కరికాల చోళుడు
కరికాల చోళుడు దక్షిణ భారతదేశాన్ని పరిపాలించిన తమిళ చోళ రాజు. హిమాలయాల వరకు మొత్తం భారతదేశాన్ని జయించడం, కావేరి నది వరద ఒడ్డున ఆనకట్ట నిర్మించిన ఘనత ఆయనది. ఆయన ప్రారంభ చోళులలో గొప్పవాడిగా గుర్తించబడ్డాడు.
కరికాల చోళుడు | |
---|---|
Peruvaḷatthaān Thirumāvaḷavan Parakesari[1][2] | |
పూర్వాధికారి | Ilamcetcenni |
ఉత్తరాధికారి | Nalankilli, Nedunkilli(speculative) |
Queen | Velir princess from Nangur[3] |
వంశము | Nalankilli Nedunkilli Māvalattān |
తండ్రి | Ilamcetcenni |
ములాలు
మార్చుకరికాల చోళుడి కథ సంగం సాహిత్యం నుండి సేకరించిన పురాణ వృత్తాంత సమాచారంతో మిళితం చేయబడింది. సంఘం కవిత్వంలో అనేక ప్రస్తావనలు అందుబాటులో ఉన్నాయి. సంగం విస్తృతమైన సాహిత్యం కవరు చేసిన కాలం నిర్ణయించడానికి దురదృష్టవశాత్తు ఏ కొలతతో నిశ్చయంగా నిర్ణయించడం సులభం కాదు.
కారికాల చోళుడికి ఆపాదించబడిన సమాచారానికి పట్టినపల్లై, పురనానూరు, అగనానూరు అనేక వ్యక్తిగత కవితలు ప్రధాన వనరులుగా ఉన్నాయి.
కరికల పాలనకు సంబంధించిన ప్రామాణికమైన రికార్డులు ఇంతవరకు కనుగొనబడలేదు. అయినప్పటికీ ఆయన తరువాత వచ్చిన చాలా మంది పాలకులు తకిఉవ ముఖ్యత్వం కలిగినవారు. వారు ఆయనను తమ పూర్వీకులుగా సగర్వంగా చెప్పుకున్నార. తమను తాము కరికాల చోళుడు సౌర జాతికి చెందిన కశ్యప గోత్రికుడుగా అలంకరించారు.[4][5]
ఆరంభకాల జీవితం
మార్చుకరికాలా ఇలామ్సెట్సెన్నీ కుమారుడు.[6] కరికాలను అనే పేరు "కాలిన కాలు ఉన్న వ్యక్తి" అని అర్ధం. ఆయన జీవితపు ప్రారంభ సంవత్సరాలలో సంభవించిన అగ్ని ప్రమాదం కారణంగా ఏర్పడిన కాలిన కాలు ఆయన జ్ఞాపకాన్ని శాశ్వతం చేస్తుంది. కొంతమంది పండితులు కరి, కలాను అనే అభిప్రాయాన్ని "ఏనుగులను చంపేవారు" అని అర్ధం తమిళ పదాలు. ఈ సంఘటన వెనుక-ఏర్పడిన మూలం పురాణాన్ని ఈ క్రింది విధంగా వివరిస్తుంది:
ఉరూర్ రాజు ఇలంసెట్సెన్నీ రాజు అళందూరుకు చెందిన వెలిరు యువరాణిని వివాహం చేసుకున్నాడు. ఆమె గర్భవతి అయి కరికాలుడికి జన్మనిచ్చింది. ఆయన జన్మించిన త్వరిత కాలంలో ఇలంసెట్సెన్నీ మరణించాడు. ఆయన చిన్న వయస్సు కారణంగా, కరికాలుడు సింహాసనం మీద హక్కు పట్టించుకోలేదు. దేశంలో రాజకీయ గందరగోళం నెలకొంది. కరికాలుడు బహిష్కరించబడ్డాడు. సాధారణ స్థితి తిరిగి వచ్చినప్పుడు చోళ మంత్రులు యువరాజు కోసం వెతకడానికి ఒక రాజ ఏనుగును పంపారు. ఏనుగు కరువూరులో యువరాజు దాక్కున్నట్లు కనుగొంది. ఆయన రాజకీయ ప్రత్యర్థులు ఆయనను ఖైదు చేసి జైలులో పెట్టి ఆ రాత్రి జైలుకు నిప్పంటించారు. కరికాలుడు అగ్ని నుండి తప్పించుకున్నాడు. మామ ఇరుం-పితారు-తలైయను సహాయంతో తన శత్రువులను ఓడించాడు. కరికాలుడి కాలు మంటల్లో కాలిపోయింది. అక్కడి నుండి కరికాల ఆయన పేరుగా మారింది.
