మిరోస్లావా సాండ్రు
మిరోస్లావా ఓల్గా సాండ్రు (1916-1983) ఉక్రేనియన్ సంతతికి చెందిన రోమేనియన్ ఎథ్నోగ్రాఫర్, జానపద రచయిత్రి.
మిరోస్లావా ఓల్గా సాండ్రు | |
|---|---|
| జననం | 1916 మే 16 డచీ ఆఫ్ బుకోవినా, ఆస్ట్రియా-హంగేరి |
| మరణం | 1983 మార్చి 25 (వయసు 66) సుసెవా, రొమేనియా |
| జాతీయత | ఉక్రేనియన్ |
| వృత్తి | ఎథ్నోగ్రాఫర్, జానపద శాస్త్రవేత్త |
| జీవిత భాగస్వామి | బోరోడై హారిటన్ అర్హిపోవిచ్ డేనియల్ స్యాండ్రు |
జీవిత చరిత్ర
మార్చుప్రారంభ జీవితం
మార్చుమిరోస్లావా-ఓల్గా కోపాసియుక్ మే 16, 1916 న, ఆస్ట్రో-హంగేరియన్ పాలనలో (నేడు చెర్నివ్ట్సీ ప్రాంతం , ఉక్రెయిన్) డచీ ఆఫ్ బుకోవినాలోని స్టార్సియా గ్రామంలో ఉపాధ్యాయులు ఐయోన్, ఎలెనా-ఓల్గా కోపాసియుక్ కుటుంబంలో జన్మించింది. ఆమె తల్లిదండ్రులు 1920లో సిరెట్‌లోని బెర్హోమెట్ గ్రామానికి బదిలీ చేయబడ్డారు.[1]
సిరెట్‌లోని బెర్హోమెట్ గ్రామం అప్పుడు అతిపెద్ద పర్వత గ్రామాలలో ఒకటి. గ్రామంలోని లైబ్రరీ 1898 నుండి గ్రామంలో నిర్వహించబడుతోంది. ఉపాధ్యాయులు ఐయోన్, ఎలెనా కోపాసియుక్ వారి ఇద్దరు కుమార్తెలతో కలిసి మొత్తం సాంస్కృతిక-విద్యా కార్యకలాపాల సంస్థ, మంచి అభివృద్ధిలో చురుకుగా పాల్గొన్నారు: మిరోస్లావా-ఓల్గా, ఉపాధ్యాయుడు, మరియా (మరుసియా), మిరోస్లావా సోదరి, చెర్నివ్ట్సీ కన్జర్వేటరీలో విద్యార్థి. వారి సహకారంతో, ఒక వేదిక నిర్మించబడింది, ప్రదర్శనశాల విస్తరించబడింది, పైకప్పు పునరుద్ధరించబడింది. వారి సహకారంతో గాయక బృందం, థియేటర్ సర్కిల్ కూడా ఏర్పాటు చేయబడింది. [2]
మిరోస్లావా తన బాల్యం, కౌమారదశను బెరెహోమెట్ గ్రామంలో గడిపింది . ఆమె సిరెట్ నగరంలోని మొదటి మూడు ఉన్నత పాఠశాల తరగతులకు హాజరయ్యింది, ఆ తర్వాత ఆమె చెర్నివ్ట్సీలోని బాలికల బోధనా పాఠశాల నుండి పట్టభద్రురాలైంది.[3]
జూన్ 1940 చివరిలో, ఉత్తర బుకోవినా సోవియట్ సైన్యంచే ఆక్రమించబడింది. సిరెట్‌లోని బెర్హోమెట్ ప్రాంతాలు USSRకి పంపబడిన భూభాగంలో ఉన్నాయి. అదే సంవత్సరంలో, యువ ఉక్రేనియన్ కవి హరిటన్ బోరోడై స్థానిక పాఠశాలకు చరిత్ర ఉపాధ్యాయునిగా బదిలీ చేయబడింది. ఇద్దరు యువకులు ప్రేమించుకున్నారు, త్వరలోనే వివాహం చేసుకున్నారు. అప్పుడు, అక్టోబర్ 11, 1941 న (కవికి 28 ఏళ్లు నిండిన రోజు), రష్యన్ రచయిత నికోలాయ్ గోగోల్ రాసిన తారాస్ బుల్బా నవలలోని పాత్రలకు ఓస్టాప్, ఆండ్రీ అనే ఇద్దరు కవల కుమారులు జన్మించారు . అయితే, చిన్న కుమారుడు, ఆండ్రీ, పుట్టిన వెంటనే మరణించాడు.
