నేషనల్ ఫెడరేషన్ ఆఫ్ ఇండియన్ ఉమెన్
భారతీయ మహిళా జాతీయ సమాఖ్య) భారతదేశంలో కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా వారి మహిళా విభాగం
.jpg) | |
| సంకేతాక్షరం | NFIW |
|---|---|
| అవతరణ | 4 జూన్ 1954, కలకత్తా, భారతదేశం |
| రకం | మహిళా సంస్థ |
| కేంద్రస్థానం | 1002, అన్సల్ భవన్, 16, కస్తూర్బా గాంధీ మార్గ్, న్యూ ఢిల్లీ - 110001 |
| కార్యదర్శి | అన్నీ రాజా |
| అధ్యక్షుడు | అరుణా రాయ్ |
| అనుబంధ సంస్థలు | ఉమెన్స్ ఇంటర్నేషనల్ డెమోక్రటిక్ ఫెడరేషన్ (WIDF) |
నేషనల్ ఫెడరేషన్ ఆఫ్ ఇండియన్ ఉమెన్ (భారతీయ మహిళా జాతీయ సమాఖ్య) భారతదేశంలోని ఒక మహిళా రాజకీయ కూటమి, ఇది కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ ఆఫ్ ఇండియా వారి మహిళా విభాగం.[1][2][3] అరుణా అసఫ్ అలీ తో సహా మహిళా ఆత్మ రక్షా సమితి చెందిన పలువురు మహిళా నాయకులు 1954 జూన్ 4న దీనిని స్థాపించారు.[4][5][6]
అన్నీ రాజా ప్రధాన కార్యదర్శి, అరుణా రాయ్ ఎన్ఎఫ్ఐడబ్ల్యు అధ్యక్షురాలుగా వ్యవహరిస్తున్నారు.[7]
చరిత్ర మార్చు
ప్రచ్ఛన్న యుద్ధం, సైనిక ఒప్పందాల నేపథ్యంలో ఎన్.ఎఫ్.ఐ.డబ్ల్యు. (కలకత్తా, జూన్ 4,1954) మొదటి సమావేశం జరిగింది, ఇది "పెద్ద ఎత్తున ఆయుధాలు, హైడ్రోజన్ బాంబు, అణు బాంబు, బ్యాక్టీరియాలాజికల్ ఆయుధాలు వంటి సామూహిక విధ్వంసక ఆయుధాలకు" వ్యతిరేకంగా ప్రకటన చేసింది.
సామ్రాజ్యవాదం, పేదరికం, వ్యాధులకు వ్యతిరేకంగా ప్రపంచవ్యాప్తంగా మహిళలు ఏకం కావాలనే ఆలోచనతో ప్రేరణ పొందిన విద్యా మున్షి, ఎలా రీడ్, హజ్రా బేగం, అన్నా మస్కరీన్, రేణు చక్రవర్తి, తారా రెడ్డి, శాంతా దేబ్ అనసూయా జ్ఞాన్ చంద్ వంటి ప్రముఖ వ్యక్తులు ఉమెన్స్ ఇంటర్నేషనల్ డెమోక్రటిక్ ఫెడరేషన్ (WIDF), మదర్స్ వరల్డ్ కాన్ఫరెన్స్ (లాసాన్, 1955) వియత్నాం విజయం (హో చి మిన్ సిటీ, 1977) వార్షికోత్సవం సందర్భంగా జరిగిన సమావేశంలో పాల్గొన్నారు.