మాయవరం సమీపంలోని పరాసలూరు వద్ద ఉన్న పాత సంగం యుగం శాసనాలు, గొప్ప పురాతన శైవ మందిరం స్థలా పురాణం, కుట్రదారులు చేసిన హత్య కుట్ర నుండి తప్పించుకోవడానికి కారికాలుడు వలవను ఎనిమిది సంవత్సరాలు వేద, అగామా శాస్త్రీయ గురువువేషంలో అక్కడే ఉన్నారని చెప్పారు.
కరికాలను ప్రశంసిస్తూ వ్రాసిన పసియప్పలై కూడా ఈ సంఘటనను వివరిస్తుంది. కాని కాలిన అవయవం కథను ప్రస్తావించకుండా:
పదునైన పంజాలు, పంజరం లోపల పెరుగుతున్న (బలంగా) ఉన్న పులి పిల్లలాగే, ఆయన తన శత్రువుల బానిసత్వంలో ఉన్నప్పుడు ఆయన బలం పరిపక్వతకు వచ్చింది (ధాన్యంలో కలప వంటిది). పెద్ద-తొండం కలిగిన ఏనుగు గొయ్యి ఒడ్డున లాగి, దాని సహచరుడితో చేరినప్పుడు, లోతైన, జాగ్రత్తగా పరిశీలించిన తరువాత ఆయన తన కత్తిని దూసాడు. బలమైన గార్డును అధిగమించి తప్పించుకున్నాడు. తగిన సమయంలో తన అద్భుతమైన వారసత్వాన్ని పొందాడు.
సైనిక విజయాలు
మార్చువెన్ని యుద్ధం
మార్చు" పురనారుపాట్టు " అభిప్రాయం ఆధారంగా కరికాల చోళుడు ఒక గొప్ప వెన్నీ యుద్ధంలో పోరాడాడు. ఇందులో పాండ్య, చేర రాజులు[ఎవరు?]ఓటమిని చవిచూశారు.[7] ఈ యుద్ధానికి దారితీసిన పరిస్థితుల గురించి మనకు చాలా తక్కువ తెలిసినప్పటికీ ఇది కరికాల చోళుడి చరిత్రలో ఒక మలుపు తిరిగిందనడంలో ఎటువంటి సందేహం లేదు. ఎందుకంటే ఈ యుద్ధాన్ని ఆయన తనకు వ్యతిరేకంగా ఏర్పడిన శక్తివంతమైన సమాఖ్య కారణంగా విరమించుకున్నాడు.[8] పాండ్య, చేరా దేశాల కిరీటంలో ఉన్న ఇద్దరు రాజులతో పాటు, పదకొండు మంది చిన్న నాయకులు పోరాటంలో ప్రత్యర్థి పక్షాన్ని తీసుకుని కరికాల చోళుని చేతిలో ఓటమిని పంచుకున్నారు.[9][10] యుద్ధంలో వీపు మీద గాయపడిన చేర రాజు ఆకలితో ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు. కరికాల చోళుడి చరిత్రలో వెన్నీ వాటర్షెడు, ఇది ఆయన సింహాసనం మీద దృష్టినిలడానికి సహకరించింది. ముగ్గురు కిరీటంలో ఉన్న రాజులలో ఆయనకు ఒక విధమైన ఆధిపత్యాన్ని సాధించింది. వెన్నిని వెన్నిప్పరండలై అని కూడా పిలుస్తారు. ఇప్పుడు దీనిని కోవిల్వెన్నీ అని పిలుస్తారు. ఇది తంజావూరు సమీపంలో ఉంది. [11]
ఇతర యుద్ధాలు, విజయాలు
