|
సుపర్ణోఖ్యానం కవిత్వం తొలి ఆనవాళ్ళలో" ఒకటిగా పరిగణించబడే పద్యం, విస్తరించిన గరుడపురాణానికి ఇది పూర్వగామి, ఇది మహాభారతం ఆదిపర్వంలో, ఆస్థికపర్వంలో చేర్చబడింది.<ref name="Winternitz1996">{{cite book|author=Moriz Winternitz|title=A History of Indian Literature, Volume 1|url=https://books.google.com/books?id=JRfuJFRV_O8C&pg=PA292|year=1996|publisher=Motilal Banarsidass|isbn=978-81-208-0264-3|pages=291–292}}</ref><ref name="Vogel1995">{{cite book|author=Jean Philippe Vogel|title=Indian Serpent-lore: Or, The Nāgas in Hindu Legend and Art|url=https://books.google.com/books?id=caskYEbIQDoC&pg=PA53|year=1995|publisher=Asian Educational Services|isbn=978-81-206-1071-2|pages=53–54}}</ref>
===చారిత్రక ఆధారాలు ===
===Historical references===
Theమహాభారతం earliestదాని knownప్రధాన referencesభారత toగురించి theమొట్టమొదటి Mahābhārataప్రస్తావనలు andపిణిని itsఅష్టాధ్యాయి core ''Bhārata'' date to the ''[[Ashtadhyayi|Aṣṭādhyāyī]]''సూత్రం ([[sutra]]సూత్రం 6.2.38) of [[Pāṇini]] (''flక్రీ.పూ.'' 4th4 centuryవ BCEశతాబ్దం)అశ్వలయన and in the ''[[Grhya Sutras|Aśvalāyana Gṛhyasūtra]]''గ్రిహ్యాసూత్రా (3.4.4)ఉన్నాయి. Thisదీని mayఅర్థం meanభారతం theఅని coreపిలువబడే ప్రధాన 24,000 versesశ్లోకాలు, known as the ''Bhārata'', as well as an early versionఅలాగే ofవిస్తరించిన theమహాభారతం extendedప్రారంభ ''Mahābhārata''వెర్షను, wereక్రీస్తుపూర్వం composed4 byవ theశతాబ్దం 4thనాటికి century BCEకూర్చబడ్డాయి. గ్రీకు Aరచయిత reportడియో byక్రిసోస్టోం the(మ Greek writer [[Dio Chrysostom]] (c. 40 - cసి. 120 CE) aboutఇచ్చిన [[Homer]]'sనివేదిక poetryహోమరు beingకవిత్వం sungభారతదేశంలో evenకూడా inపాడటం Indiaగురించి వివరించింది.<ref>Dio Chrysostom, 53.[http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Dio_Chrysostom/Discourses/53*.html#6 6]-7, trans. H. Lamar Crosby, [[Loeb Classical Library]], 1946, vol. 4, p. 363.</ref> seemsఇలియడు toసంస్కృతంలోకి implyఅనువదించబడిందని that the ''[[Iliad]]'' had been translated into Sanskritసూచిస్తుంది. However,అయినప్పటికీ Indianభారతీయ scholarsఅధ్యయనకారులు have,సాధారణంగా inఈ general,తేదీలో takenఒక thisమహాభారతం asఉనికికి evidenceసాక్ష్యంగా for the existence of a Mahābhārata at this date, whose episodes Dio orతీసుకున్నారు. hisదీని sourcesఎపిసోడ్లు identifyడియో withలేదా theఅతని storyమూలాలు ofఇలియడు theకథగా ''Iliad''గుర్తించాయి.<ref>[[Christian Lassen]], in his ''Indische Alterthumskunde'', supposed that the reference is ultimately to Dhritarashtra's sorrows, the laments of Gandhari and Draupadi, and the valor of Arjuna and Suyodhana or Karna (cited approvingly in [[Maximilian Wolfgang Duncker|Max Duncker]], ''The History of Antiquity'' (trans. [[Evelyn Abbott]], London 1880), vol. 4, [https://books.google.com/books?id=gIkBAAAAQAAJ&pg=PA81 p. 81]). This interpretation is endorsed in such standard references as [[Albrecht Weber]]'s ''History of Indian Literature'' but has sometimes been repeated as fact instead of as interpretation.</ref>
మహాభారతంలోని అనేక కథలు శాస్త్రీయ సంస్కృత సాహిత్యంలో వారి స్వంత ప్రత్యేక గుర్తింపులను పొందాయి. ఉదాహరణకు గుప్తరాజవంశం యుగంలో నివసించినట్లు భావిస్తున్న ప్రఖ్యాత సంస్కృత కవి కాళిదాసు (క్రీ.పూ. 400) అభిఙానశాకుంతలం, మహాభారతానికి పూర్వగామి అయిన కథ ఆధారంగా రూపొందించబడింది. కాళిదాసుకు ముందు నివసించినట్లు భావిస్తున్న భాసా రాసిన సంస్కృత నాటకం ఊరుభాగా, భీముడి తొడలను చీల్చడం ద్వారా దుర్యోధనుడిని హతమార్చడం మీద ఆధారపడింది.{{citation needed|date=March 2019}}
Several stories within the Mahābhārata took on separate identities of their own in [[Classical Sanskrit literature]]. For instance, [[Abhijñānaśākuntalam|Abhijñānaśākuntala]] by the renowned Sanskrit poet [[Kālidāsa]] (c. 400 CE), believed to have lived in the era of the [[Gupta Empire|Gupta]] dynasty, is based on a story that is the precursor to the ''Mahābhārata''. [[Urubhanga|Urubhaṅga]], a Sanskrit play written by [[Bhāsa]] who is believed to have lived before Kālidāsa, is based on the slaying of Duryodhana by the splitting of his thighs by Bhīma.{{citation needed|date=March 2019}}
ఖోహు (సత్నా జిల్లా, మధ్యప్రదేశు) నుండి వచ్చిన మహారాజా శర్వనాథ (క్రీ.శ 533–534) రాగి పలక శాసనం మహాభారతాన్ని "100,000 పద్యాల సమాహారం" (శత- సహస్రి సహ్హిత)గా అభివర్ణిస్తుంది.{{citation needed|date=March 2019}}
The copper-plate inscription of the [[Maharaja]] Sharvanatha (533–534 CE) from Khoh ([[Satna]] District, [[Madhya Pradesh]]) describes the Mahābhārata as a "collection of 100,000 verses" (''śata-sahasri saṃhitā'').{{citation needed|date=March 2019}}
===The 18 parvas or books===
|
