వికీపీడియా

రెండవ పరంతకచోళుడు

రెండవ పరాంతకచోళుడు (r.సా.శ. 957 – 970) ఒక చోళరాజు. ఆయన సుమారు 12 సంవత్సరాలు పరిపాలించాడు. పరాంతక సుందర చోళుడు అనే పేరుతో కూడా పిలుస్తారు.[1][2][3] అరింజయ చోళుడు ఆయన తండ్రి, వైదంబసు వంశానికి చెందిన యువరాణి కల్యాణి ఆయన తల్లి.[4] ఇతను తన పెదనాన్న గండరాదిత్య చోళుడి (అరింజయ చోళుడి అన్నయ్య) తర్వాత చోళ సింహాసనాన్ని అధిష్టించాడు. గండరాదిత్యుని కుమారుడు, సింహాసనానికి పరాంతకునితో సమానమైన అర్హత కానీ, ఇంకాస్త ఎక్కువ అర్హత కానీ ఉన్నవాడైన ఉత్తమ చోళుడు జీవించే ఉన్నా కూడా అతనికి తప్పి పరాంతకునికి రాజ్యాధికారం లభించింది.[5]

సుందర చోళ (పరాంతక II)
சுந்தர சோழன்
రాజకేసరి
పరిపాలన?957 – ?970 సా.శ.
జాతీయతచోళ
పూర్వాధికారిఅరింజయ చోళుడు
ఉత్తరాధికారిఉత్తమ చోళుడు
జననంతెలియదు
మరణంసా.శ. 973
రాణివాణవన్ మహాదేవి, పరాంతక దేవి, ఇతరులు
వంశమురెండవ ఆదిత్యుడు (కరికాలుడు)
అరుళ్ మొళివర్మ
కుందవై
తండ్రిఅరింజయుడు

రెండవ పరాంతకచోళుడు రాజు అయినప్పుడు చోళ రాజ్యం ఒక చిన్న రాజ్యం పరిమాణానికి తగ్గిపోయింది. దక్షిణాదిలోని పాండ్యులు తమ అదృష్టాన్ని పునరుద్ధరించారు. పాండ్యులు చోళ సైన్యాన్ని ఓడించి వారి పూర్వీకుల భూములను ఆక్రమించారు.

రెండవ పరాంతకచోళుడు ఒక తరం తరువాత తన పాలనలో చోళ సామ్రాజ్యం విజయానికి పునాదులు వేశారు. ఉత్తరాన కొన్ని భూభాగాలు తిరిగి పొందబడ్డాయి. పాండ్యపాలకుడు వీరపాండ్యుని ఓడించి మదురైని స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. శ్రీలంక నియంత్రణ పొందడానికి జరిగిన ఒక దండయాత్ర విఫలం అయింది.[6]

పాండ్యులతో యుద్ధం

మార్చు

చోళరాజు అయిన వెంటనే రెండవ పరంతకచోళుడు దృష్టి దక్షిణాదిలో పెరుగుతున్న పాండ్యుల బలం వైపు మళ్ళించబడింది. పాండ్యదేశంలో చోళ ఆధిపత్యాన్ని పునరుద్ధరించడానికి గండరాదిత్య చేసిన ప్రయత్నాలను తిప్పికొట్టిన వీరపాండ్యుడు స్వతంత్ర శక్తివంతుడిగా పాలన సాగించాడు. ఆక్రమణలో ఉన్న చోళసైన్యం చేవూరు వద్ద పాండ్యులను కలుసుకుంది.

లేడెను రాగిఫలకాల శాసనాలు ఆ యుద్ధం గురించి మనకు చెబుతున్నాయి. "రెండవ పరాంతకచోళుడు రక్తంనదులుగా ప్రవహించటానికి కారణమైంది". ఇతర శాసనాలలో పరాంతకచోళుడు ఆయన చిన్న కుమారుడు ఆదిత్య కరికాలచోళుడు (రెండవ ఆదిత్య అని కూడా పిలుస్తారు) వీరా పాండ్యుడిని ఓడించి యుద్ధభూమి చుట్టూ ఉన్న కొండలకు పారిపోయేలా చేసాడు.[7] "పన్నెండు" సంవత్సరాల వయస్సులో యుద్ధభూమికి వెళ్ళిన "పరాక్రమంలో" అభిమన్యుడు "అయిన చిన్న కుమారుడు ఆదిత్య," సైనిక శిక్షణా సమావేశాలలో "ఉన్నంత తేలికగా యుద్ధభూమిలో తనను తాను నిర్వహించినందుకు ప్రశంసలు అందుకున్నాడు.