ఆంధ్రప్రదేశ్ లోని విజయవాడ నుండి, 1957లో ఎన్ఎఫ్ఐ.డబ్ల్యు. అధ్యక్షురాలు పుష్పమయి బోస్ ఒక ఉత్తేజకరమైన విజ్ఞప్తి జారీ చేశారు "మేము అంటే ఈ సమాఖ్యలోని మహిళలు, ప్రపంచం మొత్తంలో ఎక్కడా యుద్ధాన్ని కోరుకోవడం లేదని ప్రకటిస్తున్నాము. అన్ని అణు పరీక్షలను నిలిపివేయడమే కాకుండా ప్రపంచ శ్రేయస్సు కోసం అన్ని యుద్ధాలను నిలిపివేయాలని అడుగుతున్నాము. యుద్ధ సన్నాహాలపై వారి పురుషులు, డబ్బు, మెదడు లను వృధా చేయవద్దని వారిని కోరుతున్నాము, అయితే దానిని వారి దేశ శ్రేయస్సు కోసం ఉపయోగించమని మేము కోరుతున్నాము".
మహిళా హక్కులను పరిరక్షించాలనే ఉమ్మడి లక్ష్యంతో ఐక్యమైన అనేక మహిళా సంస్థలు ఎన్. ఎఫ్. ఐ. డబ్ల్యూలో చేరాయి. 1954లో జరిగిన వ్యవస్థాపక సమావేశం నాటికి 39 సంస్థలు చేరాయి, రైతులు, కార్మికులు, గిరిజనులు, దళితులు, శరణార్థుల నుండి నిపుణులు, కళాకారులు, మేధావుల వరకు దాదాపు 1 లక్ష 30 వేల మంది మహిళలు సభ్యత్వం పొందారు. మహిళా రాజకీయ కూటములలో పశ్చిమ బెంగాల్ కి చెందిన మహిళా ఆత్మ రక్షా సమితి (MARS), పంజాబ్ లోక్ ఇస్త్రి సభ, ఒరిస్సా కి చెందిన నారి మంగళ్ సమితి, మణిపూర్ మహిళా సమితి మొదలగునవి ఉన్నాయి.[8]
అధ్యక్షులు మార్చు
- పుష్పమోయీ బోస్ (1954-1957)
- అనుసూయా జ్ఞాన్చంద్ (1957-1962)
- కపిలా ఖండ్వాలా (1962-1967)
- అరుణా అసఫ్ అలీ (1967-1986)
- డాక్టర్ నిరుపమా రథ్ (1986-1994)
- దీనా పాఠక్ (1994-2002)
- డాక్టర్ కె. సారదమోని (2002-2008)
- అరుణ రాయ్ (2008-ఇప్పటి వరకు)
జనరల్ సెక్రటరీలు మార్చు
- అనుసూయా జ్ఞాన్ చంద్ (1954-1957)
- హజ్రా బేగం (1954-1962)
- రేణు చక్రవర్తి (1962-1970)
- విమ్లా ఫరూకీ (1970-1991)
- తారా రెడ్డి (1991-1994)
- జి. సరళా దేవి (1994-1999)
- అమర్జీత్ కౌర్ (1999-2002)
- సెహబా ఫరూకీ (2002-2005)
- అన్నీ రాజా (2005-ఇప్పటి వరకు)
కార్యక్రమాలు మార్చు
భారతీయ మహిళా జాతీయ సమాఖ్య (ఎన్‌ఎఫ్‌ఐడబ్ల్యూ) ప్రధాన కార్యదర్శి అన్నీ రాజా నేతృత్వంలో భారత కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ (సిపిఐ) ఇతర ఫ్రంటల్ ఆర్గనైజేషన్‌ల సభ్యులు పాల్గొని మణిపూర్‌లోని రాష్ట్ర ప్రభుత్వం, హింసాత్మక ఈశాన్య రాష్ట్రంలో పరిస్థితి విషమించడానికి, మణిపూర్‌లో మహిళలపై జరిగిన క్రూరత్వానికి వ్యతిరేకంగా కేంద్ర ప్రభుత్వాన్ని ఖండిస్తూ ప్రదర్శన నిర్వహించారు.[9]
నేషనల్ ఫెడరేషన్ ఆఫ్ ఇండియన్ ఉమెన్ మహిళా రిజర్వేషన్ బిల్లుపై లోక్‌సభలో ప్రవేశపెట్టడం విషయంపై తీవ్ర ఆందోళన వ్యక్తం చేసింది. పార్లమెంటులో బిల్లును ప్రవేశపెట్టే ప్రభుత్వ చర్యను స్వాగతించిన NFIW, రాజ్యసభలో లేదా రాష్ట్ర శాసన మండలిలో రిజర్వేషన్ల ప్రస్తావన లేకపోవడం తీవ్ర నిరాశకు గురిచేసిందని అన్నారు. ఎన్‌ఎఫ్‌ఐడబ్ల్యూ ఈ బిల్లును ప్రవేశపెట్టకపోవడం "ఏకపక్షం, చట్టవిరుద్ధం, వివక్షకు దారితీస్తోంది" అని సుప్రీంకోర్టులో పిటిషన్‌ను దాఖలు చేసింది.[10]
