భారత స్వాతంత్ర విప్లవోద్యమం
భారత స్వాతంత్ర్య విప్లవోద్యమం భారత స్వాతంత్ర్యోద్యమంలో భాగంగా ఉంది. ఇందులో విప్లవకారుల రహస్య చర్యలు భాగంగా ఉన్నాయి. మోహన్దాస్ కరంచంద్ గాంధీ నేతృత్వంలో జరిగిన శాంతియుత శాసనోల్లంఘన ఉద్యమవిధానాలకు ఇది వ్యతిరేకంగా ఉంటుంది. ఈ వర్గంలోని ఉద్యమకారులు బ్రిటీషుపాలకుల పతనం కొరకు సాయుధ పోరాట విప్లవం అవసరమని విశ్వసించారు. విప్లవ ఉద్యమకారులు ప్రధానంగా బెంగాల్, మహారాష్ట్ర, బీహార్, యునైటెడ్ ప్రావిన్సెస్, పంజాబులలో కేంద్రీకృతమై ఉండేవారు. మిగతా భారతదేశంలో ఇతర ఉద్యమకారుల సమూహాలు చెదురుమదురుగా ఉండేవి.
ఆరంభం మార్చు
20 వ శతాబ్దం ప్రారంభానికి ముందు కొన్ని చెదురుమదురు సంఘటనలు మినహా బ్రిటిష్ పాలకులకు వ్యతిరేకంగా సాయుధ తిరుగుబాటు జరగలేదు. 1905 లో బెంగాల్ విభజన సమయంలో విప్లవ తత్వాల ద్వారా ఉద్యమం ఉనికిని చూపించాయి. 1906 ఏప్రిల్‌లో జుగంతర్ పార్టీని స్థాపించి అరవిందో ఘోష్, అతని సోదరుడు బరిన్ ఘోష్, భూపేంద్రనాథ్ దత్తా, లాల్ బాల్ పాల్, సుబోధ్ చంద్ర మల్లిక్‌ మొదలైనవారు విప్లవోద్యమంలో తొలి అడుగులు వేసారు.[1] జుగంతర్ అనుశీలన్ సమితికి అంతర్గత సమాజంగా సృష్టించబడింది. ఇది అప్పటికే బెంగాలులో ఒక వ్యాయామ కేంద్రంగా ఉండేది.
బెంగాల్ మార్చు
అనుశీలన్ సమితి మార్చు
అనుశీలన్ సమితి ప్రమథనాథ్ మిత్రా స్థాపించాడు. ఇది బాగా వ్యవస్థీకృతంగా ఉన్న విప్లవాత్మక సంఘాల్లో ఒకటి. తూర్పు బెంగాల్లో ఢాకా అనుశీలన్ సమితి అనేక శాఖలతో ప్రధాన కార్యక్రమాలను నిర్వహించింది.[2] ప్రారంభంలో హుఘానా పల్మాచ్ లలో ఉన్న విధంగా కోలకత్తా అనుశీలన్ సమితి అంతర్గత సమాజంగా (జుగంతర్లో) ఏర్పడింది. 1920 లలో కోలకత్తా వర్గం గాంధీజీకి సహాయనిరాకరణోద్యమంలో (నాన్-కోపరేషన్) ఉద్యమంలో మద్దతు ఇచ్చింది. అనేకమంది నాయకులు కాంగ్రెసులో అధిక పదవులను నిర్వహించారు. అనుశీలన్ సమితికి ఐదు వందల శాఖలు ఉన్నాయి. అమెరికా, కెనడాల్లో నివసిస్తున్న భారతీయులు గదర్ సంస్థను స్థాపించారు.
జుగంతర్ మార్చు
21 విప్లవకారులతో బాఘా జతిన్ ఆయుధాలు పేలుడు పదార్ధాలు, ఆయుధాలు సేకరించడం, బాంబుల తయారుచేయడం ప్రారంభించాడు. జుగాందర్ ప్రధాన కార్యాలయం 93 / ఒక బౌబజార్ స్ట్రీట్, కోల్‌కతా చిరునామాలో ఉంది.
వీరిలో కొంతమంది అనుభవం కలిగిన సభ్యులు రాజకీయ, సైనిక శిక్షణ కోసం విదేశాలకు పంపబడ్డారు. వాటిలో ఒకటి హేమచంద్ర కనుంగో ప్యారిస్‌లో శిక్షణ పొందాడు. కోలకత్తాకు తిరిగి వచ్చిన తరువాత కలకత్తాలోని మణికులా శివారులోని తోటలో ఒక మిశ్రమ మత పాఠశాల, బాంబు కర్మాగారాన్ని ఏర్పాటు చేశాడు. అయినప్పటికీ ఖుదిరామ్ బోసు, ప్రఫుల్ల చకి (1908 ఏప్రిల్ 30న) ముజాఫర్పూర్ జిల్లా జడ్జి కింగ్స్‌ఫోర్డును హత్యచేయడానికి ప్రయత్నించారు. తరువాత పోలీసు ప్రారంభించిన దర్యాప్తు అనేకమంది విప్లవకారులను అరెస్టు చేయడానికి దారితీసింది.
