మిషెల్ ఫూకొ

మిషెల్ ఫూకొ
యుగం	20th-century philosophy
ప్రాంతం	Western philosophy
ప్రసిద్ధ ప్రసిద్ధ ఆలోచనలు	disciplinary institution, épistémè, "Genealogy", governmentality, power-knowledge, discursive formation
	ప్రభావితులు Althusser · Artaud · Bachelard · Barthes · Bataille · Blanchot · Canguilhem · Dumézil · Freud · Goffman · Hegel · Heidegger · Husserl · Hyppolite · Kant · Marx · Merleau-Ponty · Nietzsche · Sade · Sartre;
	ప్రభావితమైనవారు Edward Said · Pierre Bourdieu · Gilles Deleuze · David Halperin · Hubert Dreyfus · Paul Rabinow · Jacques Rancière · Félix Guattari · Giorgio Agamben · Antonio Negri · Judith Butler · Talal Asad · Joseph Massad;

పాల్-మిచెల్ ఫౌకాల్ట్ (UK: /ˈfuːkoʊ/, US: /fuːˈkoʊ/;;^[2].ఫ్రెంచ్: [pɔl miʃɛl fuko]; 1926 అక్టోబరు 15 – 1984 జూన్ 25) ఒక ఫ్రెంచ్ తత్వవేత్త, ఆలోచనల చరిత్రకారుడు, రచయిత, రాజకీయ కార్యకర్త, సాహిత్య విమర్శకుడు. ఫౌకాల్ట్ యొక్క సిద్ధాంతాలు ప్రాథమికంగా శక్తి, జ్ఞానం మధ్య సంబంధాలను సూచిస్తాయి, అవి సామాజిక సంస్థల ద్వారా సామాజిక నియంత్రణ యొక్క రూపంగా ఎలా ఉపయోగించబడుతున్నాయి. నిర్మాణవాది, పోస్ట్ మాడర్నిస్ట్‌గా తరచుగా పేర్కొనబడినప్పటికీ, ఫౌకాల్ట్ ఈ లేబుల్‌లను తిరస్కరించాడు.^[3]. అతని ఆలోచన విద్యావేత్తలను ప్రభావితం చేసింది, ప్రత్యేకించి కమ్యూనికేషన్ స్టడీస్, ఆంత్రోపాలజీ, సైకాలజీ, సోషియాలజీ, క్రిమినాలజీ, కల్చరల్ స్టడీస్, లిటరరీ థియరీ, ఫెమినిజం, మార్క్సిజం, క్రిటికల్ థియరీలో పనిచేస్తున్న వారిని ప్రభావితం చేసింది..

ఫ్రాన్స్‌లోని పోయిటియర్స్‌లో, ఉన్నత-మధ్యతరగతి కుటుంబంలో జన్మించిన ఫౌకాల్ట్ లైసీ హెన్రీ-IV వద్ద ఎకోల్ నార్మల్ సుపీరియూర్‌లో చదువుకున్నాడు, అక్కడ అతను తత్వశాస్త్రంలో ఆసక్తిని పెంచుకున్నాడు, అతని ట్యూటర్‌లు జీన్ హైపోలైట్, లూయిస్ ప్రభావానికి గురయ్యాడు. అల్తుస్సర్,, పారిస్ విశ్వవిద్యాలయంలో (సోర్బోన్), అక్కడ అతను తత్వశాస్త్రం, మనస్తత్వశాస్త్రంలో డిగ్రీలను పొందాడు. విదేశాల్లో సాంస్కృతిక దౌత్యవేత్తగా అనేక సంవత్సరాల తర్వాత, అతను ఫ్రాన్స్‌కు తిరిగి వచ్చాడు, అతని మొదటి ప్రధాన పుస్తకం, ది హిస్టరీ ఆఫ్ మ్యాడ్‌నెస్ (1961)ని ప్రచురించాడు. యూనివర్శిటీ ఆఫ్ క్లెర్మాంట్-ఫెరాండ్‌లో 1960, 1966 మధ్య పనిని పొందిన తరువాత, అతను ది బర్త్ ఆఫ్ ది క్లినిక్ (1963), ది ఆర్డర్ ఆఫ్ థింగ్స్ (1966)లను నిర్మించాడు, ఇది నిర్మాణాత్మకతతో అతని పెరుగుతున్న ప్రమేయాన్ని ప్రదర్శించే ప్రచురణలు, తరువాత అతను దూరంగా ఉన్నాడు. ఈ మొదటి మూడు చరిత్రలు ఫౌకాల్ట్ అభివృద్ధి చేస్తున్న "పురావస్తు శాస్త్రం" అనే చారిత్రక సాంకేతికతను ఉదహరించాయి.

1966 నుండి 1968 వరకు, ఫౌకాల్ట్ ఫ్రాన్స్‌కు తిరిగి రాకముందు ట్యూనిస్ విశ్వవిద్యాలయంలో ఉపన్యాసాలు ఇచ్చాడు, అక్కడ అతను పారిస్ VIII యొక్క కొత్త ప్రయోగాత్మక విశ్వవిద్యాలయంలో తత్వశాస్త్ర విభాగానికి అధిపతి అయ్యాడు. ఫౌకాల్ట్ తరువాత ది ఆర్కియాలజీ ఆఫ్ నాలెడ్జ్ (1969) ప్రచురించారు. 1970లో, ఫౌకాల్ట్ కాలేజ్ డి ఫ్రాన్స్‌లో చేరాడు, అతను మరణించే వరకు ఆ సభ్యత్వాన్ని కొనసాగించాడు. అతను జాత్యహంకారం, మానవ హక్కుల ఉల్లంఘనలకు వ్యతిరేకంగా, శిక్షాస్మృతి కోసం అనేక వామపక్ష సమూహాలలో కూడా చురుకుగా పాల్గొన్నాడు. ఫౌకాల్ట్ తరువాత క్రమశిక్షణ, శిక్ష (1975), ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ (1976)లను ప్రచురించాడు, ఇందులో అతను పురావస్తు, వంశపారంపర్య పద్ధతులను అభివృద్ధి చేశాడు, అది సమాజంలో శక్తి పోషిస్తున్న పాత్రను నొక్కి చెప్పింది.

ఫౌకాల్ట్ HIV/AIDS యొక్క సమస్యలతో పారిస్‌లో మరణించాడు; అతను వ్యాధి యొక్క సమస్యలతో మరణించిన ఫ్రాన్స్‌లో మొదటి ప్రజా వ్యక్తి అయ్యాడు. అతని భాగస్వామి డేనియల్ డెఫెర్ట్ అతని జ్ఞాపకార్థం AIDES స్వచ్ఛంద సంస్థను స్థాపించాడు.

వృత్తి - జీవితం

ప్రారంభ సంవత్సరాలు: 1926–1938

పాల్-మిచెల్ ఫౌకాల్ట్ 1926 అక్టోబరు 15న పశ్చిమ-మధ్య ఫ్రాన్స్‌లోని పోయిటీర్స్ నగరంలో సంపన్న, సామాజిక-సంప్రదాయ, ఉన్నత-మధ్యతరగతి కుటుంబంలో ముగ్గురు పిల్లలలో రెండవ వ్యక్తిగా జన్మించాడు..^[4] కుటుంబ సంప్రదాయం అతని తండ్రి పాల్ ఫౌకాల్ట్ (1893-1959) పేరు పెట్టాలని సూచించింది, అయితే అతని తల్లి మిచెల్‌ను చేర్చుకోవాలని పట్టుబట్టింది; పాఠశాలలో పాల్ అని పిలవబడే అతను తన జీవితాంతం "మిచెల్"కు ప్రాధాన్యతనిచ్చాడు.^[5]

అతని తండ్రి, ఫోంటైన్‌బ్లూలో జన్మించిన విజయవంతమైన స్థానిక సర్జన్, పోయిటీర్స్‌కు వెళ్లారు, అక్కడ అతను తన స్వంత అభ్యాసాన్ని ఏర్పాటు చేసుకున్నాడు.^[6] అతను అన్నే మలాపెర్ట్‌ను వివాహం చేసుకున్నాడు, ఆమె సంపన్న శస్త్రవైద్యుడు డాక్టర్ ప్రోస్పర్ మలాపెర్ట్ కుమార్తె, ఆమె ఒక ప్రైవేట్ ప్రాక్టీస్‌ను కలిగి ఉంది , యూనివర్సిటీ ఆఫ్ పోయిటీర్స్ స్కూల్ ఆఫ్ మెడిసిన్‌లో అనాటమీ బోధించింది..^[7] పాల్ ఫౌకాల్ట్ చివరికి అతని మామగారి వైద్య వృత్తిని చేపట్టాడు, వెండ్యూవ్రే-డు-పోయిటౌ గ్రామంలో 19వ శతాబ్దపు మధ్యకాలంలో వారి పెద్ద ఇల్లు, లే పిరోయిర్‌కు అన్నే బాధ్యతలు చేపట్టారు..^[8] ఈ జంటకు ముగ్గురు పిల్లలు ఉన్నారు-ఫ్రాన్సిన్ అనే అమ్మాయి , ఇద్దరు అబ్బాయిలు, పాల్-మిచెల్ , డెనిస్-అందరూ ఒకే అందమైన జుట్టు , ప్రకాశవంతమైన నీలి కళ్లను పంచుకున్నారు. పిల్లలను నామమాత్రపు కాథలిక్కులుగా పెంచారు, చర్చ్ ఆఫ్ సెయింట్-పోర్‌చైర్‌లో సామూహికానికి హాజరవుతున్నారు , మిచెల్ కొంతకాలం బలిపీఠం బాలుడిగా మారినప్పటికీ, కుటుంబంలో ఎవరూ భక్తులు కారు.^[9]

తరువాతి జీవితంలో, ఫౌకాల్ట్ తన బాల్యం గురించి చాలా తక్కువగా వెల్లడించాడు.^[10] తనను తాను "బాల నేరస్థుడు"గా అభివర్ణిస్తూ, తన తండ్రి "రౌడీ" అని, తనను కఠినంగా శిక్షించాడని చెప్పాడు..^[11] 1930లో, రెండు సంవత్సరాల ముందుగానే, ఫౌకాల్ట్ తన పాఠశాల విద్యను స్థానిక లైసీ హెన్రీ-IVలో ప్రారంభించాడు. అక్కడ అతను మెయిన్ లైసీలో ప్రవేశించడానికి ముందు రెండు సంవత్సరాల ప్రాథమిక విద్యను అభ్యసించాడు, అక్కడ అతను 1936 వరకు ఉన్నాడు. ఆ తర్వాత, అతను అదే స్థాపనలో తన మొదటి నాలుగు సంవత్సరాల మాధ్యమిక విద్యను అభ్యసించాడు, ఫ్రెంచ్, గ్రీక్, లాటిన్, చరిత్రలో రాణించి, పేలవంగా రాణించాడు. గణితంలో, అంకగణితంతో సహా.^[12]

యుక్తవయస్సు నుండి యువకులకు: 1939–1945

1939లో, రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం ప్రారంభమైంది, ఆ తర్వాత 1940లో నాజీ జర్మనీ ఫ్రాన్స్‌ను ఆక్రమించింది. ఫౌకాల్ట్ తల్లిదండ్రులు ఆక్రమణ, విచీ పాలనను వ్యతిరేకించారు, కానీ ప్రతిఘటనలో చేరలేదు..^[13] ఆ సంవత్సరం, ఫౌకాల్ట్ తల్లి అతన్ని కాలేజ్ సెయింట్-స్టానిస్లాస్‌లో చేర్చింది, ఇది జెస్యూట్‌లచే నిర్వహించబడే కఠినమైన కాథలిక్ సంస్థ. తరువాత అతను అక్కడ తన సంవత్సరాలను "పరీక్ష"గా అభివర్ణించినప్పటికీ, ఫౌకాల్ట్ విద్యాపరంగా ముఖ్యంగా తత్వశాస్త్రం, చరిత్ర, సాహిత్యంలో రాణించాడు..^[14]1942లో అతను తన ఆఖరి సంవత్సరం టెర్మినల్‌లో ప్రవేశించాడు, అక్కడ అతను తత్వశాస్త్ర అధ్యయనంపై దృష్టి సారించాడు, 1943లో తన బాకలారియాట్ సంపాదించాడు.^[15]

స్థానిక లైసీ హెన్రీ-IVకి తిరిగి వచ్చిన అతను ఒక సంవత్సరం పాటు చరిత్ర, తత్వశాస్త్రాన్ని అభ్యసించాడు.,^[16] వ్యక్తిగత బోధకుడు, తత్వవేత్త లూయిస్ గిరార్డ్ (fr) సహాయంతో.^[17] అతను సర్జన్ కావాలనే తన తండ్రి కోరికలను తిరస్కరించి, 1945లో ఫౌకాల్ట్ పారిస్‌కు వెళ్లాడు, అక్కడ అతను దేశంలోని అత్యంత ప్రతిష్ఠాత్మకమైన మాధ్యమిక పాఠశాలల్లో ఒకదానిలో చేరాడు, దీనిని లైసీ హెన్రీ-IV అని కూడా పిలుస్తారు. ఇక్కడ అతను 19వ శతాబ్దపు జర్మన్ తత్వవేత్త జార్జ్ విల్హెల్మ్ ఫ్రెడరిక్ హెగెల్ యొక్క పనిపై ఒక అస్తిత్వవాది, నిపుణుడు అయిన తత్వవేత్త జీన్ హైపోలైట్ ఆధ్వర్యంలో చదువుకున్నాడు. అస్తిత్వవాద సిద్ధాంతాలను హెగెల్, కార్ల్ మార్క్స్ యొక్క మాండలిక సిద్ధాంతాలతో ఏకం చేయడానికి హైపోలైట్ తనను తాను అంకితం చేసుకున్నాడు. ఈ ఆలోచనలు ఫౌకాల్ట్‌ను ప్రభావితం చేశాయి, అతను చరిత్రను అధ్యయనం చేయడం ద్వారా తత్వశాస్త్రం అభివృద్ధి చెందాలని హైపోలైట్ యొక్క నమ్మకాన్ని స్వీకరించాడు..^[18]

విశ్వవిద్యాలయ అధ్యయనాలు: 1946–1951

1946 శరదృతువులో, అద్భుతమైన ఫలితాలను సాధించడం ద్వారా, ఫౌకాల్ట్ ఎలైట్ ఎకోల్ నార్మల్ సుపీరియూర్ (ENS)లో చేరాడు, దీని కోసం అతను జార్జెస్ కాంగుల్‌హెమ్, పియరీ-మాక్సిమ్ షుల్‌ల ద్వారా పరీక్షలను, మౌఖిక విచారణను చేపట్టి ప్రవేశం పొందాడు. ENSలో ప్రవేశించిన వంద మంది విద్యార్థులలో, ఫౌకాల్ట్ తన ప్రవేశ ఫలితాల ఆధారంగా నాల్గవ స్థానంలో నిలిచాడు, సంస్థ యొక్క అత్యంత పోటీ స్వభావాన్ని ^[19]ఎదుర్కొన్నాడు. అతని సహవిద్యార్థులలో చాలా మంది వలె, అతను పారిసియన్ రూ డి'ఉల్మ్‌లోని పాఠశాల యొక్క సామూహిక వసతి గృహాలలో నివసించాడు.^[20]^[21]

అతను ఎక్కువగా జనాదరణ పొందలేదు, ఒంటరిగా ఎక్కువ సమయం గడిపాడు, ఉత్సాహంగా చదివాడు. అతని తోటి విద్యార్థులు హింస, భయంకరమైన అతని ప్రేమను గుర్తించారు; అతను తన పడకగదిని స్పెయిన్ కళాకారుడు ఫ్రాన్సిస్కో గోయా నెపోలియన్ యుద్ధాల సమయంలో చిత్రించిన హింస, యుద్ధ చిత్రాలతో అలంకరించాడు, ఒక సందర్భంలో ఒక బాకుతో సహవిద్యార్థిని వెంబడించాడు. 1948లో ఫోకాల్ట్ ఆత్మహత్యాయత్నానికి పాల్పడ్డాడు; అతని తండ్రి అతనిని సైకియాట్రిస్ట్ జీన్ డిలే వద్దకు సెయింట్-అన్నే హాస్పిటల్ సెంటర్ వద్దకు పంపించాడు. స్వీయ-వ్యతిరేకత, ఆత్మహత్య ఆలోచనతో నిమగ్నమై, ఫోకాల్ట్ తరువాతి సంవత్సరాలలో చాలాసార్లు రెండో ప్రయత్నం చేసాడు, తరువాతి రచనలలో ఆత్మహత్యను ప్రశంసించాడు. ENS యొక్క వైద్యుడు ఫౌకాల్ట్ మానసిక స్థితిని పరిశీలించాడు, అతని స్వలింగ సంపర్కం చుట్టూ ఉన్న బాధల నుండి అతని ఆత్మహత్య ధోరణులు ఉద్భవించాయని సూచించాడు, ఎందుకంటే స్వలింగ లైంగిక కార్యకలాపాలు ఫ్రాన్స్‌లో సామాజికంగా నిషిద్ధం. ఆ సమయంలో, ఫౌకాల్ట్ అండర్‌గ్రౌండ్ పారిసియన్ స్వలింగ సంపర్కుల సన్నివేశంలో అతను ఎదుర్కొన్న పురుషులతో స్వలింగ సంపర్క కార్యకలాపాలలో నిమగ్నమయ్యాడు, మాదకద్రవ్యాల వినియోగంలో కూడా మునిగిపోయాడు; జీవిత చరిత్ర రచయిత జేమ్స్ మిల్లర్ ప్రకారం, ఈ కార్యకలాపాలు అతనికి అందించిన థ్రిల్, ప్రమాద భావనను అతను ఆనందించాడు.^[22]

వివిధ విషయాలను అధ్యయనం చేసినప్పటికీ, ఫౌకాల్ట్ వెంటనే తత్వశాస్త్రం వైపు ఆకర్షితుడయ్యాడు, హెగెల్, మార్క్స్‌లను మాత్రమే కాకుండా ఇమ్మాన్యుయేల్ కాంట్, ఎడ్మండ్ హుస్సేల్, ముఖ్యంగా మార్టిన్ హైడెగర్‌లను కూడా చదివాడు. అతను తత్వవేత్త గాస్టన్ బాచెలార్డ్ యొక్క ప్రచురణలను చదవడం ప్రారంభించాడు, సైన్స్ చరిత్రను అన్వేషించే తన పనిపై ప్రత్యేక ఆసక్తిని కనబరిచాడు. అతను ENS నుండి B.A తో పట్టభద్రుడయ్యాడు. 1948లో తత్వశాస్త్రంలో (లైసెన్స్), 1949లో ఫిలాసఫీలో DES (డిప్లొమ్ డి'ఎటూడ్స్ సుపీరియర్స్ (fr), ఇంచుమించుగా M.A.కి సమానం. హిప్పోలైట్ నేతృత్వంలో అతని DES థీసిస్ లా కాన్స్‌టిట్యూషన్ డి'నోమ్ ట్రాన్‌స్కాలోజియన్ ట్రాన్సెక్టోన్ అనే పేరు పెట్టారు. డి ఎల్'స్ప్రిట్ డి హెగెల్ (హెగెల్ యొక్క ఫినామినాలజీ ఆఫ్ స్పిరిట్‌లో హిస్టారికల్ ట్రాన్స్‌సెండెంటల్ యొక్క రాజ్యాంగం).^[23]^[24]

1948లో, తత్వవేత్త లూయిస్ అల్తుస్సర్ ENSలో ట్యూటర్ అయ్యాడు. మార్క్సిస్ట్, అతను ఫౌకాల్ట్, అనేక ఇతర విద్యార్థులను ప్రభావితం చేశాడు, ఫ్రెంచ్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీలో చేరమని వారిని ప్రోత్సహించాడు. ఫౌకాల్ట్ 1950లో అలా చేసాడు, కానీ దాని కార్యకలాపాలలో ప్రత్యేకంగా క్రియాశీలకంగా వ్యవహరించలేదు, వర్గ పోరాటం వంటి ప్రధాన మార్క్సిస్ట్ సిద్ధాంతాలను తిరస్కరించడం ద్వారా సనాతన మార్క్సిస్ట్ దృక్పథాన్ని ఎన్నడూ స్వీకరించలేదు. పార్టీ శ్రేణులలో అతను అనుభవించిన మతోన్మాదంతో అతను త్వరలోనే అసంతృప్తి చెందాడు; అతను వ్యక్తిగతంగా హోమోఫోబియాను ఎదుర్కొన్నాడు, సోవియట్ యూనియన్‌లో 1952-53 "డాక్టర్స్ ప్లాట్" సమయంలో ప్రదర్శించబడిన సెమిటిజం వ్యతిరేకతను చూసి భయపడ్డాడు. అతను 1953లో కమ్యూనిస్ట్ పార్టీని విడిచిపెట్టాడు, అయితే అతని జీవితాంతం అల్తుస్సర్ స్నేహితుడు, డిఫెండర్‌గా ఉన్నాడు. 1950లో మొదటి ప్రయత్నంలో విఫలమైనప్పటికీ, అతను 1951లో రెండవ ప్రయత్నంలో తత్వశాస్త్రంలో తన అగ్రిగేషన్‌లో ఉత్తీర్ణుడయ్యాడు. వైద్యపరమైన కారణాలపై జాతీయ సేవ నుండి మినహాయించబడి, అతను 1951లో మనస్తత్వశాస్త్ర తత్వశాస్త్రంపై దృష్టి సారించి, ఫోండేషన్ థియర్స్‌లో డాక్టరేట్ ప్రారంభించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు., కానీ అతను 1952లో కేవలం ఒక సంవత్సరం తర్వాత దానిని వదులుకున్నాడు.^[25]^[26]^[27]

ఫౌకాల్ట్ కూడా మనస్తత్వశాస్త్రంలో ఆసక్తిని కలిగి ఉన్నాడు, అతను పారిస్ విశ్వవిద్యాలయంలో డేనియల్ లగాచే యొక్క ఉపన్యాసాలకు హాజరయ్యాడు, అక్కడ అతను B.A. (లైసెన్స్) 1949లో మనస్తత్వశాస్త్రం, 1952 జూన్లో యూనివర్సిటీ ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఆఫ్ సైకాలజీ (ఇప్పుడు ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఆఫ్ సైకాలజీ డి ఎల్ యూనివర్శిటీ పారిస్ డెస్కార్టెస్ (fr)) నుండి సైకోపాథాలజీలో డిప్లొమా (డిప్లొమా డి సైకోపాథాలజీ).^[28]^[20]^[20]^[20]^[29]^[30]^[31]

ప్రారంభ కెరీర్ (1951–1960)

1950వ దశకం ప్రారంభంలో, ఫౌకాల్ట్ జర్మన్ తత్వవేత్త ఫ్రెడరిక్ నీట్చే ప్రభావంలోకి వచ్చాడు, అతను తన జీవితాంతం తన పనిపై ప్రధాన ప్రభావాన్ని చూపాడు.

