వాడుకరి:Padam sree surya/హెన్రీ రోట్టెమ్బర్గ్

బారన్ హెన్రీ రొట్టెంబర్గ్ (జూలై 6, 1769 - ఫిబ్రవరి 8, 1857) నెపోలియన్ యుద్ధాల తరువాతి దశలలో ఫ్రెంచ్ డివిజన్ కమాండర్‌గా ప్రాముఖ్యతను సంతరించుకున్నాడు. అతను 1784లో ఫ్రెంచ్ రాయల్ ఆర్మీ యొక్క పదాతిదళ రెజిమెంట్‌లో చేరడం ద్వారా తన సైనిక వృత్తిని ప్రారంభించాడు, 1792 నాటికి మొదటి లెఫ్టినెంట్ స్థాయికి త్వరగా చేరుకున్నాడు. మొదటి కూటమి యుద్ధం (1793-1797), అతను ప్రధానంగా సైన్యంలో పనిచేశాడు. సాంబ్రే-ఎట్-మ్యూస్. రొట్టెంబర్గ్ 1799లో వెరోనాలో గాయపడ్డాడు మరియు 1800లో వార్ మరియు మిన్సియోలో జరిగిన యుద్ధాలలో పాల్గొనడం కొనసాగించాడు. తదనంతరం, 1806లో, అతను ఇంపీరియల్ గార్డ్‌కు మారాడు, అక్కడ అతను ముఖ్యంగా జెనాలో పోరాడాడు మరియు తరువాత పదాతిదళ రెజిమెంట్‌కు నాయకత్వం వహించడానికి నియమించబడ్డాడు. . యుద్ధభూమిలో అతని శౌర్యం 1809లో వాగ్రామ్‌లో మరింతగా ప్రదర్శించబడింది, అక్కడ అతను పోరాటంలో గాయపడ్డాడు.

1811లో, రొట్టెంబర్గ్ జనరల్ ఆఫ్ బ్రిగేడ్ స్థాయిని పొందాడు మరియు 1812లో రష్యాపై ఫ్రెంచ్ దాడిలో పాల్గొన్నాడు. రష్యాలో అతని సేవ తరువాత, అతను ఇంపీరియల్ గార్డ్ యొక్క యూనిట్లను నిర్వహించడానికి ఇంటికి తిరిగి వచ్చాడు. 1813లో, అతను బాట్జెన్ వద్ద యంగ్ గార్డ్ బ్రిగేడ్ మరియు లీప్‌జిగ్ వద్ద ఓల్డ్ గార్డ్ బ్రిగేడ్‌కు నాయకత్వం వహించాడు. ఆ సంవత్సరం తరువాత, అతను జనరల్ ఆఫ్ డివిజన్ స్థాయికి పదోన్నతి పొందాడు. 1814 ప్రచార సమయంలో, రోటెంబర్గ్ లా రోథియర్, మోర్మాంట్, సెకండ్ బార్-సుర్-ఆబే మరియు లాబ్రెస్సెల్ వద్ద యంగ్ గార్డ్ విభాగానికి నాయకత్వం వహించాడు. హండ్రెడ్ డేస్ అంతటా, అతను లా సఫెల్ వద్ద దళాలకు నాయకత్వం వహించాడు. బోర్బన్ పునరుద్ధరణ తరువాత, అతను వివిధ అంతర్గత పదవులను నిర్వహించాడు మరియు గ్రాండ్ క్రాస్ ఆఫ్ ది లెజియన్ ఆఫ్ హానర్‌తో సత్కరించబడ్డాడు. 1834లో రొట్టెంబర్గ్ సైన్యం నుండి రిటైర్ అయ్యాడు. అతని పేరు కాలమ్ 10లో ఆర్క్ డి ట్రియోంఫ్ క్రింద వ్రాయబడింది.

