మనీషా జోషి
మనీషా జోషి (జననం: 1971) గుజరాతీ భాషా కవయిత్రి, పాత్రికేయురాలు. కందారా (1996), కన్సారా బజార్ (2001), కాండ్మూల్ (2013), థాక్ (2020) వంటి నాలుగు కవితా సంకలనాలకు ఆమె రచయిత్రి. ప్రస్తుతం ఆమె కాలిఫోర్నియాలో నివసిస్తోంది.
| మనీషా జోషి | |
|---|---|
 కొలోసియం, రోమ్, జూన్ 2015లో | |
| రచయిత మాతృభాషలో అతని పేరు | મનીષા લક્ષ્મીકાંત જોશી |
| పుట్టిన తేదీ, స్థలం | మనీషా లక్ష్మీకాంత్ జోషి 1971 ఏప్రిల్ 6 గోద్రా, మాండ్వి, కచ్ జిల్లా, గుజరాత్ |
| వృత్తి | కవయిత్రి, పాత్రికేయురాలు |
| భాష | గుజరాతీ, కచ్ |
| జాతీయత | భారతీయురాలు, అమెరికన్ |
| పూర్వవిద్యార్థి |
|
| సంతకం |  |
జీవితచరిత్ర మార్చు
మనీషా జోషి 1971 ఏప్రిల్ 6 న కచ్ జిల్లాలోని మాండ్వి సమీపంలోని గోద్రా అనే చిన్న గ్రామంలో తారా జోషి, లక్ష్మీకాంత్ జోషి దంపతులకు జన్మించింది. 1989 లో అంజార్లో హెచ్ఎస్సి పూర్తి చేసిన తరువాత, ఆమె గ్రామంలో 9 వ తరగతి కంటే ఎక్కువ విద్య లేనందున కళాశాలకు వెళ్ళడానికి వడోదరకు వెళ్ళింది. ఆమె వడోదరలోని మహారాజా సయాజీరావ్ విశ్వవిద్యాలయంలో వరుసగా 1992, 1995 లో ఆంగ్ల సాహిత్యంలో బ్యాచిలర్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్, మాస్టర్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ పూర్తి చేసింది. 1993లో ముంబైలోని సెయింట్ జేవియర్స్ కాలేజీ నుంచి మాస్ కమ్యూనికేషన్ లో డిప్లొమా పొందింది. విశ్వవిద్యాలయానికి హాజరైనప్పుడు ఆమె సీతాన్షు యశశ్చంద్ర, గణేష్ దేవీ, బాబు సుతార్తో సహా తన కళాశాల ప్రొఫెసర్లు రాసిన పుస్తకాలను అధ్యయనం చేసింది, గులాం మొహమ్మద్ షేక్, ప్రబోధ్ పారిఖ్, లభ్శంకర్ ఠాకర్, నితిన్ మెహతా, జయదేవ్ శుక్లా, భోలాభాయ్ పటేల్ వంటి ఇతర గుజరాతీ రచయితలతో పరిచయం ఏర్పడింది.
ముంబై, లండన్ లలో ప్రింట్ అండ్ టెలివిజన్ జర్నలిస్ట్ గా పనిచేసింది. వివాహానంతరం ఆమె అమెరికాలో స్థిరపడ్డింది. ప్రస్తుతం ఆమె కాలిఫోర్నియాలోని బర్కిలీలో నివసిస్తున్నది. [1]
రచనలు మార్చు
మనీషా తన 18 సంవత్సరాల వయస్సులో, హెచ్ఎస్సి పరీక్షల తర్వాత కవిత్వం రాయడం ప్రారంభించింది. కాలేజీ రోజుల్లో ప్రపంచ సాహిత్యాన్ని, ముఖ్యంగా ఆధునిక సాహిత్యాన్ని చదివింది. తరువాత ఆమె కవితలు ది వోల్ఫ్, ఇండియన్ లిటరేచర్, న్యూ క్వెస్ట్, షబ్దశృష్టి, పరబ్, నవనీత్ సమర్పణ్, కవిత, తాతాపి, సహాచార్య వర్షికి, ఎటాడ్, సమీపే, వాహి, సంధి వంటి అనేక ఆంగ్ల, గుజరాతీ భాషా పత్రికలలో ప్రచురించబడ్డాయి.[2]
ఆమె మొదటి కవితా సంకలనం కందారా (గుహ) 1996 లో గుజరాతీ సాహిత్య పరిషత్ చంద్రకాంత్ తోపివాలా ముందుమాటతో ప్రచురించింది. ఇది సీతాన్షు యశశ్చంద్ర, ప్రబోధ్ పారిఖ్, చిను మోడీతో సహా అనేక మంది గుజరాతీ రచయితలచే విమర్శకుల ప్రశంసలు పొందింది. ఆమె రెండవ కవితా సంకలనం కంసారా బజార్ (ది పాట్స్-అండ్-పాన్స్ బజార్) 2001 లో ప్రచురించబడింది, తరువాత 2013 లో కందమూల్ ప్రచురించబడింది. ఆమె కవితలు కొన్ని ఆంగ్లం, హిందీ భాషల్లోకి అనువదించబడ్డాయి.[2] ఆమె కవిత్వంలో సూచకమైన, అధివాస్తవికమైన చిత్రాలు కనిపిస్తాయి.[3] ఆమె తన నాల్గవ సంకలనం థాక్ (అలసట) ను 2020 లో ప్రచురించింది.[4]
అవార్డులు మార్చు
ఆమె కవితా సంకలనం కంద్మూల్ గుజరాత్ సాహిత్య అకాడమీ 2013 మొదటి బహుమతిని అందుకుంది. ఆధునిక గుజరాతీ కవిత్వానికి ఆమె చేసిన కృషికి 1998లో సంస్కృతి ప్రతిష్ఠానం ద్వారా ఆమె సంస్కృతి అవార్డుకు నామినేట్ చేయబడింది.
మూలాలు మార్చు
- ↑ Tripathi, Salil (2018-02-16). "A new generation of poets from Gujarat is keeping a rich poetic legacy alive". LiveMint. Archived from the original on 17 February 2018. Retrieved 2018-02-16.
- ↑ 2.0 2.1 Kudchedkar, Shirin (2004). Just Between Us: Women Speak About Their Writings. Delhi: Women Unlimited and Women’s World. pp. 231–246. ISBN 81-88965-15-4.
- ↑ Jadeja, Gopika (2013). "Noises from the Sabarmati: Poetry from Gujarat". The Wolf. No. 29. London. p. 47. ISSN 1755-3458.
- ↑ Ramavat, Shishir (11 November 2020). "ટેક ઓફ: ગાંડો સૂરજ અગ્નિ ઓક્યા કરે..." Divya Bhaskar (in గుజరాతి). Archived from the original on 11 November 2020. Retrieved 11 November 2020.