదోలే రసాయనాలను వాడాలి. నిలవనీరు లేకుండా చూసుకోవాలి.

మూలాలు మార్చు

  1. 1.0 1.1 "Dengue and severe dengue Fact sheet N°117". May 2015.
  2. 2.0 2.1 2.2 Kularatne SA (September 2015). "Dengue fever". BMJ. 351: h4661. doi:10.1136/bmj.h4661. PMID 26374064. S2CID 1680504.
  3. Normile D (October 2013). "Tropical medicine. Surprising new dengue virus throws a spanner in disease control efforts". Science. 342 (6157): 415. doi:10.1126/science.342.6157.415. PMID 24159024.
  4. Mustafa MS, Rasotgi V, Jain S, Gupta V (January 2015). "Discovery of fifth serotype of dengue virus (DENV-5): A new public health dilemma in dengue control". Medical Journal, Armed Forces India. 71 (1): 67–70. doi:10.1016/j.mjafi.2014.09.011. PMC 4297835. PMID 25609867.
  5. East, Susie (6 April 2016). "World's first dengue fever vaccine launched in the Philippines". CNN. Archived from the original on 18 October 2016. Retrieved 17 October 2016.
  6. "Dengue vaccine: WHO position paper – September 2018" (PDF). Weekly Epidemiological Record. 36 (93): 457–476. 7 September 2018. Retrieved 12 April 2019.
  7. WHO (2009), pp. 32–37.
  8. 8.0 8.1 8.2 8.3 Ranjit S, Kissoon N (January 2011). "Dengue hemorrhagic fever and shock syndromes". Pediatric Critical Care Medicine. 12 (1): 90–100. doi:10.1097/PCC.0b013e3181e911a7. PMID 20639791. S2CID 10135251.
  9. Bhatt S, Gething PW, Brady OJ, Messina JP, Farlow AW, Moyes CL, Drake JM, Brownstein JS, Hoen AG, Sankoh O, Myers MF, George DB, Jaenisch T, Wint GR, Simmons CP, Scott TW, Farrar JJ, Hay SI (April 2013). "The global distribution and burden of dengue". Nature. 496 (7446): 504–7. Bibcode:2013Natur.496..504B. doi:10.1038/nature12060. PMC 3651993. PMID 23563266.
  10. Carabali M, Hernandez LM, Arauz MJ, Villar LA, Ridde V (July 2015). "Why are people with dengue dying? A scoping review of determinants for dengue mortality". BMC Infectious Diseases. 15: 301. doi:10.1186/s12879-015-1058-x. PMC 4520151. PMID 26223700.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  11. 11.0 11.1 11.2 Whitehorn J, Farrar J (2010). "Dengue". British Medical Bulletin. 95: 161–73. doi:10.1093/bmb/ldq019. PMID 20616106.
  12. Stanaway JD, Shepard DS, Undurraga EA, Halasa YA, Coffeng LE, Brady OJ, Hay SI, Bedi N, Bensenor IM, Castañeda-Orjuela CA, Chuang TW, Gibney KB, Memish ZA, Rafay A, Ukwaja KN, Yonemoto N, Murray CJ (June 2016). "The global burden of dengue: an analysis from the Global Burden of Disease Study 2013". The Lancet. Infectious Diseases. 16 (6): 712–723. doi:10.1016/S1473-3099(16)00026-8. PMC 5012511. PMID 26874619.
  13. Gubler DJ (July 1998). "Dengue and dengue hemorrhagic fever". Clinical Microbiology Reviews. 11 (3): 480–96. doi:10.1128/cmr.11.3.480. PMC 88892. PMID 9665979.
  14. Henchal EA, Putnak JR (October 1990). "The dengue viruses". Clinical Microbiology Reviews. 3 (4): 376–96. doi:10.1128/CMR.3.4.376. PMC 358169. PMID 2224837. Archived from the original on 25 July 2011.
  15. Noble CG, Chen YL, Dong H, Gu F, Lim SP, Schul W, Wang QY, Shi PY, et al. (March 2010). "Strategies for development of Dengue virus inhibitors". Antiviral Research. 85 (3): 450–62. doi:10.1016/j.antiviral.2009.12.011. PMID 20060421.
  16. 16.0 16.1 WHO (2009), pp. 10–11.
  17. 17.0 17.1 WHO (2009), pp. 25–27.
  18. Halstead, Scott B. (2008). Dengue. London: Imperial College Press. p. 180 & 429. ISBN 978-1-84816-228-0. Archived from the original on 4 May 2016.
  19. 19.0 19.1 19.2 Simmons CP, Farrar JJ, Nguyen vV, Wills B (April 2012). "Dengue" (PDF). The New England Journal of Medicine. 366 (15): 1423–32. doi:10.1056/NEJMra1110265. hdl:11343/191104. PMID 22494122.
  20. Chen LH, Wilson ME (October 2010). "Dengue and chikungunya infections in travelers". Current Opinion in Infectious Diseases. 23 (5): 438–44. doi:10.1097/QCO.0b013e32833c1d16. PMID 20581669. S2CID 2452280.
  21. WHO (2009), pp. 90–95.
  22. Musso D, Nilles EJ, Cao-Lormeau VM (October 2014). "Rapid spread of emerging Zika virus in the Pacific area". Clinical Microbiology and Infection. 20 (10): O595–6. doi:10.1111/1469-0691.12707. PMID 24909208.
  23. Le Goff, G.; Brengues, C.; Robert, V. (2013). "Stegomyia mosquitoes in Mayotte, taxonomic study and description of Stegomyia pia n. sp". Parasite. 20: 31. doi:10.1051/parasite/2013030. PMC 3770211. PMID 24025625.

ఇతర లింకులు మార్చు