మేరీ జేన్ ఆలివర్
దస్త్రం:Mary Oliver.jpg
పుట్టిన తేదీ, స్థలం(1935-09-10)1935 సెప్టెంబరు 10
మాపుల్ హైట్స్, ఒహియో
మరణం2019 జనవరి 17(2019-01-17) (వయసు 83)
హోబ్ సౌండ్, ఫ్లోరిడా
వృత్తికవియిత్రి
పురస్కారాలునేషనల్ బుక్ అవార్డ్
1992
పులిట్జర్ ప్రైజ్
1984
భాగస్వామిమోలీ మలోన్ కుక్

మేరీ జేన్ ఆలివర్ (సెప్టెంబర్ 10, 1935 - జనవరి 17, 2019) నేషనల్ బుక్ అవార్డ్, పులిట్జర్ ప్రైజ్ గెలుచుకున్న ఒక అమెరికన్ కవయిత్రి . ఆమె ప్రకృతిలో తన పనికి స్ఫూర్తిని పొందింది, అడవిలో ఒంటరిగా నడవడం జీవితాంతం అలవాటు చేసుకుంది. ఆమె కవిత్వం చిత్తశుద్ధితో కూడిన అద్భుతం, పర్యావరణంతో గాఢమైన అనుబంధం, అలంకారాలు లేని భాష, సరళమైన ఇంకా అద్భుతమైన చిత్రాలతో అందించబడింది. 2007లో, ఆమె దేశంలో అత్యధికంగా అమ్ముడైన కవయిత్రిగా ప్రకటించబడింది.

జీవితం తొలి దశలో

మార్చు

మేరీ ఆలివర్ ఎడ్వర్డ్ విలియం, హెలెన్ ఎం. (వ్లాసక్) ఆలివర్‌లకు సెప్టెంబర్ 10, 1935న క్లీవ్‌ల్యాండ్‌లోని సెమీ-రూరల్ శివారు ప్రాంతమైన ఓహియోలోని మాపుల్ హైట్స్‌లో జన్మించింది. [1] ఆమె తండ్రి క్లీవ్‌ల్యాండ్ పబ్లిక్ స్కూల్‌లో సోషల్ స్టడీస్ టీచర్, అథ్లెటిక్స్ కోచ్. చిన్నతనంలో, ఆమె బయట చాలా సమయం గడిపింది, అక్కడ ఆమె నడకలకు లేదా చదవడానికి ఇష్టపడేది. 1992లో క్రిస్టియన్ సైన్స్ మానిటర్‌కి ఇచ్చిన ఇంటర్వ్యూలో, ఒహియోలో ఎదుగుదల గురించి ఆలివర్ వ్యాఖ్యానించింది.

"ఇది మతసంబంధమైనది, ఇది బాగుంది, ఇది పెద్ద కుటుంబం. అది నాకు అందుబాటులో ఉంది తప్ప సహజ ప్రపంచంతో నాకు అలాంటి అనుబంధం ఎందుకు కలిగిందో నాకు తెలియదు, అది మొదటి విషయం. అది అక్కడే ఉంది., కోసం కారణాలు ఏమైనప్పటికీ, నేను ఆ మొదటి ముఖ్యమైన కనెక్షన్‌లను అనుభవించాను, ఆ మొదటి అనుభవాలు సామాజిక ప్రపంచంతో కాకుండా సహజ ప్రపంచంతో చేయబడ్డాయి." [2]

2011లో, మరియా ష్రివర్‌కి ఇచ్చిన ఇంటర్వ్యూలో, ఆలివర్ తన కుటుంబాన్ని పనికిరానిదిగా అభివర్ణించింది, తన చిన్నతనం చాలా కష్టతరమైనప్పటికీ, ఆమె తన స్వంత ప్రపంచాన్ని సృష్టించుకోవడంలో సహాయపడిందని పేర్కొంది. [3] తను చిన్నతనంలో లైంగిక వేధింపులకు గురయ్యానని, పునరావృతమయ్యే పీడకలలను అనుభవించానని శ్రీవర్‌తో జరిగిన ఇంటర్వ్యూలో ఆలివర్ వెల్లడించింది. [3]

