వికీపీడియా

భారతదేశంలో మహిళలు: కూర్పుల మధ్య తేడాలు

చరిత్రలో దిద్దుబాట్లను ఎంపిక చేసుకుంటూ తేడాలు చూడండి
← మునుపటి తేడాతరువాతి తేడా →
Content deleted Content added
విజువల్వికీటెక్స్ట్
→‎చరిత్ర: కొన్ని భాషా సవరణలు
మరి కొంత భాషా సవరణ, మూస తొలగింపు
పంక్తి 1:
{{యాంత్రిక అనువాదం}}
 
[[దస్త్రం:AishwaryaRai.jpg|thumb|తన అందంతో ప్రసార సాధనాలలో వెలుగొందుతున్న ఐశ్యర్య రాయ్ ‌బచ్చన్.<ref name="mostbeauti">"ప్రపంచంలో అత్యంత అందమైన మహిళ?" cbsnews.com. 27 అక్టోబరు 2007న సేకరించబడినది</ref><ref>[1]</ref>]]
 
Line 87 ⟶ 85:
కర్ణాటకలోని కిట్టుర్ రాజ్య రాణి కిట్టుర్ చెన్నమ్మ బ్రిటిషువారి కాలదోషం పట్టిన సిద్ధాంతాలకి ప్రతిస్పందనగా వారికీ వ్యతిరేకంగా సైన్యాన్ని నడిపించింది. తీరప్రాంత కర్ణాటక రాణి అబ్బక్క రాణి యురోపియన్ సైన్యాల ఆక్రమణలకి ముఖ్యంగా 16వ శతాబ్దంలో పోర్చుగీసు ఆక్రమణలకి ఎదురునిలిచింది. రాణి లక్ష్మీ బాయి [[ఝాన్సీ]] రాణి బ్రిటిషువారికి వ్యతిరేకంగా 1857 భారతీయ తిరుగుబాటుని నడిపించింది. ఆమె నేడు జాతీయ హీరోగా భావించబడుతున్నది. అవద్ సహా-పాలకురాలు బేగం హజ్రత్ మహల్ 1857 తిరుగుబాటును నడిపించిన ఇంకో పాలకురాలు. ఈమె బ్రిటిషువారితో ఒప్పందాలని నిరాకరించి తరువాత నేపాల్ కి వెళ్ళిపోయింది. ఈసమయపు గుర్తించదగిన స్త్రీ పాలకులలో భోపాల్ బేగాలు కొందరు. వారు పరదా పద్ధతిని పాటించేవారుకాదు ఇంకా యుద్ధకళలలో శిక్షణ పొందారు.
 
చంద్రముఖి బసు, [[కాదంబినీ గంగూలీ]], ఆనంది గోపాల్ జోషి వంటివారు విద్యా డిగ్రీలు పొందిన తొలితరం భారతీయ మహిళలలో కొందరు.
 
1917లో మొదటి మహిళా సభ్యబృందంసభ్య బృందం స్టేట్ సెక్రటరీని కలిసి మహిళామహిళలకు రాజకీయ హక్కులను డిమాండ్ చేసింది,. వీరికి [[భారత జాతీయ కాంగ్రెస్]] మద్దతు పలికింది. 1927లో పూణేలో[[పూణే]]<nowiki/>లో అఖిల భారత మహిళా విద్యా సదస్సు జరిగింది.<ref name="infochange_women"/> 1929లో బాల్యవివాహాబాల్యవివాహ అదుపునియంత్రణ చట్టం అమలులోకి వచ్చింది, ఇందులో మహమ్మద్ ఆలీ జిన్నా ప్రయత్నాలతో వివాహావివాహ కనీస వయస్సు పద్నాలుగేళ్ళుగా ఏర్పాటుచేయబడిందిఏర్పాటు చేసారు.<ref name="infochange_women"/><ref>హిందూ ముస్లిం ఐఖ్యత రాయబారి, ఇయన్ బ్రియాంట్ వెల్ల్స్</ref> మహాత్మా గాంధీ పదమూడేళ్ళకే పెళ్ళి చేసుకున్నప్పటికీ తరువాత అయన, ప్రజలను బాల్యవివాహాలను బహిష్కరించాలని పిలుపునిచ్చి యువకులను బాల విధవలను పెళ్ళి చేసుకోవలసిందిగా ప్రోత్సహించారుప్రోత్సహించాడు.<ref name="kamat_gandhi_status"/>
 
