చియాంగ్ మాయి సోషల్ ఇన్‌స్టాలేషన్
చియాంగ్ మాయి సోషల్ ఇన్‌స్టాలేషన్ (CSMI) లేదా చియాంగ్ మాయి జాట్ వాంగ్ సాంగ్ ఖోమ్, అనేది థాయిలాండ్ లో మిట్ జై ఇన్, ఉతిత్ అతిమాన, మోంటియన్ బూన్మా, అరయ రస్జర్మ్‌రేన్‌సూక్‌చే స్థాపించబడిన ఒక ఆర్ట్ ప్రాజెక్ట్, ఫెస్టివల్ సిరీస్. పండుగలు సంప్రదాయ, వాణిజ్య వేదికల నుండి థాయ్‌లాండ్‌లోని చియాంగ్ మాయి వీధులు, సాంప్రదాయేతర వేదికల నుండి కళలను - ప్రత్యేకించి ఇన్‌స్టాలేషన్, పనితీరును తీసుకువచ్చాయి. రచనలు తరచుగా ప్రత్యక్షంగా లేదా అశాశ్వత స్వభావం కలిగి ఉంటాయి.[1]
స్థాపన
మార్చుచియాంగ్ మాయి సోషల్ ఇన్‌స్టాలేషన్‌ను థాయిలాండ్‌లోని చియాంగ్ మాయిలో కళాకారులు, స్నేహితుల బృందం 1992లో స్థాపించింది. ఉతిత్ అతిమన చియాంగ్ మాయి విశ్వవిద్యాలయం ఫైన్ ఆర్ట్స్ ఫ్యాకల్టీలో కళాకారుడు లెక్చరర్; మిట్ జై ఇన్ ఆస్ట్రియన్ కళాకారుడు ఫ్రాంజ్ వెస్ట్‌కి సహాయకుడు, అతను ఇటీవలే తన స్వస్థలమైన చియాంగ్ మాయికి తిరిగి వచ్చాడు.[2]
స్నేహం నీతిపై స్థాపించబడిన ఈ ప్రాజెక్ట్ అశాశ్వతత సాంఘికతకు ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం వంటి కొన్ని ప్రాంతీయ ప్రత్యేకతలను సూచిస్తుంది. ఈ జోక్యాలు ఆగ్నేయాసియా తదనంతరం విస్తరిస్తున్న ద్వైవార్షిక సంస్కృతికి స్వయం-నిధులతో కూడిన, అరాచక ప్రత్యామ్నాయాన్ని అందించాయి. ఇండోనేషియాలో మరణ బెదిరింపులు వచ్చిన తర్వాత థాయ్‌లాండ్‌లో ఉన్న పార్టిసిటింగ్ ఆర్టిస్ట్ అరాహ్మయాని తన ప్రగతిశీల అభిప్రాయాల కోసం "మనం ఒక కళాత్మక సంఘంగా ఒకరికొకరు మద్దతునివ్వడం ముఖ్యం, తద్వారా ప్రతి ఒక్కరూ తమను తాము వ్యక్తీకరించుకోగలరు... నేను అలా భావించాను. ఆ సమయంలో అక్కడ ఒక రకమైన స్వేచ్ఛ." అని వివరించారు. అనేక ఇతర CMSI పాల్గొనే కళాకారులు కూడా సమాంతర ఉమానిఫెస్టోలో పెరుగుతున్న ఒక ముఖ్యమైన పండుగలో పాల్గొన్నారు.[3]
పండుగలు
మార్చుఈవెంట్ లు
మార్చునవంబర్ 1992 నుండి ఫిబ్రవరి 1993 వరకు జరిగిన మొదటి CMSI ఉత్సవాన్ని ఆర్ట్ ఫెస్టివల్: దేవాలయాలు & సమాధులు అని పిలుస్తారు. ఈ పండుగ దేవాలయాలు, పౌర కూడళ్లు, వంతెనలు, కందకాలు, మరిన్నింటిలో కళాఖండాలను ప్రవేశపెట్టింది. ఈ పండుగ చియాంగ్ మాయి సామాజిక సంస్థగా పిలువబడుతుంది. ఈ మొదటి ఉత్సవంలో ఉతిత్ అతిమాన, కోసిట్ జుంటారాతిప్, నవీన్ రావంచైకుల్, ఉడోమ్ చింపక్డీ, తవట్చై పన్సావత్, మోంటియన్ బూన్మా వంటి 16 మంది కళాకారులు ఉన్నారు. కళాకారులందరూ థాయ్ వారే, చాలామంది చియాంగ్ మాయి విశ్వవిద్యాలయం ఫైన్ ఆర్ట్స్ ఫ్యాకల్టీకి చెందినవారు.
