సౌవర అనేది దిగువ సింధు లోయ, పురాతన రాజ్యం, ఇది చివరి వేదకాలానికి చెందినది.[1] ప్రారంభ బౌద్ధ సాహిత్యం, హిందూ ఇతిహాసం మహాభారతంలో వీరిగురించి పేర్కొనబడింది. ఇది తరచుగా సింధు రాజ్యంతో పాటు ప్రస్తావించబడింది. దాని రాజధాని నగరం రోరుకా, బౌద్ధ సాహిత్యంలో ఒక ప్రధాన వాణిజ్య కేంద్రంగా పేర్కొన్న సింధులోని ప్రస్తుత అరోరు (రోహ్రీ) గుర్తించబడింది. [2] మహాభారతం ఆధారంగా సింధురాజు జయద్రధ పొరుగున ఉన్న సౌవిరాలు, సివిల రాజులను జయించాడు. జయద్రధుడు దుర్యోధనుడి మిత్రుడు, దుర్యోధనుడి సోదరి దుస్సాలా భర్త. సౌవిరా రాజ్యం ద్వారకా, అనార్తా రాజ్యాలకు దగ్గరగా ఉందని పేర్కొన్నారు.

ఆధునిక సమానతలు మార్చు

మహాభారతంలో సూచింపబడిన సౌవీర ప్రజలు ఆధునిక సారైకి ప్రజలకు సంబంధించినదని భావిస్తున్నారు.[3] పర్షియా పండితుడు అల్-బెరుని సౌవిరాను నైరుతి పంజాబుకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్నట్లు భావించాడు. వీరిలో ముల్తాను, మిథనకోట, సింధు నది సంగమం ఉన్న ప్రాంతంలోని ప్రక్కనే ఉన్న ప్రాంతాలు ఆధునిక పంజాబులో ఇతర నదుల సమీపంలో ఉన్నాయి.[ఆధారం చూపాలి]

మహాభారతంలో సౌవీరులు మార్చు

సాంస్కృతిక అనుబంధం మార్చు

సౌవీరాలు, మద్రాలతో సమానమైనదిగా కర్ణుడి చేత పేర్కొనబడింది: "ప్రస్తాలాలు, మద్రాలు, గాంధారాలు, అరట్టాలు, ఖాసాలు అని పిలువబడేవారు. వాసతీలు, సింధులు, సౌవీరాలు వారి అభ్యాసాలకు దాదాపుగా నిందార్హులై ఉన్నారు.(8:44)[4]

సైనికసంప్రదాయాలు మార్చు

గాంధర్వులు [లేదా గాంధారాలు], సింధులు, సౌవీరాలు, వారి ఉలి, బరిసెలతో ఉత్తమంగా పోరాడుతారు. వారు ధైర్యవంతులు, గొప్ప బలం కలిగి ఉంటారు. వారి సైన్యాలు అన్ని శక్తులను నిర్మూలించగలవు. ఉసినారలు గొప్ప బలాన్ని కలిగి ఉంటారు. అన్ని రకాల ఆయుధాలలో నైపుణ్యం కలిగి ఉంటారు. తూర్పువాసులు యుద్ధ ఏనుగుల వెనుక నుండి పోరాడటంలో నైపుణ్యం కలిగి ఉన్నారు. ప్రత్యామ్నాయ పోరాట పద్ధతులతో నైపుణ్యం కలిగి ఉంటారు. యవనులు, కాంభోజులు, మధుర పరిసరాలలో నివసించేవారు చేతులతో పోరాడడంలో బాగా నైపుణ్యం కలిగి ఉన్నారు. చేతిలో కత్తితో పోరాడడంలో దక్షిణాదివారు నైపుణ్యం కలిగి ఉన్నారు. (12: 100) [5]

