కరొలైన్ ద్వీపం
కరొలైన్ ద్వీపం దీనిని కరొలైన్ అటోల్ (మిలీనియం ద్వీపం, బెకిసా ద్వీపం అని కూడా అంటారు). అనే దీవి మధ్య పసిఫిక్ మహాసముద్రంలోని దక్షిణ ద్వీపమాలికలలో భాగమైన కోరల్ దీవులకు తూర్పు దిక్కున ఉంది. దీనిని మొదటిసారిగా 1606 సంవత్సరంలో ఐరోపా వాసులు గుర్తించారు. ప్రపంచంలో కొబ్బరి పీతలు అత్యధికంగా ఉండే ప్రాంతంగా ఈ దీవి గుర్తించబడింది. ఈ దీవి జనావాసాలు లేని పగడపు అటాల్లకు తూర్పున ఉంది. మధ్య పసిఫిక్ మహాసముద్రంలోని కిరిబాటి దక్షిణ రేఖా ద్వీపాలలో ఇది భాగంగా ఉంది.
1606 లో ఈ దీవిని ఐరోపియన్లు మొదటిసారిగా చూశారు. 1868 లో యునైటెడ్ కింగ్డం దీనిని స్వాధీనం చేసుకుంది. 1979 లో ద్వీపం దేశం స్వాతంత్ర్యం పొందినప్పటి నుండి కిరిబాటి రిపబ్లిక్కులో భాగంగా ఉంది. కరోలిన్ ద్వీపానికి దూరంగా ఉంది. ప్రపంచంలోని ప్రిస్టైన్ ట్రాపికల్ దీవులలో ఇది ఒకటిగా ఉంది. ఇది ప్రపంచంలోని అత్యంత సహజమైన ఉష్ణమండల ద్వీపాలలో ఒకటిగా పరిగణించబడుతుంది. 19, 20 శతాబ్దాలలో మానవ నివాసం తరువాత గ్వానో మైనింగు, కొబ్బరి పంట ఈ దీవి ఆర్థికరంగానికి సహకారం అందిస్తున్నాయి. కొబ్బరి పీతలు అత్యధిక సంఖ్యలో ఉన్న దీవులలో ఇది ఒకటి. ఈ దీవి సముద్ర పక్షులకు ముఖ్యమైన సంతానోత్పత్తి ప్రదేశంగా (ముఖ్యంగా సూటీ టెర్ను) ఉంది.
ఈ అటాల్ ప్రస్తుతం వన్యప్రాణుల అభయారణ్యంగా గుర్తించబడింది.[1] 2014 లో కిరిబాటి ప్రభుత్వం దక్షిణ లైన్ దీవులు (కరోలిన్ (సాధారణంగా మిలీనియం అని పిలుస్తారు), ఫ్లింట్, వోస్టాక్, మాల్డెన్, స్టార్బక్) చుట్టూ 12 నాటికల్-మైళ్ల ఫిషింగ్ మినహాయింపు జోన్ను ఏర్పాటు చేసింది.[2]
ప్రపంచంలో సంవత్సరంలో ఎక్కువ భాగం సూర్యరశ్మిని అందుకున్న ప్రాంతంగా అటోల్ ప్రసిద్ధి చెందింది. సహస్రాబ్ది వేడుకలలో దాని పాత్ర ప్రత్యేకత సంతరించుకుంది. ఇంటర్నేషనల్ డేట్ లైన్ 1995 పునఃరూపకల్పన తరువాత క్యాలెండర్లో 2000 జనవరి 1 కి చేరుకున్న మొదటి ప్రదేశాలలో కరోలిన్ ద్వీపం ఒకటిగా నిలిచింది.
చరిత్ర
మార్చుచరిత్ర పూర్వం
మార్చుకరోలిన్ ద్వీపం అగ్నిపర్వత విస్పోటనం నుండి నుండి ఉద్భవించి. అది సముద్రపు అలల తాకిడికి కరిగిపోతూ తరువాత సముద్ర ఉపరితలం పైన పగడపు దిబ్బగా అభివృద్ధి చెందింది. ఈ భౌగోళిక ప్రక్రియలు సరిగా అర్థం కాకపోయినప్పటికీ, పసిఫిక్ ప్లేట్ తన ప్రయాణ దిశను మార్చడానికి ముందు 40 మిలియన్ సంవత్సరాల క్రితం లైన్ దీవుల (సుమారుగా ఉత్తర-దక్షిణ) ఏర్పడ్డాయని సూచిస్తున్నాయి. అదే తరహా విస్పోటనం ఇటీవల తుయామోటు ద్వీపసమూహం ఏర్పడడానికి దారితీసింది.[3]
ఐరోపీయన్ల ప్రవేశానికి ముందు నుండి వీటిలోని అతిపెద్ద ద్వీపాలలో పాలినేషియన్లు స్థిరపడినట్లు ఆధారాలు ఉన్నాయి.[4] ఈ ద్వీపంలోని ప్రారంభ నివాసుల సమాధులు, టెంప్లేటు వేదికలు కనుగొనబడ్డాయి. నాక్ ఐలెట్ పడమటి వైపున పెద్ద మారే ఉంది.[5] ఈ కళాఖండాలను ఇప్పటి వరకు పురావస్తు శాస్త్రవేత్తలు సర్వే చేయలేదు.