మహిళలు భారతదేశ స్వతంత్రస్వాతంత్ర్య పోరాటంలో ముఖ్యపాత్ర పోషించారు. కొంతమంది ప్రముఖ స్వతంత్రస్వాతంత్ర్య సమర యోధురాళ్ళు భికాజి చామాకామా, డా. [[అనీ బిసెంట్]], ప్రీతిలత వడ్డేదార్, విజయలక్ష్మి పండిట్, రాజకుమారి అమ్రిత్ కౌర్, [[అరుణా అసఫ్ అలీ|అరుణ అసఫ్ ఆలీ]], సుచేత కృపలానీ, కస్తుర్బా గాంధీ.
ఇతరమరికొందరు ముఖ్యమైన పేర్లుముఖ్యులు ముత్తులక్ష్మీ రెడ్డి, [[దుర్గాబాయి దేశ్‌ముఖ్|దుర్గాబాయి దేశ్ముఖ్]] మొదలైనవారు,. సుభాష్ చంద్ర బోస్ గారిస్థాపించిన ఇండియన్ నేషనల్ ఆర్మీ, [[లక్ష్మీ సెహగల్]]ని కెప్టన్గా కలిగిఉన్నకెప్టన్‌గా, మొత్తం మహిళలతో కూడిన ది రాణి అఫ్ ఝాన్సీ రెజిమెంట్ ను కలిగిఉందిఏర్పాటు చేసింది. కవయిత్రి, స్వతంత్రస్వాతంత్ర్య సమర యోధురాలూ అయిన [[సరోజినీ నాయుడు]], [[భారత జాతీయ కాంగ్రేసు|భారత జాతీయ కాంగ్రెస్కు]]కాంగ్రెసుకు అధ్యక్షురాలైన మొదటి భారతీయ మహిళ. భారతదేశంలో ఒక రాష్ట్రానికి గవర్నరయిన మొదటి మహిళ కూడా.
 
== స్వతంత్ర భారత దేశం ==
Line 99 ⟶ 97:
నేటి భారతీయ మహిళ విద్య, రాజకీయాలు, మీడియా, కళలు, సంస్కృతీ, సేవా విభాగాలు, విజ్ఞాన, సాంకేతిక రంగాలు వంటి అన్ని రంగాలలో పాల్గొంటోంది. పదిహేనేళ్ళపాటు [[ప్రధానమంత్రి|భారతదేశపు ప్రధానమంత్రి]]గా ఉన్న [[ఇందిరా గాంధీ]] ప్రపంచంలో ప్రధానమంత్రిగా ఎక్కువకాలం పని చేసిన మహిళ.<ref>{{cite news|url= http://news.bbc.co.uk/local/oxford/hi/people_and_places/arts_and_culture/newsid_8661000/8661776.stm|title= Oxford University's famous south Asian graduates#Indira Gandhi|date= 2010-05-05|publisher=''[[BBc News]]''}}</ref>
 