సింధు, సౌవీరుల మద్య యుద్ధాలు మార్చు

మహాభారతంలోని 5 వ సెక్షన్ 133 లో కుంతి అనే పాత్ర విదుల కథను చెబుతుంది. విదుల సౌవిరా రాజు (సింధు రాజు) చేత బహిష్కరించబడిన తన కుమారుడిని సింధుల మీద పోరాడి ఆయన రాజ్యాన్ని వారి నుండి తిరిగి తీసుకోవటానికి ఒప్పించాడు: " విదులా యువరాణి ఒక రోజు తన సొంత కొడుకును మందలించింది, ఓటమి తరువాత నిరాశతో నిరుత్సాహపడిన హృదయంతో సింధు రాజుకు సాష్టాంగ పడండి. " (5: 133)[6] "కుమారుడా, సంతోషించండి, సౌవిరాల కుమార్తెల సహవాసంలో సంపదను స్వాధీనం చేసుకోవడంలో మిమ్మల్ని మీరు సంతోషపెట్టండి. హృదయ బలహీనతతో, సైంధవుల కుమార్తెల జోలికి వెళ్ళకండి. . " (5: 134) [7] [7] "తన తల్లి వాగ్బాణాలతో కొట్టబడిన కొడుకు గర్వించదగిన బాణంలాగా తనను తాను లేచి, తన తల్లి ఎత్తి చూపినవన్నీ [సింధులను ఓడించి] సాధించాడు." (5: 136)

సౌవీర రాజులు మార్చు

సౌవీర మార్చు

సౌవిరా రాజ్యాన్ని సివి కుమారులలో ఒకరైన రాజకుమారుడు సువిరా స్థాపించాడు. పొరుగున మద్రా, కేకయ, సింధు రాజ్యాలు మద్రాకా, కేకయ, వర్సదార్బా ఉన్నాయి.[ఆధారం చూపాలి]

జయద్రధుడు మార్చు

జయద్రధ సౌవిరాకు మాత్రమే కాకుండా సింధు, ఇతర దేశాలకు కూడా రాజు. (3: 265) [8] సిబి, సౌవిరా, సింధు తెగల యోధులు జయద్రధ ఆధ్వర్యంలో ఉన్నారు. (3: 269) [9]

పుస్తకం 11 లోని 22 వ సెక్షన్లో జయద్రధను మళ్ళీ సింధు, సౌవీర రాజుగా పేర్కొన్నారు. ఆయన - దుస్సాలా (దుర్యోధనుడి సోదరి) ని వివాహం చేసుకున్నాడు. ఆయనకు ఆమెతో పాటు - మరో ఇద్దరు భార్యలు ఉన్నారు; ఒకరు గాంధార యువరాణి, మరొకరు కాంభోజ యువరాణి.[10] మహాభారతంలోని అనేక ప్రదేశాలలో జయద్రతను సౌవిరా రాజుగా పేర్కొన్నారు.

జయద్రధుడి మిత్రుడు కోటికాసురుడు. పాండవుల భార్య ద్రౌపది మధ్య జరిగిన ఈ సంభాషణలో:

నేను కోటికా అనే పేరుగల ప్రజలకు తెలిసిన సురత రాజును. కమలం రేకుల వలె పెద్ద కళ్ళు ఉన్నవాడు. బంగారు రథంపై కూర్చుని, త్రిగర్త రాజు క్షేమంకర పేరుతో పిలువబడే యోధుడు. ఆయన వెనుక పులిండా రాజు కుమారుడు ఉన్నాడు. ఆయన ఇప్పుడు నిన్ను చూస్తున్నాడు. శక్తివంతమైన విల్లుతో ఆయుధాలు, పెద్ద కళ్ళతో, పూల దండలతో అలంకరించబడిన ఆయన ఎల్లప్పుడూ పర్వతాల వక్షోజాల మీద నివసిస్తాడు. చీకటి వంటి అందమైన యువకుడు. ఇక్ష్వాకు జాతికి చెందిన సువాలా కుమారుడు తన శత్రువుల శాపంగా ఉండే ఆవీరుడు ఆ తొట్టె అంచున నిలబడి ఉన్నాడు. ఒకవేళ అద్భుతమైన మహిళ, సౌవీర రాజు జయద్రధుడి పేరును మీరు ఎప్పుడైనా విన్నారా. ఆయన ఆరు వేల రథాల అధిపతి, గుర్రాలు, ఏనుగులు, పదాతిదళాలతో ఉన్నాడు. తరువాత పన్నెండు మంది సౌవిరా రాకుమారులు ఆయన ప్రమాణంగా ఉన్నారు. బేరర్లు, అంగారక, కుంజారా, గుప్తాక, శత్రుంజయ, శ్రీంజయ, సుప్రబిద్ధ, ప్రభాంకర, భ్రమర, రవి, సూర, ప్రతాప, కుహానా, చెస్ట్నటు గుర్రాలతో కట్టిన రథాల మీద అమర్చారు. ఆయన అనుచరులలో రాజు సోదరులు, శక్తివంతమైన వాలహాక, అనికా, విదారానా, ఇతరులు కూడా ఉన్నారు. ఈ బలమైన-అవయవసంపద కలిగిన గొప్ప యువకులు సౌవిరా శైవల పువ్వులు. రాజు తన స్నేహితుల సహవాసంలో ప్రయాణిస్తున్నాడు. (3: 263).[11]