ఒలివర్ 14 సంవత్సరాల వయస్సులో కవిత్వం రాయడం ప్రారంభించింది. ఆమె మాపుల్ హైట్స్‌లోని స్థానిక ఉన్నత పాఠశాల నుండి పట్టభద్రురాలైంది. 1951 వేసవిలో, 15 సంవత్సరాల వయస్సులో ఆమె మిచిగాన్‌లోని ఇంటర్‌లోచెన్‌లో జరిగిన నేషనల్ మ్యూజిక్ క్యాంప్‌కు హాజరయింది, దీనిని ఇప్పుడు ఇంటర్‌లోచెన్ ఆర్ట్స్ క్యాంప్ అని పిలుస్తారు, అక్కడ ఆమె నేషనల్ హై స్కూల్ ఆర్కెస్ట్రాలో పెర్కషన్ విభాగంలో ఉంది. 17 ఏళ్ళ వయసులో ఆమె న్యూయార్క్‌లోని ఆస్టర్‌లిట్జ్‌లో ఉన్న దివంగత పులిట్జర్ బహుమతి పొందిన కవయిత్రి ఎడ్నా సెయింట్ విన్సెంట్ మిల్లే ఇంటికి వెళ్ళింది, [4] [5] అక్కడ ఆమె దివంగత కవి సోదరి నార్మాతో స్నేహాన్ని ఏర్పరచుకుంది. ఆలివర్, నార్మా తరువాతి ఆరు నుండి ఏడు సంవత్సరాలు ఎడ్నా సెయింట్ విన్సెంట్ మిల్లే యొక్క పత్రాలను నిర్వహించే ఎస్టేట్‌లో గడిపారు.

ఒహియో స్టేట్ యూనివర్శిటీ, వస్సార్ కాలేజీలో 1950ల మధ్యలో ఆలివర్ చదువుకున్నది కానీ ఏ కాలేజీలోనూ డిగ్రీని అందుకోలేదు. [6]

కెరీర్

మార్చు

ఆమె ఎడ్నా సెయింట్ విన్సెంట్ మిల్లే ఎస్టేట్ అయిన '' స్టీపుల్‌టాప్ ''లో కవి సోదరికి కార్యదర్శిగా పనిచేసింది. [7] ఆలివర్ యొక్క మొదటి కవితల సంకలనం, నో వాయేజ్,, అదర్ పోయమ్స్, ఆమె [8] సంవత్సరాల వయస్సులో 1963లో ప్రచురించబడింది. 1980ల ప్రారంభంలో, ఆలివర్ కేస్ వెస్ట్రన్ రిజర్వ్ యూనివర్సిటీలో బోధించింది. ఆమె ఐదవ కవితా సంకలనం, అమెరికన్ ప్రిమిటివ్, 1984లో కవిత్వానికి పులిట్జర్ బహుమతిని గెలుచుకుంది [9] [10] [11] ఆమె బక్నెల్ యూనివర్శిటీలో పోయెట్ ఇన్ రెసిడెన్స్ (1986), స్వీట్ బ్రియార్ కాలేజ్ (1991)లో రెసిడెన్స్‌లో మార్గరెట్ బానిస్టర్ రైటర్, ఆ తర్వాత బెన్నింగ్టన్, వెర్మోంట్‌కు మారారు, అక్కడ ఆమె బెన్నింగ్టన్ కాలేజీలో విశిష్ట బోధన కోసం క్యాథరిన్ ఓస్‌గుడ్ ఫోస్టర్ చైర్‌ను 2001 వరకు నిర్వహించింది [8]