ఆ యుద్ధంలో ఆదిత్య కరికాలుడు వీరపాండ్యుడిని చంపే అవకాశం కూడా ఉంది. ఆదిత్య శాసనాలు "వీరపాండ్యుడిని తలై కొండ ఆదిత్య కరికాలుడు" – "... వీరపాండ్య అధిపతి తలను తీసుకున్నారు" అనే పేరును ఉపయోగిస్తాయి.[ఆధారం చూపాలి] చేవూరు యుద్ధం తరువాత, రెండవ పరాంతకచోళుడి సైన్యాలు పాండ్య దేశంలోకి ప్రవేశించాయి. పాండ్యరాజు సింహళ రాజు 4 వ మహీందను తన మిత్రుడిగా కలిగి ఉన్నాడు. శ్రీలంక దళాలు యుద్ధరంగంలో పాండ్య సైన్యానికి మద్దతు ఇచ్చాయి. సా.శ. 959 ఈ మద్దతును తటస్తం చేయడానికి రెండవ పరాంతకచోళుడి సైన్యాలు శ్రీలంక మీద దాడి చేశాయి. ఈ సంకీర్ణం ముఖ్యంగా దుష్ట స్వభావాన్ని చోళ పానేజిరిస్టులు "దుష్ట శక్తిగా గుర్తించారు. అవి రాజు చేత వేరుచేయబడ్డాయి." దుష్ట రాజ్యాలను గుర్తించే ప్రక్రియగా సుందరచోళుడు పాండ్యుల చేపల చిహ్నం, సింహాసనం, రత్నం నిండిన కిరీటం, పురాతన ముత్యాల హారం వంటి పాండ్యుల రాజ చిహ్నాన్ని కూడా స్వాధీనం చేసుకున్నాడు.

సుందరచోళుడు తనకు తాను మదురైకొండ రాజకేసరి అని పిలిచాడు. పాండ్యుల మీద సాధించిన విజయాలను జ్ఞాపకం చేసుకోవడానికి మదురై, మధురాంతక (మదురైని నాశనం చేసేవాడు) ను తీసుకున్న రాజుగా భావించాడు.[8]

చోళసైన్యాలు యుద్ధంలో గెలిచినప్పటికీ పాండ్యుల భూముల మీద ​చోళ అధికారాన్ని తిరిగి స్థాపించడంలో రెండవ పరాంతకచోళుడు విజయవంతం కాలేదు.

రాష్ట్రకూటులకు వ్యతిరేకంగా విజయం

మార్చు

రెండవ పరాంతకచోళుడు తరువాత రాష్ట్రకూటులకు వ్యతిరేకంగా చేసిన యుద్ధం మీద దృష్టిసారించాడు. తన కుమారుడు, వారసుడు రెండవ ఆదిత్య చోళుడి నాయకత్వంలో చోళసైన్యాలు గొప్ప దక్కను రాజవంశం నుండి ఎదురైన మునుపటి దేశద్రోహానికి దారుణంగా ప్రతీకారం తీర్చుకోవడంలో విజయవంతమయ్యాయి. తద్వారా రెండవ పరాంతకచోళుడు ప్రారంభించిన శత్రునిర్మూలనను పూర్తి చేసాడు. కొన్ని పత్రాలు వెలైక్కరను బృందాలకు చెందిన 98 విభాగాలలో ఒకదానికి చెందిన ఒక చోళ సైనికాధికారి యుద్ధ సమయంలో ప్రదర్శించిన ధైర్యం సైనిక చతురత ఆసక్తికరమైన వివరణలను నమోదు చేసాయి. తిల్లై వద్ద ప్రభువు పాదాల వద్ద భక్తుడని, "యుద్ధంలో బాలమురుగన్" అని ప్రశంసించబడిన సైనికాధికారి రెండు సందర్భాలలో శత్రువు పెద్ద బెటాలియన్లను దాదాపుగా ఒంటరితనంతో ఎదుర్కొని వారి ఓటమికి కారణమయ్యాడు. ఈ దక్కను యుద్ధాలలో కీర్తింపబడిన ఈ సైనికాధికారి చివరికి తిరువోట్రియూరు వద్ద సాధువుగా మార్చడానికి తన రాజదుస్తులను విసర్జించాడు. ఆయన శివసాయుజ్యం చెందడానికి ముందు శైవ సిద్దాంతంలో కొన్ని మంచి రచనలను తయారుచేసిన తరువాత అక్కడ ఒట్రియూరు అడిగళారు అనే పేరు స్వీకరించాడు.