తరువాతి కొన్ని సంవత్సరాలలో, ఫౌకాల్ట్ వివిధ పరిశోధన, బోధనా ఉద్యోగాలను ప్రారంభించాడు.^[32]1951 నుండి 1955 వరకు, అతను అల్తుస్సర్ ఆహ్వానం మేరకు ENSలో మనస్తత్వ శాస్త్ర శిక్షకునిగా పనిచేశాడు..^[33]పారిస్‌లో, అతను సర్జన్ కావడానికి శిక్షణ పొందుతున్న తన సోదరుడితో కలిసి ఒక ఫ్లాట్‌ను పంచుకున్నాడు, కానీ వారంలో మూడు రోజులు ఉత్తర పట్టణమైన లిల్లేకు వెళ్లాడు, యూనివర్సిటీ డి లిల్లేలో 1953 నుండి 1954 వరకు మనస్తత్వశాస్త్రం బోధించాడు..^[34] అతని ఉపన్యాస శైలిని చాలా మంది విద్యార్థులు ఇష్టపడ్డారు.^[35] ఇంతలో, అతను తన థీసిస్‌పై పనిచేస్తూనే ఉన్నాడు, ఇవాన్ పావ్‌లోవ్, జీన్ పియాజెట్, కార్ల్ జాస్పర్స్ వంటి మనస్తత్వవేత్తల పనిని చదవడానికి ప్రతిరోజూ బిబ్లియోథెక్ నేషనల్‌ను సందర్శిస్తాడు. సైకియాట్రిక్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఆఫ్ సెయింట్-అన్నే హాస్పిటల్‌లో పరిశోధనలు చేస్తూ, అతను అనధికారిక ఇంటర్న్ అయ్యాడు, డాక్టర్, పేషెంట్ మధ్య సంబంధాన్ని అధ్యయనం చేశాడు, ఎలక్ట్రోఎన్సెఫలోగ్రాఫిక్ లాబొరేటరీలో ప్రయోగాలకు సహాయం చేశాడు..^[36] ఫౌకాల్ట్ మానసిక విశ్లేషకుడు సిగ్మండ్ ఫ్రాయిడ్ యొక్క అనేక సిద్ధాంతాలను స్వీకరించాడు, అతని కలలకు మనోవిశ్లేషణాత్మక వివరణను చేపట్టాడు, స్నేహితులను రోర్స్‌చాచ్ పరీక్షలు చేయించుకున్నాడు..^[37]

పారిసియన్ అవాంట్-గార్డ్‌ను ఆలింగనం చేసుకుంటూ, ఫౌకాల్ట్ సీరియలిస్ట్ స్వరకర్త జీన్ బరాక్‌తో శృంగార సంబంధంలోకి ప్రవేశించాడు. కలిసి, వారు తమ గొప్ప పనిని రూపొందించడానికి ప్రయత్నించారు, వినోద ఔషధాలను ఎక్కువగా ఉపయోగించారు, సాడో-మసోకిస్టిక్ లైంగిక చర్యలో నిమగ్నమయ్యారు. 1953 ఆగస్టులో, ఫౌకాల్ట్, బర్రాక్ ఇటలీలో సెలవు తీసుకున్నారు, తత్వవేత్త ఫ్రెడరిక్ నీట్జ్చే రాసిన నాలుగు వ్యాసాల సమాహారమైన అకాల ధ్యానాలలో (1873-1876) మునిగిపోయాడు. తరువాత నీట్షే యొక్క పనిని "ఒక ద్యోతకం"గా అభివర్ణిస్తూ, ఆ పుస్తకాన్ని చదవడం తన జీవితంలో ఒక నీటి ఘట్టం అయినందున తనపై తీవ్ర ప్రభావం చూపిందని అతను భావించాడు. 1953లో శామ్యూల్ బెకెట్ యొక్క కొత్త నాటకం వెయిటింగ్ ఫర్ గోడోట్ యొక్క ప్యారిస్ ప్రదర్శనను చూసినప్పుడు ఫౌకాల్ట్ తదనంతరం మరొక సంచలనాత్మక స్వీయ-ద్యోతకం అనుభవించాడు..^[38]^[39]^[40]

సాహిత్యంపై ఆసక్తి ఉన్న ఫూకాల్ట్ నోవెల్లే రెవ్యూ ఫ్రాంకైస్‌లో ప్రచురించబడిన తత్వవేత్త మారిస్ బ్లాంచాట్ పుస్తక సమీక్షలను ఆసక్తిగా చదివేవారు. బ్లాంచాట్ యొక్క సాహిత్య శైలి , విమర్శనాత్మక సిద్ధాంతాలకు ఆకర్షితుడయ్యాడు, తరువాతి రచనలలో అతను బ్లాంచాట్ యొక్క "ఇంటర్వ్యూ" యొక్క సాంకేతికతను స్వీకరించాడు. ఫౌకాల్ట్ హెర్మాన్ బ్రోచ్ యొక్క 1945 నవల ది డెత్ ఆఫ్ వర్జిల్‌ను కూడా చూశాడు, ఈ రచన అతనిని, బారాక్‌ను ఆకట్టుకుంది. తరువాతి పనిని ఎపిక్ ఒపెరాగా మార్చడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు, ఫౌకాల్ట్ బ్రోచ్ యొక్క టెక్స్ట్‌ను దాని మరణాన్ని జీవితానికి ధ్రువీకరణగా చిత్రీకరించినందుకు మెచ్చుకున్నాడు. ఈ జంట మార్క్విస్ డి సేడ్, ఫ్యోడర్ దోస్తోవ్స్కీ, ఫ్రాంజ్ కాఫ్కా, జీన్ జెనెట్ వంటి రచయితల పనిలో పరస్పర ఆసక్తిని కనబరిచారు, వీరి రచనలన్నీ సెక్స్, హింస యొక్క ఇతివృత్తాలను విశ్లేషించాయి..^[41]^[42]^[43]

స్విస్ మనస్తత్వవేత్త లుడ్విగ్ బిన్స్‌వాంగర్ యొక్క పని పట్ల ఆసక్తితో, ఫోకాల్ట్ అతని రచనలను ఫ్రెంచ్‌లోకి అనువదించడంలో కుటుంబ స్నేహితురాలు జాక్వెలిన్ వెర్డోక్స్‌కు సహాయం చేశాడు. ఎల్లెన్ వెస్ట్ గురించిన బిన్స్వాంగర్ యొక్క అధ్యయనాలపై ఫౌకాల్ట్ ప్రత్యేకించి ఆసక్తి కనబరిచాడు, అతను తనలాగే ఆత్మహత్య పట్ల తీవ్ర వ్యామోహాన్ని కలిగి ఉన్నాడు, చివరికి ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు. 1954లో, ఫోకాల్ట్ బిన్స్వాంగర్ యొక్క పేపర్ "డ్రీమ్ అండ్ ఎగ్జిస్టెన్స్"కి ఒక పరిచయాన్ని రచించాడు, దీనిలో అతను కలలు "ప్రపంచం యొక్క పుట్టుక" లేదా "హృదయం బేర్" అని వాదించాడు, ఇది మనస్సు యొక్క లోతైన కోరికలను వ్యక్తపరుస్తుంది. అదే సంవత్సరం, ఫౌకాల్ట్ తన మొదటి పుస్తకాన్ని ప్రచురించాడు, మలాడీ మెంటల్ ఎట్ పర్సనాలిటీ (మానసిక అనారోగ్యం, వ్యక్తిత్వం), దీనిలో అతను మార్క్సిస్ట్, హైడెగ్గేరియన్ ఆలోచనల నుండి తన ప్రభావాన్ని ప్రదర్శించాడు, పావ్లోవ్ రిఫ్లెక్స్ సైకాలజీ నుండి క్లాసిక్ వరకు అనేక విషయాలను కవర్ చేశాడు. ఫ్రాయిడ్ యొక్క మానసిక విశ్లేషణ. ఎమిల్ డర్కీమ్, మార్గరెట్ మీడ్ వంటి సామాజిక శాస్త్రవేత్తలు, మానవ శాస్త్రవేత్తల పనిని ప్రస్తావిస్తూ, అనారోగ్యం సాంస్కృతికంగా సాపేక్షంగా ఉందని అతను తన సిద్ధాంతాన్ని సమర్పించాడు. జీవితచరిత్ర రచయిత జేమ్స్ మిల్లర్ ఈ పుస్తకంలో "పాండిత్యం , స్పష్టమైన తెలివితేటలు" ప్రదర్శించినప్పటికీ, ఫోకాల్ట్ తదుపరి రచనలలో ప్రదర్శించిన "రకమైన అగ్ని , నైపుణ్యం" లోపించిందని పేర్కొన్నాడు. ఇది చాలా విమర్శనాత్మకంగా విస్మరించబడింది, ఆ సమయంలో ఒక సమీక్ష మాత్రమే అందుకుంది. ఫూకాల్ట్ దానిని తృణీకరించడానికి పెరిగింది, దాని రిపబ్లికేషన్, ఆంగ్లంలోకి అనువాదాన్ని నిరోధించే ప్రయత్నం విఫలమైంది..^[44]^[45]^[46]^[47]^[48]^[49]

స్వీడన్, పోలాండ్ , పశ్చిమ జర్మనీ: 1955–1960

ఫౌకాల్ట్ తరువాతి ఐదు సంవత్సరాలు విదేశాలలో గడిపాడు, మొదట స్వీడన్‌లో, ఉప్ప్సల విశ్వవిద్యాలయంలో సాంస్కృతిక దౌత్యవేత్తగా పనిచేశాడు, మత చరిత్రకారుడు జార్జెస్ డుమెజిల్‌తో అతని పరిచయం ద్వారా ఉద్యోగం సంపాదించాడు. ఉప్ప్సల వద్ద అతను ఫ్రెంచ్ భాష, సాహిత్యంలో రీడర్‌గా నియమితుడయ్యాడు, అదే సమయంలో మైసన్ డి ఫ్రాన్స్ డైరెక్టర్‌గా పనిచేశాడు, తద్వారా సాంస్కృతిక-దౌత్య వృత్తికి అవకాశం లభించింది.. "నార్డిక్ చీకటి", సుదీర్ఘ శీతాకాలాలకు సర్దుబాటు చేయడం కష్టంగా ఉన్నప్పటికీ, అతను ఇద్దరు ఫ్రెంచ్‌వారు, బయోకెమిస్ట్ జీన్-ఫ్రాంకోయిస్ మిక్వెల్, భౌతిక శాస్త్రవేత్త జాక్వెస్ పాపెట్-లెపిన్‌లతో సన్నిహిత స్నేహాన్ని పెంచుకున్నాడు, వివిధ పురుషులతో శృంగార, లైంగిక సంబంధాలలోకి ప్రవేశించాడు. ఉప్ప్సలలో అతను తన కొత్త జాగ్వార్ కారులో అధికంగా మద్యం సేవించడం, నిర్లక్ష్యంగా డ్రైవింగ్ చేయడం ద్వారా పేరు పొందాడు. 1956 వసంతకాలంలో, బర్రాక్ ఫౌకాల్ట్‌తో తన సంబంధాన్ని విడిచిపెట్టాడు, అతను "వెర్టిగో ఆఫ్ పిచ్చి"ని విడిచిపెట్టాలనుకుంటున్నట్లు ప్రకటించాడు. ఉప్ప్సలలో, ఫౌకాల్ట్ తన ఖాళీ సమయాన్ని విశ్వవిద్యాలయం యొక్క కరోలినా రెడివివా లైబ్రరీలో గడిపాడు, తన కొనసాగుతున్న పరిశోధన కోసం వైద్య చరిత్రపై వారి బిబ్లియోథెకా వాలెరియానా సేకరణ గ్రంథాలను ఉపయోగించుకున్నాడు. తన డాక్టరల్ థీసిస్‌ను పూర్తి చేస్తూ, ఫూకాల్ట్ ఉప్ప్సల విశ్వవిద్యాలయం దానిని అంగీకరిస్తుందని ఆశించాడు, అయితే అక్కడ సైన్స్ యొక్క సానుకూల చరిత్రకారుడు స్టెన్ లిండ్రోత్ ఆకట్టుకోలేకపోయాడు, ఇది ఊహాజనిత సాధారణీకరణలతో నిండి ఉందని , చరిత్ర యొక్క పేలవమైన పని అని నొక్కిచెప్పాడు; అతను ఉప్సల వద్ద ఫోకాల్ట్‌కు డాక్టరేట్ ఇవ్వడానికి నిరాకరించాడు. ఈ తిరస్కరణ కారణంగా, ఫౌకాల్ట్ స్వీడన్‌ను విడిచిపెట్టాడు. తరువాత, ఫౌకాల్ట్ పని నాణ్యత లోపించిన మొదటి డ్రాఫ్ట్ అని ఒప్పుకున్నాడు.^[50]^[51]^[52]^[53]^[54]^[55]

మళ్లీ డుమెజిల్ ఆదేశానుసారం, అక్టోబర్ 1958లో ఫోకాల్ట్ పోలిష్ పీపుల్స్ రిపబ్లిక్ రాజధాని వార్సాకు చేరుకుని యూనివర్సిటీ ఆఫ్ వార్సా సెంటర్ ఫ్రాంకైస్ బాధ్యతలు చేపట్టాడు. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం విధ్వంసం తరువాత భౌతిక వస్తువులు , సేవల కొరత కారణంగా ఫోకాల్ట్ పోలాండ్‌లో జీవితాన్ని కష్టతరం చేశాడు. 1956 పోలిష్ అక్టోబర్ తర్వాత, పాలక కమ్యూనిస్ట్ పోలిష్ యునైటెడ్ వర్కర్స్ పార్టీకి వ్యతిరేకంగా విద్యార్థులు నిరసన వ్యక్తం చేసినప్పుడు, చాలా మంది పోల్స్ తమ ప్రభుత్వాన్ని సోవియట్ యూనియన్ యొక్క కీలుబొమ్మ పాలనగా తృణీకరించారని , వ్యవస్థ "చెడుగా" నడుస్తుందని భావించారని అతను భావించాడు. . యూనివర్శిటీని లిబరల్ ఎన్‌క్లేవ్‌గా పరిగణించి, అతను ఉపన్యాసాలు ఇస్తూ దేశమంతా పర్యటించాడు; జనాదరణ పొందుతూ, అతను వాస్తవ సాంస్కృతిక అనుబంధాన్ని స్వీకరించాడు. ఫ్రాన్స్, స్వీడన్ లాగా, పోలాండ్ చట్టబద్ధంగా సహించింది కానీ స్వలింగ సంపర్క కార్యకలాపాలను సామాజికంగా వ్యతిరేకించింది, ఫౌకాల్ట్ అనేక మంది పురుషులతో సంబంధాలను ఏర్పరచుకున్నాడు; ఒకరు ఫోకాల్ట్‌ను ఇబ్బందికర పరిస్థితుల్లో ట్రాప్ చేయాలని భావించిన పోలిష్ సెక్యూరిటీ ఏజెంట్‌తో ఉన్నారు, ఇది ఫ్రెంచ్ రాయబార కార్యాలయంపై చెడుగా ప్రతిబింబిస్తుంది. దౌత్యపరమైన కుంభకోణంలో చిక్కుకున్న అతను పోలాండ్‌ను విడిచి కొత్త గమ్యస్థానానికి వెళ్లాలని ఆదేశించాడు. పశ్చిమ జర్మనీలో వివిధ హోదాలు అందుబాటులో ఉన్నాయి, అందువల్ల ఫౌకాల్ట్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఫ్రాంకైస్ హాంబర్గ్ (డి)కి మకాం మార్చాడు (అక్కడ అతను 1958-1960లో డైరెక్టర్‌గా పనిచేశాడు), అతను ఉప్ప్సల, వార్సాలో ఇచ్చిన కోర్సులనే బోధించాడు. రీపర్‌బాన్ రెడ్ లైట్ డిస్ట్రిక్ట్‌లో ఎక్కువ సమయం గడిపిన అతను ట్రాన్స్‌వెస్టైట్‌తో సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకున్నాడు.^[56]^[57]^[58]^[59]^[60]^[61]^[62]

అభివృద్ధి చెందుతున్న కెరీర్ (1960–1970)

పిచ్చి , నాగరికత: 1960

పశ్చిమ జర్మనీలో, ఫౌకాల్ట్ 1960లో తన రాష్ట్ర డాక్టరేట్ కోసం తన ప్రాథమిక థీసిస్ (థస్ ప్రిన్సిపల్) పూర్తి చేశాడు, ఫోలీ ఎట్ డెరైసన్: హిస్టోయిర్ డి లా ఫోలీ ఎ ఎల్'ఏజ్ క్లాసిక్ (ట్రాన్స్. "మ్యాడ్‌నెస్ అండ్ ఇన్సానిటీ: హిస్టరీ ఆఫ్ మ్యాడ్నెస్ ఇన్ ది క్లాసికల్ ఏజ్" ), వైద్య చరిత్రలో అతని అధ్యయనాల ఆధారంగా ఒక తాత్విక రచన. వెస్ట్ యూరోప్ సమాజం పిచ్చితో ఎలా వ్యవహరిస్తుందో ఈ పుస్తకం చర్చించింది, ఇది మానసిక అనారోగ్యం నుండి భిన్నమైన సామాజిక నిర్మాణం అని వాదించింది. ఫోకాల్ట్ మూడు దశల ద్వారా పిచ్చి భావన యొక్క పరిణామాన్ని గుర్తించాడు: పునరుజ్జీవనం, తరువాత 17వ, 18వ శతాబ్దాలు, ఆధునిక అనుభవం. ఈ రచన ఫ్రెంచ్ కవి, నాటక రచయిత ఆంటోనిన్ ఆర్టాడ్ యొక్క పనిని సూచిస్తుంది, అతను ఆ సమయంలో ఫౌకాల్ట్ ఆలోచనలపై బలమైన ప్రభావాన్ని చూపాడు..^[63]^[64]

హిస్టోయిర్ డి లా ఫోలీ అనేది 943 పేజీల వచనంతో కూడిన ఒక విస్తార^[65]మైన పని, దాని తర్వాత అనుబంధాలు, గ్రంథ పట్టిక ఉన్నాయి. ఫౌకాల్ట్ దానిని ప్యారిస్ విశ్వవిద్యాలయంలో సమర్పించాడు, అయినప్పటికీ విశ్వవిద్యాలయం యొక్క నిబంధనల ప్రకారం రాష్ట్ర డాక్టరేట్‌ను ప్రదానం చేయడానికి అతని ప్రధాన థీసిస్, చిన్న కాంప్లిమెంటరీ థీసిస్ రెండింటినీ సమర్పించవలసి ఉంది. ఆ కాలంలో ఫ్రాన్స్‌లో డాక్టరేట్ పొందడం అనేది అనేక దశల ప్రక్రియ. పని కోసం రిపోర్టర్‌ను లేదా "స్పాన్సర్"ని పొందడం మొదటి దశ: ఫోకాల్ట్ జార్జెస్ కాంగీల్‌హెమ్‌ను ఎంచుకున్నాడు. రెండవది ప్రచురణకర్తను కనుగొనడం, ఫలితంగా ఫోలీ ఎట్ డెరైసన్ మే 1961లో ఫ్రెంచి భాషలో ప్లాన్ కంపెనీచే ప్రచురించబడింది, గల్లిమార్డ్ తిరస్కరించిన తర్వాత ఫోకాల్ట్ ప్రెస్సెస్ యూనివర్సిటైర్స్ డి ఫ్రాన్స్‌ను ఎంచుకున్నాడు. 1964లో, భారీగా సంక్షిప్తీకరించబడిన సంస్కరణ మాస్ మార్కెట్ పేపర్‌బ్యాక్‌గా ప్రచురించబడింది, తరువాతి సంవత్సరం ప్రచురణ కోసం ఆంగ్లంలోకి అనువదించబడింది మ్యాడ్‌నెస్ అండ్ సివిలైజేషన్: ఎ హిస్టరీ ఆఫ్ ఇన్సానిటీ ఇన్ ది ఏజ్ ఆఫ్ రీజన్.^[66]^[67]^[68]

ఫోలీ ఎట్ డెరైసన్ ఫ్రాన్స్‌లో , ఫ్రెంచ్ వ్యవహారాలపై దృష్టి సారించే విదేశీ పత్రికలలో మిశ్రమ ఆదరణ పొందింది. ఇది మారిస్ బ్లాంచాట్, మిచెల్ సెర్రెస్, రోలాండ్ బార్తేస్, గాస్టన్ బాచెలార్డ్ , ఫెర్నాండ్ బ్రాడెల్‌లచే విమర్శనాత్మకంగా ప్రశంసించబడినప్పటికీ, వామపక్ష పత్రికలు దీనిని పెద్దగా విస్మరించి, ఫౌకాల్ట్‌ను నిరాశపరిచాయి..^[69]మార్చి 1963లో పారిస్ విశ్వవిద్యాలయంలో చేసిన ఉపన్యాసంలో యువ తత్వవేత్త జాక్వెస్ డెరిడా మెటాఫిజిక్స్‌ను సమర్థించినందుకు ఇది ప్రత్యేకంగా విమర్శించబడింది. ఒక దుర్మార్గపు రిటార్ట్‌తో ప్రతిస్పందిస్తూ, ఫోకాల్ట్ డెరిడా రెనే డెస్కార్టెస్ యొక్క వివరణను విమర్శించాడు. 1981లో సయోధ్య కుదుర్చుకునే వరకు ఇద్దరూ బద్ద ప్రత్యర్థులుగానే ఉన్నారు.^[70] ఆంగ్లం-మాట్లాడే ప్రపంచంలో, 1960వ దశకంలో సైకియాట్రీ వ్యతిరేక ఉద్యమంపై ఈ పని గణనీయమైన ప్రభావం చూపింది; ఫూకాల్ట్ దీనికి మిశ్రమ విధానాన్ని అనుసరించాడు, అనేకమంది యాంటీ-సైకియాట్రిస్ట్‌లతో సహవాసం చేశాడు, అయితే వారిలో చాలామంది తన పనిని తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నారని వాదించారు..^[71]

1959 , 1960 మధ్య హాంబర్గ్‌లో వ్రాయబడిన ఫౌకాల్ట్ యొక్క ద్వితీయ థీసిస్ (థేస్ కాంప్లిమెంటైర్), జర్మన్ తత్వవేత్త ఇమ్మాన్యుయేల్ కాంట్ యొక్క ఆంత్రోపాలజీ నుండి ప్రాగ్మాటిక్ పాయింట్ ఆఫ్ వ్యూ (1798)కి అనువాదం , వ్యాఖ్యానం.;^[62] థీసిస్ పేరు ఇంట్రడక్షన్ ఎ ఎల్ ఆంత్రోపోలాజీ. టెక్స్ట్యువల్ డేటింగ్ గురించి ఫౌకాల్ట్ యొక్క చర్చను ఎక్కువగా కలిగి ఉంది-"కాంటియన్ టెక్స్ట్ యొక్క పురావస్తు శాస్త్రం"-అతను తన అతిపెద్ద తాత్విక ప్రభావానికి కారణమైన నీట్జే యొక్క ఉద్భవంతో థీసిస్‌ను పూర్తి చేశాడు..^[72] ఈ పని యొక్క రిపోర్టర్ ఫౌకాల్ట్ యొక్క పాత ట్యూటర్, అప్పటి ENS డైరెక్టర్, హైపోలైట్, అతను జర్మన్ తత్వశాస్త్రంతో బాగా పరిచయం ఉన్నవాడు. రెండు థీసిస్‌లు విజయం సాధించి, సమీక్షించబడిన తర్వాత, అతను 1961 మే 20న తన డాక్టోరల్ థీసిస్ (సౌటనెన్స్ డి థీస్) యొక్క బహిరంగ రక్షణను పొందాడు..^[73]అతని పనిని సమీక్షించే బాధ్యత కలిగిన విద్యావేత్తలు అతని ప్రధాన థీసిస్ యొక్క అసాధారణ స్వభావం గురించి ఆందోళన చెందారు; సమీక్షకుడు హెన్రీ గౌహియర్ ఇది చరిత్ర యొక్క సాంప్రదాయిక పని కాదని, తగినంత నిర్దిష్ట వాదన లేకుండా విస్తృతమైన సాధారణీకరణలను చేసాడు, ఫూకాల్ట్ స్పష్టంగా "ఉపమానాలలో ఆలోచిస్తాడు" అని పేర్కొన్నాడు.^[74] "రిజర్వేషన్‌లు ఉన్నప్పటికీ" ఫూకాల్ట్‌కి డాక్టరేట్‌ను ప్రదానం చేయడంతో మొత్తం ప్రాజెక్ట్ మెరిట్ అని వారందరూ అంగీకరించారు..^[75]