భారతదేశపు రాజ్యాంగం భారతీయ మహిళలందరికీ సమానత్వం (ఆర్టికల్ 14), రాష్ట్రాలనిబట్టి ఎటువంటి వివక్షా చూపించకుండా ఉండడం (ఆర్టికల్ 15 (1) ), అవకాశంలో సమానత్వం (ఆర్టికల్ 16), సమాన పనికి సమాన జీతం (ఆర్టికల్ 39 (డి) ) హామీనిస్తున్నది.మొదలైన అదనంగాహామీల ఇదినిస్తున్నది. రాష్ట్రాలనురాష్ట్రాలు స్త్రీలకు, పిల్లలకు ప్రత్యేక సదుపాయాలను అందిచనిస్తుందిఅందించే వీలు కలుగజేస్తుంది (ఆర్టికల్ 15 (3) ),. మహిళల గౌరవానికి భంగం కలిగించే చర్యలను త్యజించాలని (ఆర్టికల్ 51 (ఎ) ), సూచిస్తోంది. అలాగే రాష్ట్రాలు పనిలో మానవీయ పరిస్థితులనుస్త్రీలకు ప్రసూతి సెలవలు ఇవ్వడానికి, అవసరమైనవాటిని కాపాడడానికివారికి కావలసినఅవసరమైన సదుపాయాలు అందించడాన్నికల్పించడాన్ని అనుమతిస్తుంది. (ఆర్టికల్ 42).<ref name="un_women_free_equal">{{cite web
|title=Women in India: How Free? How Equal?
|url=http://www.un.org.in/wii.htm
Line 108 ⟶ 106:
|archiveurl = http://web.archive.org/web/20060911183722/http://www.un.org.in/wii.htm <!-- Bot retrieved archive --> |archivedate = 2006-09-11}}</ref>
 
1970 చివరిలో భారతదేశంలో స్త్రీవాద ఉద్యమం ఊపందుకుంది. మహిళా సంఘాలను దగ్గరికి చేర్చిన జాతీయ స్థాయి సమస్యలలో మొదటిది, మథుర రేప్ కేసు. మథుర అనే అమ్మాయిని పొలిసుపోలిసు స్టేషన్లో రేప్ చేసిన ఆరోపణలు ఎదుర్కొంటున్న పోలీసులను విడుదల చేయడం 1979-1980లో విస్తృతవిస్తృతంగా నిరసనలను ఎదుర్కొంది. నిరసనలు జాతీయ మీడియా ద్వారా విస్తృతంగానిరసనలకు చూపించబడ్డాయి,విస్తృత ఇవిప్రాచుర్యం ప్రభుత్వాన్నిలభించింది. ఇవి ఎవిడెన్స్ చట్టం, క్రిమినల్ ప్రోసిజర్ కోడ్, ఇండియన్ పీనల్ కోడ్ సవరించిలలో కస్టోడియల్ రేప్ అనే అంశాన్ని చేర్చడానికిచేర్చాల్సిన బలవంతంఆవశ్యకతను చేసాయిప్రభుత్వాలకు కలిగించాయి.<ref name="un_women_free_equal"/> మహిళా ఉద్యమకారులు ఆడ శిశు భ్రూణ హత్యలు, లింగ వివక్ష, మహిళా ఆరోగ్యం, స్త్రీ అక్షరాస్యతవంటి అంశాలమీద మహిళా ఉద్యమకారులు ఏకమయ్యారు.
 
ఆల్కహాలిజం తరచుగా భారతదేశంలో మహిళలమీద హింసతో ముడిపడి ఉండటంతో<ref>{{cite book|last1=Velkoff|first1=Victoria A.|last2=Adlakha|first2=Arjun|format=pdf|title=Women of the World: Women's Health in India|archive-url=https://web.archive.org/web/20110604175647/http://www.census.gov/ipc/prod/wid-9803.pdf|archive-date=4 June 2011|url=https://www.census.gov/ipc/prod/wid-9803.pdf|publisher=U.S. Department of Commerce, Economics and Statistics Administration|date=October 1998|accessdate=25 December 2006|ref=WID/98-3}}</ref> అనేక మహిళా సంఘాలు మద్యపాననిషేధ ప్రచారాన్ని ప్రారంభించాయి. [[ఆంధ్ర ప్రదేశ్]], [[హిమాచల్ ప్రదేశ్]], [[హర్యానా]], [[ఒడిషా]], [[మధ్య ప్రదేశ్]] వంటి రాష్ట్రాలతోపాటు ఇతర రాష్ట్రాలలో కూడా మొదలుపెట్టారు.<ref name="un_women_free_equal"/> చాలామంది ముస్లిం మహిళలు షరియత్ చట్టం క్రింద స్త్రీల హక్కులగురించి మూలసిద్ధాంత నాయకుల అభిప్రాయాన్ని ప్రశ్నించి మూడుసార్లు తలాక్ చెప్పే పద్ధతిని విమర్శించారు.<ref name="infochange_women"/>
 