ఇతర సౌవీర రాజులు మార్చు

సౌవిరాలలో శత్రుంజయ అనే రాజు (12: 139) వద్ద ప్రస్తావించబడింది.[12] మొత్తం అధ్యాయం భరద్వాజ వంశంలోని ఈ రాజు, ఒక ఋషి మధ్య సంభాషణను కలిగి ఉంటుంది.

అర్జునుడు, ఇతర పాండవ యువరాజులు చాలా శక్తివంతులయ్యారు. వారు గాంధర్వుల [ప్రత్యామ్నాయంగా గాంధారలు] దాడులకు భయపడకుండా మూడేళ్ళకు పైగా తపసుచేసిన గొప్ప సావిరాను యుద్ధంలో చంపారు. శక్తివంతమైన పాండురాజు కూడా లొంగదీసుకోవడంలో విఫలమైన యవన రాజును అర్జునుడు అదుపులోకి తీసుకున్నాడు. మరలా సౌవిరాల రాజు విపుల, గొప్ప పరాక్రమంతో, కురులను ఎప్పుడూ పట్టించుకోనివాడు తెలివైన అర్జునుడు తన శక్తి అంచుని అనుభవించేలా చేశాడు. అర్జునుడు తన బాణాల ద్వారా (సౌవిరా రాజు సుమిత్రా (దత్తామిత్ర అని కూడా పిలుస్తారు)) అహంకారం అణచివేసాడు. (1: 141) [13]

మను అనే ప్రజాపతి సౌవిరాను పరిపాలించిన ఆయన వారసులను భీష్ముడు వర్ణించాడు:

మనుకు ఇక్ష్వాకు పేరు గల ఒక కుమారుడు [...] జన్మించాడు. [...] ఆయన పదవ కుమారుడికి [...] దాసస్వా అని పేరు పెట్టారు. తప్పులేని పరాక్రమం ఉన్న ఈ సద్గురువు యువరాజు మహిష్మతి రాజు అయ్యాడు. దాసస్వా కుమారుడు [...] మదిరస్వా అనే పేరుతో పిలువబడ్డాడు. భూమిని ప్రభువుగా పరిపాలించాడు. ఆయుధ శాస్త్రానికి, వేదాల అధ్యయనానికి కూడా ఆయన నిరంతరం అంకితభావంతో ఉన్నారు. మదీరాస్వా కుమారుడు ద్యుతిమతు అనే రాజు గొప్ప అదృష్టం, శక్తి, బలం, శక్తిని కలిగి ఉన్నాడు. ద్యుతిమతి కుమారుడు సువిరా పేరుతో ప్రపంచాలన్నింటిలో ప్రసిద్ధి చెందిన అత్యంత భక్తి, ధర్మబద్ధమైన రాజు. [...] సువిరా యుద్ధంలో అజేయమైన ఒక కుమారుడు ఉన్నాడు. యోధులలో అత్యుత్తమమైనవాడు సుదుర్జయ పేరుతో పిలువబడ్డాడు.[14](13:2)

సువిరా రాజు బుక్ 1, సెక్షన్ 67 లో "భూమిపై చాలా మంది వీరోచిత రాజులలో" ఒకరిగా పేర్కొన్నారు.