రెండవ CMSI ఈవెంట్ నవంబర్ 1993 మధ్య నుండి ఫిబ్రవరి 1994 మధ్య వరకు, చియాంగ్ మాయి అంతటా మళ్లీ దేవాలయాలు, స్మశాన వాటికలు, ప్రభుత్వ భవనాలలో జరిగింది, చియాంగ్ మాయి సోషల్ ఇన్‌స్టాలేషన్: సెకండ్ ఆర్ట్ ఫెస్టివల్: దేవాలయాలు, శ్మశానవాటికలు, ప్రైవేట్ నివాసాలు, ప్రభుత్వ భవనాలు , వీధులు, వంతెనలు, గోడలు, నదులు, కాలువలు, బహిరంగ ప్రదేశాలు. ఈ పునరుక్తిలో, నరుపోన్ బురానాబన్యాత్, తవాట్‌చై హోమ్‌థాంగ్, మోంటియన్ బూన్మా, ఉడోమ్ చింపక్డీ, జోన్ గ్రౌండ్స్, థాట్రీ పోకవానిచ్, టీ కోబయాషి, అపిచాట్ ఉడోమ్‌చై, మిట్ జై ఇన్, సరవూట్ టోంగ్‌చాంపా, సరవూట్ టోంగ్‌చాంపా, సహా యాభై మంది కళాకారులు — స్థానికంగా, అంతర్జాతీయంగా — పాల్గొన్నారు. రావంచైకుల్, కిట్టి మలీపన్, అరయ రాస్డ్‌జర్మ్‌రియార్న్‌సూక్, తీరాపాంగ్ టేకర్డ్, నిగెల్ హెల్యర్, వాసన్ సిత్తికెట్, కొమ్సన్ నూకేవ్, చత్చవాన్ నిల్సాకుల్, వోరాపోజ్ ప్రీఅబ్జారియావత్, పిట్టావత్ ట్రిపోప్సావత్, రాకోన్ లకోన్ గ్రూప్, సుపాచై జవాన్‌తోర్న్‌సరా, నిధి ఇయోసీవాంగ్, సనేహ్ జమారిక్, సెక్సన్ ప్రసెర్ట్‌కుల్, తాని అరటా, కిమియో సుచియా, చియో సెంజాకి, సులక్ శివరక్ష పాల్గొన్నారు. బడ్జెట్ సుమారు 100,000 భాట్‌లుగా నివేదించబడింది.