పూర్వపు స్థితి
మార్చుఫెర్డినాండు మాగెల్లాన్ 1521 ఫిబ్రవరి 4 న కరోలిన్ ద్వీపాన్ని సందర్శించి ఉండవచ్చు.[6][7]
1606 ఫిబ్రవరి 21 న స్పెయిన్ తరపున పోర్చుగీస్ అన్వేషకుడు పెడ్రో ఫెర్నాండెజ్ డి క్విరోస్ కరోలిన్ ద్వీపాన్ని సందర్శించినట్లు నమోదుచేసాడు. ఆయన ఈ ద్వీపానికి "శాన్ బెర్నార్డో" అని పేరు పెట్టాడు.[4] 1795 డిసెంబరు 16 న కెప్టెన్ విలియం రాబర్టు బ్రాటన్ అటోలును కనుగొన్నాడు. ఆయన అడ్మిరల్టీకి చెందిన సర్ పి. స్టీఫెన్స్ కుమార్తెకు కానుకగా ఇస్తున్నట్లుగా అటోల్కు కరోలినా (తరువాత కరోలిన్ అయింది) అనే పేరు పెట్టాడు.
అటోల్ ఇతర ప్రారంభ పేర్లు హిర్స్టు ద్వీపం, క్లార్కు ద్వీపం, ఇండిపెండెన్సు ద్వీపం. 1821 లో ఈ ద్వీపాన్ని సందర్శించిన ఇంగ్లీషు వేలింగు షిప్ ఈ ద్వీపానికి చేరుకున్నప్పుడు ఈ ద్వీపానికి ఆ షిప్ కెఫ్టెన్ పేరుతో " థ్రాంటన్ ద్వీపం " అని పేరుపెట్టబడింది. ద్వీపం ఇతర ప్రారంభ సందర్శనలలో 1825 లో యుఎస్ఎస్ డాల్ఫిన్ (లెఫ్టినెంట్ హిరామ్ పాల్డింగు నమోదుచేసాడు), 1835 లో వేలింగు షిప్ (ఫ్రెడెరిక్ డెబెల్ బెన్నెట్ తన కథనం ఆఫ్ వేల్ వాయేజ్ రౌండ్ ది గ్లోబ్లో నమోదు చేశాడు) 1833-1836 మద్య ఈ యాత్ర కొనసాగింది.[4]
కోప్రా కాలనీ
మార్చు1846 లో తాహితీ సంస్థ కోలీ, లూసెట్ ద్వీపంలో ఒక చిన్న స్టాక్-రైజింగు, కొప్రా (కొబ్బరి) సంఘాన్ని స్థాపించడానికి ప్రయత్నించారు. ఈ ఆపరేషన్ పరిమిత ఆర్థిక విజయాన్ని సాధించింది. 1868 లో కరోలిన్ను బ్రిటిషు ఓడ హెచ్ఎంఎస్ రైన్డీర్ స్వాధీనం చేసుకుంది. ఇది సౌత్ ఐలెట్లోని ఒక స్థావరంలో 27 మంది నివాసితులను గుర్తించింది. 1872 లో ఈ ద్వీపాన్ని బ్రిటిషు ప్రభుత్వం హౌల్డర్ బ్రదర్స్ అండ్ కో. 1881 లో. అరుండెల్ ఒక కొబ్బరి తోటను స్థాపించాడు. అయితే కొబ్బరి మొక్కలు వ్యాధికి గురైం తోటల పెంపకం విఫలమైంది. [5][4] ఈ ద్వీపంలో స్థిరనివాసం 1904 వరకు కొనసాగింది, మిగిలిన ఆరుగురు పాలినేషియన్లు నియుకు మార్చబడ్డారు.[4]
గునానో గనులు
మార్చు1874 నుండి అరుండెల్ నిర్వహణలో ఉన్న హౌల్డర్ బ్రదర్స్ అండ్ కో. ఈ ద్వీపంలో కనీస గ్వానో మైనింగు కూడా నిర్వహించింది. 1881 లో అరుండెల్ గ్వానో మైనింగ్ను కూడా చేపట్టాడు. ఇది 1895 లో సరఫరా అయిపోయే వరకు మొత్తం 10,000 టన్నుల ఫాస్ఫేటును సరఫరా చేసింది.[4]
గ్రణం అన్వేషణ
మార్చు1883 మే 6 నాటి సూర్యగ్రహణాన్ని పరిశీలించడానికి అమెరికన్ ఖగోళ శాస్త్రవేత్తల బృందం యుఎస్ఎస్ హార్ట్ఫోర్డ్లో పెరూ నుండి కరోలిన్ ద్వీపానికి ప్రయాణించింది. ఒక ఫ్రెంచ్ యాత్ర బృందం కూడా కరోలిన్ నుండి గ్రహణాన్ని పరిశీలించింది. యునైటెడ్ స్టేట్స్ నేవీ అటోల్ను మ్యాప్ చేసింది.[5] అన్వేషణ బృందంలో సభ్యుడైన జొహన్ పలిసా తరువాత ఈ ద్వీపం నుండి ఒక తోకచుక్కను కనిపెట్టి దానికి కరోలినా అని నామకరణం చేసాడు.[8]
20 వ శతాబ్ధం
మార్చు1916 లో ఎస్.ఆర్. మాక్స్వెల్ అండ్ కంపెనీ అనే ఒక కొత్త స్థావరం స్థాపించబడింది. ఈ సంస్థ పూర్తిగా కొబ్బరి ఎగుమతి మీద దృష్టికేంద్రీకరించింది. దక్షిణ ద్వీపంలో భూభాగంలో ఉన్న వన్యప్రాంతాలను స్వదేశేతర కొబ్బరి తోటలు అభివృద్ధి చేయడానికి నిర్మూలించింది.[4] వ్యాపార సంస్థ అప్పులలో కూరుకుపోయింది. ద్వీపంలోని స్థావరంలో జనాభా నెమ్మదిగా తగ్గింది. 1926 నాటికి ద్వీపంలో జనసంఖ్య కేవలం పది మంది నివాసితులకు క్షీణించింది. 1930 ల చివరలో విడిచిపెట్టడానికి ద్వీపంలో ముందు రెండు తాహితీయన్ కుటుంబాలు మాత్రమే ఉన్నాయి.[5]