యూనివర్శిటీ ఆఫ్ క్లెర్మాంట్-ఫెరాండ్, ది బర్త్ ఆఫ్ ది క్లినిక్, , ది ఆర్డర్ ఆఫ్ థింగ్స్: 1960–1966

1960 అక్టోబరులో, ఫౌకాల్ట్ క్లెర్మాంట్-ఫెర్రాండ్ విశ్వవిద్యాలయంలో తత్వశాస్త్రంలో పదవీకాలం కొనసాగింది, ప్రతి వారం ప్యారిస్ నుండి నగరానికి ప్రయాణిస్తూ,^[76] అక్కడ అతను ర్యూ డు డాక్టర్ ఫిన్లేలోని ఎత్తైన బ్లాక్‌లో నివసించాడు.^[77] మనస్తత్వ శాస్త్రాన్ని బోధించే బాధ్యత, ఇది తత్వశాస్త్ర విభాగంలో చేర్చబడింది, అతను క్లెర్మాంట్‌లో "ఆకర్షణీయమైన" కానీ "సాంప్రదాయ" ఉపాధ్యాయుడిగా పరిగణించబడ్డాడు. డిపార్ట్‌మెంట్‌ను జూల్స్ విల్లెమిన్ నడిపారు, అతను త్వరలోనే ఫౌకాల్ట్‌తో స్నేహాన్ని పెంచుకున్నాడు.^[78]1962లో కాలేజ్ డి ఫ్రాన్స్‌కు ఎన్నికైనప్పుడు ఫౌకాల్ట్ విల్లెమిన్ ఉద్యోగాన్ని తీసుకున్నాడు..^[79] ఈ స్థితిలో, ఫూకాల్ట్ అతను తెలివితక్కువ వ్యక్తిగా భావించిన మరొక సిబ్బందిపై అయిష్టాన్ని తీసుకున్నాడు: రోజర్ గరౌడీ, కమ్యూనిస్ట్ పార్టీలో సీనియర్ వ్యక్తి. ఫౌకాల్ట్ గారౌడీకి విశ్వవిద్యాలయంలో జీవితాన్ని కష్టతరం చేశాడు, తరువాతి వారిని పోయిటీర్స్‌కు బదిలీ చేయడానికి దారితీసింది.^[80] ఫౌకాల్ట్ తన ప్రేమికుడు, తత్వవేత్త డేనియల్ డెఫెర్ట్‌కు విశ్వవిద్యాలయ ఉద్యోగాన్ని కల్పించడం ద్వారా వివాదానికి కారణమయ్యాడు, అతనితో అతను తన జీవితాంతం ఏకస్వామ్య సంబంధాన్ని కొనసాగించాడు..^[81]

ఫౌకాల్ట్ రేమండ్ రౌసెల్ యొక్క పనిని ఆరాధించాడు, దానిపై సాహిత్య అధ్యయనాన్ని వ్రాసాడు.

ఫౌకాల్ట్ సాహిత్యంపై తీవ్ర ఆసక్తిని కొనసాగించాడు, టెల్ క్వెల్, నౌవెల్లే రెవ్యూ ఫ్రాంకైస్‌తో సహా సాహిత్య పత్రికలలో సమీక్షలను ప్రచురించాడు,^[82] క్రిటిక్ సంపాదకీయ బోర్డులో కూర్చున్నాడు. 1963 మేలో, అతను కవి, నవలా రచయిత, నాటక రచయిత రేమండ్ రౌసెల్‌కు అంకితమైన పుస్తకాన్ని ప్రచురించాడు. ఇది గల్లిమార్డ్‌చే ప్రచురించబడిన రెండు నెలల్లో వ్రాయబడింది, రౌసెల్ యొక్క పనితో "ప్రేమ వ్యవహారం" ^[83]ఫలితంగా వచ్చిన "చాలా వ్యక్తిగత పుస్తకం"గా జీవితచరిత్ర రచయిత డేవిడ్ మాసీ వర్ణించారు. ఇది 1983లో డెత్ అండ్ ది లాబ్రింత్: ది వరల్డ్ ఆఫ్ రేమండ్ రౌసెల్ పేరుతో ఆంగ్లంలో ప్రచురించబడింది. కొన్ని సమీక్షలను స్వీకరించి, అది పెద్దగా విస్మరించబడింది. అదే సంవత్సరం అతను నైసాన్స్ డి లా క్లినిక్ పేరుతో ఫోలీ ఎట్ డెరైసన్‌కు సీక్వెల్‌ను ప్రచురించాడు, తరువాత దానిని ది బర్త్ ఆఫ్ ది క్లినిక్: యాన్ ఆర్కియాలజీ ఆఫ్ మెడికల్ పర్సెప్షన్‌గా అనువదించాడు. దాని పూర్వీకుల కంటే చిన్నది,^[84] ఇది 18వ శతాబ్దపు చివరి, 19వ శతాబ్దపు ప్రారంభంలో వైద్య వ్యవస్థలో వచ్చిన మార్పులపై దృష్టి సారించింది. అతని మునుపటి పని వలె, నైసాన్స్ ^[85]డి లా క్లినిక్ ఎక్కువగా విమర్శనాత్మకంగా విస్మరించబడింది, కానీ తరువాత కల్ట్ ఫాలోయింగ్‌ను పొందింది. వైద్య నీతి శాస్త్రంలో ఇది ఆసక్తిని కలిగి ఉంది, ఎందుకంటే ఇది ఔషధం, ఆసుపత్రుల చరిత్ర, వాటిలో పనిచేసే వారు పొందే శిక్షణ, శరీరాన్ని చూడడానికి ఒక నిర్దిష్ట పద్ధతిని తీసుకువచ్చే మార్గాలను పరిగణనలోకి తీసుకుంటుంది: 'వైద్య దృష్టి '. నేషనల్ ఎడ్యుకేషన్ యొక్క గాలిస్ట్ మినిస్టర్ క్రిస్టియన్ ఫౌచెట్ చేత అమలు చేయాల్సిన విశ్వవిద్యాలయ సంస్కరణల గురించి చర్చించడానికి 1963 నవంబరు, 1964 మార్చి మధ్య సమావేశమైన "పద్దెనిమిది మ్యాన్ కమిషన్"లో ఫౌకాల్ట్ కూడా ఎంపికయ్యాడు. 1967లో అమలు చేయబడిన వారు సిబ్బంది సమ్మెలు , విద్యార్థుల నిరసనలను తీసుకువచ్చారు.^[86]^[83]^[87]

ఏప్రిల్ 1966లో, గల్లిమార్డ్ ఫౌకాల్ట్ యొక్క^[88] లెస్ మోట్స్ ఎట్ లెస్ ఎంపికలను ('వర్డ్స్ అండ్ థింగ్స్') ప్రచురించాడు, తరువాత దానిని ది ఆర్డర్ ఆఫ్ థింగ్స్: యాన్ ఆర్కియాలజీ ఆఫ్ ది హ్యూమన్ సైన్సెస్‌గా అనువదించారు. మనిషి జ్ఞానం యొక్క వస్తువుగా ఎలా మారాడు అనేదానిని అన్వేషిస్తూ, చరిత్రలోని అన్ని కాలాలు శాస్త్రీయ ఉపన్యాసం వలె ఆమోదయోగ్యమైన సత్యం యొక్క కొన్ని అంతర్లీన పరిస్థితు^[89]లను కలిగి ఉన్నాయని వాదించింది. ఫౌకాల్ట్ వాదిస్తూ, ఈ ఉపన్యాస పరిస్థితులు కాలానుగుణంగా మారాయి, ఒక కాలపు ఎపిస్టెమ్ నుండి మరొక కాలానికి. ప్రత్యేక ప్రేక్షకుల కోసం రూపొందించబడినప్పటికీ, ఈ పని మీడియా దృష్టిని ఆకర్షించింది, ఫ్రాన్స్‌లో బెస్ట్ సెల్లర్‌గా నిలిచింది. స్ట్రక్చరలిజంలో ఆసక్తి యొక్క ఉచ్ఛస్థితిలో కనిపించిన ఫౌకాల్ట్ త్వరగా జాక్వెస్ లకాన్, క్లాడ్ లెవి-స్ట్రాస్ , రోలాండ్ బార్తేస్ వంటి పండితులతో సమూహం చేయబడ్డాడు, జీన్-పాల్ సార్త్రే ద్వారా ప్రాచుర్యం పొందిన అస్తిత్వవాదాన్ని కూల్చివేసేందుకు ఆలోచనాపరుల తాజా తరంగం ఏర్పడింది. ప్రారంభంలో ఈ వివరణను అంగీకరించినప్పటికీ, ఫౌకాల్ట్ వెంటనే దానిని తీవ్రంగా తిరస్కరించాడు. ఫోకాల్ట్ , సార్త్రే పత్రికలలో ఒకరినొకరు తరచుగా విమర్శించుకునేవారు. సార్త్రే , సిమోన్ డి బ్యూవోయిర్ ^[90]ఇద్దరూ ఫూకాల్ట్ ఆలోచనలను "బూర్జువా"గా దాడి చేసారు, అయితే ఫూకాల్ట్ "పంతొమ్మిదవ శతాబ్దపు ఆలోచనలో మార్క్సిజం నీటిలో చేపలు ఉన్నట్లుగా ఉంది; అంటే, అది ఎక్కడైనా ఊపిరి పీల్చుకోవడం మానేస్తుంది" అని ప్రకటించడం ద్వారా వారి మార్క్సిస్ట్ నమ్మకాలకు వ్యతిరేకంగా ప్రతీకారం తీర్చుకున్నాడు.^[91]^[92]

యూనివర్శిటీ ఆఫ్ ట్యూనిస్ , విన్సెన్స్: 1966–1970

1966 సెప్టెంబరులో, ఫౌకాల్ట్ ట్యునీషియాలోని ట్యూనిస్ విశ్వవిద్యాలయంలో మనస్తత్వశాస్త్రాన్ని బోధించే ఒక స్థానాన్ని పొందాడు. అతని ప్రేమికుడు డిఫెర్ట్ తన దేశ సేవలో భాగంగా దేశానికి పోస్ట్ చేయబడినందున అతను అలా నిర్ణయం తీసుకున్నాడు. ఫౌకాల్ట్ టునిస్ నుండి కొన్ని కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న సిడి బౌ సాద్ గ్రామానికి వెళ్లారు, అక్కడ తోటి విద్యావేత్త గెరార్డ్ డెలెడల్లె తన భార్యతో నివసించారు. అతను వచ్చిన వెంటనే, ఫౌకాల్ట్ ట్యునీషియా "చరిత్రచే ఆశీర్వదించబడిందని" ప్రకటించాడు, ఇది "ఎప్పటికీ జీవించడానికి అర్హమైనది ఎందుకంటే హన్నిబాల్ , సెయింట్ అగస్టిన్ నివసించారు". విశ్వవిద్యాలయంలో అతని ఉపన్యాసాలు చాలా ప్రజాదరణ పొందాయి, బాగా హాజరైనాయి. చాలా మంది యువ విద్యార్థులు అతని బోధన పట్ల ఉత్సాహంగా ఉన్నప్పటికీ, వారు అతనిని వామపక్షవాదిగా భావించినప్పటికీ, అతనిని "గౌలిస్ట్ టెక్నోక్రసీ ప్రతినిధి"గా భావించి, అతని మితవాద రాజకీయ దృక్పథాలను వారు విశ్వసించడాన్ని విమర్శించారు.

జూన్ 1967లో నగరాన్ని కదిలించిన ప్రభుత్వ వ్యతిరేక , పాలస్తీనియన్ అనుకూల అల్లర్ల సమయంలో ఫౌకాల్ట్ ట్యూనిస్‌లో ఉన్నాడు , ఇది ఒక సంవత్సరం పాటు కొనసాగింది. అనేక మంది నిరసనకారుల హింసాత్మక, అతి-జాతీయవాద , సెమిటిక్ వ్యతిరేక స్వభావాన్ని తీవ్రంగా విమర్శించినప్పటికీ, అతను తన హోదాను ఉపయోగించి ఆందోళనలో వారి పాత్ర కోసం తన మిలిటెంట్ వామపక్ష విద్యార్థులను అరెస్టు చేయకుండా , హింసించకుండా నిరోధించడానికి ప్రయత్నించాడు. అతను వారి ప్రింటింగ్ ప్రెస్‌ని తన గార్డెన్‌లో దాచిపెట్టాడు , వారి ట్రయల్స్‌లో వారి తరపున సాక్ష్యం చెప్పడానికి ప్రయత్నించాడు, కాని ట్రయల్స్ క్లోజ్డ్ డోర్ ఈవెంట్‌లుగా మారినప్పుడు నిరోధించబడింది. ట్యూనిస్‌లో ఉన్నప్పుడు, ఫౌకాల్ట్ రచనలు కొనసాగించాడు. సర్రియలిస్ట్ కళాకారుడు రెనే మాగ్రిట్‌తో జరిగిన ఉత్తరప్రత్యుత్తరాల ద్వారా స్పూర్తి పొంది, ఫౌకాల్ట్ ఇంప్రెషనిస్ట్ కళాకారుడు ఎడ్వర్డ్ మానెట్ గురించి ఒక పుస్తకాన్ని రాయడం ప్రారంభించాడు, కానీ దానిని పూర్తి చేయలేదు.

1968లో, ఫౌకాల్ట్ పారిస్‌కు తిరిగి వచ్చి, ర్యూ డి వాగిరార్డ్‌లోని అపార్ట్‌మెంట్‌లోకి వెళ్లాడు. మే 1968 విద్యార్థుల నిరసనల తర్వాత, విద్యా మంత్రి ఎడ్గార్ ఫౌరే ఎక్కువ స్వయంప్రతిపత్తితో కొత్త విశ్వవిద్యాలయాలను స్థాపించడం ద్వారా ప్రతిస్పందించారు. పారిస్ శివార్లలోని విన్సెన్స్‌లోని సెంటర్ ఎక్స్‌పెరిమెంటల్ డి విన్సెన్స్ వీటిలో అత్యంత ప్రముఖమైనది. ప్రముఖ విద్యావేత్తల బృందం కేంద్ర విభాగాలను నిర్వహించేందుకు ఉపాధ్యాయులను ఎంపిక చేయవలసిందిగా కోరింది , కాన్గుల్‌హీమ్ ఫౌకాల్ట్‌ను ఫిలాసఫీ విభాగానికి అధిపతిగా సిఫార్సు చేసింది. విన్సెన్స్‌లో పదవీకాల ప్రొఫెసర్‌గా మారడం ద్వారా, ఫౌకాల్ట్ తన విభాగానికి "నేడు ఫ్రెంచ్ తత్వశాస్త్రంలో అత్యుత్తమమైనది" పొందాలని కోరుకున్నాడు, మిచెల్ సెర్రెస్, జుడిత్ మిల్లర్, అలైన్ బాడియో, జాక్వెస్ రాన్సియర్, ఫ్రాంకోయిస్ రెగ్నాల్ట్, హెన్రీ వెబెర్నెట్; వారిలో ఎక్కువ మంది మార్క్సిస్టులు లేదా అల్ట్రా-లెఫ్ట్ కార్యకర్తలు.

1969 జనవరిలో విశ్వవిద్యాలయంలో ఉపన్యాసాలు ప్రారంభమయ్యాయి, ఫౌకాల్ట్‌తో సహా దాని విద్యార్థులు, సిబ్బంది వెంటనే ఆక్రమణలు, పోలీసులతో ఘర్షణల్లో పాల్గొన్నారు, ఫలితంగా అరెస్టులు జరిగాయి. ఫిబ్రవరిలో, మైసన్ డి లా మ్యూచువాలిటే వద్ద నిరసనకారులకు పోలీసు రెచ్చగొట్టడాన్ని ఖండిస్తూ ఫౌకాల్ట్ ప్రసంగం చేశాడు. ఇటువంటి చర్యలు ఫూకాల్ట్ అల్ట్రా-లెఫ్ట్‌ను ఆలింగనం చేసుకున్నాయి, నిస్సందేహంగా డెఫెర్ట్ చేత ప్రభావితమయ్యాయి, అతను విన్సెన్స్ సామాజిక శాస్త్ర విభాగంలో ఉద్యోగం సంపాదించాడు, మావోయిస్టుగా మారాడు. ఫౌకాల్ట్ యొక్క ఫిలాసఫీ విభాగంలో చాలా కోర్సులు మార్క్సిస్ట్-లెనినిస్ట్ ఆధారితమైనవి, అయితే ఫౌకాల్ట్ స్వయంగా నీట్షే, "ది ఎండ్ ఆఫ్ మెటాఫిజిక్స్", "ది డిస్కోర్స్ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ"పై కోర్సులు ఇచ్చాడు, ఇవి బాగా ప్రాచుర్యం పొందాయి , అధిక సభ్యత్వాన్ని పొందాయి. రైట్‌వింగ్ ప్రెస్‌లు ఈ కొత్త సంస్థను తీవ్రంగా విమర్శించగా, కొత్త విద్యా మంత్రి ఒలివియర్ గుయిచర్డ్ దాని సైద్ధాంతిక వంపు , పరీక్షల కొరతతో ఆగ్రహం చెందారు, విద్యార్థులకు అస్తవ్యస్తంగా డిగ్రీలు ప్రదానం చేశారు. అతను డిపార్ట్‌మెంట్ డిగ్రీలకు జాతీయ గుర్తింపును నిరాకరించాడు, ఫలితంగా ఫౌకాల్ట్ నుండి బహిరంగంగా తిరస్కరణకు గురయ్యాడు..^[93]

తరువాత జీవితం (1970–1984)

కాలేజ్ డి ఫ్రాన్స్ , క్రమశిక్షణ , శిక్ష: 1970–1975

ఫౌకాల్ట్ విన్సెన్స్‌ని విడిచిపెట్టి, ప్రతిష్టాత్మకమైన కాలేజ్ డి ఫ్రాన్స్‌లో సహచరుడు కావాలనుకున్నాడు. అతను "ఆలోచన వ్యవస్థల చరిత్ర" అని పిలిచే ఒక కుర్చీలో చేరాలని అభ్యర్థించాడు, అతని అభ్యర్థనను సభ్యులు డుమెజిల్, హైపోలైట్, విల్లెమిన్ సమర్థించారు. 1969 నవంబరులో, ఓపెనింగ్ అందుబాటులోకి వచ్చినప్పుడు, పెద్ద మైనారిటీ వ్యతిరేకత ఉన్నప్పటికీ, ఫౌకాల్ట్ కళాశాలకు ఎన్నికయ్యాడు. అతను 1970 డిసెంబరులో తన ప్రారంభ ఉపన్యాసం ఇచ్చాడు, అది తరువాత L'Ordre du discours (ది డిస్కోర్స్ ఆఫ్ లాంగ్వేజ్) గా ప్రచురించబడింది. అతను సంవత్సరానికి 12 వీక్లీ లెక్చర్లు ఇవ్వడానికి బాధ్యత వహించాడు-, తన జీవితాంతం అలా చేశాడు-ఆ సమయంలో అతను పరిశోధిస్తున్న అంశాలను కవర్ చేశాడు; ఇవి "పారిసియన్ మేధో జీవితంలోని సంఘటనలలో ఒకటి"గా మారాయి , పదే పదే సంఘటనలతో నిండిపోయాయి. సోమవారాల్లో, అతను విద్యార్థుల బృందానికి సెమినార్లు కూడా ఇచ్చాడు; వారిలో చాలామంది అతని పరిశోధనలో అతనితో కలిసి పనిచేసిన "ఫౌల్కాల్డియన్ తెగ" అయ్యారు. అతను ఈ జట్టుకృషిని, సామూహిక పరిశోధనను ఆనందించాడు, వారు కలిసి అనేక చిన్న పుస్తకాలను ప్రచురించారు. కాలేజ్‌లో పని చేయడం వల్ల బ్రెజిల్, జపాన్, కెనడా, యునైటెడ్ స్టేట్స్‌లో తదుపరి 14 సంవత్సరాలలో ఉపన్యాసాలు ఇస్తూ విస్తృతంగా ప్రయాణించడానికి వీలు కల్పించింది. 1970, 1972లో, ఫౌకాల్ట్ న్యూయార్క్‌లోని బఫెలోలోని బఫెలో విశ్వవిద్యాలయంలోని ఫ్రెంచ్ విభాగంలో ప్రొఫెసర్‌గా పనిచేశారు.

1971 మేలో, ఫౌకాల్ట్ చరిత్రకారుడు పియరీ విడాల్-నాకెట్, జర్నలిస్ట్ జీన్-మేరీ డొమెనాచ్‌తో కలిసి గ్రూప్ డి ఇన్ఫర్మేషన్ సుర్ లెస్ ప్రిజన్స్ (GIP)ని స్థాపించాడు. GIP జైళ్లలోని పేద పరిస్థితులను పరిశోధించడం, బహిర్గతం చేయడం, ఖైదీలు, మాజీ ఖైదీలకు ఫ్రెంచ్ సమాజంలో ఒక వాయిస్‌ని అందించడం లక్ష్యంగా పెట్టుకుంది. ఇది చిన్న నేరస్థులను కరడుగట్టిన నేరస్థులుగా మారుస్తుందని నమ్ముతూ, శిక్షా విధానాన్ని తీవ్రంగా విమర్శించింది. GIP 1971 డిసెంబరులో టౌల్ జైలులో జరిగిన అల్లర్లకు సంబంధించిన ఇతర జైలు అల్లర్లతో పాటు అది రేపిన సంఘటనల చుట్టూ విలేకరుల సమావేశాలు, నిరసనలను నిర్వహించింది; అలా చేయడం వలన అది పోలీసు అణిచివేతను, పదేపదే అరెస్టులను ఎదుర్కొంది. ఈ బృందం 2,000 నుండి 3,000 మంది సభ్యులతో ఫ్రాన్స్ అంతటా క్రియాశీలకంగా మారింది, కానీ 1974కి ముందు రద్దు చేయబడింది. మరణశిక్షకు వ్యతిరేకంగా ప్రచారం చేస్తూ, ఫూకాల్ట్ దోషిగా తేలిన హంతకుడు పియరీ రివియర్ కేసుపై ఒక చిన్న పుస్తకాన్ని సహ రచయితగా చేశాడు. శిక్షా విధానంపై తన పరిశోధన తర్వాత, ఫౌకాల్ట్ 1975లో పశ్చిమ ఐరోపాలో వ్యవస్థ యొక్క చరిత్రను అందిస్తూ Surveiller et punir: Naissance de la jail (క్రమశిక్షణ, శిక్ష: ది బర్త్ ఆఫ్ ది ప్రిజన్)ను ప్రచురించాడు. దీనిలో, ఫౌకాల్ట్ 18వ శతాబ్దం చివరిలో ఐరోపా, యునైటెడ్ స్టేట్స్‌లో ప్రారంభమైన శారీరక, మరణశిక్ష నుండి శిక్షాస్మృతి వ్యవస్థ వరకు శిక్షా పరిణామాన్ని పరిశీలిస్తాడు. జీవితచరిత్ర రచయిత డిడియర్ ఎరిబన్ దీనిని ఫౌకాల్ట్ రచనలలో "బహుశా అత్యుత్తమమైనది"గా అభివర్ణించారు , దీనికి మంచి ఆదరణ లభించింది.