ప్రారంభ వృత్తి

రొట్టెంబర్గ్ 6 జూలై 1769న ఫాల్స్‌బర్గ్‌లో జన్మించాడు, అది తరువాత మెర్తే శాఖగా మారింది మరియు ప్రస్తుతం మోసెల్లె విభాగంలో ఉంది. 16 సెప్టెంబర్ 1784న అతను 84వ పదాతిదళ రెజిమెంట్‌లో ప్రైవేట్‌గా చేరాడు. అతను 1 జనవరి 1791న కార్పోరల్ అయ్యాడు. 1792 సంవత్సరంలో అతను మే 1న సార్జెంట్‌గా, ఆగస్టు 26న అడ్జటెంట్-సౌస్-ఆఫీసర్‌గా, సెప్టెంబరు 1న సౌస్-లెఫ్టినెంట్‌గా మరియు అక్టోబర్ 15న లెఫ్టినెంట్‌గా పదోన్నతి పొందాడు. 1792-94లో అతను ఆర్మీ ఆఫ్ సెంటర్, ఆర్మీ ఆఫ్ నార్త్ మరియు ఆర్మీ ఆఫ్ ఆర్డెన్నెస్‌తో పోరాడాడు. 21 నవంబర్ 1794న అతను 172వ డెమీ-బ్రిగేడ్‌లో కెప్టెన్ అడ్జటెంట్-మేజర్ స్థాయికి ఎదిగాడు. ఈ యూనిట్ తరువాత 99వ మరియు చివరకు 62వ డెమి-బ్రిగేడ్‌గా మారింది.

1794 నుండి 1801 వరకు, సాంబ్రే-ఎట్-మ్యూస్, మేయన్స్, ఇంగ్లండ్ మరియు ఇటలీ సైన్యాలతో సహా వివిధ రంగస్థల యుద్ధ రంగాలలో రొట్టెంబర్గ్ విశిష్ట సేవలందించింది. అతని ధైర్యం మార్చి 26, 1799న వెరోనా యుద్ధంలో స్కిమిషర్లకు నాయకత్వం వహిస్తున్నప్పుడు కుడి తొడలో మస్కెట్ బాల్‌తో గాయపడినప్పుడు స్పష్టంగా కనిపించింది. ఏప్రిల్ మరియు మే 1800 అంతటా, రోటెంబర్గ్ లూయిస్-గాబ్రియేల్ సుచెట్ ఆధ్వర్యంలో వర్ నదికి తిరోగమనం సమయంలో విశేషమైన నాయకత్వాన్ని ప్రదర్శించింది, దీని వలన అతనికి ఆగష్టు 28, 1800న మేజర్ (చెఫ్ డి బటైలోన్)గా ప్రమోషన్ లభించింది. ముఖ్యంగా, 62వ డెమి-బ్రిగేడ్ కింద అతని ఆదేశం, ఏప్రిల్ 10-11, 1800న మౌంట్ సెట్టేపని వద్ద భీకర పోరాటంలో నిమగ్నమై ఉంది. అదనంగా, మే 22-27 వరకు సుచేత్ కార్ప్స్ మరియు ఆస్ట్రియన్ల మధ్య వార్ నదిపై అనేక ఘర్షణలు జరిగాయి. డిసెంబరు 25, 1800న, పోజోలో యుద్ధంలో రోటెంబర్గ్ తన దళాలను విజయవంతమైన బయోనెట్ ఛార్జ్‌లో నడిపించాడు. మరుసటి రోజు, వాలెగ్గియో సుల్ మిన్సియో సమీపంలోని బోర్గెట్టోను స్వాధీనం చేసుకోవడంలో అతను కీలక పాత్ర పోషించాడు.

సామ్రాజ్యం

ప్రారంభ సామ్రాజ్యం

డిసెంబరు 22, 1803న, రోటెంబర్గ్ 56వ లైన్ ఇన్‌ఫాంట్రీ రెజిమెంట్‌కి మారి, మేజర్ హోదాను పొందింది. మార్చి 25, 1804న లెజియన్ ఆఫ్ హానర్‌లోకి ప్రవేశించినప్పుడు అతని ఆదర్శప్రాయమైన సేవ గుర్తించబడింది. తన సైనిక వృత్తిని కొనసాగిస్తూ, అతను మే 1, 1806న ఇంపీరియల్ గార్డ్ యొక్క ఫుట్ ఛేజర్స్‌లో చేరాడు. జెనా యుద్ధంలో రోటెంబోర్గ్ యొక్క అద్భుతమైన ప్రదర్శన, అక్టోబర్ 20, 1806న 108వ లైన్ ఇన్‌ఫాంట్రీ రెజిమెంట్‌కు కల్నల్‌గా పదోన్నతి పొందేందుకు దారితీసింది. ఫిబ్రవరి 7-8, 1807లో జరిగిన ఐలాయు యుద్ధంలో. అతని ధైర్యానికి గుర్తింపుగా, రోటెంబర్గ్ జూలై 7, 1807న లెజియన్ ఆఫ్ ఆనర్ యొక్క అధికారి క్రాస్‌ను అందుకున్నాడు.