న్యాయ వ్యవస్థ
మార్చురెండవ ప్రపంచ యుద్ధం కారణంగా కరోలిన్ ద్వీపం లోని జనావాసాలకు ఎలాంటి హాని వాటిల్లలేదు. ఇది బ్రిటిషు అధికార పరిధిలో ఉంది. 1943 లో బ్రిటిషు వెస్ట్రన్ పసిఫిక్ హైకమిషన్ తిరిగి దీనిని స్వాధీనం చేసుకుంది. మద్య, దక్షిణ లైన్ దీవులలో భాగంగా ఇది పరిపాలించింది. 1946 సెప్టెంబరులో అమెరికా నావికుడు, రచయిత జాన్ కాల్డ్వెల్ తన పుస్తకం డెస్పరేట్ వాయేజిలో ఈ దీవిని సందర్శించిన సమయంలో ఒక తాహితీయన్ కుటుంబం ద్వీపంలో నివసిస్తున్నట్లు నమోదు చేసింది. 1972 జనవరిలో కరోలిన్తో మద్య, దక్షిణ లైన్ దీవులు బ్రిటిషు వారితో కలిసిపోయాయి. గిల్బర్టు, ఎల్లిసు దీవుల కాలనీ బ్రిటీషు డీకోలనైజేషన్ ప్రయత్నాలలో భాగంగా 1971 లో స్వయంప్రతిపత్తి పొందింది.[9]
కిరిబాటిలో హోదా
మార్చు1979 లో గిల్బర్ట్ దీవులు కిరిబాటి స్వతంత్ర దేశంగా మారాయి; కరోలిన్ ద్వీపం కిరిబాటి తూర్పు దిక్కున ఉంది. ఈ ద్వీపం మొత్తం కిరిబాటి రిపబ్లిక్ ప్రభుత్వానికి ఆధీనంలో ఉంది. కిరిబాటి ప్రధాన కార్యాలయంలో ఉన్న లైన్, ఫీనిక్సు గ్రూపుల మంత్రిత్వ శాఖ ఈ దీవి పాలనను పర్యవేక్షిస్తుంది. యునైటెడ్ స్టేట్సు (గ్వానో దీవుల చట్టం ప్రకారం) ద్వీపం మీద సార్వభౌమాధికారానికి పోటీ వాదనలు 1979 లో " తరవా ఒప్పందం " తరువాత వదిలివేయబడి 1983 నాటికి యు.ఎస్. సెనేట్ ఆమోదం పొందింది.[10]
ఫాల్కోనర్లు
మార్చుఈ ద్వీపంలో కొంతకాలం 1987 నుండి 1991 వరకు రాన్ ఫాల్కనర్, అతని భార్య అన్నే, వారి ఇద్దరు పిల్లలు నివసించారు. వీరు అటోల్ మీద స్వయం సమృద్ధి సాధించారు. యాజమాన్యాన్ని బదిలీ చేసిన తరువాత కిల్బాటి ప్రభుత్వం ఫాల్కనరును ద్వీపం నుండి తొలగించింది. ఫాల్కనరు రాసిన టుగెదర్ అలోన్ అనే పుస్తకం కరోలిన్ ద్వీపంలో వారి నివాస కథను నమోదు చేస్తుంది.[11]
ప్రస్తుత స్థితి
మార్చుప్రస్తుతం ఇది ఫ్రెంచి పాలినేషియా వ్యవస్థాపకుడు ఉరిమా ఫెలిక్సుకు లీజుకు ఇవ్వబడింది; ఆయన ఒక ద్వీపంలో ఒక చిన్న ఇంటి స్థలాన్ని స్థాపించాడు, అటోల్ అభివృద్ధికి ప్రణాళికలు రూపొందించాడు. తారావాలోని కిరిబాటి ప్రభుత్వంతో ఒప్పందాల ఆధారంగా పాలినేషియన్ ఈ ద్వీపనుండి కొబ్బరి సేకరించడానికి పోతుంటాడు.[12]
భౌగోళిక కాలం
మార్చు1994 డిసెంబరు 23 న కిరిబాటి రిపబ్లిక్ లైన్ ద్వీపాల కొరకు ప్రకటించిన మండల సమయ మార్పు 1994 డిసెంబరు 31 నుండి అమలులోకి వచ్చింది. ఈ సర్దుబాటుతో అంతర్జాతీయ తేదీ రేఖను కిరిబాటిలో తూర్పున 1,000 కిలోమీటర్లు (620 మైళ్ళు) తూర్పుకు తరలించబడింది. కరోలిన్ రేఖాంశం 150 డిగ్రీల పడమర యు.టి.సి. + 10 కు దాని అధికారిక సమయ క్షేత్రం యు.టి.సి.+ 10 కు అనుగుణంగా ఉన్నప్పటికీ కిరిబాటి మొత్తాన్ని తేదీ రేఖ ఆసియా పశ్చిమ భాగంలో ఉంచింది. కరోలిన్ ద్వీపం ఇప్పుడు హవాయి దీవులు (హవాయి-అలూటియన్ స్టాండర్డు టైం జోన్) వలె ఉంది. కానీ ఒక రోజు ముందుకు ఉంటుంది.[13] ఈ చర్య కరోలిన్ ద్వీపాన్ని ప్రారంభ సమయ క్షేత్రంలో ( భూమిపై తూర్పు దిక్కున), 2000 జనవరి 1 న సూర్యోదయాన్ని చూసే మొదటి భూమిలలో ఒకటిగా ఉంది - ఉదయం 5:43 గంటలకు, స్థానిక సమయం నిర్ణయిస్తారు.