ఫోకాల్ట్ జాత్యహంకార వ్యతిరేక ప్రచారాలలో కూడా చురుకుగా ఉన్నాడు; నవంబర్ 1971లో, అరబ్ వలసదారు జెల్లాలి బెన్ అలీని జాత్యహంకార హత్యగా భావించిన తరువాత జరిగిన నిరసనలలో అతను ప్రముఖ వ్యక్తి. [ఆధారం చూపాలి] ఇందులో అతను తన పాత ప్రత్యర్థి సార్త్రే, జర్నలిస్ట్ క్లాడ్ మౌరియాక్ , అతని సాహిత్య నాయకులలో ఒకరైన జీన్ జెనెట్‌తో కలిసి పనిచేశాడు. ఈ ప్రచారం వలసదారుల హక్కుల రక్షణ కమిటీగా అధికారికీకరించబడింది, అయితే అనేక మంది అరబ్ కార్మికులు , మావోయిస్ట్ కార్యకర్తల ఇజ్రాయెల్ వ్యతిరేక సెంటిమెంట్‌ను ఫౌకాల్ట్ వ్యతిరేకించడంతో వారి సమావేశాలలో ఉద్రిక్తత నెలకొంది. డిసెంబరు 1972లో అల్జీరియన్ కార్మికుడు మొహమ్మద్ డయాబ్‌ను పోలీసులు చంపినందుకు వ్యతిరేకంగా జరిగిన నిరసనలో, ఫౌకాల్ట్ , జెనెట్ ఇద్దరూ అరెస్టయ్యారు, ఫలితంగా విస్తృత ప్రచారం జరిగింది. ప్రధాన స్రవంతి పత్రికలచే నిర్లక్ష్యం చేయబడిన వార్తా కథనాలను కవర్ చేయడానికి ఉద్దేశించిన వామపక్ష పాత్రికేయుల సమూహం, Agence de Press-Libération (APL)ని స్థాపించడంలో ఫౌకాల్ట్ కూడా పాలుపంచుకున్నాడు. 1973లో, వారు రోజువారీ వార్తాపత్రిక లిబరేషన్‌ను స్థాపించారు , వార్తలను సేకరించడానికి , పేపర్‌ను పంపిణీ చేయడానికి ఫ్రాన్స్ అంతటా కమిటీలను ఏర్పాటు చేయాలని ఫోకాల్ట్ సూచించారు , కార్మికులు తమ అభిప్రాయాలను వ్యక్తీకరించడానికి వీలుగా "క్రానికల్ ఆఫ్ ది వర్కర్స్ మెమరీ" అనే కాలమ్‌ను సమర్ధించారు. ఫౌకాల్ట్ పేపర్‌లో చురుకైన పాత్రికేయ పాత్రను కోరుకున్నాడు, కానీ ఇది ఆమోదయోగ్యం కాదని నిరూపించబడింది, అతను త్వరలోనే విముక్తితో భ్రమపడ్డాడు, అది వాస్తవాలను వక్రీకరించిందని నమ్మాడు; అతను 1980 వరకు దానిలో ప్రచురించలేదు. 1975లో అతను డెత్ వ్యాలీ, కాలిఫోర్నియాలో సిమియోన్ వేడ్, మైఖేల్ స్టోన్‌మన్‌లతో LSD అనుభవాన్ని పొందాడు, తరువాత ఇలా వ్రాశాడు "ఇది అతని జీవితంలో గొప్ప అనుభవం , అది అతని జీవితాన్ని , అతని పనిని తీవ్రంగా మార్చింది ". జబ్రిస్కీ పాయింట్ ముందు వారు బాగా సిద్ధం చేయబడిన సంగీత కార్యక్రమాన్ని వింటూ LSD తీసుకున్నారు: రిచర్డ్ స్ట్రాస్ యొక్క ఫోర్ లాస్ట్ సాంగ్స్, ఆ తర్వాత చార్లెస్ ఇవ్స్ న్యూ ఇంగ్లాండ్‌లోని త్రీ ప్లేసెస్, స్టాక్‌హౌసెన్ యొక్క కొన్ని అవాంట్-గార్డ్ ముక్కలతో ముగించారు. వేడ్ ప్రకారం, అతను పారిస్‌కు తిరిగి వచ్చిన వెంటనే, ఫౌకాల్ట్ రెండవ హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ యొక్క మాన్యుస్క్రిప్ట్‌ను రద్దు చేశాడు, మొత్తం ప్రాజెక్ట్‌ను పూర్తిగా పునరాలోచించాడు..^[94]

ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ అండ్ ఇరానియన్ రివల్యూషన్: 1976–1979

1976లో, గల్లిమార్డ్ ఫౌకాల్ట్ యొక్క హిస్టోయిరే డి లా సెక్సులైటే: లా వోలోంటే డి సావోయిర్ (ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ: ది విల్ టు నాలెడ్జ్)ను ప్రచురించాడు, ఫోకాల్ట్ "అణచివేత పరికల్పన" అని పిలిచే ఒక చిన్న పుస్తకం. ఇది మార్క్సిస్ట్, ఫ్రూడియన్ సిద్ధాంతాలను తిరస్కరిస్తూ ఎక్కువగా శక్తి భావన చుట్టూ తిరుగుతుంది. ఫోకాల్ట్ ఈ విషయం యొక్క ఏడు-వాల్యూమ్‌ల అన్వేషణలో ఇది మొదటిదిగా ఉద్దేశించబడింది. హిస్టోయిర్ డి లా సెక్సులైటే ఫ్రాన్స్‌లో అత్యధికంగా అమ్ముడవుతోంది, సానుకూల ప్రెస్‌ను సంపాదించింది, కానీ మోస్తరు మేధోపరమైన ఆసక్తి, ఫూకాల్ట్‌ను కలవరపరిచింది, చాలా మంది తన పరికల్పనను తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నారని భావించారు. సీనియర్ స్టాఫ్ మెంబర్ పియరీ నోరాచే మనస్తాపం చెందడంతో అతను వెంటనే గల్లిమార్డ్‌తో అసంతృప్తి చెందాడు. పాల్ వేన్, ఫ్రాంకోయిస్ వాల్‌తో పాటు, ఫౌకాల్ట్ సెయుయిల్ సంస్థ ద్వారా డెస్ ట్రావాక్స్ (కొన్ని రచనలు) అని పిలిచే ఒక కొత్త విద్యా పుస్తకాల శ్రేణిని ప్రారంభించాడు, ఇది ఫ్రాన్స్‌లో విద్యా పరిశోధన స్థితిని మెరుగుపరుస్తుందని అతను ఆశించాడు. అతను హెర్క్యులిన్ బార్బిన్, మై సీక్రెట్ లైఫ్ జ్ఞాపకాల కోసం పరిచయాలను కూడా రూపొందించాడు.

ఫౌకాల్ట్ యొక్క హిస్టోయిరే డి లా సెక్సులైటే నిజం, సెక్స్ మధ్య సంబంధంపై దృష్టి పెడుతుంది. అతను ప్రకటనల ఉత్పత్తి, పంపిణీ, నియంత్రణ, ప్రసరణ, ఆపరేషన్ కోసం ఆదేశించిన విధానాల వ్యవస్థగా సత్యాన్ని నిర్వచించాడు. ఈ సత్య వ్యవస్థ ద్వారా, అధికార నిర్మాణాలు సృష్టించబడతాయి, అమలు చేయబడతాయి. ఫౌకాల్ట్ సత్యం యొక్క నిర్వచనం అతనికి ముందు, తరువాత ఇతర సామాజిక శాస్త్రవేత్తల నుండి భిన్నంగా ఉండవచ్చు, లైంగికత వంటి అధికార నిర్మాణాలకు సంబంధించి సత్యంతో అతని పని సాంఘిక శాస్త్ర సిద్ధాంతంపై లోతైన ముద్ర వేసింది. తన పనిలో, అతను పాశ్చాత్య ప్రపంచంలో 18వ, 19వ శతాబ్దాల శ్రేష్ఠమైన, పెట్టుబడిదారీ వర్గాలలో "వక్రబుద్ధి ప్రపంచాన్ని" ప్రేరేపించిన లైంగికత గురించిన ఉత్సుకతను పరిశీలించాడు. ఫౌకాల్ట్ ఇన్ హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ ప్రకారం, ఆధునిక యుగం యొక్క సమాజం లైంగిక ఉపన్యాసాల భావన, సత్య వ్యవస్థతో వాటి కలయిక ద్వారా సూచించబడుతుంది. వివాహేతర సంబంధాలు, స్వలింగ సంపర్క ప్రవర్తన, ఇతర లైంగిక వ్యభిచారాలతో సహా "వక్రబుద్ధి ప్రపంచం"లో, ఫౌకాల్ట్ ఆ రకమైన లైంగిక సంబంధాలు సత్యాన్ని ఉత్పత్తి చేయడం చుట్టూ నిర్మించబడ్డాయని నిర్ధారించాడు. శృంగారం ఆనందానికి మాత్రమే కాదు, సత్యానికి సంబంధించిన సమస్యగా మారింది. సెక్స్ అనేది ఒకరిని చీకటికి పరిమితం చేస్తుంది, కానీ ఒకరిని వెలుగులోకి తీసుకువస్తుంది.

అదేవిధంగా, ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీలో, లైంగిక సత్యం యొక్క చర్చనీయమైన అచ్చుకు ఎంత దగ్గరగా సరిపోతారనే దాని ఆధారంగా సమాజం వ్యక్తులు ధ్రువీకరిస్తుంది, ఆమోదిస్తుంది. ఫూకాల్ట్ మనకు గుర్తుచేస్తున్నట్లుగా, 18వ, 19వ శతాబ్దాలలో, సమాజంలోని అధికార నిర్మాణానికి చర్చి సారాంశం. ఆ విధంగా, చాలా మంది తమ వ్యక్తిగత ధర్మాలను చర్చితో సరిపెట్టుకున్నారు, సెక్స్ యొక్క అర్థంపై వారి నమ్మకాలను మరింత అంతర్గతీకరించారు. ఏది ఏమైనప్పటికీ, సత్యంతో తమ లైంగిక సంబంధాన్ని ఏకీకృతం చేసే వారు తమ అంతర్గత అభిప్రాయాలను చర్చితో పంచుకునే బాధ్యతను తగ్గించుకుంటారు. చర్చి యొక్క లోతైన శక్తి నిర్మాణం యొక్క ప్రభావంగా వారు ఇకపై సామాజిక నిబంధనల అమరికను చూడలేరు.

ఫౌకాల్ట్ రాజకీయ కార్యకర్తగా మిగిలిపోయాడు, ప్రపంచవ్యాప్తంగా ప్రభుత్వ మానవ హక్కుల ఉల్లంఘనలను నిరసించడంపై దృష్టి సారించాడు. 1975లో స్పెయిన్ ప్రభుత్వానికి వ్యతిరేకంగా జరిగిన నిరసనల్లో 11 మంది తీవ్రవాదులను న్యాయమైన విచారణ లేకుండా ఉరితీయడానికి ఆయన కీలక పాత్రధారి. మరో ఆరుగురితో కలిసి మాడ్రిడ్‌కు వెళ్లి అక్కడ విలేకరుల సమావేశం పెట్టాలనేది అతని ఆలోచన; వారు తదనంతరం అరెస్టు చేయబడ్డారు, తిరిగి పారిస్‌కు బహిష్కరించబడ్డారు. 1977లో, అతను క్లాస్ క్రోయిసెంట్‌ను పశ్చిమ జర్మనీకి అప్పగించడాన్ని నిరసించాడు, అల్లర్ల పోలీసులతో జరిగిన ఘర్షణల సమయంలో అతని పక్కటెముక విరిగిపోయింది. ఆ సంవత్సరం జూలైలో, సోవియట్ జనరల్ సెక్రటరీ లియోనిడ్ బ్రెజ్నెవ్ పారిస్ సందర్శనకు గుర్తుగా అతను ఈస్టర్న్ బ్లాక్ అసమ్మతివాదుల సమావేశాన్ని ఏర్పాటు చేశాడు. 1979లో, అతను వియత్నామీస్ రాజకీయ అసమ్మతివాదులకు ఫ్రాన్స్‌లో ఆశ్రయం కల్పించాలని ప్రచారం చేశాడు.

1977లో, ఇటాలియన్ వార్తాపత్రిక కొరియర్ డెల్లా సెరా ఫౌకాల్ట్‌ను వారి కోసం ఒక కాలమ్ రాయమని కోరింది. అలా చేయడం ద్వారా, 1978లో అతను బ్లాక్ ఫ్రైడే మారణకాండ జరిగిన కొన్ని రోజుల తర్వాత ఇరాన్‌లోని టెహ్రాన్‌కు వెళ్లాడు. అభివృద్ధి చెందుతున్న ఇరానియన్ విప్లవాన్ని డాక్యుమెంట్ చేస్తూ, అతను మొహమ్మద్ కజేమ్ షరియత్మదారి, మెహదీ బజార్గన్ వంటి ప్రతిపక్ష నాయకులతో సమావేశమయ్యాడు, ఇస్లామిజానికి ప్రజల మద్దతును కనుగొన్నాడు. ఫ్రాన్స్‌కు తిరిగి వచ్చినప్పుడు, అతను టెహ్రాన్‌ను సందర్శించే ముందు అయతుల్లా ఖొమేనీని సందర్శించిన పాత్రికేయులలో ఒకడు. అతని వ్యాసాలు ఖొమేనీ యొక్క ఇస్లామిస్ట్ ఉద్యమం పట్ల విస్మయాన్ని వ్యక్తం చేశాయి, దీని కోసం ఇరాన్ ప్రవాసులతో సహా ఫ్రెంచ్ పత్రికలలో అతను విస్తృతంగా విమర్శించబడ్డాడు. ఫూకాల్ట్ యొక్క ప్రతిస్పందన ఏమిటంటే, ఇస్లామిజం ఈ ప్రాంతంలో ఒక ప్రధాన రాజకీయ శక్తిగా మారాలని,, పశ్చిమ దేశాలు దానిని శత్రుత్వంతో కాకుండా గౌరవంగా చూడాలి. 1978 ఏప్రిల్లో, ఫౌకాల్ట్ జపాన్‌కు వెళ్లాడు, అక్కడ అతను ఉనోహరాలోని సెయోన్‌జీ ఆలయంలో ఒమోరి సోజెన్ ఆధ్వర్యంలో జెన్ బౌద్ధమతాన్ని అభ్యసించాడు..^[95]

వెండ్యూవ్రే-డు-పోయిటౌలో మిచెల్ ఫౌకాల్ట్, అతని తల్లి (కుడి), అతని తండ్రి (ఎడమ) సమాధులు

చివరి సంవత్సరాలు: 1980–1984

అధికార సంబంధాలపై విమర్శనాత్మకంగా ఉన్నప్పటికీ, 1981లో ఎన్నికల విజయం తర్వాత ఫ్రాంకోయిస్ మిత్రాండ్ సోషలిస్ట్ పార్టీ ప్రభుత్వానికి ఫౌకాల్ట్ జాగ్రత్తగా మద్దతునిచ్చాడు. అయితే 1982లో పోలాండ్‌లో పోలాండ్‌లో జరిగిన ప్రదర్శనలపై పోలిష్ ప్రభుత్వం అణిచివేసేందుకు ఆ పార్టీ నిరాకరించడంతో అతని మద్దతు త్వరలోనే క్షీణించింది. సాలిడారిటీ ట్రేడ్ యూనియన్. అతను, సామాజిక శాస్త్రవేత్త పియరీ బౌర్డియు లిబరేషన్‌లో ప్రచురించబడిన మిట్ట్రాండ్ యొక్క నిష్క్రియాత్మకతను ఖండిస్తూ ఒక పత్రాన్ని రచించారు, వారు ఈ సమస్యపై పెద్ద ప్రజా నిరసనలలో కూడా పాల్గొన్నారు. ఫౌకాల్ట్ సాలిడారిటీకి మద్దతు ఇవ్వడం కొనసాగించాడు, అతని స్నేహితుడు సిమోన్ సిగ్నోరెట్‌తో కలిసి మెడెసిన్స్ డు మోండే యాత్రలో భాగంగా పోలాండ్‌కు వెళ్లాడు, ఆష్విట్జ్ నిర్బంధ శిబిరాన్ని సందర్శించడానికి సమయాన్ని వెచ్చించాడు. అతను తన విద్యా పరిశోధనను కొనసాగించాడు, 1984 జూన్లో గల్లిమార్డ్ హిస్టోయిరే డి లా సెక్సులైటే యొక్క రెండవ, మూడవ సంపుటాలను ప్రచురించాడు. సంపుటం రెండు, L'Usage des plaisirs, లైంగిక నీతికి సంబంధించి పురాతన గ్రీకు అన్యమత నైతికతచే సూచించబడిన "తాను యొక్క సాంకేతికతలు"తో వ్యవహరించింది, అయితే వాల్యూమ్ మూడు, Le Souci de soi, గ్రీకు , లాటిన్ గ్రంథాలలో అదే అంశాన్ని అన్వేషించింది. మొదటి రెండు శతాబ్దాలు CE. నాల్గవ సంపుటం, లెస్ అవెక్స్ డి లా చైర్, ప్రారంభ క్రైస్తవ మతంలో లైంగికతను పరిశీలించడానికి ఉద్దేశించబడింది, కానీ అది పూర్తి కాలేదు.

అక్టోబరు 1980లో, ఫౌకాల్ట్ బర్కిలీలోని కాలిఫోర్నియా విశ్వవిద్యాలయంలో విజిటింగ్ ప్రొఫెసర్ అయ్యాడు, "సత్యం , సబ్జెక్టివిటీ"పై హోవిసన్ ఉపన్యాసాలు ఇచ్చాడు, నవంబర్‌లో అతను న్యూయార్క్ విశ్వవిద్యాలయంలోని హ్యుమానిటీస్ ఇన్‌స్టిట్యూట్‌లో ఉపన్యాసాలు ఇచ్చాడు. అమెరికన్ మేధో వర్గాలలో అతని పెరుగుతున్న ప్రజాదరణను టైమ్ మ్యాగజైన్ గుర్తించింది, అయితే ఫౌకాల్ట్ 1981లో UCLAలో, 1982లో వెర్మోంట్ విశ్వవిద్యాలయంలో , 1983లో మళ్లీ బర్కిలీలో ఉపన్యాసాలు ఇచ్చాడు, అక్కడ అతని ఉపన్యాసాలు పెద్ద సంఖ్యలో ప్రజలను ఆకర్షించాయి. ఫౌకాల్ట్ అనేక సాయంత్రాలు శాన్ ఫ్రాన్సిస్కో స్వలింగ సంపర్కుల దృశ్యంలో గడిపాడు, తరచుగా సాడో-మసోకిస్టిక్ బాత్‌హౌస్‌లకు వెళ్లాడు, అసురక్షిత సెక్స్‌లో పాల్గొన్నాడు. గే ప్రెస్‌కి ఇచ్చిన ఇంటర్వ్యూలలో అతను సాడో-మసోకిస్టిక్ కార్యకలాపాలను ప్రశంసించాడు, "ఇంతకు ముందు ప్రజలకు తెలియని ఆనందం యొక్క కొత్త అవకాశాల యొక్క నిజమైన సృష్టి" అని వర్ణించాడు. ఫౌకాల్ట్ HIV బారిన పడ్డాడు, చివరికి AIDSని అభివృద్ధి చేశాడు. ఆ సమయంలో వైరస్ గురించి పెద్దగా తెలియదు; మొదటి కేసులు 1980లో మాత్రమే గుర్తించబడ్డాయి. ఫౌకాల్ట్ మొదట్లో AIDSని "కలలు కనే వ్యాధి"గా పేర్కొన్నాడు. 1983 వేసవిలో, అతను నిరంతర పొడి దగ్గును అభివృద్ధి చేశాడు, ఇది పారిస్‌లోని స్నేహితులను ఆందోళనకు గురిచేసింది, అయితే ఫౌకాల్ట్ అది కేవలం ఊపిరితిత్తుల ఇన్ఫెక్షన్ అని నొక్కి చెప్పాడు. ఆసుపత్రిలో చేరినప్పుడు మాత్రమే ఫౌకాల్ట్ HIV-పాజిటివ్‌గా సరిగ్గా నిర్ధారణ చేయబడ్డాడు; యాంటీబయాటిక్స్‌తో చికిత్స పొందిన అతను కాలేజ్ డి ఫ్రాన్స్‌లో చివరి ఉపన్యాసాలను అందించాడు. ఫౌకాల్ట్ 10 జూన్ 1984న సెప్సిస్‌తో సంక్లిష్టమైన నాడీ సంబంధిత లక్షణాలతో ప్యారిస్‌లోని హాపిటల్ డి లా సాల్పెట్రీయర్‌లో ప్రవేశించాడు-అతను మ్యాడ్‌నెస్ అండ్ సివిలైజేషన్‌లో చదువుకున్న అదే సంస్థ. అతను జూన్ 25 న ఆసుపత్రిలో మరణించాడు.^[96]

మరణం

26 జూన్ 1984న, లిబరేషన్ ఫౌకాల్ట్ మరణాన్ని ప్రకటించింది, ఇది ఎయిడ్స్ వల్ల వచ్చిందనే పుకారును ప్రస్తావిస్తుంది. మరుసటి రోజు, లే మోండే అతని కుటుంబం క్లియర్ చేసిన మెడికల్ బులెటిన్‌ను విడుదల చేసింది, అది HIV/AIDS గురించి ప్రస్తావించలేదు. జూన్ 29న, ఫౌకాల్ట్ యొక్క లా లెవీ డు కార్ప్స్ వేడుక జరిగింది, దీనిలో శవపేటికను ఆసుపత్రి మార్చురీ నుండి తీసుకువెళ్లారు. కార్యకర్తలు , విద్యావేత్తలతో సహా వందలాది మంది హాజరయ్యారు, అయితే గిల్లెస్ డెల్యూజ్ ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ నుండి సారాంశాలను ఉపయోగించి ప్రసంగించారు. అతని మృతదేహాన్ని వెండ్యూవ్రే-డు-పోయిటౌ వద్ద ఒక చిన్న వేడుకలో ఖననం చేశారు. అతని మరణం తర్వాత, ఫౌకాల్ట్ భాగస్వామి డేనియల్ డెఫెర్ట్ ఫ్రాన్స్‌లో మొదటి జాతీయ HIV/AIDS సంస్థను స్థాపించాడు, AIDES; "సహాయం" (సహాయకుడు) కోసం ఫ్రెంచ్ పదం, వ్యాధికి ఆంగ్ల భాషలో సంక్షిప్త రూపం. ఫౌకాల్ట్ మరణానికి రెండవ వార్షికోత్సవం సందర్భంగా, ఫూకాల్ట్ మరణం ఎయిడ్స్‌కు సంబంధించినదని డిఫెర్ట్ ది అడ్వకేట్‌లో బహిరంగంగా వెల్లడించాడు..^[97]

వ్యక్తిగత జీవితం

ఫౌకాల్ట్ యొక్క మొదటి జీవితచరిత్ర రచయిత, డిడియర్ ఎరిబన్, తత్వవేత్తను "ఒక సంక్లిష్టమైన, అనేక-వైపుల పాత్ర"గా అభివర్ణించాడు , "ఒక ముసుగు క్రింద మరొకటి ఉంటుంది". అతను "పని కోసం అపారమైన సామర్థ్యాన్ని" ప్రదర్శించాడని కూడా పేర్కొన్నాడు. ENSలో, ఫౌకాల్ట్ యొక్క సహవిద్యార్థులు ఏకగ్రీవంగా అతనిని "అయోమయపరిచే , వింత", "ఒక ఉద్వేగభరితమైన కార్మికుడు" అని సంగ్రహించారు. అతను వృద్ధాప్యంలో, అతని వ్యక్తిత్వం మారిపోయింది: ఎరిబన్ అతను "హింసలకు గురైన కౌమారదశ"గా ఉన్నప్పుడు, 1960 తర్వాత, అతను "ప్రకాశవంతంగా, రిలాక్స్డ్ , ఉల్లాసంగా" మారాడని, అతనితో పనిచేసిన వారు కూడా ఒక దండిగా వర్ణించబడ్డారని పేర్కొన్నాడు. 1969లో ఫోకాల్ట్ "మిలిటెంట్ మేధావి" అనే ఆలోచనను మూర్తీభవించాడని అతను పేర్కొన్నాడు.

