వికీపీడియా

అనితా స్టెకెల్

అనితా స్లావిన్ ఆర్కిన్ స్టెకెల్ (ఫిబ్రవరి 24, 1930 - మార్చి 16, 2012) లైంగిక చిత్రాలతో పెయింటింగ్స్, ఫోటోమాంటేజ్ లకు ప్రసిద్ధి చెందిన అమెరికన్ స్త్రీవాద కళాకారిణి. ఆమె "ది ఫైట్ సెన్సార్షిప్ గ్రూప్" అనే కళా సంస్థ వ్యవస్థాపకురాలు, దీని ఇతర సభ్యులలో హన్నా విల్కే, లూయిస్ బూర్జువా, జుడిత్ బెర్న్స్టీన్, మార్తా ఎడెల్హీట్, యూనిస్ గోల్డెన్, జువానిటా మెక్నీలీ, బార్బరా నెస్సిమ్, అన్నే షార్ప్, జోన్ సెమ్మెల్ ఉన్నారు. [1]

అనితా స్టెకెల్
జననంఅనితా అర్కిన్
ఫిబ్రవరి 24, 1930
బ్రూక్లిన్, న్యూయార్క్, యునైటెడ్ స్టేట్స్
మరణంమార్చి 16, 2012
మాన్హాటన్, న్యూయార్క్, యునైటెడ్ స్టేట్స్
జాతీయతఅమెరికా దేశస్థురాలు
విద్యఆర్ట్ స్టూడెంట్స్ లీగ్ ఆఫ్ న్యూయార్క్
ప్రసిద్ధిపెయింటింగ్, ఫోటోమాంటేజ్
పురస్కారాలుపొల్లాక్ క్రాస్నర్ గ్రాంట్ (2005)

ప్రారంభ జీవితం, విద్య

మార్చు

స్టెకెల్ న్యూయార్క్‌లోని బ్రూక్లిన్‌లో రష్యన్ యూదు వలసదారులైన డోరా, హైమాన్ ఆర్కిన్‌లకు జన్మించింది. [2] [3] ఆమెకు వేధించే తల్లి, జూదం సమస్యతో పోరాడుతున్న తండ్రి ఉన్నారు. మాన్‌హాటన్‌లోని హై స్కూల్ ఆఫ్ మ్యూజిక్ & ఆర్ట్ (ప్రస్తుతం ఫియోరెల్లో హెచ్. లాగార్డియా హై స్కూల్ ఆఫ్ మ్యూజిక్ & ఆర్ట్ ) నుండి ప్రారంభ గ్రాడ్యుయేషన్ తర్వాత ఆమె ఇంటి నుండి వెళ్లిపోయింది. ఒంటరి యువతిగా, స్టెకెల్ మార్లోన్ బ్రాండోతో డేటింగ్ చేసింది, రెండు నెలల పాటు దక్షిణ అమెరికాకు ప్రయాణించిన నార్వేజియన్ ఫ్రైటర్‌లో పనిచేసింది. ఆమె డ్యాన్స్ ఇన్‌స్ట్రక్టర్‌గా కూడా పనిచేసింది, అక్కడ ఆమె ఒక పోటీలో గెలిచింది, "మంబో క్వీన్ ఆఫ్ సదరన్ కాలిఫోర్నియా" కిరీటాన్ని పొందింది. [3] ఆమె కూపర్ యూనియన్,, ఆల్ఫ్రెడ్ యూనివర్శిటీలో చదువుకోవడానికి తిరిగి న్యూయార్క్ వెళ్లింది, అలాగే ఆర్ట్ స్టూడెంట్స్ లీగ్ ఆఫ్ న్యూయార్క్‌లో ఎడ్విన్ డికిన్సన్‌తో కలిసి [4] [5] ఆమె చాలా సంవత్సరాలు బోధించింది ఆర్ట్ స్టూడెంట్స్ లీగ్ ఆఫ్ న్యూయార్క్ . [4] [6] ఆమె గ్రీన్‌విచ్ విలేజ్‌లోని స్టూడియోలో ఎక్కువ సమయం పనిచేసింది, నివసించింది. 1970లో, స్టెకెల్ న్యూయార్క్‌లోని మాన్‌హట్టన్‌లోని వెస్ట్‌బెత్ ఆర్టిస్ట్స్ హౌసింగ్‌కు వెళ్లింది, అక్కడ ఆమె తన జీవితాంతం గడిపింది. [3]

