నిగమానంద పరమహంస

స్వామి నిగమానంద పరమహంస (జననం నళినీకాంత ఛటోపాధ్యాయ ; 1880 ఆగస్టు 18 - 1935 నవంబరు 29 ) ఒక భారతీయ యోగి, గురువు, ఆధ్యాత్మికవేత్త . ఇతను శాక్త సంప్రదాయంని అనుసరించారు., ఇతను వేదాంత, తంత్ర, యోగ, ప్రేమ లేదా భక్తి యొక్క పరిపూర్ణ ఆధ్యాత్మిక గురువుగా ఖ్యాతిగాంచారు. ఇతని అనుచరులు అతనిని తమ ఠాకూరాగా గౌరవించేవారు. నిగమానంద నదియా జిల్లాలోని కుతాబ్‌పూర్ (ప్రస్తుతం బంగ్లాదేశ్ మెహెర్‌పూర్ జిల్లా )లో బెంగాలీ బ్రాహ్మణ కుటుంబంలో జన్మించారు. అతను ఆదిశంకరుని దశనామి సంప్రదాయం నుండి సన్యాసాశ్రమం స్వీకరించారు. సన్యాసిగా నియమితులైన తరువాత, అతను పరిబ్రాజకాచార్య పరమహంస శ్రీమత్ స్వామి నిగమానంద సరస్వతీ దేవ అని పిలువబడ్డారు.నిగమానంద నాలుగు విభిన్న సాధనలలో (ఆధ్యాత్మిక విభాగాలు) పరిపూర్ణత సాధించారు: తంత్ర, జ్ఞాన, యోగా, ప్రేమ.ఈ అనుభవాల ఆధారంగా, అతను ఐదు బెంగాలీ భాషా పుస్తకాలను రచించాడు: బ్రహ్మచర్య సాధన, యోగి గురు, జ్ఞాని గురు, తాంత్రిక గురు. నిగమానంద తాను ఎల్లప్పుడూ నిర్వికల్ప సమాధి స్థితిని అనుభవించినట్లు చెప్పేవారు.

స్వామి నిగమానంద
(పరమహంస శ్రీమద్ స్వామి నిగమానంద సరస్వతి)
జననం	నళినీకాంత ఛటోపాధ్యాయ ఆగష్టు 18 1880 కుతాబ్‌పూర్, నదియా, బెంగాల్, బ్రిటిష్
నిర్యాణము	నవంబరు 29, 1935 (55 సం.) కలకత్తా,
జాతీయత	ఇండియన్
బిరుదులు/గౌరవాలు	పరమహంస, సద్గురు
క్రమము	Self-realization (Enlightenment)
గురువు	తరపిత్# బమఖేప సచ్చిదాంద సరస్వతి
తత్వం	అద్వైతము భక్తి యోగము తంత్ర శాస్త్రము
ప్రముఖ శిష్యు(లు)డు	దుర్గాప్రసన్న పరమహంస,దుర్గా చరన్ మొహంతి.