వివాదాలు
మార్చుకిరిబాటి గందరగోళాన్ని తొలగించడానికి ప్రయత్నిస్తానని కిరిబాటి ప్రెసిడెంట్ టెబురోరో టిటో ఎన్నికల ప్రచారంలో వాగ్దానం చేసాడు. 2000 లో సూర్యోదయాన్ని చూసిన మొట్టమొదటి భూమి యజమానులుగా దేశం కొత్త హోదాను ఉపయోగించుకునే ప్రయత్నంలో కిరిబాటి అధికారులు మార్పుకు అనుకూలంగా స్పందించారు.[14] టోంగా, న్యూజిలాండ్ చాతం దీవులతో సహా ఇతర పసిఫిక్ దేశాలు ఈ చర్యను నిరసించాయి. 2000 సంవత్సరంలో తెల్లవారుజామున చూసిన మొదటి భూమిగా తమ హక్కును ఉల్లంఘించినట్లు వారు అభ్యంతరం వ్యక్తం చేసారు.[15]
ఉత్సవాలు
మార్చు1999 - 2000 లో సంవత్సరం రాకను వీక్షించే వేడుకలలో ప్రజల ఆసక్తిని మరింతగా ఉపయోగించుకోవటానికి, కరోలిన్ ద్వీపానికి అధికారికంగా మిలీనియం ద్వీపం అని పేరు పెట్టారు. జనావాసాలు లేనప్పటికీ ఈ ద్వీపం కిరిబాటి స్థానిక వినోదకారుల ప్రదర్శనలతో ఒక ప్రత్యేక వేడుకను నిర్వహించింది. కిరిబాటి అధ్యక్షుడు టిటో హాజరయ్యారు.[16] రాజధాని తారావా నుండి 70 మందికి పైగా కిరిబాటి గాయకులు, నృత్యకారులు [17] సుమారు 25 మంది జర్నలిస్టులతో కలిసి కరోలిన్కు వెళ్లారు. ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉపగ్రహం ద్వారా ప్రసారం చేయబడిన ఈ వేడుకను ఒక బిలియన్ మంది ప్రేక్షకులు సందర్శించారు.[16]
మొదటి సూర్యోదయం
మార్చుకరోలిన్ ద్వీపం 2000 జనవరి 1 న (స్థానిక సమయం) సూర్యోదయాన్ని చూసిన మొదటి భూమి కాదని దీనికి విరుద్ధంగా అనేక మీడియా, ప్రభుత్వ వాదనలు ఉన్నాయి. ఈ వ్యత్యాసం తూర్పు అంటార్కిటికా తీరంలో 66 ° 03′దక్షిణ అక్షాంశం, 135 ° 53′తూర్పు రేఖాంశంలో ఉన్న డిబుల్ హిమానీనదం, విక్టర్ బే మధ్య భూమికి చెందినదిగా భావించబడుతుంది. ఇక్కడ సూర్యుడు 35 నిమిషాల ముందు ఉదయించాడు.[18]
ఈ పాయింట్ అంటార్కిటిక్ సర్కిల్కు దగ్గరగా ఉన్నందున, అంటార్కిటిక్ సర్కిల్కు ప్రాంతం డిసెంబరులో నిరంతర సూర్యకాంతితో ప్రభావితమవుతుంది కాబట్టి, కచ్చితమైన బిందువు నిర్ణయించడంలో వ్యత్యాసాలు ఉన్నాయి.