[15]

"సువిరాల మధ్య అజవిందు" రాజు తన జాతికి వినాశనం కలిగించేవాడు. (5:74) [16]

కురుక్షేత్ర యుద్ధంలో సౌవీరులు మార్చు

కురుక్షేత్ర యుద్ధంలో సౌవిరాలు వారి పాలకుడు జయద్రధ ఆధ్వర్యంలో కౌరవులతో కలిసి ఉన్నారు. (6:71), (7:10,136)

"భీష్ముడి విభాగంలో ధృతరాష్ట్ర కుమారులు, వల్హికల దేశస్థుడైన సాలా, అమ్వాస్తాలు అని పిలువబడే క్షత్రియులందరూ, సింధులు అని పిలువబడేవారు. సౌవిరాలు అని పిలువబడేవారు, వీరోచిత నివాసులు ఐదు నదుల దేశం. " (6:20) [17]

"అభిషాలు, సురసేనలు, సివిలు, వాసతీలు, స్వాల్యాలు, మాట్స్యలు, అమ్వాష్టాలు, త్రిగార్తలు, కేకయులు, సావిరాలు, కితావాలు, తూర్పు, పశ్చిమ, ఉత్తర దేశాల నివాసులు అందరూ జీవితాలను నిర్లక్ష్యంగా భావించి పోరాడటానికి సంకల్పించారు. " (6:18) [18]

అర్జునుడిని వ్యతిరేకిస్తున్న యోధులను, అంటే, సౌరవికులు, కర్ణుడి నేతృత్వంలోని సింధవ-పౌరవులు, రథులలో అగ్రగామిగా భావిస్తారు (7: 108). " నిషాదాలు, సౌవీరాలు, వల్హికాలు, దారదాలు, పాశ్చాత్యులు, ఉత్తరాదివారు, మాళవులు, అభిఘాతలు, సురసేనలు, సివిలు, వాసతీలు, సాల్వాలు, సాకులు, సకాలు, త్రిగర్తాలు, అమ్వాష్టాలు, కేకయులు కూడా అర్జునుడి మీద పడ్డారు ". (6: 118) [19] శంతనుడి కుమారుడు భీష్ముడు, సైంధవ నేతృత్వంలోని యోధులచే, తూర్పు, సావిరాలు, కేకయులు పోరాట యోధులను రక్షిస్తూ గొప్ప ప్రేరణతో పోరాడాడు. (6:52) [20]. (6:71), (7: 10,136)

"ఆయన సావిరాలు, వాసతీలు, క్షుద్రకులు, మాళవుల విభిన్న తెగలు, ఇవన్నీ, శంతను రాజకుమారుడు [భీష్ముడు] ఆజ్ఞ ప్రకారం త్వరగా యుద్ధం కోసం కిరిటిని [అర్జునుడిని] సంప్రదించాడు." (6:59) [21]

మహాభారతంలో ఇతర వనరులు మార్చు

  • "పాపాత్మకమైన ఉద్దేశ్యాలతో ప్రేరేపించబడిన [చేది శిశుపాల అని అర్ధం] ద్వారకా నుండి సౌవిరాల దేశానికి వెళ్ళేటప్పుడు అమాయక వబ్రు (అక్రూరా) అయిష్ట భార్యను ధ్వంసం చేసింది." (2:44).[22] ఇది ద్వారకా, సౌవిరాను కలుపుతూ ఉన్న పురాతన మార్గాన్ని సూచిస్తుంది.
  • "మనస్యు [పురూరవుడు వంశంలో ఉన్న ఒక రాజు] భార్య సౌవీరి. ఆయన తన ముగ్గురు కుమారులను సక్తా, సహానా, వాగ్మి అని పిలిచాడు." (1:94) [23] [23] (ఇది యాదృచ్ఛికం కావచ్చు.)
  • (8: 9) వద్ద శల్య సౌవిరా వంశానికి చెందినవాడని పేర్కొన్నారు. (ఇది అనువాద లోపం కావచ్చు.)

ఇతర సంప్రదాయ మూలాలు మార్చు

మరొక హిందూ గ్రంథమైన భాగవత పురాణం ఆధారంగా సౌవిరాలు ఒకప్పుడు అభిరా తెగతో అనుసంధానించబడ్డారు.[24]

ది కాంపెండియం ఆఫ్ చరకా (సంస్కృత चरकसंहिता చరక సాహితి) ఆయుర్వేదం (భారతీయ సాంప్రదాయ ఔషధం) పై ప్రారంభ వచనం, సా.శ. మొదటి కొన్ని శతాబ్దాలలో ప్రస్తుత రూపంలో పూర్తయింది.[25] కాంపెండియంలోని విమనాస్తనా విభాగం 1 వ అధ్యాయంలో 18 వ వచనంలో సౌవీర ప్రజలు తమ ఆహారంలో ఉప్పును ఎక్కువగా ఇష్టపడతారని, పాలలో కూడా ఉప్పును తీసుకుంటారని రచయిత పేర్కొన్నారు. పర్యవసానంగా వారు బద్ధకం, మందగింపు, శరీర బలహీనత వంటి రోగాలతో బాధపడుతున్నారు.[ఆధారం చూపాలి]