ఐదవ కూటమి యుద్ధం సమయంలో, లూయిస్ ఫ్రంట్ యొక్క 2వ డివిజన్‌లోని 108వ లైన్ ఇన్‌ఫాంట్రీ రెజిమెంట్‌కు రోటెంబర్గ్ నాయకత్వం వహించాడు, ఇది మార్షల్ లూయిస్-నికోలస్ డావౌట్ యొక్క III కార్ప్స్ క్రింద పనిచేసింది. ప్రచారం ప్రారంభంలో, రెజిమెంట్ 2,189 మందిని మూడు బెటాలియన్లుగా ఏర్పాటు చేసింది. ఏప్రిల్ 21-22, 1809లో జరిగిన ఎక్‌ముల్ యుద్ధంలో ఫ్రింట్ యొక్క విభాగం కీలక పాత్ర పోషించింది. తదనంతరం, 108వ లైన్ ఇన్‌ఫాంట్రీ రెజిమెంట్ కూడా జూలై 5-6 తేదీలలో వాగ్రామ్ యుద్ధంలో పాల్గొంది. ఈ సమయానికి, రెజిమెంట్ యొక్క బలం 1,724 మంది పురుషులకు క్షీణించింది. యుద్ధం యొక్క రెండవ రోజున, డావౌట్ ఆధ్వర్యంలోని ఇతర విభాగాలు మార్క్‌గ్రాఫ్‌న్యూసిడ్ల్‌పై దాడి చేసినప్పుడు, ఫ్రంట్ యొక్క విభాగం, అశ్వికదళానికి మద్దతుగా, గ్రామానికి ఉత్తరం వైపుకు సాగింది. భీకర పోరాటం తరువాత, ఆస్ట్రియన్లు వెనక్కి వెళ్ళవలసి వచ్చింది. రొట్టెంబర్గ్ జూలై 6, 1809న గాయాలకు గురయ్యాడు. అతని పరాక్రమానికి గుర్తింపుగా, అతను ఆగస్ట్ 20, 1809న బారన్ ఆఫ్ ది ఎంపైర్ బిరుదును పొందాడు మరియు జూలై 21, 1811న జనరల్ ఆఫ్ బ్రిగేడ్ స్థాయికి పదోన్నతి పొందాడు.

ఆరవ కూటమి యొక్క యుద్ధం

1812లో రష్యాపై ఫ్రెంచ్ దండయాత్ర సమయంలో, రోటెంబర్గ్ ఇంపీరియల్ గార్డ్‌లో అడ్జటెంట్ జనరల్‌గా పనిచేశాడు. అయినప్పటికీ, ఇంపీరియల్ గార్డ్ యొక్క ఒక విభాగం యొక్క సంస్థను పర్యవేక్షించడానికి అతను చివరికి ఫ్రాన్స్‌కు తిరిగి పిలిపించబడ్డాడు. ఈ పాత్రలో అతని అసాధారణమైన ప్రదర్శన మే 13, 1813న అతనికి కమాండర్ క్రాస్ ఆఫ్ ది లెజియన్ ఆఫ్ హానర్‌ను సంపాదించిపెట్టింది.

మే 20-21, 1813లో బాట్జెన్ యుద్ధంలో, రోటెంబర్గ్ పియరీ బారోయిస్ యొక్క 2వ యంగ్ గార్డ్ డివిజన్‌లో ఒక బ్రిగేడ్‌ను ఆదేశించాడు. అతని బ్రిగేడ్‌లో 1వ మరియు 2వ తిరైల్లెర్ రెజిమెంట్‌లలో ఒక్కొక్కటి రెండు బెటాలియన్‌లు ఉన్నాయి, 1వ తిరైల్లెర్‌లు మొత్తం 27 మంది అధికారులు మరియు 1,031 ర్యాంక్ మరియు ఫైల్‌లను కలిగి ఉన్నారు. మే 21 నాటి యుద్ధం యొక్క ప్రారంభ దశల్లో, మధ్యలో మార్షల్ అగస్టే డి మార్మోంట్ యొక్క కార్ప్స్ నేతృత్వంలోని దాడిని బలోపేతం చేయడానికి బరోయిస్ విభాగం నిర్దేశించబడింది. మధ్యాహ్నం తరువాత, మిత్రరాజ్యాల ప్రతిఘటనను అణిచివేసేందుకు ఇంపీరియల్ గార్డ్ విభాగాల సంయుక్త శక్తిని మోహరించారు.