ఆమె హౌస్ ఆఫ్ లైట్ (1990) కోసం క్రిస్టోఫర్ అవార్డు, LL విన్‌షిప్/PEN న్యూ ఇంగ్లాండ్ అవార్డును గెలుచుకుంది, న్యూ అండ్ సెలెక్టెడ్ పోయమ్స్ (1992) నేషనల్ బుక్ అవార్డును గెలుచుకుంది. [12] [13] ఒలివర్ యొక్క పని దాని ప్రేరణ కోసం ప్రకృతి వైపు మళ్లింది, అది ఆమెలో కలిగించిన అద్భుత భావాన్ని వివరిస్తుంది. "అది ముగిసినప్పుడు," ఆమె చెప్పింది, "నేను చెప్పాలనుకుంటున్నాను: నా జీవితమంతా / నేను ఆశ్చర్యపరిచే విధంగా వివాహం చేసుకున్నాను. నేను వరుడిని, ప్రపంచాన్ని నా చేతుల్లోకి తీసుకున్నాను." ("వెన్ డెత్ కమ్స్" ఫ్రమ్ న్యూ అండ్ సెలెక్టెడ్ పొయెమ్స్ (1992)) ఆమె సేకరణలు వింటర్ అవర్స్: గద్య, గద్య పద్యాలు, పద్యాలు (1999), వై ఐ వేక్ ఎర్లీ (2004),, న్యూ అండ్ సెలెక్టెడ్ పోయమ్స్, వాల్యూం 2 (2004) థీమ్‌లను నిర్మించండి. లీఫ్ అండ్ ది క్లౌడ్ యొక్క మొదటి, రెండవ భాగాలు ది బెస్ట్ అమెరికన్ పొయెట్రీ 1999, 2000, [14] లో ప్రదర్శించబడ్డాయి, ఆమె వ్యాసాలు బెస్ట్ అమెరికన్ ఎస్సేస్ 1996, 1998, 2001 [15] లో ఉన్నాయి. బెస్ట్ అమెరికన్ ఎస్సేస్ యొక్క 2009 ఎడిషన్‌కు ఆలివర్ సంపాదకురాలు.

కవిత్వ గుర్తింపు

మార్చు

మేరీ ఆలివర్ యొక్క కవిత్వం ఒహియో, ఆమె దత్తత తీసుకున్న న్యూ ఇంగ్లండ్‌లోని జ్ఞాపకాలను కలిగి ఉంది, ఆమె 1960లలో అక్కడికి వెళ్లిన తర్వాత ఆమె పనికి ప్రావిన్స్‌టౌన్ ప్రధాన నేపథ్యంగా పనిచేస్తుంది. [16] విట్‌మన్, థోరో రెండింటిచే ప్రభావితమైన ఆమె సహజ ప్రపంచం యొక్క స్పష్టమైన, పదునైన పరిశీలనలకు ప్రసిద్ధి చెందింది. వాస్తవానికి, 1983 క్రోనాలజీ ఆఫ్ అమెరికన్ లిటరేచర్ ప్రకారం, "అమెరికన్ ప్రిమిటివ్," ఆలివర్ కవితల సంకలనం, "...ప్రకృతి, స్వీయ పరిశీలనల మధ్య సరిహద్దులను గుర్తించడానికి నిరాకరించే కొత్త రకమైన రొమాంటిసిజంను ప్రదర్శిస్తుంది." ప్రకృతి ఆమె సృజనాత్మకతను ప్రేరేపించింది, ఆసక్తిగల వాకర్ అయిన ఆలివర్ తరచుగా కాలినడకన స్ఫూర్తిని పొందింది. ఆమె ఇంటి దగ్గర ఆమె రోజువారీ నడకల చిత్రాలతో ఆమె కవితలు నిండి ఉన్నాయి: [17] తీర పక్షులు, నీటి పాములు, చంద్రుని దశలు, మూపురం తిమింగలాలు. లాంగ్ లైఫ్‌లో ఆమె "[నేను] నా అడవులకు, నా చెరువులకు, నా సూర్యుడు నిండిన నౌకాశ్రయానికి వెళతాను, ప్రపంచ పటంలో నీలి రంగు కామా కంటే ఎక్కువ కాదు, నాకు, ప్రతిదాని చిహ్నం." [16] ఆమె ఒక అరుదైన ఇంటర్వ్యూలో వ్యాఖ్యానించింది "పనులు బాగా జరుగుతున్నప్పుడు, మీకు తెలుసా, నడక వేగంగా సాగదు లేదా ఎక్కడికీ చేరదు: నేను చివరకు ఆగి వ్రాస్తున్నాను. అది విజయవంతమైన నడక!" ఒకప్పుడు తాను పెన్ను లేకుండా అడవుల్లో నడుస్తూ ఉండేవాడినని, ఆ తర్వాత చెట్లపై పెన్సిళ్లను దాచిపెట్టానని, అందుకే మళ్లీ ఆ ప్రదేశంలో చిక్కుకోనని చెప్పింది. [16] ముద్రలు, పదబంధాలను రికార్డ్ చేయడానికి ఆమె తరచుగా 3-బై-5-అంగుళాల చేతితో కుట్టిన నోట్‌బుక్‌ని తీసుకువెళ్లేది. [16] మాక్సిన్ కుమిన్ ఒలివర్‌ను "తొరో మంచు తుఫానుల ఇన్‌స్పెక్టర్‌గా ఉండే విధంగానే చిత్తడి నేలల పెట్రోలర్" అని పిలిచాడు. [18] ఆలివర్ తనకు ఇష్టమైన కవులు వాల్ట్ విట్మన్, రూమి, హఫీజ్, రాల్ఫ్ వాల్డో ఎమర్సన్, పెర్సీ బైషే షెల్లీ, జాన్ కీట్స్ అని పేర్కొంది. [19]