శ్రీ లంక దండయాత్ర

మార్చు

సుందర చోళ పరాంతక శ్రీలంకలో సింహళ పాలకుడు మీద కూడా యుద్ధం చేశాడు. ఈ దండయాత్రకు ఆయన సైనికాధికారి ఆయన బంధువు ఇరుక్కువేలు అధిపతి పరాంతక సిరియవెలారు నాయకత్వం వహించారు. అయితే ఈ యుద్ధంలో సిరియవెలారు, చోళరాజు బావమరిది బాణా అధిపతి మరణించారు.[9][10]

రెండవ ఆదిత్య (ఆదిత్య కరికాలుడు) హత్య

మార్చు

రెండవ పరాంతకచోళుడి చివరి రోజులు వ్యక్తిగత విషాదంతో ముడిపడినట్లు కనిపిస్తాయి. వారసుడు రెండవ ఆదిత్యచోళుడు కుట్రదారుల బృందం చేతిలో హతుడయ్యాడు.

ఇతర సిద్ధాంతాలు ఉన్నాయి. పాండ్య గూఢాచారులు రెండవ ఆదిత్యచోళుడి మరణంలో పాల్గొన్నారని, చేవూరు యుద్ధంలో వీరపాండ్యుని మరణానికి ప్రతీకారం తీర్చుకోవాలని ఈ హత్యకు ప్రణాళిక వేసారు. అయితే ఈ సిద్ధాంతానికి మద్దతు ఇవ్వడానికి ప్రత్యక్ష ఆధారాలు లేవు. రాజరాజుచోళుడి పాలనలోని తమిళనాడులోని ఉదయార్కుడి ఆలయంలో లభించిన శాసనాల్లో ఒకటి ఈ కుట్రలో పాల్గొన్నందుకు శిక్షగా కొంతమంది వ్యక్తుల ఆస్తులను జప్తు చేసినట్లు పేర్కొంది.

ఉత్తమ పట్టాభిషేకం

మార్చు

రెండవ ఆదిత్యచోళుడి హత్య తరువాత ఉత్తమచోళుడు తనను యువరాజుగా ప్రకటించమని రెండవ పరాంతకచోళుడిని వత్తిడి చేసినట్లు తెలుస్తోంది. రెండవ పరాంతకచోళుడు రెండవ కుమారుడు అరుళుమొళివర్మను (లేదా మొదటి రాజరాజచోళుడు) నిరసన వ్యక్తం చేయలేదు. అంతర్యుద్ధాన్ని నివారించాలనే ఆత్రుతతో ఉత్తమ చోళుడు తన సింహాసన వారసత్వాన్ని పఠిష్టం చేయాలని రాజీలో ఒక భాగంగా ఆయన తన సొంత పిల్లలే కాకుండా అరుళుమొళివర్మను వారసుడు కావడానికి అంగీకరించే ఒప్పందం జరిగి ఉండాలని భావిస్తున్నారు. తిరువాలాంగడు రాగి ఫలక శాసనం మధురాంతక ఉత్తమచోళుడు అరుళుమొళివర్మను వారసుడిగా కనబరిచింది.