21 వ శతాబ్ధం, భవిష్యత్తు
మార్చుకరోలిన్ ద్వీపం సముద్ర మట్టానికి ఆరు మీటర్లు ఎత్తున మాత్రమే విస్తరించి ఉంది. కనుక సముద్ర మట్టాలు పెరిగితే అది ప్రమాదంలో పడుతుందని ఐక్యరాజ్యసమితి కరోలిన్ ద్వీపాన్ని వర్గీకరించింది. అయినప్పటికీ కిరిబాటి ప్రభుత్వం 2025 లోనే ఈ ద్వీపాన్ని సముద్రం ద్వారా తిరిగి పొందవచ్చని అంచనా వేసింది.[17][19]
భౌగోళికం, వాతావరణం
మార్చుకరోలిన్ అటోల్ లైన్ ఐలాండ్సు ఆగ్నేయాణ్తంలో ఉంది. అటాల్స్ మధ్య పసిఫిక్ లోని హవాయి దీవులకు దక్షిణంలో 1,500 కిమీ (930 మైళ్ళు). ఇది భూమధ్యరేఖ మీదుగా విస్తరించి ఉంది. కొంచెంగా నెలవంక ఆకారంలో ఉన్న అటోల్ వైశాల్యం 3.76 చ.కి.మీ (1.45 చ.మై) ఇరుకైన మడుగు చుట్టూ 39 వేర్వేరు ద్వీపాలుగా ఉంటాయి. 8.7 నుండి 1.2 చ.కి.మీ (6.3 చ.కి.మీ) వైశాల్యంలో ఉంటుంది. పొడి భూమి, మడుగు, రీఫ్ ఫ్లాట్తో మొత్తం అటోల్ ప్రాంతం 13 నుండి 2.5 చ.కి.మీ (24 చ.కి.మీ) ఉంటుంది. ఈ ద్వీపాలు సముద్ర ఇది సముద్రమట్టానికి 6 మీటర్లు (20 అడుగులు) ఎత్తు ఉంటుంది. ద్వీపాలు అన్ని అటాల్స్ మాదిరిగా ఒక సాధారణ భౌగోళిక మూలాన్ని కలిగి ఉంటాయి. పగడపు దిబ్బ పైన ఇసుక నిక్షేపాలు, సున్నపురాయి శిలలు ఉంటాయి. అంతర్జాతీయ రేఖామార్గం ఆధారంగా కరోలిన్ ద్వీపం భూమికి తూర్పుగా ఉంది.
కరోలిన్ భూభాగంలో అధిక భాగాన్ని మూడు పెద్ద ద్వీపాలు కలిసి ఆక్రమిస్తున్నాయి: ఉత్తరాన నాక్ ఐలెట్ 1.04 చ.కి.మీ (0.40 చ.కి.మీ) ; సౌత్ ఐలెట్ (1.07 చ.కి.మీ 0.41 చ.మై) ఈశాన్యంలో ఉన్న లాంగ్ ఐలెట్ (0.76 చ.కి.మీ 0.29 చ.మై).[20] 1988 లో ఏంజెలా & కామెరాన్ కెప్లర్ నిర్వహించిన పర్యావరణ సర్వేలో మిగిలిన చిన్న ద్వీపాల కూటమీ నాలుగు ప్రధాన సమూహాలలోకి వస్తాయి: సౌత్ నేక్ ఐలెట్సు, సెంట్రల్ లీవార్డు ఐలెట్సు, సదరన్ లీవార్డ్ ఐలెట్సు, విండ్వార్డు ఐలాండ్సు ("మ్యాప్" చూడండి. ఒకవేళ: 23, 2010. తిరిగి పొందబడింది 14, 2009). కరోలిన్ ద్వీపాలు ప్రత్యేకించి అశాశ్వతమైనవి- ఒక శతాబ్దం పరిశీలనలో, చాలా చిన్న ద్వీపాలు పెద్ద తుఫానుల తరువాత పూర్తిగా కనిపించకుండా పోతున్నాయని నమోదు చేయబడ్డాయి. అయితే ఆకారాలు గణనీయంగా మారాయి.[4][20]
కేంద్రీయ మడుగు లోతులేకుండా సుమారు 6 నుండి 0.5 కిమీ (3.73 నుండి 0.31 మైళ్ళు) ఉంటుంది. గరిష్ఠంగా 5–7 మీ (16–23 అడుగులు) లోతులో ఉంటుంది. ఇరుకైన పగడపు దిబ్బలు, పాచ్ రీఫ్లను దాటుతూ విస్తరించి ఉంటుంది. రీఫ్ ఫ్లాట్లు సాధారణంగా తీరం నుండి 500 మీ (1,600 అడుగులు) వరకు విస్తరించి ఉంటాయి. అయినప్పటికీ కొన్ని వనరులు భూమి నుండి ఒక కిలోమీటరు కంటే ఎక్కువ విస్తరించి ఉన్నాయని, అధిక ఆటుపోట్లతో పడవ ల్యాండింగ్లను ప్రమాదకరంగా మారుస్తాయని నివేదిస్తున్నాయి.