రొమేనియన్-సోవియట్ యుద్ధం (జూన్ 22, 1941) ప్రారంభమైన తరువాత, రోమేనియన్-జర్మన్ సైన్యాలు బుకోవినాలో ప్రవేశించాయి. త్వరలో, ఆ కాలపు అధికారులు సరిహద్దు వెంబడి యుఎస్ఎస్ఆర్ నుండి బుకోవినా పౌరులందరినీ బహిష్కరించడం ప్రారంభించారు. హరిటన్ బోరోడై బుకోవినాలో ఉండే హక్కును పొందేందుకు ఫలించలేదు, అతను ఒక పిల్లవాడు కూడా కనిపించిన కుటుంబాన్ని ఏర్పరుచుకున్నాడని, అతని మామ, ఉపాధ్యాయుడు ఇయాన్ కోపాసియుక్, రిజర్వ్ ఆఫీసర్ (లెఫ్టినెంట్) అని వాదించాడు. రొమేనియన్ సైన్యం, బుకారెస్ట్‌లోని పైరోటెక్నిక్స్‌లో సమీకరించబడింది. 1942 వసంతకాలంలో, హారిటన్ బోరోడై సరిహద్దులో బహిష్కరించబడ్డారు, జర్మన్ ఆక్రమణలో ఉన్న ఖ్మెల్నిట్స్కీ ప్రాంతంలో (USSR) కమియానెట్స్-పొడిల్స్కీ పట్టణంలో స్థిరపడ్డారు. అక్కడ పోడోలియానిన్ వార్తాపత్రికకు సంపాదకునిగా పనిచేశారు .[4]
బోరోడై జీవిత భాగస్వాముల మధ్య కమ్యూనికేట్ చేయడానికి ఏకైక మార్గం కరస్పాండెన్స్. కవి తన భార్యకు పద్యంలో లేఖలు పంపాడు, అందులో అతను మంచి భవిష్యత్తు కోసం తన ఆశను వ్యక్తం చేశాడు. హరిటన్ బోరోడైకి, 1942-1944 కాలం ఫలవంతమైన కవితా కాలం. అతను తన అభిమాన కవుల సృష్టిని క్రమం తప్పకుండా చదివాడు: తారాస్ షెవ్చెంకో , ఇవాన్ ఫ్రాంకో , అలెగ్జాండర్ పుష్కిన్ , మిఖాయిల్ లెర్మోంటోవ్, లార్డ్ బైరాన్ .[5]
మార్చి 2, 1943 పోస్ట్‌కార్డ్‌లో, హరిటన్ బోరోడై తన ఒంటరితనాన్ని, అతని భార్య కోసం వాంఛను వ్యక్తం చేశాడు: “నా ప్రియమైన మిరోస్లావా. రాత్రి అయింది. నేను నా గదిలో ఒంటరిగా కూర్చున్నాను, మంచు నుండి విముక్తి పొందిన నది యొక్క గుసగుసను నేను వింటాను, ఆలోచన నన్ను మీ వద్దకు, నా కొడుకు వద్దకు తీసుకువెళుతుంది. కొన్నిసార్లు నా ఒంటరితనం చాలా బాధాకరంగా అనిపిస్తుంది, నా మెడకు ఉచ్చు వేయాలని అనిపిస్తుంది. మీరు త్వరలో నా దగ్గరకు వస్తారనే ఆశ మాత్రమే నాకు మద్దతునిస్తుంది." [6]
1943 వసంతకాలంలో, సమర్థ అధికారులకు చేసిన అనేక జోక్యాల ఫలితంగా, మిరోస్లావా బోరోడై తన భర్త, ఆమె బిడ్డను సందర్శించడానికి అనుమతి పొందింది. 1943 చివరి వరకు ముగ్గురు కలిసి జీవించారు, కవి భార్య, బిడ్డ తిరోగమన జర్మన్ దళాలతో సైరెట్‌లోని బెర్హోమెట్‌కు తిరిగి వచ్చారు. కవి మార్చి 1944 వరకు కామెనెస్-పోడోల్స్క్‌లో ఉన్నాడు, చివరికి అతను బెర్హోమెట్‌కు రాగలిగాడు.