ఆర్క్ డి ట్రియోంఫే యొక్క కాలమ్ 10 క్రింద రోట్టెమ్బర్గ్ రెండవ పేరు.

అక్టోబరు 16-19, 1813 వరకు జరిగిన లీప్‌జిగ్ యుద్ధంలో, రోటెంబర్గ్ ఫిలిబర్ట్ జీన్-బాప్టిస్ట్ క్యూరియల్ యొక్క 2వ ఓల్డ్ గార్డ్ డివిజన్‌లో 4,664 మంది సైనికులను కలిగి ఉన్న ఒక బ్రిగేడ్‌కు నాయకత్వం వహించాడు. అతని బ్రిగేడ్‌లో సాక్సన్ గార్డ్ రెజిమెంట్ యొక్క 1వ బెటాలియన్, పోలిష్ గార్డ్ బెటాలియన్ మరియు వెస్ట్‌ఫాలియన్ గార్డ్ ఫ్యూసిలియర్ రెజిమెంట్ యొక్క 2వ బెటాలియన్ ఉన్నాయి. వెస్ట్‌ఫాలియన్ దళాలు గార్డ్ ఆర్టిలరీ పార్క్‌ను ఎస్కార్ట్ చేసే పనిలో ఉన్నాయి.

అక్టోబరు 16న, బొహేమియా యొక్క మిత్రరాజ్యాల సైన్యంపై ఫ్రెంచ్ ఎదురుదాడిని ప్రారంభించింది, వారి పురోగతులను విజయవంతంగా తిప్పికొట్టింది, కానీ ఖచ్చితమైన విజయాన్ని సాధించడంలో విఫలమైంది. ఆ మధ్యాహ్నం తరువాత, ఓల్డ్ గార్డ్ యొక్క ఒక విభాగం ఆస్ట్రియన్లను డోలిట్జ్ నుండి తరిమికొట్టడానికి మోహరించింది. ఓల్డ్ గార్డ్ మరోసారి అక్టోబరు 18న తీవ్రమైన పోరాటంలో నిమగ్నమై, పాన్స్‌డోర్ఫ్ సమీపంలోని లీప్‌జిగ్‌కు ఈశాన్య దిశగా తీవ్రంగా పోరాడారు.

ఈ కీలక యుద్ధంలో రోటెంబోర్గ్ యొక్క అత్యుత్తమ నాయకత్వం నవంబర్ 20, 1813న డివిజన్ జనరల్ ర్యాంక్‌కు పదోన్నతి పొందేందుకు దారితీసింది.

జనవరి 1814 ప్రారంభంలో, రొట్టెంబర్గ్ యొక్క విభాగం వరుసగా జీన్-జోసెఫ్ మార్గ్యూట్ మరియు జీన్-లూయిస్ ఛారియర్ నేతృత్వంలో రెండు బ్రిగేడ్‌లుగా రూపొందించబడింది. జనవరి 26 నాటికి, మార్షల్ మిచెల్ నే యంగ్ గార్డ్ పదాతి దళ విభాగాలకు నాయకత్వం వహించాడు, ఇందులో చార్లెస్ లెఫెబ్వ్రే-డెస్నౌయెట్స్ గార్డ్ అశ్వికదళ విభాగానికి అదనంగా క్లాడ్ మేరీ మెయునియర్ మరియు పియరీ డికౌజ్‌లతోపాటు రోటెంబోర్గ్ కూడా ఉన్నారు. కలిసి, నెయ్ 14,505 మంది సైనికులతో కూడిన దళానికి నాయకత్వం వహించాడు.

జనవరి 25న, రొట్టెంబర్గ్ యొక్క 5వ యంగ్ గార్డ్ డివిజన్, 2వ తిరైల్లూర్ డివిజన్ అని కూడా పిలుస్తారు, 1వ, 5వ, 6వ, 7వ మరియు 8వ తిరైల్లెర్ రెజిమెంట్‌ల యొక్క 1వ మరియు 2వ బెటాలియన్‌లను కలిగి ఉంది. ప్రతి రెజిమెంట్ 800–1,000 మంది సైనికులను కలిగి ఉంది, అయితే ఫ్లాంకర్-చస్సర్ రెజిమెంట్ 312 మందిని లెక్కించింది. అదనంగా, రెండు అటాచ్డ్ ఆర్టిలరీ కంపెనీలు ఈ విభాగానికి 342 గన్నర్లను అందించాయి.