ఫౌకాల్ట్ నాస్తికుడు. అతను శాస్త్రీయ సంగీతాన్ని ఇష్టపడ్డాడు, ముఖ్యంగా జోహాన్ సెబాస్టియన్ బాచ్, వోల్ఫ్‌గ్యాంగ్ అమేడియస్ మొజార్ట్ యొక్క పనిని ఆస్వాదించాడు, టర్టిల్‌నెక్ స్వెటర్లు ధరించడంలో ప్రసిద్ధి చెందాడు. అతని మరణానంతరం, ఫూకాల్ట్ స్నేహితుడు జార్జెస్ డుమెజిల్ అతనిని "ప్రగాఢమైన దయ , మంచితనం" కలిగి ఉన్నాడని వర్ణించాడు, "అక్షరాలా హద్దులు లేని తెలివితేటలు" కూడా ప్రదర్శించాడు. అతని జీవిత భాగస్వామి డేనియల్ డెఫెర్ట్ అతని ఆస్తిని వారసత్వంగా పొందాడు, దీని ఆర్కైవ్ 2012లో నేషనల్ లైబ్రరీ ఆఫ్ ఫ్రాన్స్‌కు €3.8 మిలియన్లకు (2021 ఏప్రిల్లో $4.5 మిలియన్లు) విక్రయించబడింది..^[98]

రాజకీయం

రాజకీయంగా, ఫౌకాల్ట్ తన జీవితంలో చాలా వరకు వామపక్షవాది, అయినప్పటికీ వామపక్షంలో అతని ప్రత్యేక వైఖరి తరచుగా మారుతూ ఉంటుంది. 1950వ దశకం ప్రారంభంలో, సనాతన మార్క్సిస్ట్ దృక్పథాన్ని ఎప్పుడూ అవలంబించనప్పటికీ, ఫూకాల్ట్ ఫ్రెంచ్ కమ్యూనిస్ట్ పార్టీలో సభ్యుడు, యూదులు, స్వలింగ సంపర్కులపై దాని శ్రేణులలోని పక్షపాతంపై అసహ్యం వ్యక్తం చేసిన మూడు సంవత్సరాల తర్వాత పార్టీని విడిచిపెట్టాడు. పోలాండ్‌లో కొంతకాలం పనిచేసిన తరువాత, ఆ సమయంలో పోలిష్ యునైటెడ్ వర్కర్స్ పార్టీ సోషలిస్ట్ రాష్ట్రంగా పరిపాలించబడింది, అతను కమ్యూనిస్ట్ భావజాలంతో మరింత భ్రమపడ్డాడు. తత్ఫలితంగా, 1960ల ప్రారంభంలో, ఫౌకాల్ట్ తన విద్యార్థులు, సహచరులతో కలిసి వామపక్ష ప్రచారాలలో పాల్గొన్నప్పటికీ, అతని వ్యతిరేకులు కొందరు "హింసాత్మక కమ్యూనిస్ట్ వ్యతిరేక"గా పరిగణించబడ్డారు.

తక్కువ వయస్సు గల సెక్స్‌పై వీక్షణలు

పిల్లలు లైంగిక సమ్మతిని ఇవ్వవచ్చని ఫౌకాల్ట్ వాదించారు. 1977లో, జీన్-పాల్ సార్త్రే, జాక్వెస్ డెరిడా , ఇతర మేధావులతో కలిసి, ఫౌకాల్ట్ సమ్మతి వయస్సు ఉన్న పదిహేను సంవత్సరాల కంటే తక్కువ వయస్సు ఉన్న పెద్దలు , మైనర్‌ల మధ్య అన్ని "ఏకాభిప్రాయ" లైంగిక సంబంధాలను నేరరహితం చేయాలని పిలుపునిస్తూ ఫ్రెంచ్ పార్లమెంటుకు ఒక పిటిషన్‌పై సంతకం చేశారు. ఫ్రాన్స్ లో.

పిల్లల లైంగిక వేధింపుల ఆరోపణలు

1960ల చివరలో ట్యునీషియాలో నివసిస్తున్నప్పుడు అరబ్ పిల్లలపై అత్యాచారం చేసిన పెడోఫిల్ అని గై సోర్మాన్ చేత ఫౌకాల్ట్ ఆరోపించబడ్డాడు. తన దావాలో కొన్ని దోషాలను ఎదుర్కొన్న సోర్మాన్ తర్వాత తన ప్రకటనను స్వీకరించాడు, "సమస్యాత్మక సాక్ష్యం యొక్క కలయిక" మాత్రమే ఉందని అంగీకరించాడు. మార్క్ R. G. కెల్లీ, టెలోస్‌లో వ్రాస్తూ, సోర్మాన్ వాదనలు యోగ్యత లేనివని వాదించారు.

తాత్విక పని

ఫౌకాల్ట్ సహోద్యోగి పియరీ బౌర్డియు తత్వవేత్త ఆలోచనను "అతిక్రమం యొక్క సుదీర్ఘ అన్వేషణ, సామాజిక పరిమితులను దాటి వెళ్లడం, ఎల్లప్పుడూ జ్ఞానం , శక్తితో విడదీయరాని విధంగా ముడిపడి ఉంది" అని సంగ్రహించాడు.

యూనివర్శిటీ ఆఫ్ రీడింగ్ యొక్క తత్వవేత్త ఫిలిప్ స్టోక్స్ మొత్తంగా, ఫౌకాల్ట్ యొక్క పని "చీకటి , నిరాశావాదం" అని పేర్కొన్నాడు. అయినప్పటికీ, ఇది ఆశావాదానికి కొంత స్థలాన్ని వదిలివేస్తుంది, దీనిలో ఆధిపత్య ప్రాంతాలను హైలైట్ చేయడానికి తత్వశాస్త్రం యొక్క క్రమశిక్షణ ఎలా ఉపయోగించబడుతుందో వివరిస్తుంది. అలా చేయడం ద్వారా, స్టోక్స్ పేర్కొన్నట్లుగా, మనం ఆధిపత్యం చెలాయించే మార్గాలు బాగా అర్థం చేసుకోబడతాయి, తద్వారా ఆధిపత్య ప్రమాదాన్ని తగ్గించే సామాజిక నిర్మాణాలను నిర్మించడానికి మేము కృషి చేస్తాము. ఈ అన్ని అభివృద్ధిలో వివరాలకు చాలా శ్రద్ధ ఉండాలి; ఇది చివరికి వ్యక్తులను వ్యక్తిగతీకరించే వివరాలు.

తన జీవితంలో తరువాత, ఫౌకాల్ట్ తన పనిని సమకాలీన సమాజం "ఆబ్జెక్టివైజ్ సబ్జెక్టుల" కోసం అధికార వినియోగాన్ని వ్యక్తీకరించిన విభిన్న మార్గాలను వర్గీకరించడానికి ప్రయత్నించడం కంటే శక్తిని ఒక దృగ్విషయంగా విశ్లేషించడం గురించి వివరించాడు. ఇవి మూడు విస్తృత రూపాలను తీసుకున్నాయి: మానవ జనాభా గురించిన జ్ఞానాన్ని వర్గీకరించడానికి, 'ఆర్డర్' చేయడానికి శాస్త్రీయ అధికారాన్ని కలిగి ఉంటుంది; రెండవది మానవ విషయాలను వర్గీకరించడం, 'సాధారణీకరించడం' (పిచ్చి, అనారోగ్యం, శారీరక లక్షణాలు మొదలైన వాటిని గుర్తించడం ద్వారా);, మూడవది లైంగిక గుర్తింపులను ఫ్యాషన్‌గా మార్చడానికి, ఒకరి స్వంత శరీరాన్ని నిత్యకృత్యాలు, అభ్యాసాలలో నిమగ్నమవ్వడానికి శిక్షణనిచ్చే విధానానికి సంబంధించింది.

సాహిత్యం

ఫోకాల్ట్ తన తాత్విక పనితో పాటు సాహిత్యంపై కూడా రాశాడు. డెత్ అండ్ ది లాబ్రింత్: ది వరల్డ్ ఆఫ్ రేమండ్ రౌసెల్, 1963లో ప్రచురించబడింది, 1986లో ఆంగ్లంలో అనువదించబడింది, ఇది సాహిత్యంపై ఫోకాల్ట్ యొక్క ఏకైక పుస్తకం-నిడివి గల రచన. అతను దానిని "నేను చాలా సులభంగా, గొప్ప ఆనందంతో , అత్యంత వేగంగా వ్రాసిన పుస్తకం" అని వర్ణించాడు. ఫౌకాల్ట్ మొదటి ప్రయోగాత్మక రచయితలలో ఒకరైన రేమండ్ రౌసెల్ యొక్క గ్రంథాలను సూచిస్తూ సిద్ధాంతం, విమర్శ, మనస్తత్వ శాస్త్రాన్ని అన్వేషించాడు. "రచయిత అంటే ఏమిటి?" అనే పేరుతో రోలాండ్ బార్తేస్ యొక్క ప్రసిద్ధ వ్యాసం "ది డెత్ ఆఫ్ ది ఆథర్"కి ప్రతిస్పందిస్తూ ఫౌకాల్ట్ ఒక ఉపన్యాసం కూడా ఇచ్చాడు. 1969లో, తర్వాత పూర్తిగా ప్రచురించబడింది. సాహిత్య సిద్ధాంతకర్త కొర్నెలిజే క్వాస్ ప్రకారం, ఫౌకాల్ట్ కోసం, "అతని/ఆమె వ్యాఖ్యానానికి అసంబద్ధం కారణంగా ఒక చారిత్రక రచయిత ఉనికిని తిరస్కరించడం అసంబద్ధం, ఎందుకంటే రచయిత దాని భావాన్ని నిర్వహించే టెక్స్ట్ యొక్క విధి".

శక్తి

ఫౌకాల్ట్ శక్తి యొక్క విశ్లేషణ రెండు రూపాల్లో వస్తుంది: అనుభావిక, సైద్ధాంతిక. అనుభావిక విశ్లేషణలు చారిత్రాత్మక (, ఆధునిక) శక్తి రూపాలకు సంబంధించినవి, ఇవి మునుపటి శక్తి రూపాల నుండి ఎలా ఉద్భవించాయి. ఫౌకాల్ట్ తన అనుభావిక విశ్లేషణలలో మూడు రకాల శక్తిని వివరించాడు: సార్వభౌమాధికారం, క్రమశిక్షణా శక్తి, జీవశక్తి.

ఫూకాల్ట్ సాధారణంగా "ప్రతిదీ"కి సంపూర్ణ సమాధానాలు ఇవ్వడానికి ప్రయత్నించే "సిద్ధాంతాల"ని విమర్శిస్తాడు. అందువల్ల, అతను తన స్వంత శక్తి యొక్క "సిద్ధాంతం" ఒక సాధారణ "సిద్ధాంతం" కంటే ఒక పద్ధతికి దగ్గరగా ఉన్నట్లు భావించాడు. ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, చాలా మంది ప్రజలు శక్తిని తప్పుగా అర్థం చేసుకుంటారు. ఈ కారణంగా, శక్తిని పూర్తిగా ఇలా వర్ణించలేమని అతను స్పష్టం చేశాడు:

ఒక పౌరుడు రాష్ట్రానికి విధేయత చూపడం, లొంగిపోవడమే లక్ష్యంగా పెట్టుకున్న సంస్థలు,/లేదా యంత్రాంగాల సమూహం (అధికారం యొక్క సాధారణ ఉదారవాద నిర్వచనం);

నియమాలకు లొంగిపోవడం (శక్తి యొక్క సాధారణ మానసిక విశ్లేషణ నిర్వచనం); లేదా

ఒక సామాజిక తరగతి లేదా సమూహం మరొకరిని అణచివేసే సాధారణ, అణచివేత వ్యవస్థ (శక్తికి ఒక సాధారణ స్త్రీవాద లేదా ఆర్థడాక్స్ మార్క్సిస్ట్ నిర్వచనం).

ఫౌకాల్ట్ ఈ దృగ్విషయాలను "శక్తి"గా పరిగణించడాన్ని విమర్శించలేదు, అయితే ఈ శక్తి సిద్ధాంతాలు అన్ని రకాల శక్తిని పూర్తిగా వివరించలేవని పేర్కొన్నాడు. ఫౌకాల్ట్ కూడా అధికారం యొక్క ఉదారవాద నిర్వచనం ఇతర రకాల అధికారాలను ప్రజలు విమర్శనాత్మకంగా ఆమోదించినంత వరకు సమర్థవంతంగా దాచిపెట్టిందని పేర్కొన్నారు..^[99]

జీవశక్తి

"బయోపవర్"తో ఫౌకాల్ట్ బయోస్ (జీవితం)-జనాభాపై అధికారాన్ని సూచిస్తుంది. జీవశక్తి ప్రాథమికంగా బాహ్య శక్తి కంటే వ్యక్తులచే అంతర్గతీకరించబడిన నిబంధనలపై ఆధారపడి ఉంటుంది. ఇది దాని క్రింద ఉన్న శక్తులను ప్రోత్సహిస్తుంది, బలపరుస్తుంది, నియంత్రిస్తుంది, గమనిస్తుంది, ఆప్టిమైజ్ చేస్తుంది , నిర్వహిస్తుంది. ఫౌకాల్ట్ కొన్నిసార్లు జీవశక్తిని క్రమశిక్షణా శక్తి నుండి వేరుగా వర్ణించాడు, కానీ ఇతర సమయాల్లో అతను క్రమశిక్షణా శక్తిని జీవశక్తి యొక్క వ్యక్తీకరణగా అభివర్ణించాడు. బయోపవర్ క్రమశిక్షణా పద్ధతులను ఉపయోగించవచ్చు, కానీ క్రమశిక్షణా శక్తికి భిన్నంగా దాని లక్ష్యం వ్యక్తుల కంటే జనాభా.

బయోపవర్ జననాల సంఖ్య, ఆయుర్దాయం, ప్రజారోగ్యం, గృహనిర్మాణం, వలసలు, నేరాలకు సంబంధించిన జనాభాను అధ్యయనం చేస్తుంది, సామాజిక సమూహాలు కట్టుబాటు (ఆరోగ్యం, నేరం మొదలైన వాటికి సంబంధించి) విచలనంలో ఎక్కువగా ప్రాతినిధ్యం వహిస్తాయి , సర్దుబాటు చేయడానికి ప్రయత్నిస్తాయి, ఈ కట్టుబాటు వ్యత్యాసాలను నియంత్రించండి లేదా తొలగించండి. ఒక ఉదాహరణ జనాభాలో వయస్సు పంపిణీ. భవిష్యత్ (లేదా ప్రస్తుత) లేబర్ పవర్, రిటైర్‌మెంట్ హోమ్‌లు మొదలైన వాటిని భర్తీ చేయడానికి బయోపవర్ వయస్సు పంపిణీపై ఆసక్తిని కలిగి ఉంది. మరో ఉదాహరణ సెక్స్: సెక్స్ జనాభా పెరుగుదలతో అనుసంధానించబడినందున, సెక్స్ , లైంగికత జీవశక్తికి గొప్ప ఆసక్తిని కలిగి ఉన్నాయి. క్రమశిక్షణా స్థాయిలో, పునరుత్పత్తి కాని లైంగిక చర్యలలో నిమగ్నమైన వ్యక్తులు "వక్రబుద్ధి", "ఫ్రిజిడిటీ", "లైంగిక పనిచేయకపోవడం" వంటి మానసిక రోగ నిర్ధారణలకు చికిత్స పొందారు. జీవశక్తి స్థాయిలో, గర్భనిరోధకాల వినియోగం అధ్యయనం చేయబడింది, కొన్ని సామాజిక సమూహాలు (వివిధ మార్గాల ద్వారా) పిల్లలను కనడానికి ప్రోత్సహించబడ్డాయి, మరికొందరు (పేద, జబ్బుపడిన, అవివాహిత స్త్రీలు, నేరస్థులు లేదా వికలాంగులు వంటివి) నిరుత్సాహపరిచారు. లేదా పిల్లలు పుట్టకుండా అడ్డుకున్నారు.

జీవశక్తి యుగంలో, మరణం ఒక కుంభకోణం, విపత్తుగా మారింది, అయితే ఈ జీవశక్తి ఉన్నప్పటికీ ఫౌకాల్ట్ ప్రకారం, ఇంతకు ముందు చేసిన ఇతర శక్తి కంటే ఎక్కువ మందిని చంపారు. సార్వభౌమాధికారం కింద, సార్వభౌమాధికారం కలిగిన రాజు తన రాజ్యాన్ని విస్తరించడానికి ప్రజలను చంపగలడు లేదా తన రాజ్యాన్ని విస్తరించడానికి యుద్ధాలను ప్రారంభించగలడు, అయితే జీవశక్తి యుద్ధాల కాలంలో బదులుగా "జీవితాన్ని రక్షించుకోవాలనే" ఆశయంతో ప్రేరేపించబడ్డాయి. మారణహోమం కోసం కూడా ఇలాంటి ప్రేరణలు ఉపయోగించబడ్డాయి. ఉదాహరణకు, నాజీ జర్మనీ యూదులను నిర్మూలించే ప్రయత్నాన్ని ప్రేరేపించింది, యూదులు "జర్మన్ ఆరోగ్యానికి ముప్పు" అనే ప్రేరణతో మానసిక రోగులు, వికలాంగుల ఆరోగ్య సంరక్షణ కోసం వెచ్చించే డబ్బు బాగా ఖర్చు చేయబడుతుంది. "సాధ్యమైన జర్మన్లు". ఇరాక్ యుద్ధం కూడా ఇలాంటి సిద్ధాంతాల ద్వారా ప్రేరేపించబడిందని క్లో టేలర్ పేర్కొన్నాడు. ఇరాక్‌లో సామూహిక విధ్వంసక ఆయుధాలు ఉన్నాయని, అల్-ఖైదాతో సంబంధాలు ఉన్నాయని మొదట భావించారు. ఏది ఏమైనప్పటికీ, బుష్, బ్లెయిర్ పరిపాలనలు ఈ సిద్ధాంతాలలో దేనినైనా సమర్ధించటానికి ఎటువంటి ఆధారాలు కనుగొననప్పుడు, యుద్ధానికి ప్రేరణ మార్చబడింది. కొత్త ప్రేరణలో, సద్దాం హుస్సేన్ తన సొంత జనాభాపై నేరాలకు పాల్పడ్డాడని యుద్ధానికి కారణం చెప్పబడింది. టేలర్ అంటే ఆధునిక కాలంలో, ఈ యుద్ధాలు తరచుగా మానవతా సంక్షోభాలకు కారణమవుతున్నప్పటికీ, మానవతా సహాయం అనే వాక్చాతుర్యం కింద యుద్ధాన్ని "దాచిపెట్టాలి".

19వ శతాబ్దంలో, పాశ్చాత్య ప్రపంచం అంతటా మురికివాడలు సంఖ్య, పరిమాణంలో పెరుగుతున్నాయి. ఈ ప్రాంతాలలో నేరం, అనారోగ్యం, మద్యపానం, వ్యభిచారం సర్వసాధారణం, మధ్యతరగతి ఈ మురికివాడలలో నివసించే ప్రజలను "అనైతిక", "సోమరి"గా పరిగణించింది. మధ్యతరగతి కంటే ఈ మురికివాడల్లో జనాభా పెరుగుదల ఎక్కువగా ఉన్నందున, ఈ అండర్‌క్లాస్ త్వరగా లేదా తరువాత "ఆధీనంలోకి తీసుకుంటుందని" మధ్యతరగతి కూడా భయపడింది. ఈ భయం యుజెనిక్స్ యొక్క శాస్త్రీయ అధ్యయనానికి దారితీసింది, దీని స్థాపకుడు ఫ్రాన్సిస్ గాల్టన్ చార్లెస్ డార్విన్, అతని సహజ ఎంపిక సిద్ధాంతం ద్వారా ప్రేరణ పొందారు. గాల్టన్ ప్రకారం, సమాజం "బలహీనులకు" సహాయం చేయడం ద్వారా సహజ ఎంపికను అడ్డుకుంటుంది, తద్వారా మిగిలిన జనాభాలో "ప్రతికూల లక్షణాలు" వ్యాప్తి చెందుతాయి..^[100]

The body and sexuality

ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, శరీరం చరిత్ర, సంస్కృతికి వెలుపల ఉన్న లక్ష్యం కాదు. బదులుగా, ఫౌకాల్ట్ వాదించాడు, శరీరం సమాజం, చరిత్ర ద్వారా నిరంతరం ఆకృతి చేయబడి ఉంది, పని, ఆహారం, శరీర ఆదర్శాలు, వ్యాయామం, వైద్యపరమైన జోక్యాలు మొదలైన వాటి ద్వారా. ఫోకాల్ట్ శరీరం యొక్క "సిద్ధాంతాన్ని" అందించలేదు, కానీ దాని గురించి క్రమశిక్షణలో వ్రాస్తాడు., శిక్షించడం అలాగే ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీలో. లైంగికత, పిచ్చి, నేరం వంటి దృగ్విషయాల యొక్క అన్ని పూర్తిగా జీవసంబంధమైన వివరణలను ఫౌకాల్ట్ విమర్శించాడు. ఇంకా, ఫూకాల్ట్ వాదించాడు, శరీరం స్వీయ-అవగాహన, ఇతరులను అర్థం చేసుకోవడానికి ఒక ప్రాతిపదికగా సరిపోదు.

క్రమశిక్షణ, శిక్షలో, ఫౌకాల్ట్ శక్తి, శరీరం ఎలా ఒకదానితో ఒకటి ముడిపడి ఉందో చూపిస్తుంది, ఉదాహరణకు క్రమశిక్షణా శక్తి వ్యక్తిగత శరీరాలు, వారి ప్రవర్తనపై ప్రధానంగా దృష్టి పెడుతుంది. శరీరాలను/ప్రవర్తనను తారుమారు చేయడం ద్వారా శక్తి ప్రజల మనస్సులను కూడా తారుమారు చేస్తుందని ఫూకాల్ట్ వాదించాడు. ఫూకాల్ట్ "శరీరం ఆత్మ యొక్క జైలు" అనే సాధారణ సామెతను మార్చాడు, బదులుగా "ఆత్మ శరీరం యొక్క జైలు" అని పేర్కొన్నాడు.

ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, సెక్సాలజీ పదార్థాన్ని (శరీరాన్ని) సూచించడం ద్వారా "శాస్త్రం"గా తనను తాను ఉపయోగించుకోవడానికి ప్రయత్నించింది. దీనికి విరుద్ధంగా, ఫౌకాల్ట్ సెక్సాలజీ ఒక నకిలీ శాస్త్రం అని , "సెక్స్" ఒక నకిలీ-శాస్త్రీయ ఆలోచన అని వాదించాడు. ఫూకాల్ట్ కోసం సహజమైన, జీవశాస్త్ర ఆధారితమైన, ప్రాథమిక లైంగికత యొక్క ఆలోచన అనేది శక్తి సాధనంగా కూడా ఉపయోగించబడిన ఒక ప్రామాణిక చారిత్రక నిర్మాణం. ప్రజల లింగ గుర్తింపు, లైంగిక గుర్తింపు, లైంగిక ప్రవర్తనకు జీవసంబంధమైన, ప్రాథమిక కారణం అయిన సెక్స్‌ని వివరించడం ద్వారా, శక్తి లైంగిక, లింగ ప్రవర్తనను సమర్థవంతంగా సాధారణీకరించగలిగింది. శరీర ప్రవర్తనలను నిర్మిత "సాధారణ" ప్రవర్తనతో పోల్చడం ద్వారా ప్రజల లైంగిక, లింగ ప్రవర్తనను అంచనా వేయడం, పాథాలజీ చేయడం, "సరిదిద్దడం" ఇది సాధ్యం చేసింది. ఫూకాల్ట్‌కు, "సాధారణ లైంగికత" అనేది "సహజ లైంగికత" వలెనే నిర్మించబడింది. అందువల్ల, 1960లు, 1970లలో లైంగికతపై చర్చలో ఆధిపత్యం చెలాయించిన ప్రముఖ ప్రసంగాన్ని కూడా ఫౌకాల్ట్ విమర్శించాడు. ఈ సమయంలో, ప్రముఖ ప్రసంగం సాంస్కృతిక, నైతిక, పెట్టుబడిదారీ అణచివేత నుండి లైంగికత యొక్క "విముక్తి" కోసం వాదించింది. అయితే, లైంగికత గురించి ప్రజల అభిప్రాయాలు, అనుభవాలు ఎల్లప్పుడూ సాంస్కృతిక, అధికార యంత్రాంగాల ఫలితంగా ఉంటాయని ఫౌకాల్ట్ వాదించాడు. ఒక సమూహ నిబంధనల నుండి లైంగికతను "విముక్తి" చేయడం అంటే దాని స్థానంలో మరొక సమూహ నిబంధనలు ఆక్రమించడమే. అయితే, ఫోకాల్ట్ ప్రతిఘటన నిరర్థకమని భావించిందని దీని అర్థం కాదు. ఫౌకాల్ట్ వాదించేది ఏమిటంటే, అధికారం నుండి పూర్తిగా విముక్తి పొందడం అసాధ్యం, "సహజమైన" లైంగికత లేదు. శక్తి ఎల్లప్పుడూ ప్రతిఘటన యొక్క కోణాన్ని కలిగి ఉంటుంది, అందువల్ల మార్పుకు అవకాశం కూడా ఉంటుంది. ఫౌకాల్ట్ పవర్-నెట్‌వర్క్‌ల వెలుపల అడుగు పెట్టడం అసాధ్యమని భావించినప్పటికీ, ఈ నెట్‌వర్క్‌లను మార్చడం లేదా వాటిని విభిన్నంగా నావిగేట్ చేయడం ఎల్లప్పుడూ సాధ్యపడుతుంది.

ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, శరీరం అనేది ఉపన్యాసాలు, శక్తితో ఆధిపత్యం వహించే "విధేయత , నిష్క్రియ వస్తువు" మాత్రమే కాదు. ఆధిపత్య ఉపన్యాసాలు, శక్తి పద్ధతులకు వ్యతిరేకంగా ప్రతిఘటనకు శరీరం "విత్తనం" కూడా. శరీరం ఎప్పుడూ పూర్తిగా సమ్మతించదు, అనుభవాలను పూర్తిగా భాషా వర్ణనలకు తగ్గించలేము. పదాలతో వర్ణించడం సాధ్యం కానిదాన్ని అనుభవించే అవకాశం ఎప్పుడూ ఉంటుంది, ఈ వైరుధ్యంలో ఆధిపత్య ప్రసంగాలకు వ్యతిరేకంగా ప్రతిఘటనకు అవకాశం కూడా ఉంటుంది..^[101]

శరీరం యొక్క చారిత్రక నిర్మాణం గురించి ఫౌకాల్ట్ యొక్క దృక్పథం చాలా మంది స్త్రీవాద, క్వీర్-సిద్ధాంతవాదులను ప్రభావితం చేసింది. జోహన్నా ఒక్సాలా ప్రకారం, క్వీర్ సిద్ధాంతంపై ఫౌకాల్ట్ ప్రభావం చాలా ఎక్కువగా ఉంది, అతను క్వీర్ సిద్ధాంతం యొక్క వ్యవస్థాపకులలో ఒకరిగా పరిగణించబడవచ్చు. క్వీర్ థియరీ వెనుక ఉన్న ప్రాథమిక ఆలోచన ఏమిటంటే, గే, లెస్బియన్, హెటెరోసెక్సువల్ మొదలైన గుర్తింపుల వెనుక ఎటువంటి సహజమైన ఆధారం లేదు. బదులుగా ఈ గుర్తింపులు సాంప్రదాయిక ఉపన్యాసాలు, అధికార సంబంధాల ద్వారా నిర్మించబడిన సాంస్కృతిక నిర్మాణాలుగా పరిగణించబడతాయి. స్త్రీవాదులు ఫూకాల్ట్ ఆలోచనల సహాయంతో స్త్రీలు తమ శరీరాలను ఏర్పరచుకునే వివిధ మార్గాలను అధ్యయనం చేశారు: ప్లాస్టిక్ సర్జరీ, ఆహారం, తినే రుగ్మతలు మొదలైన వాటి ద్వారా. ఫూకాల్ట్ సెక్స్ యొక్క చరిత్రీకరణ జుడిత్ బట్లర్ వంటి స్త్రీవాద సిద్ధాంతకర్తలను కూడా ప్రభావితం చేసింది. లింగ సంబంధిత విషయాలను ప్రశ్నించడానికి సబ్జెక్ట్, పవర్, సెక్స్. బట్లర్ ఫౌకాల్ట్‌ను అనుసరిస్తూ లింగ గుర్తింపు వెనుక "నిజమైన" లింగం లేదని దాని జీవసంబంధమైన, లక్ష్యం మూలాధారంగా ఉంది. అయితే, బట్లర్ ఫోకాల్ట్‌ను విమర్శించాడు. ఫౌకాల్ట్ "అమాయకంగా" శరీరాలు, ఆనందాలను అధికారానికి వ్యతిరేకంగా ప్రతిఘటించడానికి ఒక మైదానంగా చూపుతున్నాడని ఆమె వాదించింది, లైంగికత యొక్క చరిత్రను లింగ సంబంధిత విషయాలు/శరీరానికి విస్తరించకుండా. ఫౌకాల్ట్ సుసాన్ బోర్డో, కేట్ సోపర్ వంటి ఇతర స్త్రీవాదుల నుండి విమర్శలను అందుకున్నాడు.

జోహన్నా ఓక్సాలా వాదిస్తూ, ఫౌకాల్ట్, సెక్స్/లైంగికత నిర్మితమైందని చెప్పడం ద్వారా, లైంగికత ఉనికిని తిరస్కరించలేదు. ఫోకాల్ట్ వంటి విమర్శనాత్మక సిద్ధాంతాల లక్ష్యం శరీరాన్ని, లైంగికతను అణచివేత నుండి విముక్తి చేయడం కాదని, అయితే ఈ గుర్తింపులు చారిత్రక, ఎలా ఉన్నాయో చూపడం ద్వారా "సహజ", "అవసరం"గా పేర్కొనబడిన గుర్తింపులను ప్రశ్నించడం , తిరస్కరించడం అని కూడా ఓక్సాలా వాదించారు. సాంస్కృతిక నిర్మాణాలు.^[101]

సబ్జెక్టివిటీ

ఫౌకాల్ట్ తన ప్రాథమిక ప్రాజెక్ట్‌గా చరిత్రలో ఉన్న వ్యక్తులను "విషయాలు"గా ఎలా తయారు చేశారనే పరిశోధనగా భావించాడు. ఆత్మాశ్రయత, ఫూకాల్ట్ యొక్క స్థితి కాదు, కానీ ఒక అభ్యాసం-చురుకైన "జీవి". ఫౌకాల్ట్ ప్రకారం, పాశ్చాత్య తత్వవేత్తలచే "విషయం" సాధారణంగా ఇవ్వబడినదిగా పరిగణించబడుతుంది; సహజ, లక్ష్యం. దీనికి విరుద్ధంగా, ఫౌకాల్ట్ ఆత్మాశ్రయతను శక్తిచే సృష్టించబడిన నిర్మాణంగా పరిగణించాడు. ఫూకాల్ట్ "అసుజెట్టిస్‌మెంట్" గురించి మాట్లాడాడు, ఇది ఫౌకాల్ట్ అనే ఫ్రెంచ్ పదం, ఇది శక్తి విషయాలను సృష్టించే ప్రక్రియను సూచిస్తుంది, అదే సమయంలో సామాజిక నిబంధనలను ఉపయోగించి వారిని అణచివేస్తుంది. ఫూకాల్ట్ కోసం "సామాజిక నిబంధనలు" అనేది ప్రజలు అనుసరించడానికి ప్రోత్సహించబడే ప్రమాణాలు, ఇవి వ్యక్తులను పోల్చడానికి, నిర్వచించడానికి కూడా ఉపయోగించబడతాయి. "అసుజెట్టిస్‌మెంట్"కి ఉదాహరణగా, ఫూకాల్ట్ "స్వలింగసంపర్కం" గురించి ప్రస్తావించాడు, ఇది సెక్సాలజీ ద్వారా సృష్టించబడిన చారిత్రాత్మకంగా ఆకస్మిక ఆత్మాశ్రయ రకం. ఫౌకాల్ట్ వ్రాస్తూ, సోడోమీ అనేది గతంలో తీవ్రమైన లైంగిక విచలనంగా పరిగణించబడింది, కానీ తాత్కాలికమైనది. అయితే స్వలింగ సంపర్కం ఒక "జాతి", గతం, బాల్యం, ఒక రకమైన జీవితంగా మారింది. "స్వలింగ సంపర్కులు" ఈ ఆత్మాశ్రయతను సృష్టించిన అదే శక్తితో వివక్షకు గురయ్యారు, స్వలింగసంపర్కం "సాధారణ" లైంగికత నుండి విచలనంగా పరిగణించబడుతుంది. ఏది ఏమైనప్పటికీ, ఫూకాల్ట్ వాదిస్తూ, "స్వలింగసంపర్కం" వంటి ఆత్మాశ్రయతను సృష్టించడం అనేది ఆత్మాశ్రయమైన వ్యక్తులకు మాత్రమే ప్రతికూల పరిణామాలను కలిగి ఉండదు - స్వలింగ సంపర్కం యొక్క ఆత్మాశ్రయత స్వలింగ సంపర్కులు, ప్రైడ్ పెరేడ్‌ల సృష్టికి దారితీసింది.

ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, శాస్త్రీయ ఉపన్యాసాలు వ్యక్తులను వర్గీకరించడం, వర్గీకరించడం, వారి ప్రవర్తనను గమనించడం, వారి ప్రవర్తన "అసాధారణమైనది"గా పరిగణించబడినప్పుడు "చికిత్స" చేయడం ద్వారా క్రమశిక్షణా శక్తి వ్యవస్థలో ముఖ్యమైన పాత్రను పోషించాయి. అతను ఉపన్యాసాన్ని భౌతిక శక్తి అవసరం లేని అణచివేత రూపంగా నిర్వచించాడు. అతను దాని ఉత్పత్తిని "నియంత్రిత, ఎంపిక, వ్యవస్థీకృత , నిర్దిష్ట సంఖ్యలో విధానాల ద్వారా పునఃపంపిణీ"గా గుర్తిస్తాడు, ఇవి సామాజిక కోడ్‌లుగా అనువదించే "నియమాలు", "వ్యవస్థలు" సృష్టించడానికి వ్యక్తుల జ్ఞానం యొక్క ఆకాంక్ష ద్వారా నడపబడతాయి. అంతేకాకుండా, ప్రసంగం సామాజిక సంస్థలకు మించి విస్తరించే శక్తిని సృష్టిస్తుంది, ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థలు, విద్యా, చట్ట అమలు వంటి సామాజిక, అధికారిక రంగాలలో కనుగొనవచ్చు. ఈ రంగాల ఏర్పాటు సామాజిక అభివృద్ధికి దోహదపడినట్లు అనిపించవచ్చు; అయితే, ఫౌకాల్ట్ సమాజంపై ప్రసంగాల హానికరమైన అంశాలకు వ్యతిరేకంగా హెచ్చరించాడు.

సైకియాట్రీ, బయాలజీ, మెడిసిన్, ఎకానమీ, సైకో అనాలిసిస్, సైకాలజీ, సోషియాలజీ, ఎథ్నాలజీ, బోధన, క్రిమినాలజీ వంటి శాస్త్రాలు అన్నీ హేతుబద్ధమైన, అహేతుకమైన, సాధారణమైన, అసాధారణమైన, మానవ, అమానవీయమైన ప్రవర్తనలను వర్గీకరించాయి. ఆత్మాశ్రయత, ప్రమాణాల రకాలు, వీటిని ప్రజలు "సత్యాలు"గా అంతర్గతీకరించారు. ఈ శాస్త్రాలు "సాధారణం" అని లేబుల్ చేసిన వాటికి దగ్గరగా ఉండటానికి ప్రజలు వారి ప్రవర్తనను స్వీకరించారు. ఉదాహరణకు, మానసిక పరిశీలన/నిఘాత, మానసిక ఉపన్యాసాలు ఒక రకమైన మనస్తత్వ శాస్త్ర-కేంద్రీకృత ఆత్మాశ్రయతను సృష్టించాయని ఫూకాల్ట్ పేర్కొన్నాడు, దీని వలన ప్రజలు సమాజంలో కాకుండా వారి మనస్తత్వశాస్త్రంలో అసంతృప్తిని తప్పుగా భావించారు. ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, ఇది సమాజానికి విమర్శలను నిరోధించడానికి ఒక మార్గంగా ఉంది-సమాజంపై విమర్శలు వ్యక్తికి, వారి మానసిక ఆరోగ్యానికి వ్యతిరేకంగా మారాయి..^[102]

స్వీయ-నిర్మిత ఆత్మీయత

ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, ఆత్మాశ్రయత అనేది బాహ్యంగా వ్యక్తులపై ఒత్తిడి చేయవలసిన అవసరం లేదు-అది కూడా ఒక వ్యక్తికి తనకు తానుగా ఉన్న సంబంధంలో స్థాపించబడిన విషయం. ఉదాహరణకు, ఒక వ్యక్తి "తమను తాము కనుగొనడానికి" లేదా "తానుగా ఉండటానికి" ప్రయత్నిస్తున్నప్పుడు ఇది జరగవచ్చు, ఎడ్వర్డ్ మెక్‌గుషిన్ ఒక విలక్షణమైన ఆధునిక కార్యకలాపంగా వర్ణించాడు. "నిజమైన స్వీయ" కోసం ఈ అన్వేషణలో, స్వీయ రెండు స్థాయిలలో స్థాపించబడింది: ఒక నిష్క్రియ వస్తువుగా (శోధించబడే "నిజమైన స్వీయ"), క్రియాశీల "శోధకుడు". పురాతన సినిక్స్, 19వ శతాబ్దపు తత్వవేత్త ఫ్రెడరిక్ నీట్చే "నిజమైన స్వీయ" అనేది గొప్ప కష్టాలు,/లేదా ప్రమాదం ద్వారా మాత్రమే కనుగొనబడుతుందని పేర్కొన్నారు. పురాతన స్టోయిక్స్, 17వ శతాబ్దపు తత్వవేత్త రెనే డెస్కార్టెస్, అయితే, నిశ్శబ్దంగా, ఒంటరిగా ఉన్న ఆత్మపరిశీలన ద్వారా "స్వయం" కనుగొనబడుతుందని వాదించారు. ఇంకొక ఉదాహరణ సోక్రటీస్, ఇతరులతో చర్చలు జరపడం ద్వారా మాత్రమే స్వీయ-అవగాహన కనుగొనబడుతుందని వాదించారు, ఇక్కడ డిబేటర్లు ఒకరి పునాది అభిప్రాయాలు, అభిప్రాయాలను ప్రశ్నించుకుంటారు. అయితే, ఫూకాల్ట్, "ఆత్మాత్మకత" అనేది ఒక స్థితికి బదులుగా ఒక ప్రక్రియ అని వాదించాడు. అలాగే, ఫౌకాల్ట్ "నిజమైన స్వీయ" కనుగొనబడలేదని వాదించాడు. బదులుగా, "స్వీయ" అనేది "స్వీయ"ను "కనుగొనడానికి" ఉపయోగించబడే కార్యకలాపాలలో ఏర్పడింది/సృష్టించబడింది. మరో మాటలో చెప్పాలంటే, ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, కష్టాలు, ప్రమాదాలకు తనను తాను బహిర్గతం చేయడం "నిజమైన స్వీయ"ని "బహిర్గతం" చేయదు, కానీ ఒక నిర్దిష్ట రకమైన స్వీయ, ఆత్మాశ్రయతను సృష్టిస్తుంది. ఏది ఏమైనప్పటికీ, ఫౌకాల్ట్ ప్రకారం, ఈ స్వీయ-నిర్మిత అభ్యాసాలను అమలు చేయడానికి ముందు, సబ్జెక్ట్ కోసం "ఫారమ్" చాలావరకు అధికారం ద్వారా ఇప్పటికే రూపొందించబడింది. పాఠశాలలు, కార్యాలయాలు, గృహాలు, ప్రభుత్వ సంస్థలు, వినోద మాధ్యమాలు, ఆరోగ్య సంరక్షణ రంగం అన్నీ, క్రమశిక్షణా శక్తి ద్వారా ప్రజలను నిర్దిష్ట రకాల సబ్జెక్టులుగా రూపొందించడానికి దోహదం చేస్తాయి..^[103]

స్వేచ్ఛ

టోడ్ మే ఫూకాల్ట్ యొక్క స్వేచ్ఛ యొక్క భావనను ఇలా నిర్వచించాడు: మన నిర్దిష్ట చారిత్రక సందర్భంలో మనం చేయగలిగినది. ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, దీనికి ఒక షరతు ఏమిటంటే, మన పరిస్థితి, అది అధికారం ద్వారా ఎలా సృష్టించబడింది/ప్రభావితమైంది (, ఇప్పటికీ ప్రభావితం చేయబడుతోంది) గురించి మనకు తెలుసు. మే ప్రకారం, శక్తి ప్రజల ఉనికిని, ఆలోచనను, నటనను ఎలా రూపుదిద్దిందో అనే రెండు అంశాలు ఫౌకాల్ట్ క్రమశిక్షణా శక్తిని, లైంగికత చరిత్రను వివరించే పుస్తకాలలో వివరించబడ్డాయి. ఏది ఏమైనప్పటికీ, మే వాదించాడు, ప్రజల నిర్మాణంలో వారికి తెలియని అంశాలు ఎల్లప్పుడూ ఉంటాయి, అందువల్ల ఫోకాల్ట్ చేసిన విశ్లేషణల యొక్క స్థిరమైన అవసరం.

ప్రజలను ప్రభావితం చేసిన శక్తులను మార్చవచ్చని ఫూకాల్ట్ వాదించాడు; ప్రజలు ఎల్లప్పుడూ తమ స్వేచ్ఛను పరిమితం చేసే కారకాలను మార్చగల సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉంటారు. కాబట్టి స్వేచ్ఛ అనేది ఒక స్థితి కాదు, కానీ ఒక అభ్యాసం-తనకు, ఇతరులకు, ప్రపంచానికి సంబంధించి ఒక మార్గం. టాడ్ మే ఫౌకాల్ట్ యొక్క స్వేచ్ఛ యొక్క భావన ప్రకారం, క్రమశిక్షణా శక్తి, లైంగికత యొక్క చరిత్ర గురించి ఫోకాల్ట్ చేసిన చరిత్రల వంటి చరిత్రలను నిర్మించడం కూడా ఉంది-చరిత్రలు వ్యక్తులను ప్రభావితం చేసిన శక్తులను పరిశోధించే, వివరించే చరిత్రలు. అటువంటి పరిశోధనల నుండి వచ్చిన జ్ఞానం నుండి, ప్రజలు ఏ శక్తులను ఆమోదయోగ్యంగా విశ్వసిస్తున్నారో, వారు సహించలేనివిగా భావిస్తారు, మార్చవలసి ఉంటుందని వారు నిర్ణయించగలరు. ఫూకాల్ట్ కోసం స్వేచ్ఛ అనేది విభిన్నమైన "పరివర్తనలతో" ఒక రకమైన "ప్రయోగం". ఈ ప్రయోగాలను పూర్తిగా నియంత్రించలేము కాబట్టి, అవి భరించలేని అధికార సంబంధాల పునర్నిర్మాణానికి లేదా కొత్త వాటిని సృష్టించడానికి దారితీయవచ్చని మే వాదించారు. అందువల్ల, అటువంటి ప్రయోగాలు, ఫౌకాల్డియన్ విశ్లేషణలను కొనసాగించడం ఎల్లప్పుడూ అవసరమని మే వాదించారు.

విమర్శ సాధన

ఆధునిక ఆత్మాశ్రయతకు ఫూకాల్ట్ యొక్క "ప్రత్యామ్నాయం" క్రెసిడా హేస్చే "విమర్శ"గా వర్ణించబడింది. ఫూకాల్ట్‌కు ఆత్మాశ్రయత యొక్క "మంచి", "చెడు" రూపాలు లేవు, ఎందుకంటే అవన్నీ అధికార సంబంధాల ఫలితంగా ఉన్నాయి. అదే విధంగా, ఫూకాల్ట్ "మంచి", "చెడు" నిబంధనలు లేవని వాదించాడు. అన్ని నిబంధనలు, సంస్థలు అణచివేస్తున్నందున అదే సమయంలో ఎనేబుల్ అవుతాయి. అందువల్ల, "విమర్శ" అభ్యాసాన్ని కొనసాగించడం ఎల్లప్పుడూ కీలకమని ఫూకాల్ట్ వాదించాడు. ఫూకాల్ట్ కోసం విమర్శ అనేది మన జీవన విధానానికి దారితీసిన ప్రక్రియలు, సంఘటనల కోసం శోధించే ఒక అభ్యాసం-మనం "ఎవరు", ఈ "మనం" ఎలా అయ్యాము అనే ప్రశ్న. అటువంటి "ప్రస్తుతానికి సంబంధించిన క్రిటికల్ ఆన్టాలజీ" అనేది ప్రజల ప్రస్తుత "ఉనికి" నిజానికి చారిత్రాత్మకంగా ఆగంతుక, అస్థిరమైన, మార్చదగిన నిర్మాణం అని చూపిస్తుంది. ఫౌకాల్ట్ ప్రస్తుత జీవన విధానం అవసరం లేదు కాబట్టి, దానిని మార్చడం కూడా సాధ్యమేనని నొక్కి చెప్పాడు. ప్రస్తుత నిబంధనలు, సంస్థల ద్వారా ప్రజలు ఎలా, ఎప్పుడు ఎనేబుల్ చేయబడుతున్నారు, వారు ఎప్పుడు అణచివేయబడుతున్నారు, స్వేచ్ఛపై పరిమితులను తగ్గించడం, సాధారణీకరణను నిరోధించడం, తనకు, ఇతరులకు సంబంధించి కొత్త, విభిన్న మార్గాలను అభివృద్ధి చేయడానికి మార్గాలను కనుగొనడం కూడా విమర్శలో ఉంటుంది. ఫౌకాల్ట్ వాదిస్తూ అధికార సంబంధాలను దాటి వెళ్లడం అసాధ్యమని, అయితే అధికార సంబంధాలను వేరే విధంగా నావిగేట్ చేయడం ఎల్లప్పుడూ సాధ్యమేనని వాదించాడు.

