మౌర్య సామ్రాజ్యం: కూర్పుల మధ్య తేడాలు
Content deleted Content added
ట్యాగు: విశేషణాలున్న పాఠ్యం |
|||
పంక్తి 120:
క్రీస్తుపూర్వం 303 లో ఇరువురు పాలకులు వైవాహిక కూటమితో సహా శాంతి ఒప్పందాన్ని ముగించారు. దాని నిబంధనల ప్రకారం చంద్రగుప్తుడు పరోపమిసాడే (కంబోజా, గాంధార), అరాచోసియా (కంధహారు), గెడ్రోసియా (బలూచిస్తాను) సత్రపీలను పొందాడు. బదులుగా క్రీ.పూ 301 లో ఇప్ససు యుద్ధంలో పశ్చిమ హెలెనిస్టికు రాజుల మీద విజయం సాధించడంలో నిర్ణయాత్మక పాత్ర పోషించాల్సిన 500 యుద్ధ ఏనుగులను మొదటి సెలూకసు అందుకున్నాను. దౌత్య సంబంధాలు ఏర్పడ్డాయి. చరిత్రకారుడు మెగాస్టీన్సు డీమాకోసు, డియోనిసియసు వంటి అనేక మంది గ్రీకులు మౌర్య రాజాస్థానంలో పనిచేసారు.{{citation needed|date=August 2019}}
చంద్రగుప్త మౌర్య ఆస్థానంలో మెగాస్టీన్సు ప్రముఖ గ్రీకు రాయబారిగా ఉన్నాడు.{{sfn|Paul J. Kosmin|2014|p=38}} అరియను అభిప్రాయం ఆధారంగా రాయబారి మెగాస్టీనీసు (క్రీ.పూ .350-సి .290) అరాకోసియాలో నివసిస్తూ పటాలిపుత్రకు ప్రయాణించాడు.<ref>"Megasthenes lived with [[Sibyrtius]], satrap of Arachosia, and often speaks of his visiting [[Sandracottus]], the king of the Indians." [[Arrian]], ''[[Anabasis Alexandri]]'' {{cite book |chapterurl=http://websfor.org/alexander/arrian/book5a.asp |chapter=Book 5 |title=Anabasis |titlelink=Anabasis Alexandri |authorlink=Arrian |author=Arrian}}</ref> మౌర్య సమాజాన్ని స్వేచ్ఛాయుతమైనదిగా సెలూకసును ఆక్రమణను నివారించడానికి ఒక మార్గం ఎన్నుకోవడం మెగాస్టీనెసు వర్ణించాడు. సెలూకసు నిర్ణయం అంతర్లీనంగా విజయం అసంభవం గ్రహించినట్లు సూచిస్తుంది. తరువాతి సంవత్సరాల్లో సెలూకసు వారసులు ఇలాంటి సంబంధాలను కొనసాగించారని రెండుదేశాల మద్య సంచరించే యాత్రీకుల వ్రాతల ఆధారంగా తెలుస్తుంది.<ref name=greenwood />
Line 128 ⟶ 126:
చంద్రగుప్త కుమారుడు బిందుసార మౌర్య సామ్రాజ్యం పాలనను దక్షిణ భారతదేశం వైపు విస్తరించాడు. సంగ సాహిత్యానికి చెందిన ప్రసిద్ధ తమిళ కవి మములానారు, తమిళ దేశాన్ని కలిగి ఉన్న దక్కను పీఠభూమికి దక్షిణంగా ఉన్న ప్రాంతాలను కర్ణాటక నుండి దళాలను ఉపయోగించి మౌర్య సైన్యం ఎలా ఆక్రమించిందో వివరించింది. వడుగరు (తమిళ దేశానికి ఉత్తరాన ఉన్న ఆంధ్ర-కర్నాటక ప్రాంతాలలో నివసించిన ప్రజలు) మౌర్య సైన్యం వాన్గార్డు సైన్యాలను ఏర్పాటు చేశారని ములానారు పేర్కొన్నారు.<ref name="Singh 2008"/>{{sfn|Upinder Singh|2008|p=331}}ఆయన తన సభలో మెగస్తనీసు అనే గ్రీకు రాయబారిని నియమించాడు.{{sfn|Paul J. Kosmin|2014|p=32}}
ప్లుటార్చి అభిప్రాయం ఆధారంగా చంద్రగుప్త మౌర్యుడు మొత్తం భారతదేశాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. జస్టిను కూడా చంద్రగుప్త మౌర్య భారతదేశాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్నాడని గమనించాడు. దీనిని తమిళ సంగం సాహిత్యం ధృవీకరిస్తుంది. ఇది వారి దక్షిణ భారత మిత్రదేశాలతో మౌర్య దండయాత్ర, వారి ప్రత్యర్థుల ఓటమి గురించి ప్రస్తావించింది.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?dq=nanda+empire+extension&hl=en&id=KItocaxbibUC&pg=PA157&sa=X&ved=0ahUKEwivr877pMPjAhU1VRUIHe5sAOQQ6AEIJzAA#v=onepage&q=nanda%20empire%20extension&f=false|title=Indian Civilization and Culture|last=Chatterjee|first=Suhas|date=1998|publisher=M.D. Publications Pvt. Ltd.|isbn=9788175330832|language=en}}</ref><ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?dq=podiyil+hill+maurya&hl=en&id=LA91rqvCB2EC&pg=PA58&sa=X&ved=0ahUKEwj9rOGlp8PjAhUKZcAKHYUlCqkQ6AEIJzAA#v=onepage&q=podiyil%20hill%20maurya&f=false|title=The Mauryan Polity|last=Dikshitar|first=V. R. Ramachandra|date=1993|publisher=Motilal Banarsidass Publ.|isbn=9788120810235|language=en}}</ref>▼
▲.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?dq=nanda+empire+extension&hl=en&id=KItocaxbibUC&pg=PA157&sa=X&ved=0ahUKEwivr877pMPjAhU1VRUIHe5sAOQQ6AEIJzAA#v=onepage&q=nanda%20empire%20extension&f=false|title=Indian Civilization and Culture|last=Chatterjee|first=Suhas|date=1998|publisher=M.D. Publications Pvt. Ltd.|isbn=9788175330832|language=en}}</ref><ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?dq=podiyil+hill+maurya&hl=en&id=LA91rqvCB2EC&pg=PA58&sa=X&ved=0ahUKEwj9rOGlp8PjAhUKZcAKHYUlCqkQ6AEIJzAA#v=onepage&q=podiyil%20hill%20maurya&f=false|title=The Mauryan Polity|last=Dikshitar|first=V. R. Ramachandra|date=1993|publisher=Motilal Banarsidass Publ.|isbn=9788120810235|language=en}}</ref>
చంద్రగుప్తుడు తన సింహాసనాన్ని త్యజించి జైన గురువు భద్రాబాహును అనుసరించాడు.{{sfn|R. K. Mookerji|1966|pp=39–40}}{{sfn|Geoffrey Samuel|2010|pp=60}}{{sfn|Romila Thapar|2004|p=178}} సల్లెఖాన జైన ఆచారం ప్రకారం మరణానికి ఉపవాసం ఉండటానికి ముందు అతను అనేక సంవత్సరాలు శ్రావణబేలగోల వద్ద సన్యాసిగా నివసించినట్లు చెబుతారు.{{sfn|R. K. Mookerji|1966|pp=39–41}}
| |||