కొంతకాలం తర్వాత, ఉత్తర బుకోవినా మళ్లీ సోవియట్‌లచే ఆక్రమించబడింది. ఇద్దరు భార్యాభర్తలు, ఒక బిడ్డ, అత్తగారు, కోడలు మరియా (మరుసియా)తో కూడిన బోరోడై కుటుంబం ఓల్టేనియాకు ఆశ్రయం కోసం ఒక సరుకు రవాణా కారులో ఎక్కారు, అక్కడ ప్రొఫెసర్ డాక్టర్ వ్లాదిమిర్ కోపాసియుక్, బోరోడైస్ సోదరుడు, అప్పటికే శరణార్థి.
ఏప్రిల్ 9, 1944 న, టర్ను సెవెరిన్ పట్టణానికి సమీపంలోని టిమియన్ రైల్వే స్టేషన్‌లో ఒక విషాదం సంభవించింది. అసూయతో, మరియా కోపాసియుక్ ప్రియుడు చెర్నివ్ట్సీ యొక్క పాలిటెక్నిక్‌లో విద్యార్థి అయిన తారాస్ చిసాలిటా ట్రిపుల్ హత్యకు పాల్పడ్డాడు: అతను తన స్నేహితురాలు, ఆమె తల్లి, హారిటన్ బోరోడై కొన్ని రివాల్వర్ బుల్లెట్‌లతో చంపాడు. ఇద్దరు మహిళలను రక్షించేందుకు దూకి ప్రమాదవశాత్తు మృతి చెందాడు. రెండు నెలల జైలు శిక్ష తర్వాత, హంతకుడు షీట్ యొక్క కొన్ని స్ట్రిప్స్‌తో గొంతు కోసుకుని ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు.
1944, 1947 మధ్య, మిరోస్లావా బోరోడై క్రైయోవా, లుగోజ్ నగరాల్లో నివసించారు . యుద్ధం ముగిసే సమయానికి, ఆమె బుకోవినాకు తిరిగి వచ్చింది, సిరెట్ నగరంలో స్థిరపడింది, అభ్యర్థన మేరకు, సుసెవా కౌంటీలోని క్లైమాసి గ్రామంలో ఉపాధ్యాయురాలిగా నియమించబడింది . ఆమె 1947లో ఉపాధ్యాయుడు డేనియల్ సండ్రు(1914-2003)తో తిరిగి వివాహం చేసుకుంది. వీరికి బొగ్డాన్ సిండ్రు (బి. ఆగస్ట్ 11, 1948, క్లైమ్యుషి - డి. జూన్ 3, 1999, కాంపులుంగ్ మోల్డోవెనెస్క్ ) అనే కుమారుడు ఉన్నాడు. ఇరువురు క్లైమాసి (1947-1951), రోగోజెస్టి (1951-1952), కాండేస్టి (1952-1956), నిసిపిటు (1956-1973) గ్రామాలలో ఉపాధ్యాయులుగా పనిచేశారు , ఉక్రెయిన్ జాతి జనాభా ఎక్కువగా ఉన్న చివరి మూడు ప్రాంతాలు. మిరోస్లావా తండ్రు 1973లో పదవీ విరమణ చేసి, అక్కడి నుండి రాడౌషికి మారారు .[7]