ఎపిమెలియా హౌటౌ, "స్వీయ సంరక్షణ"

"నిజమైన స్వీయ" కోసం ఆధునిక "శోధన"కి ప్రత్యామ్నాయంగా , "స్వేచ్ఛ యొక్క పని"లో భాగంగా, ఫౌకాల్ట్ పురాతన గ్రీకు పదం ఎపిమెలియా హౌటౌ , "కేర్ ఫర్ ది సెల్ఫ్" (ἐπιμέλεια ἑαυτοῦ) గురించి చర్చించాడు. ఫూకాల్ట్ ప్రకారం, ప్రాచీన గ్రీకు తత్వవేత్తలలో, స్వీయ-అవగాహన అనేది ఒక లక్ష్యం కాదు, కానీ "తనను తాను చూసుకోవడం" కోసం కోరుకునేది. స్వీయ సంరక్షణ అనేది ఫూకాల్ట్ "ది ఆర్ట్ ఆఫ్ లివింగ్" లేదా "టెక్నాలజీస్ ఆఫ్ ది సెల్ఫ్" అని పిలుస్తుంది. ఫౌకాల్ట్ ప్రకారం, ఈ పద్ధతుల యొక్క లక్ష్యం తనను తాను మరింత నైతిక వ్యక్తిగా మార్చుకోవడం. దీనికి ఉదాహరణగా, ఫూకాల్ట్ ధ్యానం గురించి ప్రస్తావించాడు, గత, భవిష్యత్తు చర్యల గురించి ఆలోచించడం, ఈ చర్యలు ఒకరి విలువలు, లక్ష్యాలకు అనుగుణంగా ఉన్నాయో లేదో అంచనా వేయడం, "ప్రకృతి గురించి ఆలోచించడం". ప్రకృతిని గురించి ఆలోచించడం అనేది మరొక స్థూలమైన చర్య, ఇది గొప్ప విశ్వంతో పోల్చినప్పుడు ఒకరి ఉనికి ఎంత "చిన్నది" అనేదానిని ప్రతిబింబిస్తుంది.==.^[103]

జ్ఞానం

ఫౌకాల్ట్‌ను మేరీ బెత్ మాడెర్ జ్ఞాన శాస్త్ర నిర్మాణవేత్త, చరిత్రకారిగా అభివర్ణించారు. మానవులు ప్రపంచం గురించి "సంపూర్ణ" జ్ఞానాన్ని చేరుకోగలరనే ఆలోచనను ఫూకాల్ట్ విమర్శించాడు. ఫోకాల్ట్ యొక్క అనేక రచనలలో ఒక ప్రాథమిక లక్ష్యం సాంప్రదాయకంగా సంపూర్ణంగా, విశ్వవ్యాప్తంగా, వాస్తవంగా ఎలా పరిగణించబడుతుందో అది చారిత్రాత్మకంగా ఆగంతుకమైనదిగా ఎలా ఉంటుందో చూపించడం. ఫూకాల్ట్‌కు, సంపూర్ణ జ్ఞానం యొక్క ఆలోచన కూడా చారిత్రాత్మకంగా ఆకస్మిక ఆలోచన. అయితే ఇది ఎపిస్టెమోలాజికల్ నిహిలిజానికి దారితీయదు; బదులుగా, జ్ఞానం విషయానికి వస్తే మనం "ఎల్లప్పుడూ కొత్తగా ప్రారంభిస్తాము" అని ఫోకాల్ట్ వాదించాడు. అదే సమయంలో ఫోకాల్ట్ ఆధునిక పాశ్చాత్య తత్వశాస్త్రం "ఆధ్యాత్మికత" లోపించిందని విమర్శించాడు. "ఆధ్యాత్మికత"తో ఫౌకాల్ట్ ఒక నిర్దిష్ట రకమైన నైతిక జీవిని , ఈ స్థితికి దారితీసే ప్రక్రియలను సూచిస్తుంది. అటువంటి ఆధ్యాత్మికత ప్రాచీన గ్రీకు తత్వశాస్త్రంలో సహజమైన భాగమని ఫౌకాల్ట్ వాదించాడు, ఇక్కడ జ్ఞానం అనేది నైతిక స్వభావం కలిగిన వారికి మాత్రమే అందుబాటులో ఉండే అంశంగా పరిగణించబడుతుంది. ఫూకాల్ట్ ప్రకారం ఇది "కార్టేసియన్ క్షణం"లో మారిపోయింది, రెనే డెస్కార్టెస్ "అంతర్దృష్టి"కి చేరుకున్నప్పుడు స్వీయ-అవగాహన ఏదో ఇవ్వబడింది (కోగిటో ఎర్గో సమ్, "నేను అనుకుంటున్నాను, అందుచేత నేను"),, ఈ "అంతర్దృష్టి" నుండి డెస్కార్టెస్ దేవుడు, ప్రపంచం, జ్ఞానం గురించి తీర్మానాలు చేసాడు. ఫౌకాల్ట్ ప్రకారం, డెస్కార్టెస్ జ్ఞానం నీతి నుండి వేరుగా ఉంది. ఆధునిక కాలంలో, ఫౌకాల్ట్ వాదిస్తున్నాడు, వారు హేతుబద్ధమైన జీవులు, విద్యావంతులు, శాస్త్రీయ సమాజంలో పాల్గొనడానికి, శాస్త్రీయ పద్ధతిని ఉపయోగించడానికి ఇష్టపడేంత వరకు ఎవరైనా "జ్ఞానాన్ని" చేరుకోగలరు. జ్ఞానం యొక్క ఈ "ఆధునిక" దృక్పథాన్ని ఫూకాల్ట్ విమర్శించాడు.

ఫూకాల్ట్ రెండు రకాల "జ్ఞానం"ని వర్ణించాడు: "సావోయిర్", "కననైసెన్స్", రెండు ఫ్రెంచ్ పదాలను "విజ్ఞానం"గా అనువదించవచ్చు కానీ ఫౌకాల్ట్‌కు ప్రత్యేక అర్థాలు ఉన్నాయి. "సావోయిర్" ద్వారా ఫౌకాల్ట్ సబ్జెక్ట్‌లు సృష్టించబడే ప్రక్రియను సూచిస్తున్నాడు, అదే సమయంలో ఈ సబ్జెక్టులు కూడా జ్ఞానం కోసం వస్తువులుగా మారతాయి. దీనికి ఉదాహరణ క్రిమినాలజీ, సైకియాట్రీలో చూడవచ్చు. ఈ శాస్త్రాలలో, "హేతుబద్ధమైన వ్యక్తి", "మానసిక అనారోగ్యంతో ఉన్న వ్యక్తి", "చట్టాన్ని గౌరవించే వ్యక్తి", "నేరస్థుడు" మొదలైన విషయాలు సృష్టించబడ్డాయి, ఈ శాస్త్రాలు ఈ విషయాలపై తమ దృష్టిని, జ్ఞానాన్ని కేంద్రీకరిస్తాయి. ఈ విషయాల గురించిన జ్ఞానం "అనుకూలత" అయితే, సబ్జెక్ట్‌లు, జ్ఞానం సృష్టించబడే ప్రక్రియ "సావోయిర్". Foucaults కార్పస్‌లో ఇదే విధమైన పదం "pouvoir/savoir" (శక్తి/జ్ఞానం). ఈ పదంతో ఫౌకాల్ట్ అనేది "కామన్ సెన్స్"గా పరిగణించబడే ఒక రకమైన జ్ఞానాన్ని సూచిస్తుంది, అయితే అది అధికారం ద్వారా సృష్టించబడి ఆ స్థానంలో ("కామన్ సెన్స్"గా) నిలిపివేయబడుతుంది. పవర్/నాలెడ్జ్ అనే పదం పనోప్టికాన్‌లు జైళ్లు మాత్రమే కాదు, నేరస్థుల ప్రవర్తనను అధ్యయనం చేసే ప్రయోగాల కోసం ఉపయోగించబడుతుంది అనే జెరెమీ బెంథమ్ ఆలోచన నుండి వచ్చింది. శక్తి/జ్ఞానం అనేది శక్తి యొక్క రూపాలను సూచిస్తుంది, ఇక్కడ శక్తి వ్యక్తులను పోలుస్తుంది, తేడాలను కొలుస్తుంది, ఒక నియమాన్ని ఏర్పరుస్తుంది , ఈ ప్రమాణాన్ని సబ్జెక్ట్‌లకు బలవంతం చేస్తుంది. స్థాపించబడిన ప్రమాణం అంతర్గతంగా , సంస్థాగతీకరించబడినప్పుడు ఇది ప్రత్యేకంగా విజయవంతమవుతుంది ("సంస్థాగతీకరించబడిన" ఫోకాల్ట్ ప్రమాణం సర్వవ్యాప్తి అయినప్పుడు సూచిస్తుంది). ఎందుకంటే, కట్టుబాటు అంతర్గతంగా, సంస్థాగతీకరించబడినప్పుడు, అది ప్రభావవంతంగా ప్రజల "సామాన్య జ్ఞానం"- "స్పష్టమైనది", "ఇవ్వబడింది", "సహజమైనది"లో భాగంగా మారింది. ఇది జరిగినప్పుడు, ఈ "కామన్ సెన్స్" స్పష్టమైన జ్ఞానాన్ని (శాస్త్రీయ పరిజ్ఞానం) కూడా ప్రభావితం చేస్తుంది, ఫోకాల్ట్ వాదించాడు. "ప్రపంచం స్త్రీలు , పురుషులతో కూడి ఉంటుంది" అనే ఆవరణ దీనికి ఉదాహరణ అని ఎల్లెన్ కె. ఫెడర్ పేర్కొన్నాడు. ఈ ఆవరణ, "కామన్ సెన్స్"గా పరిగణించబడింది , మనోరోగ నిర్ధారణ జెండర్ ఐడెంటిటీ డిజార్డర్ (GID) యొక్క సృష్టికి దారితీసిందని ఫెడర్ వాదించాడు. ఉదాహరణకు, 1970లలో, వారి లింగానికి తగినట్లుగా భావించని ప్రవర్తన కలిగిన పిల్లలు GIDతో బాధపడుతున్నారు. చికిత్సలో పిల్లలను ప్రస్తుత లింగ నిబంధనలకు అనుగుణంగా మార్చడానికి ప్రయత్నించడం జరిగింది. మనోరోగచికిత్స నుండి ఇది శక్తి/జ్ఞానానికి ఉదాహరణ అని ఫెడర్ వాదించాడు, "కామన్ సెన్స్" ఆవరణ నుండి "ప్రపంచం స్త్రీలు , పురుషులతో కూడి ఉంటుంది" (అధికారం ద్వారా ఈ స్థితిని సమర్థించే ఆవరణ), కొత్త రోగనిర్ధారణను సృష్టించింది, కొత్తది సబ్జెక్ట్ రకం, ఈ కొత్త సబ్జెక్ట్ చుట్టూ ఉన్న మొత్తం విజ్ఞానం.^[104]

ప్రభావం , ఆదరణ

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధానంతర కాలంలో అత్యంత ప్రభావవంతమైన, వివాదాస్పద పండితులలో ఒకరిగా అనేక మానవీయ, సామాజిక శాస్త్రీయ విభాగాలపై ఫౌకాల్ట్ రచనలు శక్తివంతమైన ప్రభావాన్ని చూపాయి. 2016లో లండన్ స్కూల్ ఆఫ్ ఎకనామిక్స్ యొక్క విశ్లేషణ ప్రకారం, అతని రచనలు డిసిప్లిన్ అండ్ పనిష్, ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ అన్ని కాలాలలోనూ సాంఘిక శాస్త్రాలలో అత్యధికంగా ఉదహరించబడిన 25 పుస్తకాలలో ఒకటి, కేవలం 100,000 అనులేఖనాలతో. 2007లో, పెద్ద సంఖ్యలో ఫ్రెంచ్ తత్వవేత్తలలో ISI వెబ్ ఆఫ్ సైన్స్ మానవీయ శాస్త్రాలలో అత్యధికంగా ఉదహరించబడిన ఏకైక పండితుడిగా ఫోకాల్ట్ జాబితా చేయబడింది, సంకలనం యొక్క రచయిత "ఆధునిక స్కాలర్‌షిప్ గురించి ఇది చెప్పేది పాఠకులే నిర్ణయించుకోవాలి- , అది ఒకరి అభిప్రాయాన్ని బట్టి తీర్పులు ప్రశంసల నుండి నిరాశకు మారుతాయని ఊహించబడింది".

గ్యారీ గుట్టింగ్ ప్రకారం, ఫూకాల్ట్ యొక్క "క్రమశిక్షణా , నియంత్రణ జీవశక్తి యొక్క ఆవిర్భావంపై వివరణాత్మక చారిత్రక వ్యాఖ్యలు విస్తృతంగా ప్రభావవంతంగా ఉన్నాయి". లియో బెర్సానీ ఇలా వ్రాశాడు:

"[ఫూకాల్ట్] మన అత్యంత తెలివైన శక్తి తత్వవేత్త. నిజానికి ఇతర సమకాలీన ఆలోచనాపరుల కంటే, అతను మనం జీవిస్తున్న చారిత్రక పరిమితులను నిర్వచించడానికి ప్రయత్నించాడు, అదే సమయంలో అతను వీలైతే, కూడా లెక్కించాలని ఆత్రుతగా ఉన్నాడు. గుర్తించడానికి—అటువంటి పరిమితులను మనం ప్రతిఘటించగల , కొన్ని అధికార ఎత్తుగడలను ఎదుర్కోగలము.ప్రస్తుత రాజకీయ అధికారాన్ని ఉపయోగించడం పట్ల విరక్తితో కూడిన అసహ్యంతో కూడిన వాతావరణంలో, ఫూకాల్ట్ యొక్క ప్రాముఖ్యత అతిశయోక్తి కాదు."^[105]

"బయోపవర్"పై ఫౌకాల్ట్ యొక్క పని తత్వశాస్త్రం , రాజకీయ సిద్ధాంతం యొక్క విభాగాలలో విస్తృతంగా ప్రభావం చూపింది, ముఖ్యంగా జార్జియో అగాంబెన్, రాబర్టో ఎస్పోసిటో, ఆంటోనియో నెగ్రీ , మైఖేల్ హార్డ్ వంటి రచయితలకు. శక్తి , ఉపన్యాసంపై అతని చర్చలు చాలా మంది విమర్శనాత్మక సిద్ధాంతకర్తలను ప్రేరేపించాయి, వారు శక్తి నిర్మాణాలపై ఫోకాల్ట్ యొక్క విశ్లేషణ అసమానతపై పోరాటానికి సహాయపడగలదని నమ్ముతారు. ఉపన్యాస విశ్లేషణ ద్వారా, సోపానక్రమాలను వెలికితీయవచ్చు , అవి చట్టబద్ధం చేయబడిన సంబంధిత జ్ఞాన రంగాలను విశ్లేషించడం ద్వారా ప్రశ్నించబడవచ్చని వారు పేర్కొన్నారు. ఫౌకాల్ట్ యొక్క పని విమర్శనాత్మక సిద్ధాంతానికి అనుసంధానించబడిన మార్గాలలో ఇది ఒకటి. అతని పని క్రమశిక్షణ , శిక్ష అతని స్నేహితుడు , సమకాలీనుడైన గిల్లెస్ డెల్యూజ్‌ను ప్రభావితం చేసింది, అతను "పోస్ట్‌స్క్రిప్ట్ ఆన్ ది సొసైటీస్ ఆఫ్ కంట్రోల్" పేపర్‌ను ప్రచురించాడు, ఫూకాల్ట్ యొక్క పనిని ప్రశంసించాడు, అయితే సమకాలీన పాశ్చాత్య సమాజం వాస్తవానికి 'క్రమశిక్షణా సమాజం' నుండి 'సమాజం'గా అభివృద్ధి చెందిందని వాదించాడు. నియంత్రణ'. Deleuze 1988లో Foucault పేరుతో ఫౌకాల్ట్ ఆలోచనకు అంకితమైన పుస్తకాన్ని ప్రచురించాడు.

శక్తి, జ్ఞానం మధ్య సంబంధాన్ని గురించి ఫూకాల్ట్ యొక్క చర్చలు వలసవాదం యొక్క విచక్షణాత్మక నిర్మాణాన్ని వివరించడంలో, ముఖ్యంగా ఎడ్వర్డ్ సెయిడ్ యొక్క ఓరియంటలిజంలో పోస్ట్-కలోనియల్ విమర్శలను ప్రభావితం చేశాయి. ఫౌకాల్ట్ యొక్క పనిని సామాజిక శాస్త్రవేత్త మైఖేల్ హ్విడ్ జాకబ్‌సెన్, సోరెన్ క్రిస్టియాన్‌సెన్ ఎర్వింగ్ గోఫ్‌మన్‌తో పోల్చారు, వీరు గోఫ్‌మాన్‌ను ఫౌకాల్ట్‌పై ప్రభావం చూపారు. ఫూకాల్ట్ యొక్క రచనలు, ముఖ్యంగా ది హిస్టరీ ఆఫ్ సెక్సువాలిటీ, స్త్రీవాద తత్వశాస్త్రం, క్వీర్ థియరీలో కూడా చాలా ప్రభావవంతంగా ఉన్నాయి, ముఖ్యంగా ప్రధాన స్త్రీవాద పండితుడు జుడిత్ బట్లర్ యొక్క రచనలు పురుషత్వం, స్త్రీత్వం, శక్తి, లైంగికత, శరీరాల వంశావళికి సంబంధించిన అతని సిద్ధాంతాల కారణంగా..^[106]

సూచన

↑ Jacques Derrida points out Foucault's debt to Artaud in his essay "La parole soufflée," in Derrida, Writing and Difference, trans. Alan Bass (Chicago, 1978), p. 326n.26.
↑ Wells, John C. (2008). Longman Pronunciation Dictionary (3rd ed.). Longman. ISBN 978-1-4058-8118-0.
↑ Burrell, Gibson (17 February 1998). "Modernism, Postmodernism, and Organizational Analysis: The Contribution of Michel Foucault". In McKinlay, Alan; Starkey, Ken (eds.). Foucault, Management and Organization Theory: From Panopticon to Technologies of Self. Vol. 1 Foucault and Organization Theory. SAGE Publications. p. 14. ISBN 9780803975477.
↑ Macey 1993, p. 3; Miller 1993, p. 39.
↑ Eribon 1991, pp. 4–5; Macey 1993, p. 3; Miller 1993, p. 39.
↑ Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, pp. 1–2.
↑ Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, p. 1.
↑ Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, p. 2.
↑ Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, p. 4.
↑ Macey 1993, p. 4; Miller 1993, p. 39.
↑ Miller 1993, p. 39.
↑ Macey 1993, pp. 8–9.
↑ Macey 1993, p. 7.
↑ Eribon 1991, pp. 6–7; Macey 1993, p. 10; Miller 1993, pp. 39–40; Smart 2002, p. 19.
↑ Macey 1993, p. 10.
↑ Macey 1993, p. 13.
↑ Eribon 1991, p. 9; Macey 1993, p. 11.
↑ Eribon 1991, pp. 11, 14–21; Macey 1993, pp. 15–17; Miller 1993, pp. 40–41.
↑ Eribon 1991, p. 26; Macey 1993, pp. 27–28; Miller 1993, pp. 54–55.
↑ ^20.0 ^20.1 ^20.2 ^20.3 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Schrift p. 126 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు
↑ Eribon 1991, p. 26; Miller 1993, p. 45.
↑ Macey 1993, p. 30; Miller 1993, pp. 55–56.
↑ Eribon 1991, pp. 24–25; Macey 1993, pp. 17–22; Miller 1993, p. 45.
↑ Macey 1993, p. 35; Miller 1993, pp. 60–61.
↑ Robbins, Derek. 2012. French Post-War Social Theory: International Knowledge Transfer. Sage Publications. p. 78.
↑ Eribon 1991, p. 26; Miller 1993.
↑ Eribon 1991, pp. 56–57; Macey 1993, pp. 39–40; Miller 1993, pp. 57–58.
↑ Macey 1993, p. 34; Miller 1993, p. 46.
↑ Eribon 1991, pp. 32–36, 51–55; Macey 1993, pp. 23–26, 37–40; Miller 1993, p. 57.
↑ Eribon 1991, pp. 39–40; Macey 1993, pp. 45–46, 49.
↑ Eribon 1991, pp. 36–38; Macey 1993, pp. 43–45; Miller 1993, p. 61.
↑ Miller 1993, p. 61.
↑ Eribon 1991, p. 50; Macey 1993, p. 49; Miller 1993, p. 62.
↑ Eribon 1991, pp. 61–62; Macey 1993, p. 47.
↑ Macey 1993, p. 56.
↑ Eribon 1991, pp. 41–49; Macey 1993, pp. 56–58; Miller 1993, p. 62.
↑ Eribon 1991, pp. 30, 43; Miller 1993, pp. 62–63.
↑ Macey 1993, p. 41; Miller 1993, pp. 64–65.
↑ Eribon 1991, pp. 65–68; Macey 1993, p. 50–53; Miller 1993, pp. 66, 79–82, 89–91.
↑ Eribon 1991, p. 52; Macey 1993, p. 50; Miller 1993, pp. 64–67.
↑ Eribon 1991, p. 31; Macey 1993, pp. 51–52.
↑ Eribon 1991, p. 58; Macey 1993, p. 55; Miller 1993, pp. 82–84.
↑ Eribon 1991, p. 66; Macey 1993, p. 53; Miller 1993, pp. 84–85.
↑ Eribon 1991, p. 70.
↑ Eribon 1991, pp. 44–45; Macey 1993, pp. 59–61; Miller 1993, pp. 73–75.
↑ Eribon 1991, pp. 45–46; Macey 1993, pp. 67–69; Miller 1993, pp. 76–77.
↑ Miller 1993, pp. 63.
↑ Macey 1993, p. 67.
↑ Eribon 1991, pp. 68–70; Macey 1993, pp. 63–66; Miller 1993, p. 63.
↑ Eribon 1991, p. 190.
↑ Eribon 1991, pp. 76–78; Macey 1993, pp. 73, 76.
↑ Eribon 1991, pp. 74–77; Macey 1993, pp. 74–75.
↑ Eribon 1991, p. 68; Macey 1993, p. 81; Miller 1993, p. 91.
↑ Macey 1993, p. 78.
↑ Eribon 1991, pp. 83–86; Macey 1993, pp. 79–80.
↑ Macey 1993, p. 88.
↑ Eribon 1991, p. 87; Macey 1993, p. 84; Miller 1993, p. 91.
↑ Eribon 1991, p. 88; Macey 1993, pp. 85–86.
↑ Eribon 1991, p. 194; Macey 1993, pp. 84–85.
↑ Eribon 1991, p. 89; Macey 1993, pp. 86–87.
↑ Eribon 1991, pp. 89–90; Macey 1993, pp. 87–88.
↑ ^62.0 ^62.1 Binkley Sam, and Jorge Capetillo, eds. 2009. A Foucault for the 21st Century: Governmentality, Biopolitics and Discipline in the New Millennium. Cambridge Scholars Publishing. p. 81.
↑ Macey 1993, p. 102; Miller 1993, p. 96.
↑ Eribon 1991, pp. 101–102; Macey 1993, pp. 103–106.
↑ Eribon 1991, pp. 90–92; Macey 1993, pp. 88–89.
↑ Eribon 1991, p. 122; Miller 1993, pp. 118.
↑ Eribon 1991, p. 101.
↑ Eribon 1991, pp. 105–107; Macey 1993, pp. 106–109; Miller 1993, pp. 117–118.
↑ Eribon 1991, p. 116; Macey 1993, pp. 113–119; Miller 1993, p. 118.
↑ Eribon 1991, pp. 119–121; Macey 1993, pp. 142–145; Miller 1993, pp. 118–119.
↑ Eribon 1991, pp. 122–126.
↑ Eribon 1991, p. 110; Macey 1993, p. 89.
↑ Eribon 1991, pp. 111–113.
↑ Miller 1993, pp. 104–105.
↑ Eribon 1991, p. 115.
↑ Eribon 1991, p. 129; Macey 1993, p. 109.
↑ Macey 1993, p. 92.
↑ Eribon 1991, p. 131; Macey 1993, p. 109.
↑ Eribon 1991, p. 137.
↑ Eribon 1991, pp. 136–138; Macey 1993, pp. 109–110.
↑ Eribon 1991, pp. 141–142; Macey 1993, pp. 92–93, 110; Halperin 1997, p. 214.
↑ Eribon 1991, pp. 141, 151; Macey 1993, pp. 120–121.
↑ ^83.0 ^83.1 Macey 1993, pp. 140–142.
↑ Eribon 1991, pp. 152–154; Macey 1993, pp. 130–137.
↑ Eribon 1991, pp. 133–136.
↑ Eribon 1991, pp. 145–48; Macey 1993, pp. 124–129.
↑ Foucault, Michel (1973). The Birth Of The Clinic. Tavistock Publications Limited. pp. 35–45.
↑ Eribon 1991, pp. 160–162, 167.
↑ Eribon 1991, pp. 155–156; Macey 1993, p. 159.
↑ Eribon 1991, pp. 155, 159; Macey 1993, p. 160.
↑ Macey 1993, pp. 173–177.
↑ Eribon 1991, pp. 158–159.
↑ Eribon 1991, pp. 207–208.
↑ Wade, Simeon (2019). Foucault in California: [A True Story – Wherein the Great French Philosopher Drops Acid in the Valley of Death]. Heyday Books. ISBN 9781597144636. In a letter to Wade, dated 16 September 1978, Foucault authorised the book's publication and added: "How could I not love you?"
↑ Eribon 1991, p. 310.
↑ Eribon 1991, p. 357; Miller 1993, pp. 21, 24.
↑ Miller 1993, pp. 24–25.
↑ "Archives à vendre ou à laisser". Le Monde.fr (in ఫ్రెంచ్). 20 December 2012. Retrieved 10 April 2021.
↑ Hoffman, M. (2011) Disciplinary power. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 27–39). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1
↑ Taylor, C. (2011) Biopower. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 41–54). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1
↑ ^101.0 ^101.1 Oksala, J. (2011) Freedom and bodies. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 85–97). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1
↑ May, T. (2011) Foucault's conception of freedom. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 71–83). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1
↑ ^103.0 ^103.1 McGushin, E. (2011) Foucault's theory and practice of subjectivity. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 127–142). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1
↑ Fader, E. K. (2011) Power/knowledge. Ur Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 55–68). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1
↑ "Michel Foucault: Philosopher of Power". The Washington Post (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 15 March 1981. ISSN 0190-8286. Retrieved 27 June 2019.
↑ Gutting, Gary; Oksala, Johanna (2019), "Michel Foucault", in Zalta, Edward N. (ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Spring 2019 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, retrieved 27 June 2019