[20] కేంద్రీయ మడుగులోకి సహజ ల్యాండింగులు, లోతైన నీటి ఓపెనింగ్లు లేవు; అధిక ఆటుపోట్లతో నిస్సార మార్గాల మీద మడుగులోకి చిందిన నీరు చుట్టుపక్కల ఉన్న రీఫ్లో ఉంటుంది. సముద్రపు అలలు ఉన్నప్పటికీ స్థిరంగా ఉంటుంది. చాలా ల్యాండింగులు సాధారణంగా దక్షిణ ద్వీపం ఈశాన్య మూలలో ఉన్న రీఫ్లో చిన్న ప్రాంతంలో చేయబడతాయి (పై ఉపగ్రహ ఫోటోలో ఇది కనిపిస్తుంది).[4] మడుగు భాగాలలో చదరపు అడుగుకు నాలుగు వరకు జెయింట్ క్లామ్సు సాంద్రతలు చేరుతాయి. [2] అత్యంత సాధారణ జాతి “చిన్న జెయింట్ క్లామ్” ట్రిడాక్నా మాగ్జిమా, అతిపెద్ద క్లామ్ జాతులుగా త్రిడాక్నా గిగాస్ కూడా ఈ మడుగులో కనుగొనబడింది.[2]
బ్లాక్టిప్ రీఫ్ షార్కు (కార్చార్హినసు మెలనోప్టెరసు), అంతరించిపోతున్న నెపోలియన్ వ్రాస్సే (చెలినసు ఉండులాటసు) వంటి ముఖ్యమైన, భారీగా దోపిడీకి గురైన జాతులకు చెందిన అనేక చేప జాతులకు ఆవాసంగా ఉంటుంది.[21]
కరోలిన్ ద్వీపంలో మంచినీరు లేదు. అయినప్పటికీ నేక్, సౌత్ ఐలెట్సు భూగర్భ మంచినీటి జలచరాలు (లేదా గైబెన్-హెర్జ్బెర్గ్ లెన్సులు) కలిగి ఉన్నాయి. తాత్కాలిక స్థావరాల ప్రజలు తాగునీటి అవసరాలకు బావులు నిర్మించబడ్డాయి.[5] కరోలిన్ మీద భూమి పేలవంగా ఉంటుంది. పగడపు కంకర, ఇసుక ఆధిపత్యం కలిగివుంటాయి. అటవీ ద్వీప కేంద్రాలలో మాత్రమే గణనీయమైన సేంద్రీయ పదార్థాలు స్థిరమైన ఉంటాయి. గ్వానో నిక్షేపాలు ద్వీపంలో మట్టిని రూపొందిస్తుంది. అది ఉన్న చోట నత్రజని అధికంగా ఉంటుంది; కానీ అటోల్ పురాతన, వృక్షసంబంధమైన ప్రాంతాలలో కూడా, సారవంతమైన మట్టినిక్షేపాలు కొన్ని సెంటీమీటర్లు (ఒకటి లేదా రెండు అంగుళాలు) మందంగా ఉంటాయి.[4]
మిగతా కిరిబాటి మాదిరిగానే కరోలిన్ ద్వీపం కూడా ఉష్ణమండల సముద్ర వాతావరణాన్ని కలిగి ఉంటుంది. ఇది స్థిరంగా వేడి, తేమ కలిగి ఉంటుంది. వాతావరణ రికార్డులు చాలా తక్కువగా ఉంటాయి. అయితే ఉష్ణోగ్రతలు సాధారణంగా ఏడాది పొడవునా 28 - 32 డిగ్రీల సెల్సియస్ (82 - 90 డిగ్రీల ఫారెన్హీట్) మధ్య ఉంటాయి.[22] కరోలిన్ అధిక వైవిధ్యమైన వర్షపాతం ఉన్న ప్రాంతంగా ఉంది. సంవత్సరానికి సగటున 1,500 మిమీ (59 అంగుళాలు) వర్షం కురుస్తుందని అంచనా. ఆటుపోట్లు 0.5 మీ (1.6 అడుగులు), ఈశాన్య నుండి ఋతుపవనాలు గాలులు ఉంటాయి. ద్వీపం మూలలో కఠినమైన సముద్ర అలలు ఉంటాయి.
కరోలిన్ ద్వీపం భూభాగం మీద అత్యంత మారుమూల ద్వీపాలలో ఒకటి.[23] (140 మైళ్ళు) ఫ్లింట్ ద్వీపం సమీప భూమి నుండి 230 కి.మీ. కిరిటిమతి సమీప శాశ్వత స్థావరం నుండి 1,500 కిమీ (930 మైళ్ళు), కిరిబాటి రాజధాని తారావా నుండి 4,200 కిమీ (2,600 మైళ్ళు), ఉత్తర అమెరికాలోని సమీప ఖండాంతర భూమి నుండి 5,100 కిమీ (3,200 మైళ్ళు) దూరంలో ఉంది.
