కార్ల్ రోజర్స్ (1902 - 1987) ఒక అమెరికన్ మనస్తత్వవేత్త. నాన్-డైరెక్టివ్ సైకాలజీ అని పిలువబడే ఒక శాఖను సృష్టించాడు, ఇది వివిధ మానసిక అనారోగ్యాలను నయం చేయడానికి అవసరమైన శాఖ.[1]

కార్ల్ రోజర్స్
జననం(1902-01-08)1902 జనవరి 8
ఓక్ పార్క్, యుఎస్
మరణం1987 ఫిబ్రవరి 4(1987-02-04) (వయసు 85)
కాలిఫోర్నియా,యుఎస్
జాతీయతఅమెరికన్
రంగములుసైకాలజీ
వృత్తిసంస్థలుఒహియో స్టేట్ యూనిర్సిటీ
యూనివర్సిటీ ఆఫ్ చికాగో
విస్కాన్సిన్ విశ్వవిద్యాలయం-మాడిసన్
వెస్ట్రన్ బిహేవియరల్ సైన్సెస్ ఇన్స్టిట్యూట్
సెంటర్ ఫర్ స్టడీస్ ఆఫ్ ది పర్సన్
చదువుకున్న సంస్థలుయూనివర్శిటీ ఆఫ్ విస్కాన్సిన్-మాడిసన్
టీచర్స్ కాలేజ్, కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయం
ప్రసిద్ధివ్యక్తి-కేంద్రీకృత విధానం (ఉదా., క్లయింట్-కేంద్రీకృత చికిత్స, విద్యార్థి-కేంద్రీకృత అభ్యాసం, రోజెరియన్ వాదన)
ప్రభావితం చేసినవారుఒట్టో ర్యాంక్, సోరెన్ కీర్గేగార్డ్, మార్టిన్ బుబెర్, ఫ్రెడరిక్ నీట్చే, లెటా స్టెటర్ హోలింగ్‌వర్త్
ముఖ్యమైన పురస్కారాలుఅవార్డ్ ఫర్ సైంటిఫిక్ కాంట్రిబుషన్స్ టు సైకాలజీ (1956, అమెరికన్ సైకలాజికల్ అసోసియేషన్

బాల్యం

మార్చు

కార్ల్ రోజర్స్ 1902 జనవరి 8 న చికాగో నగర శివారు ప్రాంతాలలో ఒకటైన ఇల్లినాయిస్లోని ఓక్ పార్క్‌లో జన్మించాడు. అతను సివిల్ ఇంజనీర్ అయిన వాల్టర్ రోజర్స్, జూలియా కుషింగ్ కుమారుడు, అతను బాప్టిస్ట్ విశ్వాసాన్ని ప్రకటించాడు. వారి పిల్లలను చూసుకోవటానికి జీవితాంతం ఇంట్లోనే ఉన్నాడు. ఆరుగురు తోబుట్టువులలో కార్ల్ నాల్గవవాడు, అతని బాల్యంలో అతని కుటుంబ సంబంధాలు చాలా తీవ్రంగా ఉన్నాయి.[2]

జీవిత చరిత్ర

మార్చు

రోజర్స్ తన జీవితంలో మొదటి సంవత్సరాల నుండి అతని తెలివితేటల కోసం నిలబడ్డాడు. అతను కిండర్ గార్టెన్‌లోకి ప్రవేశించే ముందు స్వయంగా చదవడం నేర్చుకున్నాడు. మరోవైపు, అతను చాలా కఠినమైన, మతం ఆధారిత విద్యను పొందినందున, అతను చాలా క్రమశిక్షణ, స్వతంత్ర వ్యక్తి అయ్యాడు, అయినప్పటికీ కొంతవరకు ఒంటరిగా ఉన్నాడు. కార్ల్ రోజర్స్ తన ప్రారంభ సంవత్సరాల్లో పొందిన విద్య అతనికి శాస్త్రీయ పద్ధతి, అది తీసుకువచ్చే ఆచరణాత్మక ఆవిష్కరణలపై ఆసక్తిని కలిగించింది. ప్రారంభంలో అతను విస్కాన్సిన్ విశ్వవిద్యాలయంలో వ్యవసాయం అధ్యయనం చేయడం ప్రారంభించాడు, అయినప్పటికీ అతను మతం, చరిత్రలో కోర్సులు కూడా తీసుకున్నాడు. ఏదేమైనా, వెంటనే, రోజర్స్ అతని మత విశ్వాసాలను అనుమానించడం ప్రారంభించాడు. వేదాంత శాస్త్రాన్ని విడిచిపెట్టి తనను తాను నాస్తికుడిగా ప్రకటించుకున్నాడు. 1928 లో కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయం బోధనా అధ్యాపకుల నుండి విద్యలో మాస్టర్స్ డిగ్రీ పొందాడు. 1931 లో అతను అదే పాఠశాల నుండి డాక్టరేట్ పొందాడు. తరువాతి డిగ్రీ పొందేటప్పుడు, అతను పిల్లలతో మానసిక అధ్యయనాలు చేయడం ప్రారంభించాడు.[3]