మూడవ CMSI ఉత్సవం చియాంగ్ మాయి సోషల్ ఇన్‌స్టాలేషన్: థర్డ్ ఆర్ట్ కల్చరల్ ఫెస్టివల్: దేవాలయాలు, స్మశానవాటికలు, ప్రైవేట్ నివాసాలు, పబ్లిక్ భవనాలు, వీధులు, వంతెనలు, గోడలు, నదులు, కాలువలు, బహిరంగ ప్రదేశాలు 1995 నవంబర్ మధ్య నుండి ఫిబ్రవరి 1996 మధ్య వరకు కొనసాగాయి. లీ వెన్, డోరిస్ క్రౌషార్, సుత్తిసాక్ ఫుటరరాక్, ఎకచై లుయాడ్‌సూంగ్‌నెర్న్, పైసన్ ప్లీన్‌బ్యాంగ్‌చాంగ్, వున్‌లోప్ మన్యం, ఇంగ్రిడ్ హెచ్. క్లాసర్, నొప్పరత్ చోక్చైచుటికుల్, అకాట్సుకి హరడా, వైవోన్నే పేరెంట్, ఇంగ్ హ్వీ సౌకా సి నో, ఇంగ్ హ్వీ సౌకా నోక్ వంటి కళాకారులు వు, పియర్టో పెల్లిని, యోలా బెర్బెస్జ్, జే కో, తవాచై హోమ్‌థాంగ్, మేథీ శ్రీసుతాసినీ, టాట్సువో ఇనగాకి, విన్సెంట్ లియో కాంగ్ యామ్, అరాహ్మాయిని, నీలోఫర్ అక్ముట్, జానైస్ సోమర్‌విల్లే, లీన్ ఎమ్మెర్‌జాల్, లిజ్ మిల్లర్ జుట్టానా, జుట్టానా విల్లమ్‌కి, , జున్యా యమైడే,మసాతో నకమురా, తోయి ఉంగ్కవటనపోంగ్, తాన్ చిన్ కువాన్ లు పాల్గొన్నారు. అలాగే 1995-1996 పండుగ సమయంలో, కళాకారుడు నవీన్ రావంచైకుల్ నవీన్ డ్రైవింగ్ స్కూల్‌ను స్థాపించారు, నేర్చుకోవాలనుకునే స్థానిక నివాసితులకు డ్రైవింగ్ నేర్పించారు. రావంచైకుల్ ఈ బోధనను "కళల తయారీ ప్రక్రియ"గా పరిగణించారు.
CMSI నాల్గవ, చివరి పునరావృతం 1 డిసెంబర్, 1997 నుండి జనవరి 7, 1998 వరకు పేదరికం అనే శీర్షికతో జరిగింది. ఇందులో సన్యా సాంటివ్స్, బెన్ ప్యాటర్సన్, రోల్ఫ్ హింటెరెకర్, సోంపాంగ్ తావీ, మొంకోల్ ప్లీన్‌బాంగ్‌చాంగ్, అంజా ఇబ్స్చ్, జాక్సరీ సువనాసరే, కరోలా విల్‌బ్రాండ్, ఫ్రాంక్ కొల్గేస్, నొప్పాడోల్ తిరటరాడోల్, ఎన్నో స్టాల్, క్రిత్సనా లూన్‌తోర్న్‌పాక్, లూన్‌థోర్న్‌పాక్, లూన్‌తోర్న్‌పాక్, ఇతరులు వంటి కళాకారులు ఉన్నారు.[4]
CMSI 1998లో తన అధికారిక కార్యక్రమాలను నిలిపివేసింది, అయితే యువ కళాకారులు 2003లో ఆర్ట్స్ ప్రోగ్రామింగ్‌తో సమిష్టిని పునరుద్ధరించడానికి ప్రయత్నించారు.
మూలులు
మార్చు- ↑ Soon, Simon (2016). "Images without Bodies: Chiangmai Social Installation and the Art History of Cooperative Suffering". www.afterall.org. Retrieved 2020-11-21.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)[permanent dead link] - ↑ กาวีวงศ์, กฤติยา (2015-12-30). "curatorial practices and small narratives: a case study of Chiang Mai Social Installation and its trajectory:". Journal of Sociology and Anthropology (in ఇంగ్లీష్). 34 (2): 145–168. ISSN 2651-057X.
- ↑ Teh, David. Artist-to-artist : independent art festivals in Chiang Mai 1992-98. Flores, Patrick D., Ingawanij, May Adadol., Morris, David (Lecturer), Morris, Rosalind C., Asia Art Archive., Bard College. Center for Curatorial Studies. London. ISBN 978-3-96098-229-6. OCLC 1055657586.
- ↑ "ArtAsiaPacific: Mit Jai Inn". artasiapacific.com. Retrieved 2020-11-21.