జీవిత విశేషాలు

అతని పుట్టినప్పుడు, నిగమానందకు నళినీకాంత అని పేరు పెట్టారు. అతని తండ్రి పేరు భుబన్ మోహన్, తల్లి పేరు మాణిక్య సుందరి దేవి. నళినీకాంత తను పదమూడు సంవత్సరాల వయస్సులో (1893) తన తల్లి మాణిక్య సుందరి దేవిని కలరాతో కోల్పోయాడు, అది అతనిని నిరాశకు గురి చేసింది. 1894-95లో విద్యార్థి స్కాలర్‌షిప్ పరీక్షలో ఉత్తీర్ణత సాధించి మెహర్‌పూర్ ఉన్నత పాఠశాలలో చదువుకున్నారు. 1895లో ఢాకా అసనుల్లా ఇంజినీరింగ్ కాలేజీలో చేరారు. 1897లో అతని తండ్రి హలీసహర్‌కి చెందిన సుధాన్సుబాలా దేవి అనే పదమూడేళ్ల అమ్మాయిని అతనికిచ్చి వివాహం చేశారు. అతను 1899 లో తన అధ్యయనాన్ని పూర్తి చేసాక, అక్కద పరిసరాలలో ఉన్న ఒక ఎస్టేట్ అయిన దినాజ్‌పూర్ జిల్లా బోర్డులో సేవలో చేరాడు. వాద్రా, 1901 చివరిలో (పెళ్లయిన సుమారు ఐదు సంవత్సరాలు) అతను నారాయణపూర్ ఎస్టేట్ (జమీందారి) సూపర్‌వైజర్‌గా పనిచేస్తున్నప్పుడు, అతని భార్య స్వగ్రామానికి వెళ్ళినది. ఒకరోజు రాత్రి నళినీకాంత తన భార్య టేబుల్ వద్ద నిలబడి ఉన్న నీడ చిత్రాన్ని చూశారు.తాను ఆశ్చర్యంతో, దీనిని విచారించడానికి కుతాబ్‌పూర్‌కు వెళ్లాడు. అనుకోకుండా అతని భార్య నివాసానికి చేరుకొనే ఒక గంట ముందు ఆమె చనిపోయిందని తెలుసుకున్నాడు. అతను క్షుద్ర శాస్త్రం ద్వారా తన భార్యను చేరుకోవడానికి ప్రయత్నించి విఫలమయ్యాడు.

అతను తన భార్యను కోల్పోయే వరకు, నళినీకాంత మరణాన్ని అంతిమ ముగింపుగా చూశారు. ఆమెను పోగొట్టుకోవడం వల్ల మరణానంతర జీవితం తప్పక ఉంటుందని నమ్మారు. ఈ ప్రశ్నతో నళినీకాంత చాలాకాలం మధన పడ్డారు .ఈ విచారణ అతన్ని అడయార్‌లోని థియోసాఫికల్ సొసైటీలో థియోసఫీని అధ్యయనం చేయడానికి మద్రాసు (ప్రస్తుతం చెన్నై) తీసుకువెళ్లింది. ఒక మాధ్యమం ద్వారా, అతను తన భార్యతో మాట్లాడగలిగారు, కానీ సంతృప్తి చెందలేదు. సమాజంలో అతని చర్చలు, చనిపోయిన భార్యను కలుసుకోవాలనే కోరికను తీర్చగల యోగి కోసం వెతకడానికి దారితీసింది, "మరణం తర్వాత జీవితం" ఉంటుందా అన్న విచారణకు మార్గం చూపగలిగాయి.

ఒక రాత్రి నళినీకాంత ఒక అద్భుతమైన ప్రకాశంతో ఒక సాధువు గురించి కలలు కన్నాడు. తన మంచం పక్కన నిలబడి ఉన్న సాధువుని చూసి అతను మేల్కొన్నాడు. సాధువు అతనికి మంత్రం వ్రాసిన ఒక బిల పత్ర ఆకును అందజేసి అదృశ్యమయ్యాడు. నళినీకాంత దాని అర్థాన్ని అర్థం చేసుకోవడానికి చాలా మందిని కోరారు. చివరగా అతను బీర్భూమ్ జిల్లా తారాపీత్ యొక్క ప్రసిద్ధ తాంత్రికుడైన బమఖేపాను కలిశారు. నళినీకాంత బమఖేపా నుండి దీక్ష తీసుకున్నారు, 21 రోజుల పాటు తన మంత్రాన్ని జపించమని ఆదేశించబడ్డాడు. బమఖేపా మార్గదర్శకత్వంలో అతను తన భార్య రూపంలో తారా దేవి భౌతిక దర్శనం పొందారు. ఈ దర్శనం అతన్ని మరో రహస్యం వైపు నడిపించింది. తారా దేవి తన శరీరం నుండి బయటకు వచ్చి తనతో కలిసిపోవడం చూశారు.