"రుద్రదామను జునాగా శాసనం సౌవీర ప్రజలు లేదా దేశం గురించి కూడా ప్రస్తావించింది."[26]

ఇవి కూడా చూడండి మార్చు

మూలాలు మార్చు

  1. Michael Witzel (1987), "On the localisation of Vedic texts and schools (Materials on Vedic Śākhās, 7)" in G. Pollet (ed.), India and the Ancient world. History, Trade and Culture before A.D. 650
  2. Derryl N. MacLean (1989), Religion and Society in Arab Sind, p.63
  3. Dani, Ahmad Hassan (1982). "Sindhu-Sauvira: A glimpse into the early history of Sind". In Khuhro, Hameeda (ed.). Sind Through the Centuries. Karachi: Oxford University Press. pp. 35–42. ISBN 978-0-19-577250-0.
  4. "The Mahabharata, Book 8: Karna Parva: Section 44". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  5. "The Mahabharata, Book 12: Santi Parva: Rajadharmanusasana Parva: Section 101". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  6. "The Mahabharata, Book 5: Udyoga Parva: Bhagwat Yana Parva: Section 133". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  7. "The Mahabharata, Book 5: Udyoga Parva: Bhagwat Yana Parva: Section 134". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  8. "The Mahabharata, Book 3: Vana Parva: Draupadi-harana Parva: Section 265". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  9. "The Mahabharata, Book 3: Vana Parva: Draupadi-harana Parva: Section 269". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  10. "The Mahabharata, Book 11: Stri Parva: Stri-vilapa-parva: Section 22". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  11. "The Mahabharata, Book 3: Vana Parva: Draupadi-harana Parva: Section 263". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  12. "The Mahabharata, Book 12: Santi Parva: Apaddharmanusasana Parva: Section 140". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  13. "The Mahabharata, Book 1: Adi Parva: Sambhava Parva: Section 141". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  14. "The Mahabharata, Book 13: Anusasana Parva: Anusasanika Parva: Section 2". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  15. "The Mahabharata, Book 1: Adi Parva: Sambhava Parva: Section 67". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  16. "The Mahabharata, Book 5: Udyoga Parva: Bhagwat Yana Parva: Section 74". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  17. Mahabharata. Northwestern University Press. 2015. p. 516. ISBN 978-0-8101-3059-3. Retrieved 13 September 2015.
  18. Mahabharata. Northwestern University Press. 2015. p. 513. ISBN 978-0-8101-3059-3. Retrieved 13 September 2015.
  19. Mahabharata. Northwestern University Press. 2015. p. 555. ISBN 978-0-8101-3059-3. Retrieved 13 September 2015.
  20. "The Mahabharata, Book 6: Bhishma Parva: Bhagavat-Gita Parva: Section 52". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  21. "The Mahabharata, Book 6: Bhishma Parva: Bhagavat-Gita Parva: Section 59". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  22. "The Mahabharata, Book 2: Sabha Parva: Shishupala-badha Parva: Section 44". Internet Sacred Text Archive. Retrieved 13 September 2015.
  23. The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa. Kindle Edition: Library of Alexandria. 2012. ISBN 9781465526373. Retrieved 13 September 2015.
  24. Eggermont, Pierre Herman Leonard (1975). Alexander's Campaigns in Sind and Baluchistan and the Siege of the Brahmin Town of Harmatelia. Peeters Publishers. p. 146. ISBN 978-9061860372. Retrieved 13 September 2015.
  25. Meulenbeld, Gerrit Jan (2002). A History of Indian Medical Literature. Vol. 1A. Groningen: Brill Academic Publishers. pp. 7–180. ISBN 978-9069801247. OCLC 165833440.
  26. Fleet, J.F. (1893). "Topographical List of the Brihat-Samhita". The Indian Antiquary: A Journal of Oriental Research. 22. Bombay: 189. Retrieved 13 September 2015.

ఇతర అధ్యయనాలు మార్చు

  • Kisari Mohan Ganguli, The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa Translated into English Prose, 1883–1896.

వెలుపలి లింకులు మార్చు

మూస:Mahabharata