మార్చువెన్నీ యుద్ధం తరువాత కరికాల చోళుడికి భుజబలం ప్రదర్శించడానికి ఇతర అవకాశాలు లభించాయి. వాకైప్పరండలై యుద్ధంలో తొమ్మిది మంది యువ అధిపతుల సమాఖ్యను ఓడించాడు. కరికాల చోళుడి సమకాలీకుడైన పురానానూరు అగననూరు నుండి తన కవితలో సంఘర్షణకు కారణం మీద ఎటువంటి సమాచారం ఇవ్వకుండా ఈ సంఘటన గురించి ప్రస్తావించాడు.[11] పురాణాల ఆధారంగా శ్రీలంక మొత్తాన్ని గెలిచిన కొద్దిమంది తమిళ రాజులలో కరికాల చోళుడు ఒకరు.[ఆధారం చూపాలి] [లంక). సింగలీ రాజ్యం మీద విజయం సాధించిన తరువాత రాతి ఆనకట్ట నిర్మించబడింది. ఆయన సింగళీయుల యుద్ధ ఖైదీలను పర్వతాల నుండి రాళ్ళను కవేరి నది మైదానానికి తరలించే కష్టమైన పని కోసం ఉపయోగించాడు. పట్టినప్పలై తన శత్రువుల భూభాగాల్లో కారికాల చోళుడి సైన్యాలు సృష్టించిన విధ్వంసం గురించి కూడా వివరిస్తుంది. ఈ ఘర్షణల ఫలితంగా "ఉత్తరాది పాలకులు, పశ్చిమప్రాంత పాలకులు నిరాశకు గురయ్యారు … ఆయన కోపం చూసి పాండ్యబలం ఆయనకు దారి ఇచ్చాయి ...".
ఉత్తరప్రాంత దండయాత్రలు
మార్చుదక్షిణాన కరికాల చోళుడు ఉత్తరప్రాంతాలకు దండయాత్రకు వెళ్లి తన పులి చిహ్నాన్ని హిమాలయాలలో చెక్కారు. గొప్ప వజ్రరాజు గర్జిస్తున్న సముద్రం (తూర్పున) వరకు విస్తరించిన ఆయనకు ఒక ముత్యపు పందిరిని నివాళిగా ఇచ్చాడు, అయితే మగధ రాజు కత్తి-యుద్ధానికి ప్రసిద్ధి చెందాడు. కొంతకాలం క్రితం ఆయన శత్రువు కూడా ఆయనకు ప్రేక్షకుల మందిరం (పట్టిమండపం) సమర్పించారు. అవంతి రాజు ఆయనకు ద్వారబంధం మీద పొడవైన, అందమైన వంపును స్నేహపూర్వక బహుమతిగా ఇచ్చాడు. ఇవన్నీ బంగారం, రత్నాలతో తయారు చేయబడినప్పటికీ వారి సాంకేతికత అసాధారణమైన నైపుణ్యం ఉన్నప్పటికీ మానవ కళాకారులు నిర్మించినట్లు తెలియదు; ఈ ముగ్గురు చక్రవర్తుల పూర్వీకులకు దైవిక మాయ చేత ఇవ్వబడిన కొంత విలువైన సేవకు ప్రతిఫలంగా వారికి ఇవ్వబడింది.[12]
రాతి ఆనకట్ట
మార్చుకావేరి ఒడ్డున కరికాలుడు కాలువలు నిర్మించడాన్ని తరువాత చోళ రాజులు పేర్కొన్నారు.[7][9][13][14] కావేరి నది ఒడ్డును కారికలచే పెంచడం కూడా తెలుకా చోళ సార్వభౌమాధికారి రెనాడు, ఎరిగలు-ముత్తురాజు పుణ్యకుమార మలేపాడు ఫలకాలు (సా.శ. ఏడవ శతాబ్దం) [కారికాల నుండి వచ్చినట్లు పేర్కొంది:[15] కరుణ - సరోరుహా విహిత - విలోచన - పల్లవ - త్రిలోచన ప్రముఖ కిలప్రిత్విశ్వర కితిత కవేరి తీర్ధ (పల్లవ త్రిలోచన నేతృత్వంలోని సామంత రాజులందరూ కవేరి ఒడ్డును నిర్మించటానికి కారణమైనవాడు, మూడవ కన్ను తన తామర పాదం ద్వారా కళ్ళు మూసుకుంది).