ఈ రహస్యాన్ని ఛేదించడానికి, బమఖేపా నళినీకాంతకు వేదాంతి గురువు నుండి అద్వైత జ్ఞానాన్ని పొందమని సలహా ఇచ్చాడు. 1902లో జ్ఞాని గురువు కోసం వెతికారు. అతను భారతదేశంలోని రాజస్థాన్ రాష్ట్రంలోని పుష్కర్ పవిత్ర స్థలంలో గురువు సచ్చిదానంద సరస్వతిని కలుసుకున్నాడు. తనకు కలలో తారా మంత్రాన్ని అందించిన సాధువు సచ్చిదానంద సరస్వతి అని అతను గ్రహించారు. నళినీకాంత అతని శిష్యుడు అయ్యారు,, బ్రహ్మం (నిరాకార దేవుడు), బ్రహ్మ సూత్రాలు, వేదాంత సిద్ధాంతాలను నేర్చుకున్నారు. అతను సచ్చిదానంద చేత సన్యాస దీక్ష పొందాడు, ఆ సూత్రం ప్రకారం అతని పేరు నిగమానందగా మార్చుకున్నాడు.

మళ్ళీ కొంతకాలానికి నిగమానందుడు గురువుని వెదకడానికి బయలుదేరాడు. 1903లో అతను "యోగి గురువు" యోగ మాస్టర్ గా పిలవబడే సుమేరు దాస్టీను కలిశారు. ఆయనను "సుమేరు దాస్జీ" అని పిలిచాడు (ఇతని మరియొక పేరు కూట్ హూమి లాల్ సింగ్). నిగమానందని అతను తన శిష్యుడిగా అంగీకరించరించారు. దాస్ మార్గదర్శకత్వంలో యోగా నేర్చుకున్నారు. కఠినమైన అభ్యాసం తరువాత, 1904 ఉత్తరాయణ పుణ్యకాలంలో, నిగమానంద సవికల్ప సమాధి స్థితి సాధించే నైపుణ్యం సాధించగలిగాడు. అటుపై కొంతకాలానికి నిగమానందుడు తాను పరిపూర్ణ నిర్వికల్ప స్థితిని అనుభవించాలని కోరుకున్నాడు - కామాక్ష, గౌహతి, అస్సాం (నీలాచల్ కొండ)లో అత్యంత అధునాతనమైన యోగ సమాధితి అభ్యసించారు.

1904లో నిగమానంద కుంభమేళా చూడడానికి అలహాబాద్ వెళ్ళినప్పుడు, శృంగేరి మఠానికి చెందిన జగద్గురు శంకరాచార్యల వారు నిగమానందకు "పరమహంస" బిరుదునిచ్చి " పరిబ్రాజకచారయ్ పరమహంస శ్రీ పిచ్చి స్వామి నిగమానంద సరస్వతీ దేవా" (పరిబ్రజకచార్య దేవా)గా ప్రసిద్ధి చెందారు.

నిగమానంద తన జీవితంలో చివరి పద్నాలుగు సంవత్సరాలు పూరిలో గడిపారు. అతను 1935 నవంబరు 29న కలకత్తాలో మరణించారు.