రెండవ పరంతక మరణం

మార్చు

రెండవ పరాంతకచోళుడు వ్యక్తిగత విషాదంతో విరిగిన గుండెతో కాంచీపురంలో తన బంగారు రాజభవనంలో మరణించాడు. (సా.శ. 973). ఆ తరువాత ఆయనను "పోను మాళిగై తుంజినా దేవరు" అని పిలుస్తారు - "బంగారు ప్యాలెస్లో మరణించిన రాజు".[11] రెండవ పరాంతకచోళుడు పూర్తిగా వృత్తిపరమైన, ప్రజాస్వామ్య నిర్వహణలో చోళవారసత్వాన్ని కొనసాగించాడు. విశ్వవిద్యాలయాలు, కౌన్సిళ్ళు, సైనిక, నావికాదళాలలో వృత్తిపరంగా చేపట్టిన సంస్కరణలు చేసినట్లు ఆయన ప్రముఖ కుమారుడు రెండవ ఆదిత్య కరికాలను చేసిన అనేక శాసనాల నుండి ఇది కనిపిస్తుంది. పరాంతకచోళుడికి ఆయన మేనేజ్‌మెంటు కౌన్సిలర్లు మంచి మద్దతు ఇచ్చారు. ఈ విధంగా ఒక శాసనం నుండి మనకు తెలుసు. సమావేదంలోని జైమినీయ సూత్ర (జైమినియా సూత్రత అనిరుద్ధ భ్రమరాయారు) అనుచరుడు. ఒక "నది గిర్టు అరంగం (శ్రీరంగం) దేవుని పాదాల వద్ద సేవకుడు. అంటే విష్ణుదేవుని సేవకుడు. ", వారు నిస్వార్థ సేవ కోసం సత్కరించబడిన రాజసమాఖ్యకు చెందినవారు.

ఆయన రాణులలో ఒకరైన వనవన్మహదేవి మలైయామను వంశానికి చెందిన యువరాణి రాజు మరణ సంబంధిత కుట్రలో పాల్పడింది. ఆమె చిత్రం తంజావూరు ఆలయంలో ఆమె కుమార్తె కుందవై చేత స్థాపించబడి ఉండవచ్చు.[12] మరో రాణి, చేర యువరాణి సా.శ. 1001 వరకు ఆయన వెంట ఉంది.

రెండవ పరాంతకచోళుడి పాలనలో సంస్కృత, తమిళ సాహిత్యానికి ప్రోత్సాహం లభించింది. తమిళ వ్యాకరణంలో లిఖించబడిన బౌద్ధ రచన విరాసోలియం ఆయనను అక్షరాల బౌద్ధమతంలో భాగంగా ప్రశంసించింది. చోళ రాజులు, బౌద్ధుల మధ్య స్నేహపూర్వక సంబంధానికి ఆధారాలు ఇస్తున్నాయి.

శిలాశాసనం

మార్చు

ఈ క్రిందివి తిరువిసలూరు లోని శివయోగనాథస్వామి ఆలయం నుండి సుందర చోళుడి శాసనం.

“
(2 వ వచనం) .. ఇరుంగోలా జాతికి వెలుగుగా నిలిచిన సిరువేలా అనే రాజు (రాజు) పిరంతక కుమార్తె కుటుంబంలో అగ్రగామి (సభ్యుడు) హరుడి (శివ) నివాసం శ్రీవాసలుర వద్ద ఉంది. .

(3 వ వచనం) మహేశ్వరులు 5 వ సంవత్సరంలో (పాలనలో) రాజులలో అత్యుత్తమమైన సుందర చోళ, సిరువేల అనే పేరును కలిగి ఉన్న రాజు ఆనందంతో సమర్పించిన దీపాన్ని రక్షించనివ్వండి, సంతోషించిన ఈశ్వరుడు (శివ) (నది) కావేరి ఉత్తర ఒడ్డున ఉన్న నింబగ్రహరా అనే సద్గుణ గ్రామంలో శ్రీవిసలుర (ఉన్న) నివాసం (ఆలయం) లో నివసించండానికి అంగీకరించాడు.[13]

”

పిరంతక రాజు కుమార్తె కుటుంబంలో మొట్టమొదటి పదం చోళ, ఇరుక్కువేలు కుటుంబాల మధ్య పొత్తును సూచిస్తుంది. అధిపతి సిరియవెలా రాజు అల్లుడు లేదా అతని కుమార్తె మామగారు కావచ్చు.[9][14]

తిరుకలిట్టట్టైలోని వేదపురీశ్వర ఆలయం (కేంద్ర మందిరం ఉత్తర గోడ) నుండి సుందర చోళ మరొక శాసనం ఉంది.

పెరుమాల్ సుందర చోళదేవ ఏడవ సంవత్సరంలో రికార్డు పాండ్యను అడవిలోకి తరిమికొట్టిన రాజు అని పేర్కొన్నది.