కల్లణై అని కూడా పిలువబడే రాతి ఆనకట్ట కరికాల చోళుడి చేత నిర్మించబడింది.[16] ఇది ప్రపంచంలోని పురాతన నీటి-మళ్లింపు లేదా నీటి-నియంత్రణ నిర్మాణాలలో ఒకటిగా పరిగణించబడుతుంది. ఇది ఇప్పటికీ వాడుకలో ఉంది.[17] కల్లణై కవేరి ప్రధాన ప్రవాహం అంతటా 329 మీటర్లు (1,080 అడుగులు) పొడవు, 20 మీటర్లు (60 అడుగులు) వెడల్పుతో రాతో నిర్మించబడిన భారీ ఆనకట్ట.[18] తిరువదుతురై నుండి వచ్చిన చోళ రికార్డు పరాకేసరి కరికల చోళచే కావేరి ఒడ్డును అభివృద్ధి చేసిన ఈ సంఘటనను సూచిస్తుంది.[1][2]
కరికాల చోళుడి మణిమండపం
మార్చురాతి ఆనకట్ట నిర్మించిన రాజు గౌరవార్థం చోళను మణిమండపం నిర్మించబడింది. తమిళ వాస్తుశైలి ఆధారంగా రూపొందించిన రూ. 2.10 కోట్ల విలువైన మండపం.[19][20]
కరికాల చోళుడి కాలనిర్ణయం
మార్చు" నీలకాంత శాస్త్రి " అభిప్రాయం ఆధారంగా కరికాల సా.శ. 90 లో పాలన చేపట్టాడు.[21][ఆధారం చూపాలి]
" వి.ఆర్. రామచంద్ర దీక్షితరు " కరికాల చోళుడు " శిలప్పదికారం "లో ప్రస్తావించబడిన కరికాలుడు, సంగకాల సాహిత్యంలో ప్రస్తావించబడిన కరికాలుడు ఒక్కరు కాదని వారు ఇరువురు వేరు వేరు రాజులని పేర్కొన్నాడు. శిలప్పదికారంలో ప్రస్తావించబడిన కరికాలుడు త్రిలోచన పల్లవరాజు మాత్రమేకాని సంగకాల సాహిత్యంలో కరికాల చోళుడు కాదని వాదించాడు. ఆయన కొన్ని దశాబ్ధాల తరువాత పుహారులో వర్ధిల్లిన రాజని ఆయన పేర్కొన్నాడు.[22] 10-11 శతాబ్ధాలకు చెందిన రాగి ఫలక శాసనం, రాతి శాసనాలు కూడా ఇద్దరు విభిన్న కరికాలులను సూచిస్తుంది.
ఇవి కూడా చూడండి
మార్చుమూలాలు
మార్చు- ↑ 1.0 1.1 Rama Shankar Tripathi. History of Ancient India. Motilal Banarsidass, 1967 – India – 605 pages. p. 478.