కీలక బోధనలు

• విముక్తికి రెండు మార్గాలు సన్యాస యోగ యొక్క తపస్సు లేదా సద్గురువుకు సేవ చేయడం ద్వారా దీక్ష చేయడం, గమనించడం. మునుపటిది చాలా కష్టమైనది- శిష్యుడు ఒక కోణంలో మరణించాలి. మరో మాటలో చెప్పాలంటే, అతను శరీర స్పృహ కోల్పోవాలి. అయితే ఎవరైనా గురువుకు నిష్కపటమైన సేవ చేయడం ద్వారా బేషరతుగా ప్రేమిస్తే, ఆధ్యాత్మిక విముక్తి సాపేక్షంగా సులభంగా పొందవచ్చు.
• గురువు అనుగ్రహం లేకుండా ఏదీ సాధించలేము.
• దీక్ష సమయంలో గురువు ఇచ్చే మంత్రం, శిష్యుడు ఎంచుకున్న దైవత్వం (లేదా ఇస్తా ) ఒకటే. గురువు ఎంచుకున్న దైవత్వం కాకపోతే, మంత్రం తన శక్తిని కోల్పోతుంది.
• శిష్యుల సముపార్జన గురువు వృత్తి కాదు; అది అతని హృదయ స్ఫూర్తి. ఏదో ఒక రోజు శిష్యుడు ఆధ్యాత్మికంగా జ్ఞానోదయం పొందుతాడని ఆశిస్తూ గురువు శిష్యుని పట్ల శ్రద్ధ వహిస్తాడు, మార్గనిర్దేశం చేస్తాడు.
• నిగమానంద యొక్క ప్రధాన సూత్రాలలో ఒకటి జిబానముక్త ఉపాసన (జీవనముక్త ఉపాసన) యొక్క సిద్ధాంతం, ఇది సాధకుడిని త్వరగా స్వీయ-సాక్షాత్కారానికి దారితీస్తుందని అతను నమ్మాడు.
• మృత్యువు వస్తుందన్న విషయాన్ని గుర్తుంచుకోవాలని నిగమానంద అన్నారు. మంచి లేదా చెడు పనులపై పనిచేసే ముందు మరణం చాలా దూరంలో లేదని గుర్తుంచుకోవాలి. మరణం గురించి ఆలోచించడం ఇంద్రియ సుఖాల కోరికను, చెడు ఆలోచనలను దూరం చేస్తుంది, అన్యాయ చర్యలను ఆపుతుంది. సంపద, సంబంధాల పట్ల అనుబంధం అప్పుడు తగ్గిపోతుంది. ఈ లోకం నుండి నిష్క్రమించిన తర్వాత కూడా భూసంబంధమైన విషయాలు మిగిలి ఉన్నాయి. ఆధ్యాత్మిక సంపద మాత్రమే వ్యక్తికి ఆస్తిగా మిగిలిపోతుంది. తమ విజయాల కారణంగా గర్వంతో ఉబ్బితబ్బిబ్బవుతున్న వారు ఆ సమయం వచ్చినప్పుడు మృత్యువు దేవునికి వినయంగా సమర్పించుకుంటారు. అహంకారంతో త్రాగి, కొందరు వ్యక్తులు తమ సోదరులతో చెడుగా ప్రవర్తిస్తారు. వారు తమ మాంసాన్ని తినేందుకు ఆనందంగా ఎదురుచూస్తున్న మృగాలు, పక్షులతో నిర్జన శ్మశాన వాటికలో వదిలివేయబడతారు. ఇలా ఆలోచిస్తే మనసులోంచి చెడు ఆలోచనలు దూరమవుతాయి.
• శరీరాన్ని ప్రయోజనం కోసం సరిపోయేటప్పుడు హఠ యోగాను నిర్వహించవచ్చు. యోగా యొక్క ఆరు ప్రాథమిక అభ్యాసాలైన సత్ సాధన ద్వారా శరీరాన్ని మలినాలనుండి ముందుగా శుభ్రపరచాలి. హఠ యోగా లయ యోగా కంటే పూర్తిగా భిన్నమైనది. హఠ యోగా శరీరాన్ని దృఢంగా చేయగలదు, అది నాలుగు వందల సంవత్సరాలు లేదా అంతకంటే ఎక్కువ కాలం జీవించేలా చేస్తుంది, అయితే లయ యోగ సాధకుడికి పరమాత్మతో ఐక్యం కావడానికి సహాయపడుతుంది. హఠయోగంతో శరీరాన్ని బాహ్యంగా, అంతర్గతంగా శుద్ధి చేయకపోతే, లయ యోగాను ప్రయత్నించినా ఫలితం ఉండదు.

స్థాపించిన సంస్థలు

నిగమానంద తన మొదటి యోగా ఆశ్రమాన్ని 1905లో (1312 BS) గారో హిల్స్‌లోని కోడల్‌ధోవాలో స్థాపించారు, దీనిని ఇప్పుడు "గారోహిల్-యోగాశ్రమం" అని పిలుస్తారు. అతని ప్రసిద్ధ పుస్తకం "యోగి గురు" (యోగిగురు), ఇక్కడ 14 రోజుల్లో వ్రాయబడింది.

నిగమానంద 1912 లో జోర్హాట్‌లో శాంతి ఆశ్రమాన్ని స్థాపించారు, సనాతన ధర్మాన్ని, నిజమైన విద్యను వ్యాప్తి చేయడం, భగవంతుని అవతారంలో అందరికీ సేవ చేయడం కోసం దీనిని స్థాపించారు.

మూలాలు

• వికిపీడియా నిగమానంద పరమహంస వ్యాసం ఆధారంగా అనువదించబడింది.