“
వడగరై-వెంబట్రూరులోని శ్రీకుడిట్టిట్టై-ఉదయారు ఆలయానికి రాజు సేనాపతి పిరంతకను సిరియావెలారు (తిరుక్కరాలి పిచ్చను) సమర్పించిన భూమి.[15]
”

ప్రాచుర్యం

మార్చు

కల్కి కృష్ణమూర్తి రచించిన పొన్నియిన్ సెల్వన్ అన్న చారిత్రక నవలల్లో సుందరచోళుడిది ఒక ముఖ్యమైన పాత్ర. తన కథలో కల్కి సుందర చోళుడు బలహీనమైన పాలకుడిగా ఊహించాడు. బలహీనపరిచే అనారోగ్యంతో ఉన్న వికలాంగుడు. ఆయన తన పిల్లలమీద తన ప్రేమను వ్యక్తీకరించే శక్తుల మధ్య, శక్తివంతమైన సభికుల మీద ఆధారపడటం మధ్య చిక్కుపడ్డాడు.

మూలాలు

మార్చు
  1. ↑ Early Chola temples:Parantaka I to Rajaraja I, A.D. 907-985
  2. ↑ Journal of Indian museums, Volumes 14-16, page 35
  3. ↑ A Topographical List of Inscriptions in the Tamil Nadu and Kerala States: Nilgiris District, Pudukkottai District, Ramanathapuram District, Salem District, page 41
  4. ↑ International Association of Tamil Research, International Institute of Tamil Studies (1976). Journal of Tamil Studies, Issues 9-10. International Institute of Tamil Studies. p. 78.
  5. ↑ Xavier Pinto, E.G. Myall. Glimpses of History. Frank Brothers. p. 91.
  6. ↑ kamlesh kapur (2010). Portraits of a Nation: History of Ancient India: History. Sterling Publishers Pvt. Ltd. p. 592.
  7. ↑ N. Sethuraman (1980). Early Cholas: Mathematics Reconstructs the Chronology. Sethuraman. p. 68.
  8. ↑ Balasubrahmanyam Venkataraman (1985). Rājarājeśvaram: The Pinnacle of Chola Art. Mudgala Trust. p. 14.
  9. ↑ 9.0 9.1 Wijetunga Mudalige Karunaratna Wijetunga (2003). Sri Lanka and the Choḷas. Sarvodaya Vishva Lekha Publishers. pp. 60–61.
  10. ↑ K. R. Venkatarama Ayyar (1938). A Manual of the Pudukkóttai State, Volume 1. Printed at the Sri Brihadamba State Press. p. 604.
  11. ↑ S. R. Balasubrahmanyam. Early Chola Temples: Parantaka I to Rajaraja I, A.D. 907-985. Orient Longman, 1971 – Architecture, Chola – 351 pages. p. 106.
  12. ↑ B. S. Chandrababu, L. Thilagavathi (2009). Woman, Her History and Her Struggle for Emancipation. Bharathi Puthakalayam. pp. 135–136.
  13. ↑ Rao Sahib H. Krishna Sastri (1987). South Indian Inscriptions, Volume III, Miscellaneous inscriptions from the Tamil Country. The Director General, Archaeological Survey On India, Janpath, New Delhi. pp. 257–258.
  14. ↑ S. R. Balasubrahmanyam (1966). Volume 1 of Early Chola Art. Asia publ. house. p. 171.
  15. ↑ V. Rangacharya (1985). A Topographical List of Inscriptions of the Madras Presidency, Volume II, with Notes and References. Asian Educational Services, New Delhi. p. 1246.

వనరులు

మార్చు
  • Nilakanta Sastri, K. A. (1935). The CōĻas, University of Madras, Madras (Reprinted 1984).
  • Nilakanta Sastri, K. A. (1955). A History of South India, OUP, New Delhi (Reprinted 2002).
  • Early Chola temples: Parantaka I to Rajaraja I, A.D. 907-985 By S. R. Balasubrahmanyam
  • Journal of Indian museums, Volumes 14-16 By Museums Association of India
  • A Topographical List of Inscriptions in the Tamil Nadu and Kerala States: Nilgiris District, Pudukkottai District, Ramanathapuram District, Salem District By T. V. Mahalingam
అంతకు ముందువారు
గండరాదిత్యచోళుడు 		చోళులు
957–970 CE 		తరువాత వారు
ఉత్తమ చోళుడు
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=రెండవ_పరంతకచోళుడు&oldid=3914514" నుండి వెలికితీశారు