చియాంగ్ కై-షేక్
చియాంగ్ కై-షెక్ (31 అక్టోబరు 1887 - 1975 ఏప్రిల్ 5), 1928, 1975 మధ్య చైనా రిపబ్లిక్ నాయకుడిగా పనిచేసిన ఒక రాజకీయ, సైనిక నాయకుడు.
Generalissimo Chiang Kai-shek | |||
1940 photo of Chiang Kai-shek in full military uniform. (colourized in 1946) | |||
పదవీ కాలం August 1, 1943 – May 20, 1948 Acting until October 10, 1943 | |||
Premier | Soong Tse-ven | ||
---|---|---|---|
ముందు | Lin Sen | ||
తరువాత | Himself (as President of the Republic of China) | ||
పదవీ కాలం October 10, 1928 – December 15, 1931 | |||
Premier | Tan Yankai Soong Tse-ven | ||
ముందు | Tan Yankai | ||
తరువాత | Lin Sen | ||
Chairman of the National Military Council
| |||
పదవీ కాలం December 15, 1931 – May 31, 1946 | |||
ముందు | Position established | ||
తరువాత | Position abolished | ||
పదవీ కాలం March 1, 1950 – April 5, 1975 | |||
Premier | Yen Hsi-shan Chen Cheng Yu Hung-Chun Chen Cheng Yen Chia-kan Chiang Ching-kuo | ||
Vice President(s) | Li Zongren Chen Cheng Yen Chia-kan | ||
ముందు | Li Zongren (Acting) | ||
తరువాత | Yen Chia-kan | ||
పదవీ కాలం May 20, 1948 – January 21, 1949 | |||
Premier | Chang Chun Wong Wen-hao Sun Fo | ||
Vice President(s) | Li Zongren | ||
ముందు | Himself (as Chairman of the National Government of China) | ||
తరువాత | Li Zongren (Acting) | ||
పదవీ కాలం March 1, 1947 – April 18, 1947 | |||
ముందు | Soong Tse-ven | ||
తరువాత | Chang Chun | ||
పదవీ కాలం November 20, 1939 – May 31, 1945 | |||
అధ్యక్షుడు | Lin Sen | ||
ముందు | Hsiang-hsi Kung | ||
తరువాత | Soong Tse-ven | ||
పదవీ కాలం December 9, 1935 – January 1, 1938 | |||
అధ్యక్షుడు | Lin Sen | ||
ముందు | Wang Jingwei | ||
తరువాత | Hsiang-hsi Kung | ||
పదవీ కాలం December 4, 1930 – December 15, 1931 | |||
ముందు | Soong Tse-ven | ||
తరువాత | Chen Mingshu | ||
వ్యక్తిగత వివరాలు
|
|||
జననం | Fenghua, Zhejiang | 1887 అక్టోబరు 31||
మరణం | 1975 ఏప్రిల్ 5 Taipei, Taiwan | (వయసు 87)||
జాతీయత | Republic of China | ||
రాజకీయ పార్టీ | Kuomintang | ||
జీవిత భాగస్వామి | Mao Fumei Yao Yecheng Chen Jieru Soong Mei-ling | ||
సంతానం | Chiang Ching-kuo Chiang Wei-kuo (adopted) | ||
పూర్వ విద్యార్థి | Baoding Military Academy, Imperial Japanese Army Academy Preparatory School | ||
సంతకం | |||
పురస్కారాలు | Order of National Glory, Order of Blue Sky and White Sun, 1st class Order of the Sacred Tripod, Legion of Merit |
చియాంగ్ కుమింటాంగ్ (KMT), చైనీయుల నేషనలిస్ట్ పార్టీ, అలాగే సన్ యట్-సెన్ యొక్క దగ్గరి మిత్రుడు. చియాంగ్ కుమింటాంగ్ యొక్క వామ్పో మిలటరీ అకాడెమీ యొక్క కమాండెంట్ అయ్యాడు, 1926 ప్రారంభంలో కెన్యా కుప్ప తరువాత KMT యొక్క నాయకుడిగా సన్ స్థానాన్ని సంపాదించాడు. పార్టీ యొక్క వామపక్షాన్ని తటస్థీకరించిన తరువాత, చియాంగ్ సన్ యొక్క సుదీర్ఘ వాయిదా గల నార్తరన్ ఎక్స్పెడిషన్, ఆక్రమించుకోవడం లేదా చైనా యొక్క వసతి అనేక యుద్దవీరుల.
1928 నుండి 1948 వరకు, చియాంగ్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ చైనా యొక్క నేషనల్ మిలిటరీ కౌన్సిల్ ఆఫ్ నేషనల్ రిపబ్లిక్ చైర్మన్గా నియమించబడ్డాడు. చియాంగ్ సాంఘిక సంప్రదాయవాదంగా ఉంది, న్యూ లైఫ్ మూవ్మెంట్లో సాంప్రదాయ చైనీస్ సంస్కృతిని ప్రోత్సహిస్తూ, పాశ్చాత్య ప్రజాస్వామ్యం, సన్ యొక్క జాతీయవాద ప్రజాస్వామ్య సామ్యవాదం రెండూ నిరంకుశ ప్రభుత్వానికి మద్దతుగా తిరస్కరించాయి. కమ్యూనిస్ట్లతో సన్ యొక్క మంచి సంబంధాలను కొనసాగించలేకపోయాడు, చియాంగ్ వారిని షాంఘై వద్ద ఊచకోత, Kwangtung, ఇతర ప్రాంతాల్లో తిరుగుబాటుల అణచివేత.
సెకండ్ సైనో-జపనీస్ యుధ్ధం ప్రారంభమైన తరువాత, ఇది రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం యొక్క చైనీయుల రంగస్థలం అయింది, జాంగ్ జులెయంగ్ చియాంగ్ను కిడ్నాప్ చేసి కమ్యూనిస్ట్లతో రెండవ యునైటెడ్ ఫ్రంట్ను స్థాపించడానికి అతన్ని నిర్బంధించారు. జపనీయుల ఓటమి తరువాత, అమెరికన్ ప్రాయోజిత మార్షల్ మిషన్, సంకీర్ణ ప్రభుత్వాన్ని చర్చించడానికి ప్రయత్నం 1946 లో విఫలమైంది. చైనీయుల సివిల్ యుద్ధం మావో జెడాంగ్ నేతృత్వంలోని చైనీస్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీ (CCP) తో జాతీయవాదులను ఓడించి, 1949 లో పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ చైనా. చియాంగ్ ప్రభుత్వం, సైన్యం తైవాన్కు తిరిగి వెళ్ళిపోయాయి, ఇక్కడ చింగ్, "వైట్ టెర్రర్" అని పిలిచే కాలంలోని యుద్ధ చట్టం, విమర్శలను సైతం చంపింది. తైవాన్కు తరలించిన తరువాత, చియాంగ్ ప్రభుత్వం చైనా ప్రధాన భూభాగాన్ని తిరిగి పొందాలనే ఉద్దేశ్యాన్ని ప్రకటించింది. చియాంగ్ తైవాన్ను రిపబ్లిక్ ఆఫ్ చైనా అధ్యక్షుడుగా, కొమింటాంగ్ జనరల్గా 1975 లో చనిపోయే వరకూ, మావో మరణం కేవలం ఒక సంవత్సరం తక్కువగా పరిపాలించాడు.[1][2][3]
References
మార్చు- ↑ [1][permanent dead link]
- ↑ Zarrow, Peter Gue (2005). China in War and Revolution, 1895–1949. pp. 230–231.
- ↑ [2]