ఫిబ్రవరి 1, 1814న జరిగిన లా రోథియర్ యుద్ధంలో, మిత్రరాజ్యాల వద్ద మొత్తం 113,000 మంది సైనికులు అందుబాటులో ఉన్నారు, అయితే ఆస్ట్రియన్ ఫీల్డ్ మార్షల్ కార్ల్ ఫిలిప్, ప్రిన్స్ ఆఫ్ స్క్వార్జెన్‌బర్గ్ యొక్క సంకోచం కారణంగా, కేవలం 85,000 మంది సైనికులు మరియు 200 తుపాకులు చురుకుగా యుద్ధంలో ఉన్నాయి. . ఈ బలీయమైన శక్తిని ఎదుర్కొన్న నెపోలియన్ 45,100 మంది పురుషులు మరియు 128 తుపాకులను మాత్రమే ఆజ్ఞాపించాడు. సవాలును మరింత పెంచడానికి, ఆ ఉదయం నెయ్ యొక్క మూడు పదాతిదళ విభాగాలు పంపబడ్డాయి, రోటెంబర్గ్ యొక్క విభాగాన్ని యుద్ధానికి తక్షణమే అందుబాటులో ఉండే ఏకైక శక్తిగా వదిలివేసింది.

సాయంత్రం, నెపోలియన్ మార్షల్ నికోలస్ ఔడినోట్‌కు లా రోథియర్‌ను తిరిగి స్వాధీనం చేసుకోమని ఆదేశాలు జారీ చేశాడు, ఈ క్లిష్టమైన మిషన్‌తో రోటెంబర్గ్ విభాగానికి బాధ్యతలు అప్పగించాడు. తీవ్రమైన శత్రు కాల్పులను ఎదుర్కొన్నప్పటికీ, 1వ బ్రిగేడ్ ఫాబియన్ గాట్లీబ్ వాన్ ఓస్టెన్-సాకెన్ యొక్క రష్యన్ దళాలను గ్రామం నుండి తరిమికొట్టింది. అయినప్పటికీ, జఖర్ డిమిత్రివిచ్ ఒల్సుఫీవ్ ఆధ్వర్యంలో రష్యన్లు లా రోథియర్‌ను వేగంగా తిరిగి స్వాధీనం చేసుకున్నారు. నిరుత్సాహపడకుండా, 2వ బ్రిగేడ్ మరొక దాడిని ప్రారంభించింది, దాని రక్షకుల నుండి గ్రామాన్ని విజయవంతంగా తొలగించింది. అయినప్పటికీ, వారు ఆస్ట్రియన్ బ్రిగేడ్ మరియు మరొక వైపు రష్యన్ గ్రెనేడియర్ విభాగాన్ని ఎదుర్కొన్నందున వారి విజయం స్వల్పకాలికం, ఇది గ్రామాన్ని మరోసారి స్వాధీనం చేసుకోవడానికి దారితీసింది.

రాత్రి 8:00 గంటల సమయానికి, లా రోథియర్ మంటల్లో చిక్కుకోవడంతో, రొట్టెంబర్గ్ డివిజన్‌లో ప్రాణాలతో బయటపడిన వారు గ్రామానికి ఉత్తరాన 500 పేస్‌ల దూరంలో తిరిగి సమూహమయ్యారు. సవాళ్లు ఉన్నప్పటికీ, రొట్టెంబర్గ్ యొక్క 5,000 మంది సైనికులు విశేషమైన పరాక్రమంతో పోరాడారు, పరిశీలకుల నుండి ప్రశంసలు పొందారు. విషాదకరంగా, బ్రిగేడియర్ మార్గెట్ యుద్ధం యొక్క వేడిలో తన ప్రాణాలను కోల్పోయాడు.