- ↑ 2.0 2.1 Kallidaikurichi Aiyah Nilakanta Sastri. Studies in Cōḷa history and administration. University of Madras, 1932 – History – 210 pages. p. 68.
- ↑ Irāmaccantiran̲ Nākacāmi. Art and culture of Tamil Nadu. Sundeep Prakashan, 1980 – Art, Indic – 184 pages. p. 140.
- ↑ Royal Anthropological Institute of Great Britain and Ireland. Indian Antiquary, Volume 38. pp. 7–8.
- ↑ Andhra Pradesh (India), Bh Sivasankaranarayana. Andhra Pradesh district gazetteers, Volume 16. Printed by the Director of Print. and Stationery at the Govt. Secretariat Press; [copies can be had from: Govt. Publication Bureau, Andhra Pradesh], 1977 – Andhra Pradesh (India). p. 19.
- ↑ Purananuru – 266
- ↑ 7.0 7.1 See Majumdar, p 137
- ↑ See Tripathi, p 458
- ↑ 9.0 9.1 See Kulke and Rothermund, p 104
- ↑ V., Balambal (1998). Studies in the History of the Sangam Age. New Delhi: Kalinga Publications. p. 21. ISBN 978-8185163871.
- ↑ 11.0 11.1 See Nilakanta Sastri, A History of South India, p112-113
- ↑ The Śilappadikāram by V. R. Ramachandra Dikshitar, p114-115
- ↑ History of ancient India, page 478: ..raising the banks of the Kaveri by Parakesari Karikala Chola
- ↑ Proceedings of the Indian History Congress, Volume 39, page 156
- ↑ Ramesh Chandra Majumdar (1967). The History and Culture of the Indian People: The classical age. Bharatiya Vidya Bhavan, 1954 – India. p. 265.
- ↑ Singh, Vijay P.; Ram Narayan Yadava (2003). Water Resources System Operation: Proceedings of the International Conference on Water and Environment. Allied Publishers. p. 508. ISBN 81-7764-548-X.
- ↑ "This is the oldest stone water-diversion or water-regulator structure in the world" (PDF). Archived from the original (PDF) on 6 ఫిబ్రవరి 2007. Retrieved 13 నవంబరు 2019.
- ↑ "Cauvery River – Britannica Online Encyclopedia". 19 ఏప్రిల్ 2023.
- ↑ "Karikalan cholan memorial inaugurated". The Times of India. Retrieved 14 సెప్టెంబరు 2016.
- ↑ "Karikalan Manimandapam ready for inauguration". The Hindu. Retrieved 14 సెప్టెంబరు 2016.
- ↑ A History of South India: From Prehistoric Times to the Fall of Vijayanagar, page 119
- ↑ The Śilappadikāram by V. R. Ramachandra Dikshitar, page 24
ఇతర అధ్యయనాలు
మార్చు- Sastri, K. A. Nilakanta. A History of South India: From Prehistoric Times to the Fall of Vijayanagar.
- Hermann, Kulke; Rothermund D (2001) [2000]. A History of India. Routledge. ISBN 0-415-32920-5.
- Majumdar, R.C (1987). Ancient India. India: Motilal Banarsidass Publications. ISBN 81-208-0436-8.
- Mudaliar, A.S (1984) [1931]. Abithana Chintamani. New Delhi: Asian Educational Services.
- Nilakanta Sastri, K.A (1984) [1935]. The CōĻas. Madras: University of Madras.
- Nilakanta Sastri, K.A (2002) [1955]. A History of South India. New Delhi: OUP.
- Tripathi, Rama Sankar (1967). History of Ancient India. India: Motilal Banarsidass Publications. ISBN 81-208-0018-4.
- Iyengar, P. T. Srinivasa (1929). History of the Tamils from the Earliest Times to the Present Day.
- Raghava Iyengar, R. (1951). Pattinapalai, Research Monograph. Chidambaram: Annamalai University Publications.