మూలాలు

Eribon, Didier (1991) [1989]. Michel Foucault. Betsy Wing (translator). Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-57286-7.
Halperin, David M. (1997). Saint Foucault: Towards a Gay Hagiography. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-511127-9.
Macey, David (1993). The Lives of Michel Foucault. London: Hutchinson. ISBN 978-0-09-175344-3.
Miller, James (1993). The Passion of Michel Foucault. New York City: Simon & Schuster. ISBN 978-0-674-00157-2.
Smart, Barry (2002). Michel Foucault. London: Routledge. ISBN 978-0-415-28533-9.
Stokes, Philip (2004). Philosophy: 100 Essential Thinkers. Kettering: Index Books. ISBN 978-0-572-02935-7.

మరింత చదవడానికి

Artières, Philippe, Jean-Françంis Bert, Frédéric Gros, and Judith Revel, eds. 2011. Cahier Foucault. France: L'Herne.
Derrida, Jacques. 1978. "Cogito and the History of Madness". pp. 31–63 in Writing and Difference, translated by Alan Bass. Chicago: Chicago University Press.
Dreyfus, Herbert L. and Paul Rabinow. 1983. Michel Foucault: Beyond Structuralism and Hermeneutics (2nd ed). Chicago: University of Chicago Press.
Foucault, Michel. "Sexual Morality and the Law", [originally published as "La loi de la pudeur"]. pp. 271–285 in Politics, philosophy, Culture.^{[ఆధారం చూపాలి]}
Foucault, Michel, Ignacio Ramonet, Daniel Mermet, Jorge Majfud, and Federico Kukso. 2018. Cinco entrevistas a Noam Chomsky (in Spanish). Santiago: Aun Creemos en los Sueñంs. ISBN 978-956-340-126-4.
Garland, David. 1997. "'Governmentality' and the Problem of Crime: Foucalt, Criminology, Sociology". Theoretical Criminology 1 (2):173–214.
Ghamari-Tabrizi, Behrooz. 2016. Foucault in Iran: Islamic Revolution after the Enlightenment. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Deleuze, Gilles. 1988. Foucault. Minneapolis: University of Minnesota Press. Retrieved via U of Minnesota Press Archived 2011-07-08 at the Wayback Machine.
Deleuze, Gilles, and Félix Guattari. 1983. Anti-Oedipus. Minneapolis: University of Minnesota Press. Retrieved via U of Minnesota Press Archived 2011-07-08 at the Wayback Machine.
Kuznicki, Jason (2008). "Foucault, Michel (1926–1984)". In Hamowy, Ronald (ed.). The Encyclopedia of Libertarianism. Thousand Oaks, CA: Sage; Cato Institute. pp. 180–181. doi:10.4135/9781412965811.n110. ISBN 978-1412965804. LCCN 2008009151. OCLC 750831024.
MacIntyre, Alasdair. 1990. Three Rival Versions of Moral Enquiry: Encyclopaedia, Genealogy, and Tradition. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press.
Merquior, J. G. 1987. Foucault. Berkeley, Calif.: University of California Press. A critical view of Foucault's work.
Mills, Sara (2003). Michel Foucault. London: Routledge. ISBN 978-0-415-24569-2.
Olssen, M. 2009. Toward a Global Thin Community: Nietzsche, Foucault and the Cosmopolitan Commitment. Boulder, CO: Paradigm Press.
Roudinesco, Élisabeth. 2008. Philosophy in Turbulent Times: Canguilhem, Sartre, Foucault, Althusser, Deleuze, Derrida. New York: Columbia University Press.
Veyne, Paul. 2008. Foucault. Sa pensée, sa personne. Paris: Éditions Albin Michel.
Wolin, Richard. 1987. Telos 67, Foucault's Aesthetic Decisionism. New York: Telos Press Ltd.

బాహ్య లింకులు

Stanford Encyclopedia of Philosophy entry on Foucault. By Johanna Oksala
Internet Encyclopedia of Philosophy entry on Foucault. By Mark Kelly
Foucault.info. Large resource site which includes extracts from Foucault's work and a comprehensive bibliography of all of Foucault's work in French
Foucault News. Large resource site, which includes a blog with news related to Foucault research, bibliographies and other resources
Foucault bibliographies. Bibliographies and links to bibliographies of, and relating to Foucault, on the Foucault News site
Progressive Geographies. Stuart Elden's blog and resource site. Includes extensive resources on Foucault

[1] Jacques Derrida points out Foucault's debt to Artaud in his essay "La parole soufflée," in Derrida, Writing and Difference, trans. Alan Bass (Chicago, 1978), p. 326n.26.

[2] Wells, John C. (2008). Longman Pronunciation Dictionary (3rd ed.). Longman. ISBN 978-1-4058-8118-0.

[Burrell-1998-3] Burrell, Gibson (17 February 1998). "Modernism, Postmodernism, and Organizational Analysis: The Contribution of Michel Foucault". In McKinlay, Alan; Starkey, Ken (eds.). Foucault, Management and Organization Theory: From Panopticon to Technologies of Self. Vol. 1 Foucault and Organization Theory. SAGE Publications. p. 14. ISBN 9780803975477.

[FOOTNOTEMacey19933Miller199339-4] Macey 1993, p. 3; Miller 1993, p. 39.

[FOOTNOTEEribon19914–5Macey19933Miller199339-5] Eribon 1991, pp. 4–5; Macey 1993, p. 3; Miller 1993, p. 39.

[FOOTNOTEEribon19915Macey19931–2-6] Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, pp. 1–2.

[FOOTNOTEEribon19915Macey19931-7] Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, p. 1.

[FOOTNOTEEribon19915Macey19932-8] Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, p. 2.

[FOOTNOTEEribon19915Macey19934-9] Eribon 1991, p. 5; Macey 1993, p. 4.

[FOOTNOTEMacey19934Miller199339-10] Macey 1993, p. 4; Miller 1993, p. 39.

[FOOTNOTEMiller199339-11] Miller 1993, p. 39.

[FOOTNOTEMacey19938–9-12] Macey 1993, pp. 8–9.

[FOOTNOTEMacey19937-13] Macey 1993, p. 7.

[FOOTNOTEEribon19916–7Macey199310Miller199339–40Smart200219-14] Eribon 1991, pp. 6–7; Macey 1993, p. 10; Miller 1993, pp. 39–40; Smart 2002, p. 19.

[FOOTNOTEMacey199310-15] Macey 1993, p. 10.

[FOOTNOTEMacey199313-16] Macey 1993, p. 13.

[FOOTNOTEEribon19919Macey199311-17] Eribon 1991, p. 9; Macey 1993, p. 11.

[FOOTNOTEEribon199111,_14–21Macey199315–17Miller199340–41-18] Eribon 1991, pp. 11, 14–21; Macey 1993, pp. 15–17; Miller 1993, pp. 40–41.

[FOOTNOTEEribon199126Macey199327–28Miller199354–55-19] Eribon 1991, p. 26; Macey 1993, pp. 27–28; Miller 1993, pp. 54–55.

[Schrift_p._126-20] 20.0 ^20.1 ^20.2 ^20.3 ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; Schrift p. 126 అనే పేరుగల ref లలో పాఠ్యమేమీ ఇవ్వలేదు

[FOOTNOTEEribon199126Miller199345-21] Eribon 1991, p. 26; Miller 1993, p. 45.

[FOOTNOTEMacey199330Miller199355–56-22] Macey 1993, p. 30; Miller 1993, pp. 55–56.

[FOOTNOTEEribon199124–25Macey199317–22Miller199345-23] Eribon 1991, pp. 24–25; Macey 1993, pp. 17–22; Miller 1993, p. 45.

[FOOTNOTEMacey199335Miller199360–61-24] Macey 1993, p. 35; Miller 1993, pp. 60–61.

[25] Robbins, Derek. 2012. French Post-War Social Theory: International Knowledge Transfer. Sage Publications. p. 78.

[FOOTNOTEEribon199126Miller1993-26] Eribon 1991, p. 26; Miller 1993.

[FOOTNOTEEribon199156–57Macey199339–40Miller199357–58-27] Eribon 1991, pp. 56–57; Macey 1993, pp. 39–40; Miller 1993, pp. 57–58.

[FOOTNOTEMacey199334Miller199346-28] Macey 1993, p. 34; Miller 1993, p. 46.

[FOOTNOTEEribon199132–36,_51–55Macey199323–26,_37–40Miller199357-29] Eribon 1991, pp. 32–36, 51–55; Macey 1993, pp. 23–26, 37–40; Miller 1993, p. 57.

[FOOTNOTEEribon199139–40Macey199345–46,_49-30] Eribon 1991, pp. 39–40; Macey 1993, pp. 45–46, 49.

[FOOTNOTEEribon199136–38Macey199343–45Miller199361-31] Eribon 1991, pp. 36–38; Macey 1993, pp. 43–45; Miller 1993, p. 61.

[FOOTNOTEMiller199361-32] Miller 1993, p. 61.

[FOOTNOTEEribon199150Macey199349Miller199362-33] Eribon 1991, p. 50; Macey 1993, p. 49; Miller 1993, p. 62.

[FOOTNOTEEribon199161–62Macey199347-34] Eribon 1991, pp. 61–62; Macey 1993, p. 47.

[FOOTNOTEMacey199356-35] Macey 1993, p. 56.

[FOOTNOTEEribon199141–49Macey199356–58Miller199362-36] Eribon 1991, pp. 41–49; Macey 1993, pp. 56–58; Miller 1993, p. 62.

[FOOTNOTEEribon199130,_43Miller199362–63-37] Eribon 1991, pp. 30, 43; Miller 1993, pp. 62–63.

[FOOTNOTEMacey199341Miller199364–65-38] Macey 1993, p. 41; Miller 1993, pp. 64–65.

[FOOTNOTEEribon199165–68Macey199350–53Miller199366,_79–82,_89–91-39] Eribon 1991, pp. 65–68; Macey 1993, p. 50–53; Miller 1993, pp. 66, 79–82, 89–91.

[FOOTNOTEEribon199152Macey199350Miller199364–67-40] Eribon 1991, p. 52; Macey 1993, p. 50; Miller 1993, pp. 64–67.

[FOOTNOTEEribon199131Macey199351–52-41] Eribon 1991, p. 31; Macey 1993, pp. 51–52.

[FOOTNOTEEribon199158Macey199355Miller199382–84-42] Eribon 1991, p. 58; Macey 1993, p. 55; Miller 1993, pp. 82–84.

[FOOTNOTEEribon199166Macey199353Miller199384–85-43] Eribon 1991, p. 66; Macey 1993, p. 53; Miller 1993, pp. 84–85.

[FOOTNOTEEribon199170-44] Eribon 1991, p. 70.

[FOOTNOTEEribon199144–45Macey199359–61Miller199373–75-45] Eribon 1991, pp. 44–45; Macey 1993, pp. 59–61; Miller 1993, pp. 73–75.

[FOOTNOTEEribon199145–46Macey199367–69Miller199376–77-46] Eribon 1991, pp. 45–46; Macey 1993, pp. 67–69; Miller 1993, pp. 76–77.

[FOOTNOTEMiller199363-47] Miller 1993, pp. 63.

[FOOTNOTEMacey199367-48] Macey 1993, p. 67.

[FOOTNOTEEribon199168–70Macey199363–66Miller199363-49] Eribon 1991, pp. 68–70; Macey 1993, pp. 63–66; Miller 1993, p. 63.

[FOOTNOTEEribon1991190-50] Eribon 1991, p. 190.

[FOOTNOTEEribon199176–78Macey199373,_76-51] Eribon 1991, pp. 76–78; Macey 1993, pp. 73, 76.

[FOOTNOTEEribon199174–77Macey199374–75-52] Eribon 1991, pp. 74–77; Macey 1993, pp. 74–75.

[FOOTNOTEEribon199168Macey199381Miller199391-53] Eribon 1991, p. 68; Macey 1993, p. 81; Miller 1993, p. 91.

[FOOTNOTEMacey199378-54] Macey 1993, p. 78.

[FOOTNOTEEribon199183–86Macey199379–80-55] Eribon 1991, pp. 83–86; Macey 1993, pp. 79–80.

[FOOTNOTEMacey199388-56] Macey 1993, p. 88.

[FOOTNOTEEribon199187Macey199384Miller199391-57] Eribon 1991, p. 87; Macey 1993, p. 84; Miller 1993, p. 91.

[FOOTNOTEEribon199188Macey199385–86-58] Eribon 1991, p. 88; Macey 1993, pp. 85–86.

[FOOTNOTEEribon1991194Macey199384–85-59] Eribon 1991, p. 194; Macey 1993, pp. 84–85.

[FOOTNOTEEribon199189Macey199386–87-60] Eribon 1991, p. 89; Macey 1993, pp. 86–87.

[FOOTNOTEEribon199189–90Macey199387–88-61] Eribon 1991, pp. 89–90; Macey 1993, pp. 87–88.

[21st_Century-62] 62.0 ^62.1 Binkley Sam, and Jorge Capetillo, eds. 2009. A Foucault for the 21st Century: Governmentality, Biopolitics and Discipline in the New Millennium. Cambridge Scholars Publishing. p. 81.

[FOOTNOTEMacey1993102Miller199396-63] Macey 1993, p. 102; Miller 1993, p. 96.

[FOOTNOTEEribon1991101–102Macey1993103–106-64] Eribon 1991, pp. 101–102; Macey 1993, pp. 103–106.

[FOOTNOTEEribon199190–92Macey199388–89-65] Eribon 1991, pp. 90–92; Macey 1993, pp. 88–89.

[FOOTNOTEEribon1991122Miller1993118-66] Eribon 1991, p. 122; Miller 1993, pp. 118.

[FOOTNOTEEribon1991101-67] Eribon 1991, p. 101.

[FOOTNOTEEribon1991105–107Macey1993106–109Miller1993117–118-68] Eribon 1991, pp. 105–107; Macey 1993, pp. 106–109; Miller 1993, pp. 117–118.

[FOOTNOTEEribon1991116Macey1993113–119Miller1993118-69] Eribon 1991, p. 116; Macey 1993, pp. 113–119; Miller 1993, p. 118.

[FOOTNOTEEribon1991119–121Macey1993142–145Miller1993118–119-70] Eribon 1991, pp. 119–121; Macey 1993, pp. 142–145; Miller 1993, pp. 118–119.

[FOOTNOTEEribon1991122–126-71] Eribon 1991, pp. 122–126.

[FOOTNOTEEribon1991110Macey199389-72] Eribon 1991, p. 110; Macey 1993, p. 89.

[FOOTNOTEEribon1991111–113-73] Eribon 1991, pp. 111–113.

[FOOTNOTEMiller1993104–105-74] Miller 1993, pp. 104–105.

[FOOTNOTEEribon1991115-75] Eribon 1991, p. 115.

[FOOTNOTEEribon1991129Macey1993109-76] Eribon 1991, p. 129; Macey 1993, p. 109.

[FOOTNOTEMacey199392-77] Macey 1993, p. 92.

[FOOTNOTEEribon1991131Macey1993109-78] Eribon 1991, p. 131; Macey 1993, p. 109.

[FOOTNOTEEribon1991137-79] Eribon 1991, p. 137.

[FOOTNOTEEribon1991136–138Macey1993109–110-80] Eribon 1991, pp. 136–138; Macey 1993, pp. 109–110.

[FOOTNOTEEribon1991141–142Macey199392–93,_110Halperin1997214-81] Eribon 1991, pp. 141–142; Macey 1993, pp. 92–93, 110; Halperin 1997, p. 214.

[FOOTNOTEEribon1991141,_151Macey1993120–121-82] Eribon 1991, pp. 141, 151; Macey 1993, pp. 120–121.

[FOOTNOTEMacey1993140–142-83] 83.0 ^83.1 Macey 1993, pp. 140–142.

[FOOTNOTEEribon1991152–154Macey1993130–137-84] Eribon 1991, pp. 152–154; Macey 1993, pp. 130–137.

[FOOTNOTEEribon1991133–136-85] Eribon 1991, pp. 133–136.

[FOOTNOTEEribon1991145–48Macey1993124–129-86] Eribon 1991, pp. 145–48; Macey 1993, pp. 124–129.

[87] Foucault, Michel (1973). The Birth Of The Clinic. Tavistock Publications Limited. pp. 35–45.

[FOOTNOTEEribon1991160–162,_167-88] Eribon 1991, pp. 160–162, 167.

[FOOTNOTEEribon1991155–156Macey1993159-89] Eribon 1991, pp. 155–156; Macey 1993, p. 159.

[FOOTNOTEEribon1991155,_159Macey1993160-90] Eribon 1991, pp. 155, 159; Macey 1993, p. 160.

[FOOTNOTEMacey1993173–177-91] Macey 1993, pp. 173–177.

[FOOTNOTEEribon1991158–159-92] Eribon 1991, pp. 158–159.

[FOOTNOTEEribon1991207–208-93] Eribon 1991, pp. 207–208.

[94] Wade, Simeon (2019). Foucault in California: [A True Story – Wherein the Great French Philosopher Drops Acid in the Valley of Death]. Heyday Books. ISBN 9781597144636. In a letter to Wade, dated 16 September 1978, Foucault authorised the book's publication and added: "How could I not love you?"

[FOOTNOTEEribon1991310-95] Eribon 1991, p. 310.

[FOOTNOTEEribon1991357Miller199321,_24-96] Eribon 1991, p. 357; Miller 1993, pp. 21, 24.

[FOOTNOTEMiller199324–25-97] Miller 1993, pp. 24–25.

[98] "Archives à vendre ou à laisser". Le Monde.fr (in ఫ్రెంచ్). 20 December 2012. Retrieved 10 April 2021.

[Hoffman2011-99] Hoffman, M. (2011) Disciplinary power. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 27–39). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1

[Taylor2011bio-100] Taylor, C. (2011) Biopower. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 41–54). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1

[Oksala2011-101] 101.0 ^101.1 Oksala, J. (2011) Freedom and bodies. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 85–97). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1

[May2011-102] May, T. (2011) Foucault's conception of freedom. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 71–83). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1

[McGushin2011-103] 103.0 ^103.1 McGushin, E. (2011) Foucault's theory and practice of subjectivity. In Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 127–142). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1

[Feder2011-104] Fader, E. K. (2011) Power/knowledge. Ur Taylor, D. (red.) Michel Foucault: Key Concepts (pp. 55–68). Acumen Publishing Ltd., ISBN 978-1-84465-234-1

[105] "Michel Foucault: Philosopher of Power". The Washington Post (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 15 March 1981. ISSN 0190-8286. Retrieved 27 June 2019.

[gutting1-106] Gutting, Gary; Oksala, Johanna (2019), "Michel Foucault", in Zalta, Edward N. (ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Spring 2019 ed.), Metaphysics Research Lab, Stanford University, retrieved 27 June 2019

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[88]

[89]

[90]

[91]

[92]

[93]

[94]

[95]

[96]

[97]

[98]

[99]

[100]