వారు పనిచేసిన అన్ని ప్రాంతాలలో, ఉపాధ్యాయులు మిరోస్లావా, డేనియల్, ఆండ్రూ నివాసుల సాంస్కృతిక జీవితంలో చురుకుగా పాల్గొన్నారు, బృంద బృందాలు, కళాత్మక నిర్మాణాలను ఏర్పాటు చేశారు, ఉక్రేనియన్‌లో వివిధ సాంస్కృతిక, శాస్త్రీయ అంశాలపై సమావేశాలు నిర్వహించడం, స్థానిక జానపద కళా ప్రదర్శనలను నిర్వహించడం, సహాయం చేయడం. ఉక్రేనియన్ భాష, సంస్కృతిని కాపాడండి. ప్రత్యేకించి 1960 తర్వాత, ఇద్దరు భార్యాభర్తలు పాఠశాలల్లో ఉక్రేనియన్‌ను మాతృభాషగా బోధించే హక్కు కోసం రాష్ట్ర అధికారులను కోరారు, సెక్యురిటేట్ ద్వారా వేధింపులకు గురవుతున్నారు, తరచుగా ఉపాధ్యాయుల వృత్తి నుండి తొలగిస్తామని బెదిరించారు. [8]
ఆమె తన వృత్తిపరమైన కార్యకలాపాలను నిర్వహించిన గ్రామాలలో, మిరోస్లావా Șandru జానపద పాటలను సేకరించారు, రొమేనియా నుండి ఉక్రేనియన్ జానపద కథల యొక్క రెండు సేకరణలను ప్రచురించారు: ఓయ్ కోవాలా జోజులేసికా (1974), స్పివనోసికి మోయి లియుబి (1977). ఆమె, ఆమె భర్త నిసిపిటులో హట్సుల్ యొక్క ఎథ్నోగ్రాఫిక్ మ్యూజియంను ఏర్పాటు చేశారు .
1982 ఇంటర్వ్యూలో, మిరోస్లావా సాండ్రు తాను మొదట హట్సుల్ కాదు , కానీ ఆమె వారి మధ్య ప్రారంభంలోనే మారిందని, తద్వారా వారి సంస్కృతిని పూర్తిగా అర్థం చేసుకోగలిగిందని, అభినందించగలిగానని వెల్లడించింది. [9]
ఆమె జీవితంలో, హట్సుల్ జానపద కళలను సంరక్షించడంలో బుకోవినా హట్సుల్స్ నుండి 1,500కు పైగా పాత ఎంబ్రాయిడరీ నమూనాలను (కుట్లు) సేకరించారు. నిసిపితు, చుట్టుపక్కల ప్రాంతాల మహిళలు తమ పూర్వీకుల నుండి వారసత్వంగా ఆమెకు చొక్కాలు, తువ్వాలను తీసుకువచ్చారు. ఆమె హట్సుల్ స్టిచ్‌ల ఆల్బమ్‌ను తయారు చేసింది, ఇది ఆమె మరణించిన 22 సంవత్సరాల తర్వాత ప్రచురించబడింది, ఇది రొమేనియాలోని ఉక్రేనియన్ల యూనియన్ అధ్యక్షుడైన డిప్యూటీ టెఫాన్ ట్కాసియుక్ యొక్క ఉదాసీన వైఖరి ఫలితంగా నివేదించబడింది .
మిరోస్లావా తండ్రు మార్చి 25, 1983న మరణించారు. ఆమె సమాధి, ఆమె రెండవ భర్త డేనియల్ సమాధి రాడాటీ స్మశానవాటికలో ఉంది.