గెభార్డ్ లెబెరెచ్ట్ వాన్ బ్లూచర్ యొక్క మిత్రరాజ్యాల సైన్యానికి వ్యతిరేకంగా ఆరు రోజుల ప్రచారాన్ని ప్రారంభించే ముందు, నెపోలియన్ స్క్వార్జెన్‌బర్గ్ సైన్యాన్ని కలిగి ఉండే పనిని మార్షల్స్ క్లాడ్ పెర్రిన్ విక్టర్, జాక్వెస్ మెక్‌డొనాల్డ్ మరియు ఓడినోట్‌లకు అప్పగించాడు. ఊడినోt VII కార్ప్స్ యొక్క కమాండ్‌ను స్వీకరించింది, ఇందులో రొట్టెంబర్గ్ యొక్క విభాగంతో పాటు పెనిన్సులర్ యుద్ధం నుండి అనుభవజ్ఞులతో కూడిన రెండు పదాతిదళ విభాగాలు ఉన్నాయి. ప్రారంభంలో, రొట్టెంబర్గ్ సైన్యం యొక్క బండి రైలు మరియు ఆర్టిలరీ పార్క్‌ను రక్షించే బాధ్యతను చేపట్టింది.

ఫిబ్రవరి 8, 1814న, రొట్టెంబర్గ్ యొక్క విభాగంలో 3,101 మంది సైనికులు ఉన్నారు, వారిలో 1,020 మంది బండి రైలుకు రక్షణగా నియమించబడ్డారు. ఫిబ్రవరి 17న మోర్మాంట్ యుద్ధంలో, ముందు వరుసలో విక్టర్ కార్ప్స్ మరియు ఎటియన్నే మారిస్ గెరార్డ్ యొక్క పారిస్ రిజర్వ్ ఉన్నాయి. రెండవ వరుసలో VII కార్ప్స్ యొక్క పియర్ ఫ్రాంకోయిస్ జేవియర్ బోయెర్ యొక్క విభాగం ఉంది, రోటెంబర్గ్ యొక్క విభాగం బోయర్ యొక్క దళాలకు 200 మీటర్ల వెనుక ఉంది. విజయవంతమైన నిశ్చితార్థం తరువాత, ఔడినోట్ యొక్క కార్ప్స్ తూర్పు వైపు అన్వేషణను ప్రారంభించాయి, ఇతర యూనిట్లు ఆగ్నేయ దిశగా సాగాయి.

ఫిబ్రవరి 27, 1814న జరిగిన బార్-సుర్-ఆబే యుద్ధంలో, రోటెంబోర్గ్ యొక్క విభాగం మొదట్లో రెండవ లైన్‌ను ఆక్రమించింది, అయితే తరువాత ఎడమ పార్శ్వంలో యుద్ధంలో నిమగ్నమైంది. మార్చి 1న విడుదల చేసిన నివేదిక ప్రకారం డివిజన్ పరిమాణం 2,496 మందికి తగ్గింది. 5వ మరియు 6వ రెజిమెంట్‌లతో కూడిన చార్రియర్ నేతృత్వంలోని 1వ బ్రిగేడ్‌లో 682 మంది ఉన్నారు, అయితే 2వ బ్రిగేడ్‌లో పియరీ ఫ్రాంకోయిస్ బౌడుయిన్ నేతృత్వంలో 7వ మరియు 8వ రెజిమెంట్‌లు ఉన్నాయి, మొత్తం 1,814 మంది సైనికులు ఉన్నారు. అదనంగా, ఈ విభాగానికి 11వ యంగ్ గార్డ్ ఆర్టిలరీ కంపెనీ మద్దతు ఇచ్చింది, ఇందులో ఆరు 6-పౌండ్ల ఫిరంగులు మరియు రెండు హోవిట్జర్లు, 75 మంది గన్నర్‌లు, అలాగే 9వ గార్డ్ ట్రైన్ కంపెనీ, ఇందులో 54 మంది డ్రైవర్లు ఉన్నారు.

తరువాతి మార్చి 3న జరిగిన లాబ్రేసెల్ యుద్ధంలో, రొట్టెంబర్గ్ యొక్క విభాగం 2,628 మంది పురుషులతో లాబ్రెస్సెల్ యొక్క ముఖ్యమైన గ్రామం మరియు పీఠభూమిని రక్షించడంలో కీలక పాత్ర పోషించింది. ఉన్నతమైన శత్రు సంఖ్యలను ఎదుర్కొన్నప్పటికీ, రొట్టెంబర్గ్ యొక్క విభాగం లాబ్రెస్సెల్ నుండి క్రమశిక్షణతో ఉపసంహరణను అమలు చేసింది, క్రమాన్ని మరియు సమన్వయాన్ని కొనసాగించింది.

