బృందావన్ లాల్ వర్మ
బృందావన్ లాల్ (జనవరి 9, 1889 - ఫిబ్రవరి 23, 1969) హిందీ నవలా రచయిత, నాటక రచయిత. ఆయన సాహిత్య కృషికి గాను పద్మభూషణ్ పురస్కారం లభించింది. ఆగ్రా విశ్వవిద్యాలయం ఆయనకు గౌరవ డి.లిట్ ను ప్రదానం చేసింది. ఝాన్సీ కీ రాణి నవలకు సోవియట్ ల్యాండ్ నెహ్రూ అవార్డుతో పాటు ప్రభుత్వం కూడా ఆయనకు పురస్కారం ప్రదానం చేసింది.[1]
బృందావన్ లాల్ వర్మ | |
|---|---|
 | |
| వ్యక్తిగత వివరాలు | |
| జననం | 9 జనవరి 1889 మౌరానీపూర్, ఝాన్సీ జిల్లా, భారతదేశం |
| మరణం | 23 ఫిబ్రవరి 1969 (వయస్సు 80) |
జీవితం, వృత్తి
మార్చుబాల్యం నుంచే పౌరాణిక, చారిత్రక కథల వైపు ఆకర్షితుడయ్యాడు. గ్వాలియర్ లో 15 వ శతాబ్దం చివరలో రూపొందించిన అతని కళాఖండమైన మృగనాయకి, మాన్ సింగ్ తోమర్, అతని "డో-ఐడ్ క్వీన్" మృగ్నయాని పురాణాన్ని చెబుతుంది.[2]
ఆయన రాసిన చారిత్రక నవలలు
- గఢ్ కుందర్ (1927)
- విరాట కి పద్మిని (1930)
- ముసాహిబ్జు (1943)
- ఝాన్సీ కి రాణి (1946)
- కచ్నర్ (1947)
- మడవ్జీ సింథియా (1949)
- టుట్ కాంటే (1949)
- మృగనయాని (1950)
- భువన్ విక్రమ్ (1954)
- అహల్యా బాయి (1955)
- రాణి దుర్గావతి
- లలితాదిత్య
వర్మ రాసిన సామాజిక నవలలుః
- సంగం (1928)
- లగాన్ (1929)
- ప్రత్యగత్ (1929)
- కుండలి చక్ర (1932)
- ప్రేమ్ కి భేని (1939)
- కభీ నా కభీ (1945)
- అచల్ మేరా కోయి (1947)
- రాఖీ కీ లాజ్ (1947)
- సోనా (1947)
- అమర్ బెల్ (1952).
ఝాన్సీ కీ రాణి, హన్స్ మయూర్ (1950), బన్స్ కీ ఫన్స్ (1950), పైల్ హాత్ (1950), పూర్వా కీ ఔర్ (1951), కేవత్ (1951), నీలకంఠ (1951), మంగళ సూత్ర (1952), బీర్బల్ (1953), లలిత్ విక్రమ్ (1953) నవలకు అనుసరణ.
వర్మ రాసిన చిన్న కథలు కూడా ఏడు సంపుటాలుగా ప్రచురితమయ్యాయి. ఆయన ఆత్మకథ అప్నీ కహానీ కూడా ప్రశంసలు అందుకుంది.[3]
మూలాలు
మార్చు- ↑ "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Archived from the original (PDF) on 15 October 2015. Retrieved 21 July 2015.
- ↑ Gurjari Mahal of Gwalior is a symbol of king Mansingh tomar, mrignayni love story - Gwalior News in Hindi - गूजरी महल: जब ग्वालियर के राजा को भा गई थी ग्वालिन. Patrika Hindi News (2015-08-03). Retrieved on 2018-11-29.
- ↑ Mohan Lal. The Encyclopaedia Of Indian Literature. Vol. 5 (Sasay To Zorgot).