ఫాహియాన్

ఫాహియాన్ (సా.శ. 337 – 422 ) చైనా దేశానికి చెందిన ఒక బౌద్ధ యాత్రికుడు. సా.శ. 399, 412 సంవత్సరాల మధ్యలో కొన్ని బౌద్ధ గ్రంథాలను సేకరించడం కోసం చంద్రగుప్తుని కాలంలో భారతదేశం, శ్రీలంక, నేపాల్ దేశాలను సందర్శించాడు. తన యాత్రా విశేషాలన్నీ ఒక పుస్తకంలో పొందు పరచాడు. ఆ పుస్తకంలో తన అనుభవాలను, ఆనాటి స్థితి గతులను, సంస్కృతులను గ్రంథస్తం చేశాడు.

సా.శ. 402 లో ఇతని రాకతో భారత దేశ చైనా సంబంధాలు ప్రారంభమయ్యాయి. ఈయన రచనల ద్వారా మొట్టమొదటి బౌద్ధమతం గురించి ముఖ్యమైన సమాచారం అందుబాటులోకి వచ్చింది. చైనాకు తిరిగివెళ్ళి తాను సేకరించిన అనేక సంస్కృత బౌద్ధ గ్రంథాలను చైనీస్ భాషలోకి తర్జుమా చేశాడు.

ఫాహియాన్ చారిత్రకంగా రెండు రకాలుగా సుప్రసిద్ధుడు. ఒకటి తన ప్రయాణ విశేషాలతో కూడిన పుస్తకాల ద్వారా భారతదేశంలో ముస్లిం దండయాత్రలకు మునుపు విలసిల్లిన బౌద్ధ సంప్రదాయాన్ని తన విస్తృతమైన వర్ణనల ద్వారా ప్రపంచానికి అందించాడు. రెండోది బౌద్ధుల పవిత్ర గ్రంథాలను అధ్యయనం చేయడం ద్వారా చైనాలో బౌద్ధాన్ని బలపరచాడు. భారతదేశంలో పది సంవత్సరాలపాటు అనేక బౌద్ధ గ్రంథాలను అభ్యసించిన ఫాహియాన్ వాటి నకలు ప్రతులను చైనాకు తీసుకువెళ్లడమే కాకుండా వాటిని చైనీస్ లోకి తర్జుమా చేశాడు. వీటిలో ముఖ్యమైనవి మహాపరినిర్వాణ సూత్రాలు (నిర్వాణం, దాని తీరు తెన్నులు గురించిన పుస్తకం), వినయ ( బౌద్ధ సన్యాసులు ఆచరించవలసిన సూత్రాలు).