జుగంతర్లో ఉన్న నాయకులలో బాఘా జతిన్ కూడా ఒకరు. అయనను హౌరా కుట్ర కేసుతో సంబంధించిన పలు ఇతర నాయకులతో పాటు అరెస్టు చేశారు. వారు రాజద్రోహం కోసం ప్రయత్నించారు. వారు పాలకులకు వ్యతిరేకంగా సైన్యం వివిధ రెజిమెంట్లను తయారుచేసారు.[3]
ఇతర విప్లవాత్మక సమూహాలతో కలిసి జుగంతర్ విదేశాలకు చెందిన భారతీయుల సహాయంతో మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో బ్రిటీషు పాలకులకు వ్యతిరేకంగా సాయుధ తిరుగుబాటు చేయడానికి ప్రణాళిక చేశారు. ఈ ప్రణాళిక భారతీయ సముద్ర తీరంలో నిలిపి ఉంచిన జర్మనీ ఆయుధాలు, మందుగుండు సామగ్రిపై రహస్యంగా ఆధారపడింది.[4][5] ఈ ప్రణాళిక " ఇండో-జర్మన్ ప్లాట్ " అని పిలువబడింది. అయితే తిరుగుబాటు ప్రణాళిక కార్యరూపం దాల్చలేదు.
మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం తరువాత జుగాన్దార్ ఉద్యమంలో గాంధీకి మద్దతు ఇచ్చారు. వారిలో చాలా మంది నాయకులు కాంగ్రెసులో ఉన్నారు. అయినప్పటికీ ఈ బృందం దాని విప్లవాత్మక కార్యకలాపాలను కొనసాగించారు. వీరు చేసిన కార్యకలాపాలలో చిట్టగాంగ్ ఆయుధశాల దాడి ముఖ్యమైన సంఘటనగా ఉంది. బాదల్-ఫినేష్ ఇందులో సభ్యులుగా ఉన్నారు.
ఉత్తర ప్రదేశ్ మార్చు
హిందూస్థాన్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్ మార్చు
1924 అక్టోబరు న ఉత్తర ప్రదేశ్ లోని కాన్పూరులో రాంప్రసాద్ బిస్మిల్, జోగేష్ చటర్జీ, చంద్రశేఖర్ ఆజాద్, యోగేంద్ర శుక్లా, సచిన్ద్రాన్ సన్యాల్ వంటి విప్లవకారులచే హిందూస్తాన్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్ (హెచ్.ఆర్.ఎ.) స్థాపించబడింది.[6] పార్టీకి వలసరాజ్యాల పాలనను ముగించడం. " ఫెడరల్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ యునైటెడ్ స్టేట్స్ ఆఫ్ ఇండియా " స్థాపించడానికి సాయుధ విప్లవాన్ని నిర్వహించడం లక్ష్యంగా ఉన్నాయి. ఈ సమూహం తిరుగుబాటు ముఖ్యమైన చర్యలలో కాకోరీ రైలు దోపిడీ ఒకటి. కాకోరి కేసు అష్ఫాకుల్లా ఖాన్, రాంప్రసాద్ బిస్మిల్, రోషన్ సింగ్, రాజేంద్ర లాహిరిలను ఉరి తీయడానికి దారితీసింది. ఈ బృందానికి వెనుకడుగు వేయడానికి కాకోరి కేసు ప్రధానంగా ఉంది. అయినప్పటికీ ఈ బృందం త్వరలోనే చంద్రశేఖర్ ఆజాద్ నాయకత్వంలో భగత్ సింగ్, భగవతి చరణ్ వొహ్రా, సుఖదేవ్ వంటి సభ్యులతో 1928 సెప్టెంబరు 9, 10 తేదీల్లో " హిందూస్తాన్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్ (HSRA)"గా తిరిగి అవతరించింది.
లాహోర్లో 1928 డిసెంబరు 17 న భగత్ సింగ్, ఆజాద్, రాజ్ గురు, లాలా లజపతిరాయ్ మీద ఘోరమైన లాఠి-ఛార్జి చేసిన పోలీసు అధికారి సౌండరు హత్యకు గురయ్యాడు. భగత్ సింగ్, బటుకేశ్వర్ దత్ సెంట్రల్ లెజిస్లేటివ్ అసెంబ్లీలో ఒక బాంబును విసిరారు. అసెంబ్లీ బాంబ్ కేసు విచారణ జరిగిన తరువాత భగత్ సింగ్, సుఖ్దేవ్ థాపర్, శివరాం రాజ్గురు 1931 మార్చి 23 న ఉరితీయబడ్డారు.
మహారాష్ట్ర మార్చు
కొత్వాల్ దస్తా మార్చు
వీర్ భాయ్ కోత్వాల్ క్విట్ ఇండియా ఉద్యమంలో థానే జిల్లాలోని కర్జాత్ తాలూకాలో ఒక సమాంతర ప్రభుత్వాన్ని "కోత్వాల్ దస్తా" అని పిలిచే రహస్య కిరాయి సైనికుల బృందాన్ని ఏర్పాటు చేశారు. వారు రైతులు, స్వచ్ఛంద పాఠశాల ఉపాధ్యాయులతో సహా సుమారు 50 మంది ఉన్నారు. ముంబై నగరానికి విద్యుత్తు సరఫరా చేసే విద్యుత్ సరఫరాలను తగ్గించాలని వారు నిర్ణయించుకున్నారు. 1942 సెప్టెంబరు నుండి 1942 నవంబరు వరకు వారు 11 విద్యుత్తు టర్లకు పడిపోయింది. ఫలితంగా పరిశ్రమలు, రైల్వేలు స్తంభించాయి.