కళాకృతి

మార్చు
 
"ఫెమినిస్ట్ పార్టీ" పోస్టర్. 1971

1960ల చివరలో సోలో, గ్రూప్ ఎగ్జిబిషన్‌లలో స్టెకెల్ తన పనిని చూపించడం ప్రారంభించింది. [7] ఆమె మొదటి బహిరంగంగా గుర్తించబడిన పని, 1963లో "మామ్ ఆర్ట్" పేరుతో ఫోటోమాంటేజ్ సిరీస్‌లో జాత్యహంకారం, యుద్ధం, లైంగిక అసమానతలపై విమర్శలు ఉన్నాయి. [8] [9] ఆమె "జెయింట్ ఉమెన్" రచనల సిరీస్‌లో, స్టెకెల్ నగర దృశ్యాల ఛాయాచిత్రాలపై భారీ నగ్న మహిళలను చిత్రించింది, ఇది గతంలో నిర్వచించిన విధంగా సమాజంలో మహిళలు "తమ పాత్రలను అధిగమించారు" అనే మహిళా ఉద్యమ నేపథ్యంతో అనుబంధించబడిన ఆలోచన. [10] 1972లో, ఆమె పనిని న్యూయార్క్‌లోని ఉమెన్స్ ఇంటరార్ట్ సెంటర్‌లో ప్రభావవంతమైన స్త్రీవాద కళాకారులు జూడీ చికాగో, మిరియం షాపిరో, ఫెయిత్ రింగ్‌గోల్డ్‌లు ప్రదర్శించారు. [11] [12]

1972లో రాక్‌ల్యాండ్ కమ్యూనిటీ కాలేజీలో జరిగిన ఆమె సోలో ఎగ్జిబిషన్, ది సెక్సువల్ పాలిటిక్స్ ఆఫ్ ఫెమినిస్ట్ ఆర్ట్ తర్వాత స్టెకెల్ ప్రజల దృష్టికి వచ్చింది [13] [14] ఎగ్జిబిషన్ వివాదాస్పదమైంది ఎందుకంటే స్టెకెల్ యొక్క పని లైంగికంగా అస్పష్టంగా ఉంది, కొంతమంది స్థానిక అధికారులు ప్రదర్శనను మూసివేయాలని లేదా కనీసం పురుషులు లేదా మహిళల రెస్ట్‌రూమ్ వంటి "మరింత సరైన వేదిక"కి తరలించాలని పిలుపునిచ్చారు. [13] [15] [16] [17] జెయింట్ ఉమెన్ సిరీస్ ఫోటోమాంటేజ్‌లు ఆమె భావించిన దానికి ప్రతిస్పందనగా "పురుషులు నగరాన్ని స్వంతం చేసుకున్నట్లు అనిపించింది" అని ఆమె తరువాత వివరించింది. [17] ది న్యూ యార్క్ స్కైలైన్ సిరీస్‌లో ఒక తల్లి తన కండర పురుషుడు కుమారునికి స్పెర్మ్‌ను తినిపిస్తుంది, "చల్లగా మారకముందే మీ శక్తి తేనె తినండి" అని చెప్పింది. [18]

ఆమె అంగస్తంభనలకు సంబంధించిన కళాఖండాల శ్రేణిని సృష్టించింది, దానికి రక్షణగా ఆమె ఇలా చెప్పింది, “నిటారుగా ఉన్న పురుషాంగం మ్యూజియంలలోకి వెళ్లడానికి సరిపోకపోతే, అది స్త్రీలలోకి వెళ్ళేంత ఆరోగ్యకరమైనదిగా పరిగణించరాదు., స్త్రీలలోకి వెళ్ళడం ఆరోగ్యకరమైతే, మ్యూజియంలలోకి వెళ్ళడం మంచిది. [19] ఆమె కళ యొక్క రాజకీయ కంటెంట్ స్త్రీవాదానికి మాత్రమే పరిమితం కాలేదు, న్యాయానికి సంబంధించిన పెద్ద సమస్యలకు విస్తరించింది, ఆమె ఇలా వివరించింది, "మీరు చాలా క్రూరమైన రీతిలో అండర్‌డాగ్‌గా ఉన్న సంస్కృతి నుండి వచ్చినప్పుడు, మీరు వ్యతిరేకంగా మాట్లాడతారు. అన్యాయం." [20] ఆమె వలస వచ్చిన తల్లిదండ్రులు మతపరంగా గమనించేవారు కాదు, కానీ యూదు సంస్కృతి ఆమె చిన్ననాటి అనుభవంలో భాగం,, ఆమె వయోజన కళలోని కంటెంట్ ఈ సాంస్కృతిక సూచనలను కలిగి ఉంది. [20] న్యూయార్క్‌లోని స్కైలైన్స్‌లో హడ్సన్ నది జిఫిల్ట్ ఫిష్‌తో నిండి ఉంది, హిట్లర్ "కాళ్ళ మధ్య గొడ్డలిని పట్టుకుని నగ్నంగా ఉన్న స్త్రీ మూర్తి అతని గొంతును కోయడంతో పితృస్వామ్య ముప్పుగా చిత్రీకరించబడింది." [20]

