నకులుడు
నకులుడు పాండవ వాల్గవవాడు. మహాభారత ఇతిహాసములో అశ్వనీ దేవతల అంశ. పాండు రాజు సంతానం. మాద్రికి దూర్వాసుని మంత్ర ప్రభావం మూలంగా అశ్వనీ దేవతలకి కలిగిన సంతానం.[2]
| నకులుడు | |
|---|---|
 నకులుడు | |
| సమాచారం | |
| గుర్తింపు | మహాభారత పాత్ర, పాండవులలో ఒకడు |
| ఆయుధం | ఖడ్గం |
| దాంపత్యభాగస్వామి | ద్రౌపది, కరేణుమతి [1] |
| పిల్లలు | శతానిక(ద్రౌపది కుమారుడు), నీరమిత్ర (కారేణుమతి కుమారుడు) |
| బంధువులు | కర్ణుడు, ధర్మరాజు, భీముడు, అర్జునుడు, సహదేవుడు (సోదరులు), కౌరవులు (పెదతండ్రి కుమారులు) |
హస్తినాపురంలో జీవితం
మార్చునకులుడు అనగా వంశంలో చాలా అందంగా ఉండేవాడని అర్థం. అతను మన్మధుని వలె చాలా అందమైనవాడు. అతను కత్తి యుద్ధంలో గొప్ప వీరుడు, గుర్రాల కళలో నైపుణ్యం కలిగి ఉండేవాడు.
ప్రవాసం
మార్చుకౌరవులతో జరిగిన పాచికల ఆటలో యుధిష్ఠిరుని ఓటమితో పాండవులందరూ 13 సంవత్సరాలు ప్రవాసంలో జీవించాల్సి వచ్చింది. ఒకసారి ప్రవాసంలో ఉన్నప్పుడు, జాతాసురుడు బ్రాహ్మణుడిగా మారువేషంలో వచ్చి ద్రౌపది, సహదేవుడు, యుధిష్ఠిరులతో పాటు నకులుడిని కూడా అపహరించాడు. భీముడు చివరికి వారిని రక్షించాడు. తరువాత జరిగిన పోరాటంలో, నకులుడు క్షేమంకరుడు, మహామహుడు, సూరత లను సంహరించాడు[3].
13 వ సంవత్సరంలో, నకులుడు తనను తాను గుర్రపు శిక్షకునిగా మారువేషంలో వేసి, మత్స్య రాజ్యంలో దామగ్రంథి ( పాండవులు అతన్ని జయసేన అని పిలిచారు) అనే పేరుతో ఉన్నాడు. అతను మహారాజుల గుర్రాలను చూసుకునే గుర్రపు శిక్షకుడిగా పనిచేశాడు.[4]
కురుక్షేత్ర యుద్ధంలో పాత్ర
మార్చుపాండవ సైన్యానికి అధిపతిగా ఉండాలని ద్రుపదుడిని కోరుకున్నాడు, కాని యుధిష్ఠిరుడు, అర్జునుడు దుష్టద్యుమ్నుడిని ఎన్నుకున్నారు.[5]
ఒక యోధునిగా, నకులుడు శత్రు సైన్యంలో అనేక మంది యుద్ధ వీరులను చంపాడు. నకులుని రథం ధ్వజంపై బంగారు రంగుతో జింక బొమ్మ ఉంటుంది.[6] నకులుడు ఏడు అక్షౌహిణిల సైన్యాలలో ఒకదానికి నాయకుడు.
మహాభారత యుద్ధంలో మొదటి రోజు, నకులుడు దుశ్శాసనుడిని ఓడించాడు, భీముడి ప్రమాణం నెరవేర్చడానికి అతడిని ప్రాణాలతో విడిచి పెట్టాడు.
11 వ రోజు, నకులుడు తన తల్లి మాద్రి సోదరుడి రథాన్ని నాశనం చేస్తూ, శల్యుడిని ఓడించాడు.
14 వ రోజు శకునిని ఓడించాడు.
15 వ రోజు, అతన్ని చెకితనను రక్షించి, దుర్యోధనుని ఓడించాడు.
16 వ రోజు, అతన్ని కర్ణుడి చేతిలో ఓడిపోయి తప్పించుకున్నాడు.[7]
17 వ రోజు శకుని కుమారుడు వృకాసురిడిని చంపాడు.
యుద్ధం జరిగిన 18 వ రోజున కర్ణుని కుమారులైన సుశేనుడు, చిత్రసేనుడు, సత్యసేనుడు లను చంపాడు..