దక్షిణ భారతదేశం మార్చు
బ్రిటీషుకు వ్యతిరేకంగా తిరుగుబాటుకు హలగాలి (బాగల్కోట్ జిల్లాలోని ముదోల్ తాలూ) సాక్ష్యంగా ఉంది. ముదోల్ యువరాజు ఘొర్పాడే బ్రిటిషు అధికారాన్ని అంగీకరించాడు. కానీ ఇదుకు బెడాస్ (వేటగాళ్లు) ఒక యుద్ధ వీరులు అసంతృప్తిని వ్యక్తం చేస్తూ కొత్త యుద్ధానికి అనుగుణంగా పోరాటానికి తెరతీసారు. బ్రిటిష్ 1857 లో ఆయుధాల నిరాకరణ చట్టం ప్రకటిస్తూ 1857 నవంబరు 10 వ తేదీకి ముందు ప్రమాదకరమైన ఆయుధాలు కలిగివున్న పురుషులు వాటిని నమోదు చేసుకుని లైసెన్స్ పొందాలని ఆదేశించారు. సతారా కోర్టు ఉద్యోగం నుండి బయటపడిన సైనికుడు బాబాజీ నింబాల్కర్ ఈ ప్రజలకు ఆయుధాల మీద వారి వారసత్వ హక్కును వదులుకోవద్దని సలహా ఇచ్చాడు.
బెడాస్ నాయకులలో ఒకరు జాదుగిని ముడోల్ వద్ద ఉన్న నిర్వాహకుడు ఆహ్వానించాడు. నవంబరు 11 న జడ్జియా అడిగనప్పటికీ లైసెన్సు పొందటానికి ఒప్పించారు. ఇతరులు జడ్జియాను అనుసరిస్తారనే నిర్వాహకుడు ఆశలు పలికారు. అందువల్ల అతను నవంబరు 15 న, 20 న, 21 న హజగాలికి తన ఏజెంట్లను పంపించాడు. కాని ఏజెంట్ల అభ్యర్ధనలు విజయవంతం కాలేదు. నవంబరు 21 న పంపిన ఏజెంట్ల మీద జాద్గియా, బాల్యాలు దాడి చేసి వారిని బలవంతంగా తిరిగి పంపారు. నవంబరు 25 న పంపిన మరో ఏజెంట్ గ్రామంలో ప్రవేశించడానికి అనుమతించబడలేదు.
ఇంతలో మండూర్, బడూనీ, అలగుండి పొరుగు గ్రామాల నుండి బెడాస్, ఇతర సాయుధ వీరులు హాలాగాలి వద్ద సమావేశమయ్యారు. నిర్వాహకుడు మేజర్ మాల్కోంకు సమీపంలోని సైన్యం ప్రధాన కార్యాలయంలో కమాండరుగా వ్యవహరించాడు. నవంబరు 29 న సెటన్ కరణను హాలాగాలికి పంపాడు.
బ్రిటీషువారు హలగలికి ప్రవేశించడానికి 500 మంది తిరుగుబాటుదారులు అనుమతించలేదు. రాత్రి సమయంలో పోరాటం జరిగింది. నవంబరు 30 న మేగల్ మాల్కం బాగల్కోట్ నుండి 29 వ రెజిమెంటుతో వచ్చాడు. వారు గ్రామంలో కాల్పులు జరిపారు. బాబాజీ నింబల్కరుతో సహా పలువురు తిరుగుబాటుదారులు చనిపోయారు. బ్రిటీషు పెద్ద సైన్యం, మెరుగైన ఆయుధాలు కలిగిన 290 మంది తిరుగుబాటుదారులను అరెస్టు చేశారు. డిసెంబరు 11 న 29 మందిని విచారించి 11 మంది ముదోల్ వద్ద ఉరితీశారు. జగదీయ, బాలియాలతో సహా అదనంగా 6 మందిని 1857 డిసెంబరు 14 న హాలాగాలిలో ఉరితీయబడ్డారు. ఈ తిరుగుబాటులో ఏ రాకుమారుడు లేదా జగిర్దారు పాల్గొనలేదు. అయితే సాధారణ సైనికులు మాత్రం పాల్గొన్నారు. దక్షిణ భారతదేశంలో హింసాత్మకమైన విప్లవ కార్యకలాపాలు ఎప్పటికీ రూఢి కాలేదు. తిరునెల్వేలి (తిన్నెవెల్లె) కలెక్టరు హత్యగా విప్లవకారులకు ఆపాదించబడిన ఏకైక హింసాత్మక చర్యగా పేర్కొనబడింది. 1911 జూన్ 17 న తిరునెల్వేలి కలెక్టరు రాబర్టు ఆషే ఆర్. వంచీ అయ్యరు చేత చంపబడ్డాడు. తదనంతరం ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు. దక్షిణ భారతదేశంలో ఒక విప్లవాత్మక రాజకీయ హత్యకు ఇది ఏకైక ఉదాహరణగా ఉంది.
భారతదేశం వెలుపల మార్చు
ఇండియా హౌస్ మార్చు
ఇండియా హౌస్ 1905 - 1910 ల మధ్య ఒక అనధికార భారతీయ జాతీయ సంస్థగా ఉనికిలో ఉంది. ఇది భారత జాతీయ విద్యార్థుల జాతీయ భావాలను, జాతీయ కార్యకలాపాలను ప్రోత్సహించడానికి మొదట శ్యామ్జీ కృష్ణవర్మ ఉత్తర లండన్లోని హైగేట్‌లో ప్రారంభమైనది. బ్రిటన్లో భారత విద్యార్థులలో భారతీయ విద్యార్థులలో విప్లవభావాలు, మేధోరాజకీయ భావాలు కలిగిన జాతీయవాదుల సమావేశ ప్రదేశంగా మారింది. ఇది భారతదేశం వెలుపల విప్లవాత్మక భారతీయ జాతీయవాదుల కొరకు అత్యంత ప్రముఖ కేంద్రంగా అవతరించింది. హౌస్ ప్రచురించిన ఇండియన్ సోషియాలజిస్ట్ సాహిత్యం వలసవాద వ్యతిరేక చర్యలకు ప్రముఖ వేదికగా ఉండేది. ఇది భారతదేశంలో "తిరుగుబాటు సాహిత్యం"గా నిషేధించబడింది.