తరువాత కెరీర్

బోర్బన్ పునరుద్ధరణ తరువాత, ఫ్రాన్స్ రాజు లూయిస్రోటెంబోర్గ్‌కు ఆర్డర్ ఆఫ్ సెయింట్ లూయిస్ యొక్క చెవాలియర్ బిరుదును అందించాడు మరియు జూన్ 27, 1814న అతన్ని ఇన్‌స్పెక్టర్ జనరల్ ఆఫ్ ఇన్‌ఫెంట్రీగా నియమించాడు. అతను లెజియన్ ఆఫ్ ది లెజియన్ ఆఫ్ గ్రాండ్ ఆఫీసర్ హోదాతో మరింత గౌరవించబడ్డాడు. ఫిబ్రవరి 14, 1815న గౌరవం.

నెపోలియన్ తిరిగి వచ్చిన తర్వాత, ఏప్రిల్ 30, 1815న 2వ కార్ప్స్ ఆఫ్ అబ్జర్వేషన్ యొక్క 6వ విభాగానికి కమాండ్ చేసే బాధ్యత రోటెంబర్గ్‌కి అప్పగించబడింది. తదనంతరం, అతని ఆదేశం మే 18న రైన్ సైన్యంలోకి చేర్చబడింది. జూన్ 28న, అతను తన దళాలను సైన్యంలోకి నడిపించాడు. 7,700 ఆస్ట్రియన్లు, వుర్టెంబర్గర్లు మరియు హెస్సియన్లతో కూడిన సంకీర్ణ దళానికి వ్యతిరేకంగా లా సఫెల్ (సఫెల్‌వెయర్‌షీమ్) యుద్ధం.

రొట్టెంబర్గ్ యొక్క 15వ డివిజన్‌లో 36వ, 39వ, 40వ మరియు 103వ వరుస పదాతిదళ రెజిమెంట్‌ల నుండి రెండు బెటాలియన్లు, అలాగే 2వ మరియు 7వ హార్స్ ఛేజర్‌లు, 11వ డ్రాగన్ రెజిమెంట్ మరియు 12 ఫిరంగులు ఉన్నాయి. వారి శౌర్యం ఉన్నప్పటికీ, అతని 5,600 మంది సైనికులు సుమారు 700 మంది ప్రాణనష్టం చవిచూశారు, ఇందులో మరణించినవారు మరియు గాయపడినవారు ఉన్నారు మరియు భీకర పోరాటంలో ఆరు తుపాకులు మరియు రెండు రంగులను కోల్పోయారు. ముఖ్యంగా, వుర్టెంబెర్గ్ డ్యూక్ లూయిస్ మౌంటెడ్ జాగర్స్ నిశ్చితార్థం సమయంలో 2వ హార్స్ ఛేజర్స్‌ను ఓడించగలిగారు.

యుద్ధం తరువాత, జీన్ రాప్ యొక్క V కార్ప్స్‌లో భాగమైన రోటెంబోర్గ్ యొక్క విభాగం, హగ్యునావు ద్వారా స్ట్రాస్‌బర్గ్‌లోకి ఒక వ్యూహాత్మక తిరోగమనాన్ని అమలు చేసింది.

రొట్టెంబర్గ్ సైనిక సేవ నుండి సెప్టెంబరు 9, 1815న పదవీ విరమణ పొందాడు, కానీ అతని ర్యాంక్ మార్చి 29, 1816న పునరుద్ధరించబడింది. అతను అక్టోబరు 25, 1817న ఇన్‌స్పెక్టర్ జనరల్ ఆఫ్ ఇన్‌ఫెంట్రీగా నియమితుడయ్యాడు మరియు తదనంతరం అక్టోబర్ 30, 1818న క్రియాశీల ఆర్మీ జనరల్ స్టాఫ్‌లో చేర్చబడ్డాడు. తన నైపుణ్యం మరియు నాయకత్వాన్ని ప్రదర్శిస్తూ, అతను నవంబర్ 7, 1821న పదాతిదళానికి అధ్యక్షుడిగా నియమించబడ్డాడు మరియు ఫిబ్రవరి 12, 1823న తూర్పు పైరినీస్ విభాగానికి కమాండ్‌గా బాధ్యతలు స్వీకరించాడు.