1990లో విదేశీ దాతల ఏజన్సీలద్వారా నిధులతో క్రొత్త మహిళా-సంబంధిత NGOలు ఏర్పడ్డాయి. సెల్ఫ్-ఎంప్లాయ్డ్ వుమెన్స్ అసోసియేషన్ (SEWA) వంటి స్వీయ-సహాయ గ్రూపులు, NGOలు భారతదేశంలో మహిళల హక్కులలో ప్రధానపాత్ర పోషించాయి. చాలామంది మహిళలు స్థానిక ఉద్యమాలలో నాయకురాళ్ళుగా అవతరించారు. ఉదాహరణకి నర్మదా బచావో ఆందోళనకి సంబంధించి [[మేధాపాట్కర్|మేధా పాట్కర్]].
 
భారత ప్రభుత్వం 2001 సంవత్సరాన్ని మహిళా అధికారసాధికార సంవత్సరం - ''స్వశక్తి''గా ప్రకటించింది.<ref name="infochange_women"/> మహిళా అధికార జాతీయ పాలసీవిధానం 2001లో అమలయ్యిందిఅమల్లోకి వచ్చింది.<ref>{{cite web
|title=National Policy For The Empowerment Of Women (2001)
|url=http://www.wcd.nic.in/empwomen.htm
Line 120 ⟶ 118:
}}</ref>
 
2006లో ఇమ్రానా అనే ముస్లిం రేప్ బాధితురాలు మీడియాలో ఎక్కువ ప్రచారం పొందింది. ఇమ్రానా తన మామ చేతిలో అత్యాచారానికి గురయ్యింది. కొంతమంది ముస్లిం పెద్దలు ఇమ్రానా తన మామని పెళ్ళి చేసుకోవాలని తీర్పు ఇవ్వడం తీవ్ర నిరసనలకు దారితీసింది. చివరికి ఇమ్రానా మామకి 10 సంవత్సరాల జైలు శిక్ష విధించబడింది,పడింది. ఈతీర్పునిఈతీర్పును అనేక మహిళా సంఘాలు, ఆల్ ఇండియా ముస్లిం పర్సనల్ లాబోర్డూ స్వాగతించాయి.<ref>{{cite web
|url=http://southasia.oneworld.net/article/view/141611/1/
|title=OneWorld South Asia News: Imrana
Line 171 ⟶ 169:
== సంస్కృతి ==
 
[[చీర]], సల్వార్ కమీజులు మొత్తం భారతదేశపు మహిళల సామాన్య వస్త్రధారణ. ''[[బొట్టు]]'' మహిళల అలంకరణలో భాగం. సాంప్రదాయకంగా ఎర్ర బొట్టు, సిందూరం కేవలం వివాహిత హిందూ స్త్రీలు ధరిస్తారు, కానీ నేడు మహిళల శైలిలో భాగమయ్యింది.<ref>[45] ^ కామత్స్ పాత్‌పూరి: ది సిగ్నిఫికాన్స్ ఆఫ్ ది హొలి డాట్ (బింది)</ref> . పాశ్చాత్య ప్రభావం, ఆర్థిక స్వేచ్ఛ వలన నేడు భారతీయ స్త్రీలు స్కిన్నీశరీరాన్ని అతుక్కుని ఉండే దుస్తులు, స్లీవ్లెస్స్లీవ్‌లెస్, షార్ట్ స్కర్లు మరియూ, జీన్ ప్యాంట్లు కూడా ధరిస్తున్నారు. [[ముగ్గు]] (లేదా కోలం) భారతీయ మహిళలలో బాగా ప్రాచుర్యం చెందిన సాంప్రదాయక కళ.
 
