అశ్వతి తిరునాల్ గౌరీ లక్ష్మీ బాయి

అశ్వతి తిరునాళ్ గౌరీ లక్ష్మీ బాయి (జననం 1945) కేరళకు చెందిన భారతీయ రచయిత్రి, ట్రావెన్కోర్ రాజ కుటుంబ సభ్యురాలు. ఆమె వద్ద పది పుస్తకాలు ఉన్నాయి. అశ్వతి తిరునాళ్ ట్రావెన్కోర్ చివరి రాజు చిత్ర తిరునాళ్ బలరామవర్మ మేనకోడలు. ఆమెకు 2024 లో భారతదేశపు నాల్గవ అత్యున్నత పౌర పురస్కారం పద్మశ్రీ లభించింది.[1]

అశ్వతి తిరునాల్
గౌరీ లక్ష్మీ బాయి
పుట్టిన తేదీ, స్థలంగౌరీ లక్ష్మీ బాయి
ట్రావంకోర్
కలం పేరుగౌరీ లక్ష్మీ బాయి
వృత్తిరచయిత
భాషఇంగ్లీష్[1]
జాతీయతఇండియన్
పౌరసత్వంఇండియా
విద్యఎకనామిక్స్ లో గ్రాడ్యుయేట్
కాలం1994- ప్రస్తుతం
గుర్తింపునిచ్చిన రచనలు
  • 'ది డాన్' (1994)
  • 'కేరళ టెంపుల్ ఆర్కిటెక్చర్: కొన్ని చెప్పుకోదగిన విశేషాలు' (1997)
  • శ్రీ పద్మనాభ స్వామి ఆలయం (1998)
  • 'తుల్సీ గార్లాండ్' (1998)
  • 'ది మైటీ ఇండియన్ ఎక్స్ పీరియన్స్' (2002)
  • 'బుధదర్శనం: లఖానానం' (2007)
  • 'గ్లింప్స్ ఆఫ్ కేరళ కల్చర్' (2011)
  • 'రుద్రాక్షమాల' (2014)
పురస్కారాలుపద్మశ్రీ 2024
జీవిత భాగస్వామి
పాలియక్కర వెస్ట్ ప్యాలెస్ కు చెందిన శ్రీ విశాకం నల్ సుకుమారన్ రాజా రాజా వర్మ, తిరువల్లా
(m. 1963⁠–⁠2005)
సంతానం3

జననం, విద్య

మార్చు

అశ్వతి తిరునాళ్ 1945 జూలై 4 న ట్రావెన్కోర్ రాజకుటుంబానికి చెందిన మహారాణి కార్తీక తిరునాళ్ లక్ష్మీ బాయి, లెఫ్టినెంట్ కల్నల్ జి.వి.రాజా దంపతులకు మూడవ సంతానంగా జన్మించింది. ఆమె తోబుట్టువులు అవిట్టం తిరునాళ్ రామవర్మ (1938-1944), పూయం తిరునాళ్ గౌరీ పార్వతి బాయి (1942), మూలం తిరునాళ్ రామ వర్మ (1949) ట్రావెన్కోర్ ప్రస్తుత వారసుడు. ఆమె తన తోబుట్టువులతో పాటు ఆంగ్లో-ఇండియన్ ట్యూటర్ల వద్ద ఇంట్లో విద్యనభ్యసించారు. పాఠశాల విద్య పూర్తయిన తరువాత, ఆమె తిరువనంతపురంలోని ప్రభుత్వ మహిళా కళాశాలలో చదివి, 1966 లో ఆర్థికశాస్త్రంలో పట్టా పొందారు.[2][3]

వివాహం

మార్చు

అశ్వతి తిరునాళ్ 1963 లో 18 సంవత్సరాల వయస్సులో, తిరువల్లాలోని పాలియక్కర వెస్ట్ ప్యాలెస్ సభ్యురాలు 26 సంవత్సరాల విశాకం నల్ సుకుమారన్ రాజా రాజా వర్మను వివాహం చేసుకున్నారు. ఈ దంపతులకు ఇద్దరు కుమారులు, ఒక దత్తపుత్రిక ఉన్నారు. రాజా రాజా వర్మ 2005 డిసెంబరు 30 న ఒక కారు ప్రమాదంలో గాయపడి మరణించాడు.

సాహిత్య రచనలు

మార్చు

అశ్వతి తిరునాళ్ ట్రావెన్కోర్ దేవాలయాలు, కేరళ ఆలయ వాస్తుశిల్పం వంటి అంశాలపై రాశారు, అలాగే మూడు ఆంగ్ల కవితా సంకలనాలు, వార్తాపత్రికలలో అనేక వ్యాసాలు, భారతదేశ సంస్కృతి, వారసత్వంపై పుస్తకాలు - మొత్తం 13 పుస్తకాలు. ఆమె యొక్క కొన్ని ముఖ్యమైన రచనలు: ది డాన్ (1994), కేరళ టెంపుల్ ఆర్కిటెక్చర్: కొన్ని గుర్తించదగిన లక్షణాలు (1997), శ్రీ పద్మనాభ స్వామి ఆలయం (1998), తుల్సి గార్లాండ్ (1998), ది మైటీ ఇండియన్ ఎక్స్పీరియన్స్ (2002), బుధదర్శనం: లఖానానం (2007), గ్లింప్స్ ఆఫ్ కేరళ కల్చర్ (2011), రుద్రాక్షమాల (2011), రుద్రాక్షమ (2014). విమర్శకుల అభిప్రాయం ప్రకారం, 1998 లో ప్రచురించబడిన ఆమె పుస్తకం శ్రీ పద్మనాభ స్వామి టెంపుల్ పురాతన ఆలయంపై సమగ్ర రచన. ఈ పుస్తకం అత్యంత ప్రజాదరణ పొందింది, అనేక ముద్రణలలో నడిచింది. దీనిని కె.శంకరన్ నంబూద్రి, కె.జయకుమార్ మలయాళంలోకి అనువదించారు. ఆమె తాజా పుస్తకం హిస్టరీ లిబరేటెడ్ - ది శ్రీచిత్ర సాగా.[4]

మూలాలు

మార్చు
  1. 1.0 1.1 Santhanam, Kausalya. "Writer with a royal lineage". The Hindu. Archived from the original on 2014-01-03. The books are all in English," she says. "I am more fluent in the language than in Malayalam.
  2. "Moolam Thirunal Anointed Custodian of Temple". The New Indian Express. Express News Service. Archived from the original on 21 February 2014. Retrieved 22 January 2014.
  3. Maheshawari, Uma. "Maharani Karthika Thirunal:Witnessing History". Kerala 4u.in. Archived from the original on 31 December 2013.
  4. "New Book by Aswathi Thirunal". The New Indian Express. Express News Service. 25 February 2014. Archived from the original on 7 April 2014. Retrieved 2 April 2014.

బాహ్య లింకులు

మార్చు