అతని అంకితమైన సేవకు గుర్తింపుగా, రోటెంబర్గ్‌కు మే 23, 1825న ఆర్డర్ ఆఫ్ సెయింట్ లూయిస్ యొక్క కమాండర్ క్రాస్ లభించింది. తదనంతరం, ఫ్రాన్స్ రాజు చార్లెస్ X అతన్ని లిల్లేలో 16వ మిలిటరీ విభాగానికి అధిపతిగా నియమించాడు మరియు అతనికి గ్రాండ్‌ను ప్రదానం చేశాడు. క్రాస్ ఆఫ్ ది లెజియన్ ఆఫ్ హానర్. రొట్టెంబర్గ్ ఫిబ్రవరి 10, 1831న ఆర్మీ జనరల్ స్టాఫ్‌కి తిరిగి వచ్చాడు.

తన విశిష్టమైన వృత్తిని కొనసాగిస్తూ, అతను జూలై 5, 1832న 11వ మరియు 20వ మిలిటరీ విభాగాలకు ఇన్‌స్పెక్టర్ జనరల్ ఆఫ్ ఇన్‌ఫెంట్రీగా నియమించబడ్డాడు మరియు తరువాత డిజోన్‌లోని 18వ మిలిటరీ డివిజన్‌కు డిసెంబరు 1, 1832న కమాండ్‌గా బాధ్యతలు స్వీకరించాడు. చివరికి అతను సైనిక సేవ నుండి పదవీ విరమణ చేశాడు. జూలై 1, 1834.

రొట్టెంబర్గ్ ఫిబ్రవరి 8, 1857న ఫ్రాన్స్‌లోని మోంట్‌గెరాన్‌లో మరణించాడు. అతని పేరు, "రొట్టెంబర్గ్," ఫ్రాన్స్ సైనిక చరిత్రలో అతని ముఖ్యమైన కృషిని గుర్తుచేస్తూ, ఆర్క్ డి ట్రియోంఫే యొక్క ఉత్తర స్తంభంపై చెక్కబడింది. ముఖ్యంగా, కొంతమంది అధికారులు మరియు సైనికులలో సెమిటిక్ వ్యతిరేక భావాలు ఉన్నప్పటికీ, నెపోలియన్ సైన్యంలో పనిచేసిన ఏకైక యూదు జనరల్ ఆఫీసర్‌గా అతను గుర్తింపు పొందాడు.

• Bowden, Scotty; Tarbox, Scotty (1980). Armies on the Danube 1809. Arlington, Tex.: Empire Games Press.
• Broughton, Tony (2003). "The Garde Imperiale and Its Commanders: 1791 to 1815: Jean-Joseph Marguet". The Napoleon Series. Retrieved 25 November 2017.
• Broughton, Tony (2002). "French Line Infantry Regiments and the Colonels who Led Them: 1791 to 1815: Henri Rottembourg". The Napoleon Series. Retrieved 24 November 2017.
• Chandler, David G. (1966). The Campaigns of Napoleon. New York, N.Y.: Macmillan.
• Jensen, Nathan (2014). "General Henri Rottembourg". frenchempire.net. Retrieved 28 November 2017.
• Mullié, Charles (1852). Biographie des célébrités militaires des armées de terre et de mer de 1789 a 1850 (in ఫ్రెంచ్). Paris.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
• Nafziger, George (2015). The End of Empire: Napoleon's 1814 Campaign. Solihull, UK: Helion & Company. ISBN 978-1-909982-96-3.
• Nafziger, George (1992). Grande Armée, Battle of Bautzen, 20/21 May 1813 (PDF). Fort Leavenworth, KS: US Army Combined Arms Center.
• Nafziger, George (1990). French Army, Battle of Leipzig, 16-19 October 1813 (PDF). Fort Leavenworth, KS: US Army Combined Arms Center.
• Petre, F. Loraine (1994) [1914]. Napoleon at Bay: 1814. London: Lionel Leventhal Ltd. ISBN 1-85367-163-0.
• Roberts, Andrew (2015). Napoleon: A Life. New York, N.Y.: Penguin. ISBN 978-0-698-17628-7.
• Smith, Digby (1998). The Napoleonic Wars Data Book. London: Greenhill. ISBN 1-85367-276-9.

[[వర్గం:1857 మరణాలు]]