ఇండియా హౌసును అనేక ప్రసిద్ధ భారతీయ విప్లవకారులు, జాతీయవాదులు ప్రారంభించారు. అత్యంత ప్రసిద్ధ వి.డి. సావర్కర్, వి.ఎన్. ఛటర్జీ, లాలా హర దయాల్, వి.వి.ఎస్. అయ్యర్ ఇందులో పనిచేసారు. భారతీయ సెడెటియోనిస్టులకు వ్యతిరేకంగా పనిచేసిన స్కాట్లాండ్ యార్డు మీద ఇండియా హౌస్ దృష్టి కేంద్రీకరించింది. అలాగే నవజాత భారతీయ రాజకీయ ఇంటలిజెన్స్ కార్యాలయం కొరకు పని చేయడం మీద కూడా దృష్టి కేంద్రీకరించింది. ఇండియా హౌస్లో సభ్యుడు మదన్ లాల్ తింగ్గ్రా చేత " విలియం హట్ కర్జోన్ వైల్లీ " హత్య జరిగిన నేపథ్యంలో ఇండియన్ హౌస్ అధికారాన్ని కోల్పోయింది. ఈ కార్యక్రమంలో లండన్ పోలీస్ గృహ కార్యకలాపాలను కట్టడి చేసారు. తరువాత శ్యామ్జీ కృష్ణ వర్మ, భికాజీ కామలు వంటి కార్యకర్తలు ఐరోపాకు తరలి వెళ్ళి అక్కడ నుండి భారతీయ జాతీయువాదుల కొరకు పని చేయడం ప్రారంభించారు. హర దయాల్ వంటి కొందరు భారతీయ విద్యార్థులు యునైటెడ్ స్టేట్స్కు తరలివెళ్లారు. మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం సందర్భంగా భారతదేశంలో జాతీయవాద విప్లవాత్మక కుట్రలో (జర్మనీ, భారతీయ కుట్ర) ఈ సంస్థ నెట్వర్క్ కీలకమైంది.
గదర్ పార్టీ మార్చు
గదర్ పార్టీ ప్రధానంగా 1913 లో భారతదేశానికి బ్రిటిష్ పాలనతో సంబంధరహితంగా విదేశాల్లో పనిచేయడం ప్రారంభమైంది.[7] పార్టీ భారతదేశంలో విప్లవకారులతో కలిసి పనిచేసింది. వారికి ఆయుధాలను, మందుగుండు సామగ్రిని పొందడానికి సహాయపడింది. పార్టీ ప్రముఖ నాయకుడు లాలా హర్దయల్ గదర్ వార్తాపత్రిక స్థాపించాడు. 1914 లో జరిగిన " కోమాగాట మారు " సంఘటనతో ప్రేరణ పొందిన వేలమంది భారతీయులు తమ వ్యాపారాలను విక్రయించటానికి యు.ఎస్.ఎ.లో నివసిస్తూ బ్రిటిష్ వ్యతిరేక కార్యకలాపాలలో పాల్గొనడానికి భారతదేశానికి తిరిగి వెళుతూ ఉండేవారు. పార్టీలో చురుకైన సభ్యులు భారతదేశం, మెక్సికో, జపాన్, చైనా, సింగపూర్, థాయిలాండ్, ఫిలిప్పీన్స్, మలయా, ఇండో చైనా, తూర్పు, దక్షిణ ఆఫ్రికాలో ఉన్నారు. మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం సందర్భంగా ఇది హిందూ జర్మన్ కుట్ర ప్రధాన కార్యకలాపాలలో ఒకటిగా ఉంది.
బెర్లిన్ కమిటీ మార్చు
భూపేంద్ర నాథ్ దత్, లాలా హర్దయాల్ "జిమ్మేర్మన్ ప్రణాళిక" ఆధ్వర్యంలో జర్మన్ విదేశాంగ కార్యాలయం పూర్తి మద్దతుతో 1915 లో వీరేంద్ర నాథ్ చటోపాధ్యాయ "భారత స్వాతంత్రానికి బెర్లిన్ కమిటీ" స్థాపించబడింది.
ప్రధానంగా క్రింది నాలుగు లక్ష్యాలు సాధించడం వారి లక్ష్యంగా ఉంది:
- : విదేశాలలో భారత విప్లవకారులను సమీకరించండం.
- : విదేశాల్లో ఇండియన్ దళాల మధ్య తిరుగుబాటు ప్రేరణ కలిగించడం.
- : భారతదేశానికి వాలంటీర్లను, ఆయుధాలను పంపండం.
- : భారత్ స్వాతంత్ర్యం పొందేందుకు బ్రిటీషు ఇండియా సాయుధ దండయాత్రను నిర్వహించేందుకు, తిరిగి బ్రిటిష్ వారిని తిరిగి పంపడం.
కాలక్రమానుసారం మార్చు
మొదటి ప్రంపంచ యుద్ధానికి ముందు మార్చు
అలీపోర్ బాంబు కుట్ర కేసు మార్చు
తయారీ కార్యకలాపాలతో సంబంధాలున్న అరుబిందో ఘోషుతో సహా జుగంతర్ పార్టీలోని పలువురు నాయకులు అరెస్టయ్యారు. అనేకమంది కార్యకర్తలు అండమాన్ సెల్యులార్ జైలుకు తరలించారు.