ఆర్ట్‌ఫోరమ్ మ్యాగజైన్‌కు చెందిన రిచర్డ్ మేయర్‌ను ఉటంకిస్తూ, ఆమె 1973లో “సబ్‌వే” అనే పేరుతో ఒక భాగాన్ని కూడా రూపొందించింది, “బ్రూక్లిన్‌లోని తన తల్లిదండ్రుల ఇంటి నుండి యువతిగా ఉన్నప్పుడు సబ్‌వేలో పురుషులు తమను తాము బయటపెట్టుకున్న స్టెకెల్ జ్ఞాపకాలపై ఈ పని ఆధారపడింది. మాన్‌హాటన్‌లోని పాఠశాలకు. ఇక్కడ, ఆమె బహిర్గతం వారి చర్యలకు సాక్ష్యమివ్వడం వల్ల కలిగే గాయాన్ని తిరిగి సక్రియం చేయడంతో పురుషుల అవ్యక్తమైన అధికారాన్ని క్లెయిమ్ చేస్తుంది, ఆమె రాసిన లిమెరిక్‌లోని ఒక లైన్‌లో ఆమె ఇలా పేర్కొంది: 'ప్రతిరోజూ ఆ లైంగిక షాక్‌లు / నన్ను కష్టతరమైన స్థితిగా మార్చాయి. "సబ్‌వే", ఆమె "జెయింట్ ఉమెన్" సిరీస్‌ల వలె స్టెకెల్ యొక్క అన్ని భాగాలు స్త్రీవాద, లైంగిక శక్తితో నిండి ఉన్నాయి.

2001లో, మిచెల్ ఆల్గస్ గ్యాలరీలో స్టెకెల్ యొక్క పనిని ప్రదర్శించారు. [21]

మూలాలు

మార్చు
  1. ↑ Mark, Lisa Gabrielle, ed. (2007). WACK! Art and the Feminist Revolution. Cambridge, MA and London: MIT Press.
  2. ↑ Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
  4. ↑ 4.0 4.1 "Anita Steckel, artist who created erotic works dies at 82". The New York Times. March 25, 2012. Retrieved 16 April 2012.
  5. ↑ "Anita Steckel CV" (PDF). Brooklyn Museum of Art. Retrieved 26 October 2012.
  6. ↑ "The Art Students League | Instructors". theartstudentsleague.org. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 20 September 2015.
  7. ↑ "Anita Steckel CV" (PDF). Brooklyn Museum of Art. Retrieved 26 October 2012.
  8. ↑ Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
  9. ↑ Raub, Deborah Fineblum. "Of Peonies & Penises: Anita Steckel's Legacy". July 12, 2012. Jewish Women's Archive. Retrieved 12 January 2013.
  10. ↑ Middleman, Rachel. "Anita Steckel: The Feminist Art of Sexual Politics." Women in the Arts 32:1 (Winter/Spring 2014), pp. 22-25.
  11. ↑ "Group Shows". New York Magazine. February 14, 1972.
  12. ↑ "Anita Steckel - New York". Aud Art Gallery. Retrieved 12 January 2013.
  13. ↑ 13.0 13.1 "Anita Steckel, artist who created erotic works dies at 82". The New York Times. March 25, 2012. Retrieved 16 April 2012.
  14. ↑ "Anita Steckel CV" (PDF). Brooklyn Museum of Art. Retrieved 26 October 2012.
  15. ↑ "Anita Steckel 2006". Mitchell Algus Gallery. oneartworld.com. Archived from the original on 2014-01-15. Retrieved 26 October 2012.
  16. ↑ "Anita Steckel". Frieze Magazine. October 2009. Archived from the original on 9 January 2013. Retrieved 12 January 2013.
  17. ↑ 17.0 17.1 Richard Meyer, "Hard Targets: Male Bodies, Feminist Art and the Force of Censorship," in Cornelia Butler and Lisa G. Mark, eds., Wack!: Art and the Feminist Revolution. Los Angeles: The Museum of Contemporary Art, 2007. Print.
  18. ↑ Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
  19. ↑ Raub, Deborah Fineblum. "Of Peonies & Penises: Anita Steckel's Legacy". July 12, 2012. Jewish Women's Archive. Retrieved 12 January 2013.
  20. ↑ 20.0 20.1 20.2 Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified
  21. ↑ Goddard, Donald (2001). "Anita Steckel: Self-Images and Montages". The New York Art World. Retrieved 12 January 2013.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=అనితా_స్టెకెల్&oldid=4349051" నుండి వెలికితీశారు