== విద్య, ఆర్థికాభివృద్ధి ==
 
1992-93 అంకెల ప్రకారం భారతదేశంలో కేవలం 9.2% ఇళ్ళు మాత్రమే స్త్రీల అధ్వర్యంలో నడుస్తున్నాయి. ఏమైనా సుమారు దారిద్ర్యరేఖకి దిగువున ఉన్న ఇళ్ళు సుమారు 35% ఇళ్ళువరకూ స్త్రీల అధ్వర్యంలో నడుస్తున్నాయి.<ref name="fao_sd_india">{{cite web
|title=Asia's women in agriculture, environment and rural production: India
|url=http://www.fao.org/sd/wpdirect/WPre0108.htm
Line 183 ⟶ 181:
=== విద్య ===
 
క్రమంగా పెరుగుతున్నప్పటికీ భారతదేశంలో మహిళల అక్షరాస్యతా రేటు క్రమంగా పెరుగుతున్నప్పటికీ, పురుషుల అక్షరాస్యత రేటుకంటే తక్కువతక్కువగా ఉంది. అబ్బాయిలతో పోలిస్తే చాలా తక్కువమంది అమ్మాయిలు బడులలో చేరుతున్నారు. వారిలో చాలామంది మధ్యలోనే మానేస్తున్నారు.<ref name="un_women_free_equal"/> 1997 నేషనల్ సాంపిల్ సర్వే డేటా ప్రకారం కేవలం [[కేరళ]] మటియు, [[మిజోరాం]] రాష్ట్రాలు మాత్రమే ప్రపంచ స్త్రీమహిళా అక్షరాస్యతఅక్షరాస్యతా శాతాన్ని చేరుకున్నాయి. అధికశాతం పరిశోధకుల ప్రకారం కేరళలో పెరిగిన మహిళల సామాజిక, ఆర్థిక హోదాలకు ప్రధాన కారణం, అక్షరాస్యతఅక్షరాస్యతే.<ref name="un_women_free_equal"/>
 
అనియత విద్యా కార్యక్రమం (NFE) క్రింద దాదాపు రాష్ట్రాలలో 40% కేంద్రాలు, [[కేంద్రపాలిత ప్రాంతము|UT]]లలో 10% కేంద్రాలు ప్రత్యేకంగా మహిళలకోసంమహిళల ప్రత్యేకించబడ్డాయికోసం ప్రత్యేకించారు. 2000 ప్రకారంనాటికి సుమారు 0.3 మిలియన్లక్షల NFE కేంద్రాలు సుమారు 774.422 మిలియన్లక్షల పిల్లలకిమంది పిల్లలకు రోజువారీ భోజనాన్ని అందిస్తున్నాయి,. ఇందులో 01.122 మిలియన్లక్షలను ప్రత్యేకంగాఅమ్మాయిల అమ్మాయిలకోసంకోసమే అందిస్తున్నాయిప్రత్యేకించారు. పట్టణ భారతంలో అమ్మాయిలు విద్యా విషయంలో అబ్బాయిలతో సమంగా ఉన్నారు. అయినప్పటికీ గ్రామీణ భారతభారతంలో మాఅత్రం అమ్మాయిలు అబ్బాయిల కంటే తక్కువ మంది చదువుకుంటున్నారు.
 
1998 యూ.ఎస్ డిపార్ట్మెంట్ అఫ్ కామర్స్ నివేదిక ప్రకారం మహిళల విద్యకి ముఖ్య అడ్డంకి అయోగ్య బడిసరైన సౌకర్యాలు (వైద్యసంబంధ సౌకర్యాలవంటివి) లేని బడులు, మహిళా ఉపాధ్యాయుల కొరత, పాఠ్యాంశాల అంశాలలో లింగ పక్షపాతం (ఎక్కువమంది అమ్మాయిలు బలహీనంగా, అసహాయులుగా చిత్రించబడుతున్నారు).<ref>{{cite book|last=Velkoff|first=Victoria A.|title=Women of the World: Women's Education in India|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110628184303/http://www.census.gov/ipc/prod/wid-9801.pdf|archivedate=28 June 2011|url=https://www.census.gov/ipc/prod/wid-9801.pdf|publisher=U.S. Department of Commerce, Economics and Statistics Administration|date=October 1998|accessdate=25 December 2006|ref=WID/98-1}}</ref>
 