వృక్షజాలం, జంతుజాలం
మార్చుకరోలిన్లో మూడు శతాబ్దాల కంటే పూర్వం నుండి మానవ నివాసం ఉన్నప్పటికీ ఇది " నియర్ ప్రిస్టైన్ ఉష్ణమండల ద్వీపాలు " ఒకటిగా పరిగణించబడుతుంది.[4] ఇది అధికంగా క్షీణించని పసిఫిక్ అటాల్లలో ఒకటిగా వర్గీకరించబడింది.[24] దాని చెదరని స్థితి కారణంగా కరోలిన్ను ప్రపంచ వారసత్వ ప్రదేశంగా, జీవవైవిధ్య ప్రాంతంగా పరిగణించటానికి దారితీసింది. 20 వ శతాబ్దం తరువాత ద్వీపం వృక్షజాలం, జంతుజాలాలను డాక్యుమెంటు చేసే పర్యావరణ సర్వేలు: కరోలిన్ను 1965 లో పసిఫిక్ మహాసముద్ర బయోలాజికల్ సర్వే ప్రోగ్రాం, 1974 లో లైన్ ఐలాండ్ ఎక్స్పెడిషన్, 1988, 1991 లో ఐక్యరాజ్యసమితి పర్యావరణ కార్యక్రమం ద్వారా వన్యప్రాణుల సంరక్షణ యూనిట్ సందర్శించారు.[12]
కరోలిన్ ద్వీపం భారీగా వృక్షసంపద కలిగి ఉంది. చాలా ద్వీపాలలో వృక్షసంపద మూడు జోన్లు ఉన్నాయి: ఔట్ మోస్టు హెర్బు మత్, సాధారణంగా హెలియోట్రోపియం అనోమలంతో కూడి ఉంటుంది; పొద యొక్క లోపలి జోన్, ప్రధానంగా హెలియోట్రోపియం ఫోర్థెరియనం; కేంద్ర అటవీ ప్రాంతంలో పిసోనియా గ్రాండిస్ చెట్ల తోటలు ఆధికంగా ఉన్నాయి. కొబ్బరి మొక్కలు కూడా ప్రవేశపెట్టబడ్డాయి. పెద్ద ద్వీపాలలో ఇవి గణనీయమైన పరిమాణంలో ఉన్నాయి. ఈ విధమైన వృక్షసంపద పెద్ద ద్వీపాలలో స్థిరంగా ఉంటుంది. చిన్న ద్వీపాలకు కేంద్ర అటవీ ప్రాంతం లేదు. అతిచిన్న వృక్షసంపద తక్కువ మూలికలు మాత్రమే ఉంటాయి.[4] ఇతర సాధారణ మొక్కలలో సురియానా మారిటిమా, మొరిండా సిట్రిఫోలియా ఉన్నాయి.[25]
కరోలిన్ ద్వీపం అనేక జాతుల సముద్ర పక్షులకు ప్రధాన సంతానోత్పత్తి ప్రదేశంగా ఉంది. ముఖ్యంగా సూటి టెర్న్ (ఒనికోప్రియన్ ఫస్కాటా), సుమారు 5,00,000 - సూటి టెర్నుల్ కాలనీ తూర్పు ద్వీపాలలో ఉన్నాయి. గ్రేట్ ఫ్రిగేట్ బర్డ్ (ఫ్రీగాటా మైనర్) 10,000. ప్రపంచంలోనే అతిపెద్ద సంఖ్యలో కొబ్బరి పీతలు (బిర్గస్ లాట్రో) కరోలిన్ ద్వీపం, దాని పొరుగున ఉన్న ఫ్లింట్ ద్వీపంలో ఉన్నాయి.[20] కేంద్ర మడుగు ప్రాంతంలో ఇతర స్థానిక జంతువులలో ఒకటైన ట్రిడాక్నా క్లాం, హర్బిటు క్రాబ్, బహుళ జాతుల బల్లులలో సమృద్ధిగా ఉంటుంది.[25]
కరోలిన్ ద్వీపం బీచ్లలో ఉన్న అంతరించిపోతున్న ఆకుపచ్చ తాబేలు (చెలోనియా మైడాస్) గూళ్ళు ఇటీవలి గృహస్థుల వేటకు గురైనట్లు నివేదికలు ఉన్నాయి.[25] అలాస్కా నుండి వలస వచ్చిన బ్రిస్ట్-థిగ్డ్ కర్ల్ (నుమెనియస్ తాహిటియెన్సిస్) కూడా అంతరించే దశలో ఉన్నట్లు వర్గీకరించబడింది.
కరోలిన్ ద్వీపంలో మానవులు నివసించడం ద్వారా సుమారు ఇరవై స్థానికేతర జాతుల వృక్ష జాతులు ఈ దీవులలో పరిచయం చేయబడ్డాయి. వీటిలో ఇపోమియా వయోలేసియా తీగలు శీఘ్రగతిలో విస్తరించడం ప్రారంభమైంది. పిల్లులు, కుక్కలు వంటి పెంపుడు జంతువుల కారణంగా మోను అటా-అటా ద్వీపం నుండి సముద్రతీర పక్షులగుంపులను దూరం చేశాయి.
చిత్రమాలిక
మార్చు-
దక్షిణ ద్వీపంలోని లాగూన్ సైడ్, కరోలిన్ అటోల్
-
కరోలిన్ అటోల్ లాగూన్
-
19888-92 లో రాన్, కరోలిన్ అటోలులో నివసించిన అన్నె ఫాల్కోనర్,
-
కరోలిన్ అటోల్ సమీపంలోని స్పష్టమైన లాగూన్ షాలో
-
బ్రదర్స్ ద్వీపిక, కరొలైన్ అటోల్
-
కరోలైన్ అటోల్ లోని ఫిష్బాల్ ద్వీపం మిద పడుతున్న సూర్యరస్మి
-
లాంగ్ ద్వీపం, నాకే ద్వీపం మద్య ఉన్న జలసంధి; కరోలిన్ అటోల్
-
పురాతన పాలినేషియన్ మార్సే, కరోలిన్ అటోల్
-
ఉత్తర అరుండల్ ద్వీపంలోని కరోడియా చెట్లు
-
కరోలినా అటోల్ ప్సియానియా చెట్లు
-
షార్క్ ద్వీపిక, కరొలైన్ అటోల్
-
విండ్వర్డ్ ద్వీపంలోని స్కేవొల థికెట్; కరోలిన్ అటోల్
మూలాలు
మార్చు- ↑ Edward R. Lovell, Taratau Kirata & Tooti Tekinaiti (September 2002). "Status report for Kiribati's coral reefs" (PDF). Centre IRD de Nouméa. Retrieved 15 May 2015.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Warne, Kennedy (September 2014). "A World Apart – The Southern Line Islands". National Geographic. Archived from the original on 21 ఆగస్టు 2017. Retrieved 15 May 2015.