యుద్ధం తరువాత
మార్చుశల్యుని తరువాత, యుధిష్ఠిరుడు నకులుని ఉత్తర మద్ర రాజ్యానికి రాజుగా, సహదేవుడిని దక్షిణ మద్ర రాజుగా నియమించారు.
మరణం
మార్చుకలియుగం ప్రారంభమైన తరువాత, కృష్ణుడి నిష్క్రమణ తరువాత, పాండవులు రాజ్యాన్ని త్యజించారు. పాండవులు వస్తువులు, సంబంధాలన్నింటినీ విడిచిపెట్టి, ఒక కుక్కతో కలిసి, హిమాలయాలకు వారి చివరి తీర్థయాత్ర చేశారు. (స్వర్గారోహణ పర్వం)
యుధిష్ఠిరుడు తప్ప, పాండవులందరూ బలహీనపడి స్వర్గానికి చేరేలోపు మరణించారు. ద్రౌపది, సహదేవుడు మొదట మరణించారు. తరువాత నకులుడు మూడవ స్థానంలో నిలిచాడు. నకులుడు ఎందుకు పడిపోయాడని భీముడు యుధిష్ఠిరుడిని అడిగినప్పుడు యుధిష్టరుడు నకులునికి అతని అందం పట్ల గర్వం అనీ అతనిని కంటే అందమైనవారు ఎవరూ లేరనే నమ్మకం ఉందనీ తెలుపుతాడు.[8]
ప్రత్యేక నైపుణ్యాలు
మార్చు- గుర్రపు పెంపకం: కృష్ణుని చేతిలో నరకాసురుడు మరణించిన తరువాత గుర్రపు పెంపకం, శిక్షణ గురించి నకులుడు లోతైన అవగాహన పొందినట్లు మహాభారతంలో రాయబడింది. విరాటరాజుతో సంభాషణలో, నకులుడు గుర్రాలకు సంబంధించి అన్ని అనారోగ్యాలకు చికిత్స చేసే కళను తెలుసుకున్నానని పేర్కొన్నాడు. అతను చాలా నైపుణ్యం కలిగిన రథసారథి కూడా.[9][10]
- ఆయుర్వేదం: వైద్యులైన అశ్వినీ కుమారుల కుమారుడు కావడంతో నకులుడు కూడా ఆయుర్వేదంలో నిపుణుడని నమ్ముతారు.[11]
- ఖడ్గవీరుడు- నకులుడు తెలివైన ఖడ్గవీరుడు. కురుక్షేత్ర యుద్ధం 18 వ రోజున కర్ణ కుమారులను చంపేటప్పుడు అతను తన కత్తి నైపుణ్యాలను చూపించాడు.
ప్రసార మాధ్యమాలలో
మార్చు- In the Mahabharat (1988 TV series), Sameer played the role of Nakul.
- In the Mahabharat (2013 TV series), Vin Rana acted as Nakul.
- In the Suryaputra Karn (2015 TV series), Buneet Kapoor Played Nakul.
మూలాలు
మార్చు- ↑ https://web.archive.org/web/20100116130453/http://www.sacred-texts.com/hin/m01/m01096.htm
- ↑ Gopal, Madan (1990). K.S. Gautam (ed.). India through the ages. Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India. p. 73.
- ↑ Parmeshwaranand, Swami (2001). Encyclopaedic dictionary of Purāṇas (1st ed.). New Delhi: Sarup & Sons. p. 900. ISBN 9788176252263.
- ↑ Kapoor, Subodh, ed. (2002). The Indian encyclopaedia : biographical, historical, religious, administrative, ethnological, commercial and scientific (1st ed.). New Delhi: Cosmo Publications. p. 4462. ISBN 9788177552713.
- ↑ Menon, [translated by] Ramesh (2006). The Mahabharata : a modern rendering. New York: iUniverse, Inc. pp. 88. ISBN 9780595401888.
- ↑ "Mahabharata Text".
- ↑ "The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 48". sacred-texts.com. Retrieved 2018-01-27.
- ↑ http://www.sacred-texts.com/hin/m17/m17002.htm
- ↑ "Mahabharata Text".
- ↑ Lochan, Kanjiv (2003). Medicines of early India : with appendix on a rare ancient text (Ed. 1st. ed.). Varanasi: Chaukhambha Sanskrit Bhawan. ISBN 9788186937662.
- ↑ Charak, K.S. (1999). Surya, the Sun god (1st ed.). Delhi: Uma Publications. ISBN 9788190100823.