=== పనిశక్తిపనిలో భాగస్వామ్యం ===
[[File:Office on Violence Against Women logo.png|thumb|300px|right]]
సాధారణ ఊహకిఅంచనాలకు భిన్నంగా భారతదేశంలో అధికశాతం మహిళలు పనిచేస్తున్నారు.<ref name="kamat_faq">{{cite web
|title=Women of India: Frequently Asked Questions
|url=http://www.kamat.com/kalranga/women/faq.htm
|date=2006-12-19
|accessdate=2006-12-24
}}</ref> నేషనల్ డేటా కలెక్షన్ ఏజన్సీలు పనివారిగా మహిళల సహాయంమీదసంఖ్య మీద తీవ్రమైన తక్కువ- అంచనాలు ఉన్నాయన్న నిజాన్ని ఒప్పుకున్నాయి.<ref name="un_women_free_equal"/> అయినప్పటికీ భత్య పనిశక్తిలోపనివారిలో పురుషుల కంటే స్త్రీలు చాలా తక్కువగా ఉన్నారు. పట్టణ భారతంలో పనిశక్తిలోపనివారిలో మహిళల సంఖ్య ఆసక్తిదాయకంగా ఉంది. ఉదాహరణకిఉదాహరణకు సాఫ్ట్ వేర్ పరిశ్రమలో 30% పనిశక్తిపనివారు మహిళలే. పని ప్రదేశంలో వారు వారి పురుష ప్రత్యర్థులతోపురుషులతో జీతాలు, స్థాయిలలో సమానంగా ఉన్నారు.
 
గ్రామీణ భారతంలో వ్యవసాయ, తత్సంబంధిత పరిశ్రమ విభాగాలలో మొత్తం స్త్రీ కూలీలలో 89.5% మందినిమంది తీసుకుంటున్నారువ్యవసాయ, తత్సంబంధిత పరిశ్రమ విభాగాలలోనే పని చేస్తున్నారు.<ref name="fao_sd_india"/> మొత్తం పంట ఉత్పత్తిలో మహిళల సగటు సహాయం మొత్తం శ్రమలో 55% నుండి 66% వరకుగావరకు ఉంటుందని అంచనా వేయబడిందివేసారు. 1991 ప్రపంచబ్యాంకు ఒక నివేదిక ప్రకారం భారతదేశపు మొత్తం పాలకేంద్రాల ఉత్పత్తిలోపాలకేంద్రాలలో మొత్తం పనిలో 94% పనిని మహిళలే చేస్తున్నారు. అరణ్య-అటవీ ఆధారిత కుటీర పరిశ్రమలపరిశ్రమలలోని మొత్తం పనిలోపనివారిలో 51% మంది మహిళలు ఉన్నారు.<ref name="fao_sd_india"/>
 
అతి ప్రాచుర్య మహిళల వ్యాపార విజయ కథలలో ఒకటి శ్రీ మహిళా గృహ ఉదయోగ్ఉద్యోగ్ లిజ్జట్లిజ్జత్ పాపడ్. 2006లో కిరణ్ మజుందార్ షా భారతదేశపు సంపన్న మహిళగా గుర్తింపబడ్డారు, ఈమె భారతదేశపు మొదటి బయోటెక్ కంపెనీ బయోకాన్ నిను ప్రారంభించారు. లలితా గుప్తే, కల్పనా మొర్పారియమొర్పారియా (ఇద్దరు ఫోర్బ్స్ వారి ప్రపంచపు అతి శక్తివంత మహిళల జాబితాలో చోటు దక్కించుకున్న భారతీయ మహిళలు) భారతదేశపు రెండవ అతి పెద్ద బ్యాంకు [[ఐ.సి.ఐ.సి.ఐ. బ్యాంకు|ICICI బ్యాంకు]]ని నడుపుతున్నారు.<ref>[http://archive.is/20121205233928/http://www.forbes.com/2006/08/30/power-women-india_cz_mb_06women_0831india.html ఇండియా లో అత్యంత ముఖ్యమైన బిజినెస్ ఉమేన్]. Forbes.com.</ref>
 
=== భూ హక్కులు, ఆస్తి హక్కులు ===
Line 221 ⟶ 219:
|url=http://www.wcd.nic.in/dowryprohibitionrules.htm
|accessdate=2006-12-24
}}</ref> ఇది ప్రకటనల లేదా ప్రచురణలు, రచనలు, చిత్రలేఖనాలు, బొమ్మలు లేదా ఏ ఇతర పద్ధతులలోనైన మహిళల అసభ్య ప్రాతినిధ్యంచిత్రీకరణను నిషేధించడానికి.
 