యాత్ర

చైనాలో ముక్కలు, ముక్కలుగా అసమగ్రంగా ఉన్న అనువాదాలను చూసి ఆయన ప్రామాణికమైన వినయగ్రంథాలను తేవటానికి భారతదేశానికి పోవాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. ఆ సమయంలో చైనాలో చక్రవర్తి యావోహింగ్ ఆదేశం ప్రకారం కుమారజీవుడు మహాయాన గ్రంథాల అనువాదంలో నిమగ్నమై ఉన్నాడు. నమ్మశక్యంకాని ఈ సాహసయాత్రకు పూనుకున్నప్పుడు ఫాహియాన్ వయస్సు అరువది అయిదు సంవత్సరాలు. యాత్రను ముగించుకొని మరల అతడు తన మాతృభూమిలో కాలు పెట్టినప్పటికి అతడు డెబ్భైతొమ్మిది ఏండ్లవాడైనాడు. ఐదవ శతాబ్దం ప్రారంభంలో 399 లో, పవిత్ర బౌద్ధ గ్రంథాలను గుర్తించడానికి ఫాక్సియన్ మరో తొమ్మిది మందితో ఆయన భారతదేశ యాత్ర కోసం బయలుదేరాడు. అతను చైనా నుండి మంచుతో నిండిన ఎడారి, కఠినమైన పర్వత మార్గాల మీదుగా నడిచినట్లు చెబుతారు. వాయవ్య దిశలో భారతదేశంలోకి ప్రవేశించి పటలిపుత్ర చేరుకున్నారు. అతను పటాలిపుత్రకు చేరుకున్నప్పుడు నగరం యొక్క శిథిలాలను చూశాడు. బౌద్ధమతానికి పవిత్రమైన బౌద్ధ గ్రంథాలు, చిత్రాలను ఆయన తనతో తిరిగి తీసుకుని వెళ్ళాడు. ఫాక్సియన్ భారత పర్యటన చంద్రగుప్తా II పాలనలో జరిగింది. గౌతమ బుద్ధుడు (ఆధునిక నేపాల్) జన్మస్థలం అయిన లుంబిని తీర్థయాత్రకు కూడా ఆయన ప్రసిద్ధి చెందారు. అయితే, అతను గుప్తుల గురించి ఏమీ ప్రస్తావించలేదు. ఫాక్సియన్ చైనాకు తిరిగి వెళ్ళేటప్పుడు, శ్రీలంక వెళ్ళాడు శ్రీలంక యొక్క అసలు నివాసులు రాక్షసులు, డ్రాగన్లు అని ఫాహ్సియాన్ పేర్కొన్నాడు . సిలోన్‌లో రెండేళ్లపాటు గడిపిన తరువాత, ఒక తుఫాను వలన అతని ఓడ జావా ద్విపానికి చేరినది. అక్కడ ఐదు నెలల తరువాత, ఫాక్సియన్ దక్షిణ చైనా వెళ్ళటం కోసం మరొక ఓడను తీసుకున్నాడు; కానీ, మళ్ళీ, అది ధ్వంసం అయినది. అతను కింగ్డావో నగరానికి తూర్పున 30 కిలోమీటర్ల (19 మైళ్ళు) ఉత్తర చైనాలోని షాన్డాంగ్ ఉన్న లావో పర్వతం వద్ద దిగాడు. అతను తన జీవితాంతం తాను సేకరించిన గ్రంథాలను అనువదించడానికి, సవరించడానికి గడిపాడు.5 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో, ఫాక్సియన్ తన ప్రయాణాలపై, ప్రారంభ బౌద్ధమతం యొక్క వృత్తాంతాలతో, సిల్క్ రోడ్ వెంట ఉన్న అనేక దేశాల భౌగోళికం, చరిత్రతో ఒక పుస్తకం రాశాడు. అతను మధ్య భారతదేశంలోని తక్షశిల, పాటలీపుత్ర, మధుర, కన్నౌజ్ వంటి నగరాల గురించి రాశాడు. మధ్య భారతదేశ నివాసులు కూడా చైనా ప్రజల మాదిరిగా తింటారు, దుస్తులు ధరిస్తారని ఆయన రాశారు. అతను పాటలీపుత్రను చాలా సంపన్న నగరంగా ప్రకటించాడు.అతను 412 లో తిరిగి వచ్చి చైనా దేశంలోని నాన్జింగ్‌లో స్థిరపడ్డాడు. 414 లో అతను ఫోగుయోజి (బౌద్ధ రాజ్యాల రికార్డు; ఫాక్సియన్ ఖాతా అని కూడా పిలుస్తారు) రాశాడు (లేదా నిర్దేశించాడు).తడు తన యాత్రావివరాలను "బౌద్ధదేశాల వివరాలు - చైనా యాత్రికుడు ఫాహియాన్ యాత్రావృత్తాంతం" అనే పేరుతో వ్రాసిపెట్టాడు. ఫాహియాన్ పదిహేను సుదీర్ఘ సంవత్సరాల పాటు చేసిన సమయంలో అయా భాషలను నేర్చుకున్నాడు. శాస్త్ర గ్రంథాలను అధ్యయనం చేశాడు. విలువైన గ్రంథాలను, కళాకృతులను సేకరించాడు. ముప్ఫది దేశాల గుండా సంచరించాడు. ఈ దేశాలన్నీ బౌద్ధధర్మాన్ని అనుసరించినవే . ఫాహియాన్ ఎనభై ఎనిమిది సంవత్సరాల వయస్సులో చనిపోయాడు.