హౌరా గ్యాంగ్ కేస్ మార్చు
1910 లో షమ్సుల్ ఆలం హత్యకు సంబంధించి బఘా జతిన్ (జతీంద్ర నాథ్ అని పిలిచారు) ముఖర్జీతో సహా పలువురు ప్రముఖ జుగంధార్ నాయకులు ముందుగా ఖైదు చేయబడలేదు. వికేంద్రీకృత సమాఖ్య చర్యకు బాఘా జతిన్ క్రొత్త విధానానికి ధన్యవాదాలు. 1911 లో నిందితులు అధిక సంఖ్యలో విడుదలయ్యారు.
డిల్లి - లాహోర్ కుట్ర కేసు మార్చు
బ్రిటిష్ ఇండియా వైశ్రాయి లార్డ్ హర్డింగె హత్యచేయడానికి ప్రణాళిక చేసిన కేసు ఢిల్లీ కుట్ర కేసును (డిల్లి లాహోర్ కుట్ర) గా పిలువబడింది. బెంగాలులో రహస్యంగా విప్లవాత్మ ఉద్యమకారుడు రాష్బీహారీ బోస్ నేతృత్వంలో సచిన్ సన్యాల్‌తో కలిసి 1912 డిసెంబరు 23 న హత్యచేయడానికి కుట్ర చేసాడు. ఈ హత్యాప్రయత్నంలో డిల్లీ లోని చాందినీ చౌక్ ప్రాంతంలో వైస్రాయిస్ హౌడా మీద నాటు బాంబు విసిరినప్పుడు వైస్రాయ్, లేడీ హార్డింగ్‌తో కలిసి గాయాలతో తప్పించుకున్నప్పటికీ అయినప్పటికీ మహోత్ చంపబడ్డాడు.
ఈ సంఘటన తరువాత బెంగాలీ, పునాబి రహస్య విప్లవాన్ని అణిచివేయడానికి ప్రయత్నాలు జరగడంతో కొంతకాలం తీవ్ర ఒత్తిడికి గురైంది. దాదాపు మూడు సంవత్సరాలుగా రష్ బిహారీ విజయవంతంగా అరెస్టు నుండి తప్పించుకున్నాడు. గదర్ కుట్రలో చురుకుగా పాల్గొని అది వెలుగులోకి వచ్చే ముందుగా 1916 లో జపానుకు పారిపోయాడు.
హత్యాయత్నం తరువాత జరిగిన దర్యాప్తులు ఢిల్లీ కాన్స్పిరెస్ విచారణకు దారి తీసింది. బాంబును విసిరినందుకు బాంసింత్ కుమార్ బిశ్వాస్, అమిర్ చంద్, అవధ్ బిహారీతో కలిసి కుట్రకు పాల్పడిన వారిలో వారి పాత్రలు నిర్ధారించబడినప్పటికీ, ఈ బాంబును విసిరిన నిజమైన ఇప్పటి వరకూ గుర్తించబడలేదు.
మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం మార్చు
ఇండో- జర్మన్ సమైఖ్య ఉద్యమం మార్చు
ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో ఇండో-జర్మన్ ఉద్యమం హిందూ-జర్మన్ కుట్ర (గదర్ ఉద్యమం (లేదా గదర్ కుట్ర) ) భారతదేశం, యునైటెడ్ స్టేట్స్, జర్మనీ, ఐరిష్ రిపబ్లికన్లలో ఉన్న భారతీయ జాతీయవాదుల చేత రూపకల్పన చేయబడింది. 1914 - 1917 ల మధ్య జర్మన్ మొదటి విదేశీకార్యాలయం జర్మన్ మద్దతుతో బ్రిటిషు రాజ్‌కు వ్యతిరేకంగా పన్-ఇండియన్ తిరుగుబాటును ప్రారంభించింది.[8][9][10] 1915 ఫిబ్రవరిలో భారత ఉపఖండంలో బ్రిటిష్ రాజ్‌ను పడగొట్టడానికి పంజాబ్ నుండి, సింగపూర్ నుండి బ్రిటిష్ ఇండియన్ ఆర్మీలో పాన్-ఇండియన్ తిరుగుబాటును అసంతృప్తికి గురిచేసిన అనేక కుట్రలలో ఇది అత్యంత ప్రసిద్ధమైనది. బ్రిటిష్ నిఘా గదర్ ఉద్యమంలో విజయవంతంగా జోక్యం చేసుకుని కీలక వ్యక్తులను అరెస్టు చేస చివరిసారిగా కుట్రను అడ్డుకుంది. విఫలమైన సింగపూర్ తిరుగుబాటు ఈ ప్లాటులో ప్రముఖ భాగంగా ఉంది. ఇతర చిన్న విభాగాల్లోని తిరుగుబాట్లు, భారతదేశం లోపల సైనిక దళాలు కూడా ధ్వంసం చేయబడ్డాయి.
మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో భారతదేశ తిరుగుబాటు ఆరంభమైనప్పటికీ బ్రిటిష్ భయాలకు భిన్నంగా యునైటెడ్ కింగ్డంకు మద్దతుగా ప్రధాన రాజకీయ నాయకత్వం విశ్వసనీయత బహిర్గతమైంది. యుద్ధవీరులను, వనరులను అందించడం భారత్ బ్రిటిష్ యుద్ధ ప్రయత్నానికి భారీగా సహకరించింది. సుమారు 1.3 మిలియన్ల మంది భారతీయ సైనికులు, కార్మికులు ఐరోపా, ఆఫ్రికా, మధ్యప్రాచ్యంలో పనిచేశారు. భారత ప్రభుత్వాలు, రాజులు ఇద్దరూ ఆహారం, డబ్బు, మందుగుండు సామగ్రిని సరఫరా చేసారు. అయితే బెంగాల్, పంజాబు కాలనీ వ్యతిరేక కార్యకలాపాలు కొనసాగించారు. బెంగాల్లో తీవ్రవాదం పంజాబులో అశాంతితో దగ్గరి సంబంధం కలిగి ఉంది. ఇవి దాదాపుగా ప్రాంతీయ పరిపాలనను స్తంభింపచేయడానికి ప్రాధాన్యతనిచ్చింది. 1912 నాటికి భారతదేశ విప్లవాత్మక ఉద్యమంతో జర్మనీ సంబంధాల రూపకల్పన చేయబడింది. యునైటెడ్ స్టేట్సులో గదర్ పార్టీ, జర్మనీలోని బెర్లిన్ కమిటీ, భారతదేశంలో రహస్య భారత విప్లవం, సిన్ ఫెయిన్, జర్మన్ ఫారిన్ కార్యాలయం మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం ప్రారంభంలో శాన్ఫ్రాన్సిస్కోలో కాన్సులేట్ కాలనీ వ్యతిరేక కార్యకలాపాలలో ప్రధానపాత్ర వహించాయి. తిరుగుబాటు సమయంలో విఫలమైన అనేక తిరుగుబాటు ప్రయత్నాలు జరిగాయి. వాటిలో ఫిబ్రవరి తిరుగుబాటు ప్రణాళిక, సింగపూర్ తిరుగుబాటు ఉన్నాయి. ఈ ఉద్యమం ఒక భారీ అంతర్జాతీయ ప్రతివాద-గూఢచార ఆపరేషన్ పది సంవత్సరాల పాటు కొనసాగించిన కఠినమైన రాజకీయ చర్యల (భారత రక్షణ చట్టం 1915 తో సహా) ద్వారా అణిచివేయబడింది. అన్నె లార్సెన్ ఆయుధాల ప్లాట్లు, కాబూల్ మిషన్ కూడా బ్రిటిష్ ఇండియాకు వ్యతిరేకంగా ఆఫ్ఘనిస్తాన్ ర్యాలీ జరిపేందుకు చేసిన ప్రయత్నాలు కాలానీవ్యతిరేక ఇతర కుట్రలలో భాగంగా ఉన్నాయి. భారతదేశంలో కన్నాట్ రేంజర్స్ తిరుగుబాటు, 1916 లో బ్లాక్ టామ్ పేలుడు కూడా కుట్రకు సంబంధించిన చిన్న సంఘటనలుగా పరిగణించబడ్డాయి.
ఇండో-ఐరిష్-జర్మన్ కూటమి ప్రపంచవ్యాప్తంగా విస్తరించిన బ్రిటిషు గూఢచార ప్రయత్నాలకు లక్ష్యంగా ఉన్నాయి. ఇది మరింతగా తమకు వ్యతిరేకంగా జరుగనున్న కుట్ర ప్రయత్నాలు, ప్రణాళికలను నివారించడంలో విజయం సాధించింది. ఆనీ లార్సెన్ వ్యవహారం తర్వాత అమెరికా గూఢచార సంస్థలు 1917 లో మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం లోకి ప్రవేశించిన కీలక వ్యక్తులను అరెస్టు చేయడంలో విజయం సాధించాయి. భారతదేశంలో లాహోర్ కుట్ర కేసు, యు.ఎస్.ఎ.లో హిందూ జర్మన్ కుట్ర విచారణ ఆ సమయంలో అతి ఖరీదైన అలాగే దీర్ఘకాలం కొనసాగిన విచారణగా భావించబడింది.[8] యుధ్ధం ముగిసే నాటికి చాలా వరకు అణచివేయబడి అణగారిన ఈ ఉద్యమం మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో బ్రిటిష్ ఇండియాకు ముఖ్యమైన ముప్పుగా నిలిచి రాజ్ భారత పాలసీని మార్గదర్శకత్వం చేయడానికి ప్రధాన కారణంగా మారింది.