2024లో జరగనున్న సార్వత్రిక ఎన్నికల్లో మహిళలకు 33% రిజర్వేషన్లు వెంటనే అమలు చేయాలని భారతీయ మహిళా జాతీయ సమాఖ్య (NFIW) కేంద్రంలోని బీజేపీ నేతృత్వంలోని ప్రభుత్వాన్ని కోరింది. మహిళా రిజర్వేషన్ బిల్లును పార్లమెంట్ ఉభయ సభల్లో ఆమోదించినప్పటికీ, జనాభా లెక్కలు, డీలిమిటేషన్ కసరత్తు చేసిన తర్వాతే అమలు చేస్తామని కేంద్రం ప్రకటించింది.[11]
కేంద్ర ప్రభుత్వం దేశీయ ఎల్‌పిజి ధరలను పెంచడాన్ని నిరసిస్తూ నేషనల్ ఫెడరేషన్ ఆఫ్ ఇండియన్ ఉమెన్ కార్యకర్తలు హుస్సేన్ సాగర్‌లోకి ఎల్‌పిజి సిలిండర్‌ను విసిరి తమ నిరసన తెలియచేసారు. [12]
ఇవి కూడా చూడండి మార్చు
- క్రాంతికారి ఆదివాసీ మహిళా సంగథన్
- నారి ముక్తి సంఘ్
సూచనలు మార్చు
- ↑ Susanne Kranz (2015). Between Rhetoric and Activism. LIT Verlag Münster. p. 21. ISBN 978-3-643-90648-9.
- ↑ Gail Minault (1989). The Extended Family: Women and Political Participation in India and Pakistan. Chanakyai Publications. p. 227. ISBN 978-81-7001-054-8.
- ↑ Elisabeth Armstrong (7 November 2013). Gender and Neoliberalism: The All India Democratic Women’s Association and Globalization Politics. Routledge. p. 34. ISBN 978-1-317-91142-5.
- ↑ Menon, Parvathi. Breaking Barriers: Stories of Twelve Women. New Delhi: LeftWord, 2005. p. 37
- ↑ Overstreet, Gene D., and Marshall Windmiller. Communism in India. Berkeley: University of California Press, 1959. p. 402
- ↑ "Book on history of Indian women's movement launched". business-standard.com.
- ↑ "21st Congress of NFIW". communistparty.in. Archived from the original on 2021-11-30. Retrieved 2024-05-04.
- ↑ "Women demand food security, better conditions". the hindu.com.
- ↑ "Manipur sexual assault | National Federation of Indian Women stage demonstration in Chennai, condemning BJP government". The Hindu. 22 July 2023. Retrieved 4 May 2024.
- ↑ "National Federation of Indian Women expresses concerns over implementation of Women's Reservation Bill". The news minute. 20 September 2023. Retrieved 4 May 2024.
- ↑ "NFIW urges BJP government to implement 33% reservation for women during 2024 Lok Sabha elections". The Hindu. 3 October 2023. Retrieved 5 May 2024.
- ↑ "LPG cylinders and bikes in lake: KTR calls for responsible protests". TELANGANA TODAY. 6 July 2021. Retrieved 4 May 2024.