- ↑ "Pacific Ocean - Line Islands". Oceandots.com. Archived from the original on 2010-12-23. Retrieved 2006-06-11.
- ↑ 4.00 4.01 4.02 4.03 4.04 4.05 4.06 4.07 4.08 4.09 4.10 4.11 Kepler, Angela K.; Cameron B. Kepler (February 1994). "The natural history of the Caroline Atoll, Southern Line Islands" (PDF). Atoll Research Bulletin. 397–398.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 Bryan, E.H. (1942). American Polynesia and the Hawaiian Chain. Honolulu: Tongg Publishing Company.
- ↑ "Morison Rates Magellan Above Columbus as a Seaman". New York Times.
- ↑ Matthew James. The Great Explorers.
- ↑ Schmadel, L.D. (2000). Dictionary of Minor Planet Names (4th ed.). Berlin: Springer-Verlag Telos. ISBN 3-540-66292-8.
- ↑ Gwillim Law (2005). "Island Groups of Kiribati". Statoids.
- ↑ "Treaty of Friendship Between the United States of America and the Republic of Kiribati". 1979.
- ↑ Falconer, Ron (2004). Together Alone. Australia: Bantam Books. ISBN 1-86325-428-5.
- ↑ 12.0 12.1 Scott, Derek A., ed. (1993). A Directory of Wetlands in Oceania. Slimbridge, UK: International Waterfowl and Wetlands Research Bureau. ISBN 0-9505731-2-4.
- ↑ Harris, Aimee (August 1999). "Date Line Politics". Honolulu Magazine. p. 20. Archived from the original on 2006-06-28. Retrieved 2006-06-10.
- ↑ Kristof, Nicholas D. (March 23, 1997). "Tiny Island's Date-Line Jog in Race for Millennium". New York Times. Retrieved 2006-06-10.
- ↑ Letts, Quentin (January 25, 1996). "Pacific braces for millennium storm over matter of degrees". The Times. Retrieved 2006-06-10.
- ↑ 16.0 16.1 "2000 greeted with song, dance". Japan Times. Associated Press. January 1, 2000.
- ↑ 17.0 17.1 "Millennium Island greets Y2K warmly". ClimateArk.org. Associated Press. December 30, 1999. Archived from the original on February 13, 2005. Retrieved 2006-06-11.
- ↑ "Islands of Kiribati". U.N. Earthwatch Islands Directory. Archived from the original on 2012-02-11. Retrieved 2006-06-11.
- ↑ 20.0 20.1 20.2 20.3 "Line Islands - Millennium". Oceandots.com. Archived from the original on 2010-12-23. Retrieved 2006-06-11.
- ↑ Katie L. Barott; et al. (3 June 2010). "The Lagoon at Caroline/Millennium Atoll, Republic of Kiribati: Natural History of a Nearly Pristine Ecosystem" (PDF). PLoS ONE. 5 (6): e10950. doi:10.1371/journal.pone.0010950. PMC 2880600. PMID 20539746. Retrieved 22 January 2017.
{{cite journal}}
: CS1 maint: unflagged free DOI (link) - ↑ "Republic of Kiribati". Atlapedia Online. Retrieved 2006-07-12.
- ↑ "More Isolated Islands". Island Directory Tables. U.N. Earthwatch. Archived from the original on 2012-03-16. Retrieved 2006-06-12.
- ↑ "Islands by Human Impact Index". U.N. Earthwatch Island Directory Tables. Archived from the original on 2012-03-16. Retrieved 2006-07-05.
- ↑ 25.0 25.1 25.2 Teataata, Aobure (1998). "Caroline Atoll". Protected Areas and World Heritage Programme Profiles. Archived from the original on 2008-02-10.
ఇతర లింకులు
మార్చు- National Geographic - Southern Line Islands Expedition, 2014 Archived 2017-08-21 at the Wayback Machine
- UNEP Protected Areas Program Profile at the Wayback Machine (archived ఫిబ్రవరి 13, 2008)
- Living Archipelagos Profile
- Oceandots: Caroline Island at the Wayback Machine (archived డిసెంబరు 23, 2010)
- High-resolution photo map of Caroline Island at the Wayback Machine (archived డిసెంబరు 23, 2010)
- Millennium Celebrations on Millennium Island Archived 2017-09-24 at the Wayback Machine at Jane's Oceania Home Page
- An Astronomer's Voyage to Fairy-Land, from The Young Folks' Library, Volume XI, by Prof. E.S. Holden
- The Looking for Nemo Expedition, by Wayne and Karen Brown.