టెహ్రెక్ ఇ రెష్మి రుమాల్ మార్చు
యుద్ధ సమయంలో పాన్-ఇస్లామిస్ట్ ఉద్యమం కూడా బ్రిటిషు రాజ్‌ను పడగొట్టడానికి ప్రయత్నించి ఇండో-జర్మన్ కుట్రతో దగ్గరి సంబంధాన్ని ఏర్పరచింది. తెబ్రేక్-ఎ-రెష్మి రుమల్ను డియోబంది ఉద్యమం తలెత్తింది. డిబో బాండి నాయకులు మొదటి ప్రపంచ యుద్ధంలో ఒట్టోమన్ టర్కీ, ఇంపీరియల్ జర్మనీ, ఆఫ్ఘనిస్తాన్ మద్దతుతో బ్రిటిష్ ఇండియాలో పాన్-ఇస్లామిక్ తిరుగుబాటు ప్రారంభించేందుకు ప్రయత్నించారు. ఈ కుట్రలు పంజాబు సిఐడి విచారణలో ఆఫ్ఘనిస్తాన్లోని దేవోబంది నాయకులలో ఒకరు ఉబుయిడుల్లాకు సింధీ నుండి వచ్చిన పెర్షియాలో మరొక నాయకుడైన మహ్మద్ అల్ హసన్‌కు వచ్చిన ఉత్తరాల ద్వారా వెల్లడైంది. ఈ అక్షరాలు సిల్క్ వస్త్రంలో రాయబడ్డాయి. అందుకే దీనికి సిల్క్ లెటర్ కుట్ర పేరువచ్చింది.[11][12]
యుద్ధాల మద్య మార్చు
చిట్టగాంగ్ ఆర్మౌరీ రెయిడ్ మార్చు
1930 ఏప్రిల్ 30న సూర్య సేన్ నాయకత్వంలో తిరుగుబాటుదారులు పోలీసులు, సహాయక దళాల ఆయుధాల దాడి చేయడానికి చిట్టగాంగ్లోని సమాచార ప్రసారాలన్నింటిని కత్తిరించారు. విప్లవకారులు దాడిన విజయవంతంగా పూర్తి చేసిన తరువాత భారతదేశంలోని ప్రాంతీయ జాతీయ ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పాటు చేశారు. దీని తరువాత జలాలబాద్ హిల్ సమీపంలో ప్రభుత్వ దళాలతో ఘోరమైన ఘర్షణ జరిగింది. విప్లవకారులు చిన్న సమూహాలుగా చెదిరిపోయారు. కొంతమంది విప్లవకారులు పోలీసులతో తుపాకీ పోరాటంలో చంపబడ్డారు లేదా ఖైదు చేయబడ్డారు. విప్లవకారులు ప్రభుత్వ అధికారులను, పోలీసులను హత్య చేశారు. 1932 లో చిట్టగాంగ్లో యూరోపియన్ క్లబ్బు మీద దాడికి ప్రిలిలత వడ్డాదార్ నాయకత్వం వహించాడు. సూర్య సేనును 1933 లో అరెస్టు చేసి 1934 జనవరి 8 న ఉరితీశారు.
కేంద్ర అసెంబ్లీ బాంబు కేసు (1929) మార్చు
భగత్ సింగ్, బతుకేశ్వర్ దత్ వారి విప్లవాత్మక తత్వశాస్త్రం - "చెవిటి వినేలాచేయడానికి" అని ప్రకటించిన కరపత్రాలతో కూడిన ఒక బాంబును విసిరారు. భగత్ సింగ్, సుఖ్దేవ్, రాజ్గురులు ఉరితీయబడ్డారు. అనేక మంది ఖైదు చేయాలని తీర్పును ఎదుర్కొన్నారు. బతుకేశ్వర్ దత్ తన సహచరులతో అఙాతంలో నివసించి 1965 జూలైలో ఢిల్లీలో మరణించారు. వీరందరిని ఫిరోజ్పూర్ (పంజాబులో ఇండియా) లో దహనం చేశారు.
ప్రభుత్వాధికారి అప్రూవరుగా మారిన ఫణింద్రరాన్ ఘోషును చంపినందుకు జాతీయవాది బైకుంఠ శుక్లాను ఉరితీశారు. ఫలితంగా భగత్ సింగ్, సుఖదేవ్, రాజ్గురులు ఉరితీయబడ్డారు. అతను యోగేంద్ర శుక్ల మేనల్లుడు. బైకుంఠ శుక్లా 1930 లో 'ఉప్పు సత్యాగ్రహ' లో చురుకుగా పాల్గొని స్వతంత్ర పోరాటంలో ప్రారంబించారు. ఆయన హిందూస్తాన్ సేవాదల్, హిందూస్తాన్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్ వంటి విప్లవాత్మక సంస్థలతో సంబంధం కలిగి ఉన్నాడు. లాహోర్ కుట్ర కేసులో విచారణ ఫలితంగా 1931 లో గొప్ప భారతీయ విప్లవకారులైన భగత్ సింగ్, రాజ్గురు, సుఖ్దేవ్ల ఉరితీయడం జరిగింది. విప్లవ పార్టీలోని ఇప్పటివరకు కీలక సభ్యుడు అయిన ఫనుంద్రా నాథ్ ఘోష్, ఒక సాక్షిని తిరస్కరించడం ద్వారా సాక్ష్యాలను మోసం చేసిన కారణంగా ఉరితీయడం సంభవించింది. ఘోష్ను సైద్ధాంతిక చర్యగా అమలు చేయాలని బైకుంత్ నియమించబడ్డాడు. ఆయన 1932 నవంబరు 9 న విజయవంతంగా నిర్వహించారు. అతన్ని అరెస్టు చేసి చంపడం కోసం ప్రయత్నించారు. బైకుంఠ 1934 మే 14 న గయా సెంట్రల్ జైలులో దోషిగా నిర్ణ్యించి ఉరి తీయబడ్డాడు. అప్పటికి అయన వయసు కేవలం 28 సంవత్సరాలు మాత్రమే.
1931 ఫిబ్రవరి 27 న, చంద్రశేఖర్ ఆజాద్ మీద పోలీస్ కాల్పులు జరిపారు.
ఇది చివరికి అసోసియేషన్ దురదృష్టమని స్పష్టంగా తెలియదు. కానీ చంద్రశేఖర్ ఆజాద్ మరణం, ప్రసిద్ధ కార్యకర్తలు: భగత్ సింగ్, సుఖ్దేవ్, రాజ్గురులను ఉరితీయడంతో సాధారణ ప్రజలు అసోసియేషన్ బలహీనపడిందని అవగాహన చేసుకున్నారు.
డల్హౌసీ స్క్వేర్ బాంబు కేసు మార్చు
1930 ఆగస్టు 25 న కలకత్తా పోలీసు కమీషనర్ " చార్లెస్ టెగార్టు " మీద బాంబు విసరబడింది.
