నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్
నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ ('ఆల్ ఒరిస్సా గిరిజన కాంగ్రెస్') భారతదేశంలోని ఒరిస్సా రాష్ట్రంలో ఒక గిరిజన రాజకీయ ఉద్యమం. ఒరిస్సా గిరిజన బెల్ట్‌పై జార్ఖండ్ పార్టీ ప్రాదేశిక వాదనలకు వ్యతిరేకంగా సమీకరించాలని కోరుకునే ఒరిస్సాలోని భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ చొరవ నాయకులపై ఇది ప్రారంభించబడింది.[1] ఈ సంస్థను 1950 చివరలో లాల్ రంజిత్ సింగ్ బరిహా స్థాపించారు.[2][3] 1952కి ముందు ఒరిస్సా రాష్ట్ర ప్రభుత్వంలో గిరిజన సంక్షేమ శాఖ మంత్రి అయిన బరిహా, ఒరిస్సా గిరిజన ప్రాంతంలో సంస్థను నిర్మించడంలో ఇతర మంత్రులతో కలిసి ఉన్నారు.[4] సోనారామ్ సోరెన్ నేతృత్వంలోని అబిబాసి మహాసభ నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్‌లో విలీనమైంది. 1951లో నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ ఒరిస్సాలో జార్ఖండ్ ఉద్యమాన్ని ఎదుర్కోగలిగింది[5], ఇది ఒరిస్సా రాజకీయాల్లో రెండోది అట్టడుగుకు దారితీసింది. 1951 సెప్టెంబరులో సోనారం సోరెన్ నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్‌కు తాత్కాలిక అధ్యక్షుడిగా నియమించబడ్డాడు.[6]
ఈ సంస్థ 1952 ఎన్నికలలో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌తో పొత్తుతో పోటీ చేసింది.[7] 1952 ఒరిస్సా శాసనసభ ఎన్నికలలో నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ ఐదు స్థానాలను గెలుచుకుంది.[8] సోనారం సోరెన్ ఎన్నికైన శాసనసభ్యులలో ఒకరు, రాష్ట్ర ప్రభుత్వంలో గిరిజన, గ్రామీణ సంక్షేమం, కార్మిక & వాణిజ్య శాఖ మంత్రిగా నియమితులయ్యారు. నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ 1952-1957 హయాంలో కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వానికి మద్దతు ఇచ్చింది. దాని శాసనసభ్యులు తరువాత ఒరిస్సా కాంగ్రెస్ లెజిస్లేటివ్ పార్టీలో చేరారు. టి. సంగన్న, నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ వైస్ ప్రెసిడెంట్, 1952 భారత సార్వత్రిక ఎన్నికలలో రాయగడ -ఫుల్బాని స్థానం నుండి ఎన్నికయ్యారు[9], లోక్‌సభలో నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ ఒక సభ్య పార్లమెంటరీ విభాగాన్ని ఏర్పాటు చేశారు.[10][11][12] అంతేకాకుండా, సుందర్‌గఢ్ నుండి పార్లమెంటు సభ్యునిగా ఎన్నికైన సిబ్నారాయణ్ సింగ్ మహాపాత్ర 1951 ఏప్రిల్ నుండి నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ కోశాధికారిగా, దాని జిల్లా యూనిట్లలో ఒకదానికి అధ్యక్షుడిగా పనిచేశారు[13], రాజ్యసభ సభ్యుడు సుందర్ మోహన్ హేమ్రోమ్ 1950 నుండి సంస్థలో సభ్యుడు.
నిఖిల్ ఉత్కల్ ఆదివాసీ కాంగ్రెస్ మళ్లీ 1957 ఎన్నికల్లో పోటీ చేసింది.
మూలాలు
మార్చు- ↑ Buddhadeb Chaudhuri (1992). Ethnopolitics and Identity Crisis. Inter-India Publications. p. 331. ISBN 978-81-210-0274-5.
- ↑ Suratha Kumar Malik (15 June 2020). Land Alienation and Politics of Tribal Exploitation in India. Springer Nature. p. 28. ISBN 9789811553820.
- ↑ S. N. Sadasivan (1977). Party and democracy in India. Tata McGraw-Hill. p. 68. ISBN 9780070965911.
- ↑ Frederick George Bailey (1963). Politics and Social Change. University of California Press. p. 200. GGKEY:K8CXUAE1FLW.
- ↑ T. V. Rama Rao; G. D. Binani (1954). India at a Glance: A Comprehensive Reference Book on India. Orient Longmans. p. 511.
- ↑ Sir Stanley Reed (1954). The Times of India Directory and Year Book Including Who's who. Bennett, Coleman & Company. p. 1295.
- ↑ Sadanand Vasudeo Kogekar; Richard Leonard Park (1956). Reports on the Indian General Elections, 1951-52. Popular Book Depot. p. 122.
- ↑ Indian Recorder & Digest. 1957. p. 51.
- ↑ Sukadev Nanda (1979). Coalitional Politics in Orissa. Sterling. p. 146.
- ↑ Lok Sabha. First Lok Sabha - Party Wise Details - Nikhil Utkal Adibasi Congress
- ↑ Trilochan Singh (1954). Indian Parliament (1952-57): "Personalities"-Series 2 Authentic, Comprehensive and Illustrated Biographical Dictionary of Members of the Two Houses of Parliament. Arunam & Sheel. p. 37.
- ↑ B.L. Shankar; Valerian Rodrigues (15 December 2014). The Indian Parliament: A Democracy at Work. OUP India. p. 112. ISBN 978-0-19-908825-6.
- ↑ Lok Sabha. MAHAPATRA, SHRI SIBNARAYAN SINGH