ఎమిల్ సాట్కో, లిటరటురా ఆర్టా బుకోవినీ ఎన్ నుమ్ (ఎడ్. బుక్రెక్, సెర్నియుసి, 2005) రచించిన ఎన్సిక్లోపీడియా బుకోవినీ, సంపుటి 2 (ఎడి. ప్రిన్స్ప్స్ ఎడిట్, ఇయాసి, 2004) రచనల్లో ఆమె పేరు చేర్చబడింది. ఉక్రేనియన్ అల్పసంఖ్యాకుల చరిత్ర, సంప్రదాయాల పాఠ్యప్రణాళికలో, ఫిబ్రవరి 27, 2003 న విద్య, పరిశోధన మంత్రి సంఖ్య 3432 యొక్క ఉత్తర్వు ద్వారా ఆమోదించబడింది, 38 మంది ఉక్రేనియన్ ప్రముఖుల జాబితా ఉంది, వీరిలో మిరోస్లావా సాండ్రు ఉన్నారు.[10]
మార్చి 21, 2009 న, ఓస్టాప్ బోరోడై-సాండ్రు చొరవతో, స్థానిక అధికారులు, ఉపాధ్యాయుడు ఘోర్గే సెగా మద్దతుతో, మెమోరియల్ మ్యూజియం "మిరోస్లావా, డేనియల్ సాండ్రు" నిసిపిటులోని పాఠశాల భవనంలో ప్రారంభించబడింది. ఎగ్జిబిషన్‌లో అనేక మాన్యుస్క్రిప్ట్‌లు, నోట్‌లు, వ్యక్తిగత వస్తువులు, పెద్ద ప్యానెల్‌లు, విభిన్న థీమ్‌లతో కూడిన ఫోటోమాంటేజ్‌లు, ఫోటో ఆల్బమ్‌లు, హుట్సుల్ కుట్లు , వివిధ వైప్‌లు, కర్టెన్లు, చెక్క వస్తువులు, ఇతర వస్తువులతో కూడిన కుట్టు నమూనాల గొప్ప సేకరణ. [11]
మూలాలు
మార్చు- ↑ Attila Gidó (2016). Cronologia minorităţilor naţionale din România Italieni, romi, slovaci, cehi, ucraineni. Volumul III · Volume 3. Editura Institutului pentru Studierea Problemelor Minorităţilor Naţionale. p. 369. ISBN 9786068377452.
- ↑ „Istoria mist i sil i URSR”, în vol. Cernovețka Oblastî, Kiev, 1969, pp. 121-132.
- ↑ „Istoria mist i sil i URSR”, în vol. Cernovețka Oblastî, Kiev, 1969, pp. 121-132.
- ↑ Vasîl Horbatiuc, „Jettîa i trahedia Iareme Bairaka”, în revista Berezilî, Harkov, nr. 5-6, 2008, pp. 120-136.
- ↑ Mihai Mihailiuc, „Povertaiemo prezabuti imena - Iarema Bairak”, în Naș holos, nr. 2, 1990.
- ↑ Ostap Borodai-Șandru, postfață la vol. Iarema Bairak (Hariton Borodai), Strîvojeni zori, Ed. „RCR print”, București, 2007, p. 198.
- ↑ Ion Stroe-Oancea, „Dragostea care omoară - un tânăr sentimental omoară cu focuri de revolver iubita, mama și cumnatul lângă Turnu Severin”, în Evenimentul, 16 aprilie 1944.
- ↑ Vichentie Nicolaiciuc (prof.), „Cusături huțule de Myroslava Șandro, ediția I și a II-a]”, în Crai nou, Suceava, nr. 5427, 24 August 2010.
- ↑ Mihai Mihailiuc, „Nasi intervîu; Mîroslava Șandro: „Mnoiu keruvalo bajanîa sciob ne propale beztinni skarbe narodnopoetecinoho slova”, în Novîi vik („Veac nou”), nr. 9, 1982.
- ↑ Iurii Cega, „Memorialnei muzei Mîroslave i Danela Șandro v Nisipiti: nașa mria spovne lasî”, în Ukrainskîi Visnîk, nr. 7-8, aprilie 2009.
- ↑ Gh. Cega, „In memoriam Miroslava și Daniel Șandru”, în Curierul ucrainean, nr. 141-142, 2009.