కకొరీ ట్రెయిన్ రాబరీ మార్చు
చంద్రశేఖర్ ఆజాద్, రాంప్రసాద్ బిస్మిల్, జోగేష్ ఛటర్జీ, అష్ఫాకుల్లా ఖాన్, బన్వారీ లాల్, వారి సహచరులు ట్రెజరీ దోపిడీలో పాల్గొన్నారు. 1925 ఆగస్టు 9 న లక్నోలో 40 మైళ్ళ (64 కిమీ) దూరంలో కకోరి స్టేషన్, అలమ్ నగర్ మధ్య దోపిడీ జరిగింది. పోలీసు తీవ్రంగా వేట ప్రారంభించి పెద్ద సంఖ్యలో తిరుగుబాటుదారులను అరెస్టు చేసి కకోరి కేసుతో సంబంధం ఉందేమో అని విచారించి అష్ఫాకుల్లా ఖాన్, రాంప్రసాద్ బిస్మిల్, రోషన్ సింగ్, రాజేంద్ర లాహిరీలను ఉరితీశారు. నలుగురిని పోర్ట్ బ్లెయిర్లోని సెల్యులర్ జైలుకు పంపారు. అండమానులో నిర్బంధజీవితం గడపాలని పదిహేడు మంది ఇతరులకు సుదీర్ఘకాలం శిక్ష విధించారు.
రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం మార్చు
సంవత్సరాలలో పరిస్థితిలో మార్పులు సంభవించాయి. బ్రిటీషూవారిలో భారతదేశాన్ని విడిచిపెట్టాలన్న ఆలోచిస్తున మొదలైంది. మత రాజకీయాలు రూపుదిద్దుకున్నాయి. ప్రాథమిక రాజకీయ నేపథ్యం విప్లవాత్మక భావనలు ఒక కొత్త దిశలో అభివృద్ధి చెందాయి. 1936 నాటికి వ్యవస్థీకృత విప్లవాత్మక ఉద్యమాలు దాదాపుగా తగ్గాయి. సర్ మైకెల్ ఓ'వియూర్ చంపడం లాగా కొన్ని మెరుపుదాడులు మినహాయింపుగా ఉన్నాయి. 1940 మార్చిన అమృతసర్ హత్యాకాండకు లండన్లో ఉధమ్ సింగ్ బాధ్యత వహించాడు.
1942 క్విట్ ఇండియా ఉద్యమం సమయంలో భారతదేశంలోని వివిధ ప్రాంతాలలో అనేక ఇతర కార్యకలాపాలు జరిగాయి. ఏదేమైనా అవి బ్రిటిష్ పరిపాలనను అణచివేయగలిగినంతగా బృహత్తరంగా ప్రణాళికాబద్ధమైన తీవ్రవంగా జరిగాయి. ఇంతలో సుభాష్ చంద్ర బోసు భారత్‌కు బయట భారత జాతీయ సైన్యాన్ని నిర్వహించి భారత సైన్యానికి నాయకత్వం వహించాడు. అదే సమయంలో కాంగ్రెసు బ్రిటీషువారితో చర్చలు జరిపింది. చివరగా భారతదేశానికి 1947 ఆగస్టు 15 న బ్రిటీషువారికి వ్యతిరేకంగా సాగించిన అహింసా ఉద్యమం ద్వారా స్వతంత్రం లభించినప్పటికీ రక్తపాతం అనివార్యం అయింది. విభజన సమయంలో దేశంలో (, సమీప భవిష్యత్ పొరుగువారు) జరిగిన రక్తపాతం, అల్లర్లు, హింసాత్మకచర్యలు అనేమంది ఉద్యమకారులను, గాంధీజీని దిగ్భ్రాంతికి గురిచేసింది.
అనేకమంది విప్లవకారులు ప్రధాన స్రవంతి రాజకీయాలలో పాల్గొన్నారు. ముఖ్యంగా కాంగ్రెసు, కమ్యూనిస్టు పార్టీలు వంటి రాజకీయ పార్టీలలో చేరి భారతదేశ పార్లమెంటరీ ప్రజాస్వామ్యంలో పాల్గొన్నారు. మరోవైపు అనేకమంది గత విప్లవకారులు, బందిఖానా నుండి విడుదలై సామాన్య ప్రజల జీవితాలను నడిపించారు.
మూలాలు మార్చు
- ↑ Shah, Mohammad. "Jugantar Party". Banglapedia. Retrieved 26 July 2015.
- ↑ Misra, Chitta Ranjan; Shah, Mohammad. "Anushilan Samiti". Banglapedia. Retrieved 26 July 2015.
- ↑ The major charge... during the trial (1910–1911) was "conspiracy to wage war against the King-Emperor" and "tampering with the loyalty of the Indian soldiers" (mainly with the 10th Jats Regiment) (cf: Sedition Committee Report, 1918)
- ↑ Rowlatt Report (§109–110)
- ↑ First Spark of Revolution by A.C. Guha, pp. 424–434.
- ↑ Gateway of India article
- ↑ Study of Sikhism and Punjabi migration by Bruce La Brack, University of bcbPacifica, Stockton, California
- ↑ 8.0 8.1 Plowman 2003, p. 84
- ↑ Hoover 1985, p. 252
- ↑ Brown 1948, p. 300
- ↑ Pan-Islam in British Indian Politics: A Study of the Khilafat Movement, 1918–1924.(Social, Economic and Political Studies of the Middle East and Asia). M. Naeem Qureshi. pp. 79, 80, 81, 82.
- ↑ Sufi Saints and State Power: The Pirs of Sind, 1843–1947. Sarah F. D. Ansari, p. 82