1997లో మైలురాయి తీర్పుగా భారతదేశ సర్వోన్నత న్యాయస్థానం, పని ప్రదేశాలలో మహిళల లైంగిక వేధింపులకు వ్యతిరేకంగా గట్టి చర్యనిచర్య తీసుకుంది. వేధింపుల నివారణకు, పరిహారానికీ వివరణాత్మక మార్గదర్శకాలను కోర్టు సూచించింది. మహిళల జాతీయ కమిషన్ ఈమార్గదర్శకాలను విస్తరింపజేసి ఉద్యోగుల ప్రవర్తనా నియమావళిగా మార్చింది.<ref name="un_women_free_equal"/>
 
=== కట్నం ===
1961లో భారత ప్రభుత్వం కట్నవరకట్న నిరోధకనిరోధ చట్టాన్ని<ref>{{cite web
|title=The Dowry Prohibition Act, 1961
|url=http://www.wcd.nic.in/dowryprohibitionact.htm
|accessdate=2006-12-24
}}</ref> అమలుచేసింది,. వివాహ సన్నాహపనులలోవివాహంలో కట్నం అడగటం చట్టవిరుద్ధం. ఏమైనా చాలా కట్న- సంబంధిత గృహహింస కేసులలో ఆత్మహత్యలు, హత్యలు నమోదు చేయబడ్డాయి. 1980లలో ఇటువంటి కేసులు అనేకం నమోదయ్యాయి.<ref name="kamat_faq"/>
 
1985లో కట్న నిషేధ (పెళ్ళికూతురు, పెళ్ళికొడుకు బహుమతుల పట్టిక నిర్వహణ) నియమాలు రూపొందించబడ్డాయిరూపొందించారు.<ref>{{cite web
|title=The Dowry Prohibition (maintenance of lists of presents to the bride and bridegroom) rules, 1985
|url=http://www.wcd.nic.in/dowryprohibitionrules.htm
|accessdate=2006-12-24
}}</ref> ఈనియమాలఈ నియమాల ప్రకారం పెళ్ళికూతురికి, పెళ్ళికొడుక్కీ పెళ్ళి సమయంలో ఇచ్చే బహుమతులబహుమతులతో సంతకం చేసిన పట్టికనుజాబితాను రూపొందించాలి. ఈ పట్టికజాబితాలో ప్రతిప్రతీ బహుమతికి సంబంధించిన క్లుప్త వివరణ, దాని రమారమి విలువ, ఆ బహుమతి ఇచ్చిన వ్యక్తి పేరు, పెళ్ళివారితో ఆ వ్యక్తికి గల సంబంధం మొదలైన విషయాలు ఉండాలి. ఏమైనా ఇటువంటి నియమాలు అమలుచేయడం కష్టం.
 
1997 నివేదిక<ref>''కిచెన్ ఫైర్స్ కిల్ ఇండియన్ బ్రిడ్స్ విత్ ఇన్అడిక్వేట్ డౌరి'' , జూలై 23, 1997, న్యూ ఢిల్లీ, UPI</ref> ప్రకారం ప్రతి సంవత్సరం కనీసం 5,000మంది మహిళలు కట్నపు చావులు చస్తున్నారు, ప్రతిరోజూ కనీసం డజనుమంది ఉద్దేశ్యపూర్వకంగా 'వంటగది మంటల'లో మరణిస్తున్నారు. దీనికి పేరు "పెళ్ళికూతురు మండడం", ఇది భారతదేశంలోనే విమర్శించబడుతున్నది. పట్టణ అక్షరాస్యులలో ఇటువంటి కట్ననిందలు చాలావరకు తగ్గాయి.
"https://te.wikipedia.org/wiki/భారతదేశంలో_మహిళలు" నుండి వెలికితీశారు