విద్య

మార్చు

న్యూయార్క్‌లోని యూనియన్ థియోలాజికల్ సెమినరీలో విద్యార్థిగా ఉన్న సమయంలో కార్ల్ రోజర్స్ మనస్తత్వశాస్త్రంపై ఆసక్తి పెంచుకోవడం ప్రారంభించాడు. 1931 లో అతను కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయం నుండి డాక్టరేట్ పొందాడు, తరువాతి సంవత్సరాల్లో అతను వివిధ విద్యా కేంద్రాలకు ప్రొఫెసర్ గా, పరిశోధకుడిగా పనిచేశాడు. అదే సమయంలో, కార్ల్ రోజర్స్ అన్ని రకాల రోగులతో మానసిక చికిత్సను అభ్యసించాడు, సమస్యలతో బాధపడుతున్న పిల్లల నుండి వివిధ పాథాలజీ ఉన్న పెద్దల వరకు. తన కెరీర్ మొత్తంలో, రోజర్స్ అనేక రచనలను ప్రచురించాడు సమస్యాత్మక పిల్లలకు చికిత్స (1939), కౌన్సెలింగ్, మానసిక చికిత్స (1942). ఈ చివరి పనిలో చికిత్సా పాఠశాల, నాన్-డైరెక్టివిటీకి పునాదులు వేశాడు.[4]

వృత్తి జీవితం

మార్చు

1930 లో, కార్ల్ రోజర్స్ న్యూయార్క్‌లోని రోచెస్టర్‌లో పిల్లలకు క్రూరత్వం నివారణకు సొసైటీ డైరెక్టర్‌గా పనిచేశారు. తరువాత, 1935 - 1940 మధ్య, అతను స్థానిక విశ్వవిద్యాలయంలో ప్రొఫెసర్‌గా పనిచేశాడు. ఈ సమయంలో పిల్లల సమస్యలపై క్లినికల్ నిర్వహణ (1939) పుస్తకం రాశాడు. వివిధ రకాల సమస్యల పిల్లలతో పనిచేసిన అతని అనుభవం ఆధారంగా చికిత్సా స్థాయిలో, ఇది మొదట ఒట్టో ర్యాంక్ ప్రతిపాదించిన పోస్ట్-ఫ్రాయిడియన్ విధానంపై ఆధారపడింది. ఇది అతని విద్యార్థి జెస్సీ టాఫ్ట్ చేత పూర్తి చేయబడింది. అతను తన క్లినికల్ పని ఉపాధ్యాయునిగా ఉన్న సమయంలో చాలా ప్రసిద్ధి చెందాడు. అతను మరింత అనుభవం సంపాదించిన తర్వాత, 1940 లో రోజర్స్ ఒహియో విశ్వవిద్యాలయంలో క్లినికల్ సైకాలజిస్ట్ ప్రొఫెసర్‌గా పనిచేశాడు. రోజర్స్ అనేక అంతర్జాతీయ సంఘర్షణలలో దౌత్యవేత్తగా వ్యవహరించాడు. దానిని సాధించడానికి ప్రపంచవ్యాప్తంగా పర్యటించాడు. ఐరిష్ కాథలిక్కులు, ప్రొటెస్టంట్ల మధ్య అంతరాన్ని తగ్గించడానికి ఇది సహాయపడింది.[5]

1987లో అనారోగ్యంతో సమీపంలోని ఆసుపత్రిలో చేరి, మరుసటి రోజు అతను బహుళ అవయవ వైఫల్యంతో బాధపడుతూ ప్రాణాలు కోల్పోయాడు. ఏదేమైనా, నేటికీ అతను క్లినికల్ సైకాలజీ మొత్తం రంగంలో ముఖ్యమైన వ్యక్తులలో ఒకరిగా పరిగణించబడ్డాడు.

మూలాలు

మార్చు
  1. బాల్యదశ వికాసం అభ్యసనం, డి ఎల్ ఎడ్ మొదటి సంవత్సరం. తెలుగు అకాడమీ.
  2. Kramer, Robert. "The Birth of Client-Centered Therapy: Carl Rogers, Otto Rank, and" The Beyond"." Journal of Humanistic Psychology 35.4 (1995): 54-110.
  3. Barry, P. (2002). Mental Health and Mental Illness. (7th ed.) New York: Lippincott.
  4. Porter, E.H. (1941) The development and evaluation of a measure of counseling interview procedure. Ph. D. Dissertation, Ohio State University.
  5. Rogers, Carl R, Lyon, Harold C., Tausch, Reinhard: (2013) On Becoming an Effective Teacher—Person-centered Teaching, Psychology, Philosophy, and Dialogues with Carl R. Rogers and Harold Lyon. London: Routledge.