ఆలివర్‌ను ఎమిలీ డికిన్సన్‌తో కూడా పోల్చారు, ఆమెతో ఆమె ఒంటరితనం, అంతర్గత ఏకపాత్రాభినయాల పట్ల అనుబంధాన్ని పంచుకుంది. ఆమె కవిత్వం చీకటి ఆత్మపరిశీలనను ఆనందకరమైన విడుదలతో మిళితం చేస్తుంది. స్త్రీలకు, ప్రకృతికి మధ్య సన్నిహిత సంబంధాన్ని కలిగి ఉన్న కవితలు వ్రాసినందుకు ఆమె విమర్శించబడినప్పటికీ, సహజ వాతావరణంలో మునిగిపోవడం ద్వారా మాత్రమే స్వీయ బలపడుతుందని ఆమె గుర్తించింది. [20] ఆలివర్ తన సరళమైన భాష, అందుబాటులో ఉన్న థీమ్‌లకు కూడా ప్రసిద్ది చెందింది. [21] ది హార్వర్డ్ రివ్యూ ఆమె పనిని "మా సామాజిక, వృత్తిపరమైన జీవితాల్లోని అజాగ్రత్త, బరోక్ సంప్రదాయాలకు విరుగుడుగా వర్ణించింది. ఆమె జ్ఞానం, దాతృత్వం కలిగిన కవయిత్రి, దీని దృష్టి మనం తయారు చేయని ప్రపంచాన్ని సన్నిహితంగా చూసేందుకు అనుమతిస్తుంది." [21]

2007లో న్యూయార్క్ టైమ్స్ ఆమెను "దూరంగా, ఈ దేశంలో అత్యధికంగా అమ్ముడైన కవయిత్రి"గా అభివర్ణించింది. [22]

వ్యక్తిగత జీవితం

మార్చు

1950ల చివరలో ఆస్టర్‌లిట్జ్‌ని సందర్శించినప్పుడు, ఆలివర్ ఫోటోగ్రాఫర్ మోలీ మలోన్ కుక్‌ని కలుసుకున్నది, ఆమె నలభై సంవత్సరాలకు పైగా ఆమె భాగస్వామిగా మారింది. [23] అవర్ వరల్డ్‌లో, కుక్ మరణానంతరం ఆలివర్ సంకలనం చేసిన కుక్ ఫోటోలు, జర్నల్ సారాంశాల పుస్తకం, "నేను [కుక్ వద్ద] ఒక్కసారి చూసి పడిపోయాను, హుక్, దొర్లాను" అని ఆలివర్ రాసింది. కుక్ ఆలివర్ యొక్క సాహిత్య ఏజెంట్. 2005లో కుక్ మరణించే వరకు వారు నివసించిన మసాచుసెట్స్‌లోని ప్రొవిన్స్‌టౌన్‌లో వారు తమ ఇంటిని ఎక్కువగా నిర్మించుకున్నారు, ఫ్లోరిడాకు మకాం మార్చే వరకు ఆలివర్ నివసించడం కొనసాగించారు [24] . [25] ప్రావిన్స్‌టౌన్ గురించి, ఆమె ఇలా గుర్తుచేసుకుంది, "నేను కూడా పట్టణంతో ప్రేమలో పడ్డాను, ఆ భూమి, నీటి యొక్క అద్భుతమైన కలయిక; మధ్యధరా కాంతి; భయపెట్టే చిన్న పడవలతో కష్టపడి, కష్టతరమైన పనితో జీవిస్తున్న మత్స్యకారులు;, , నివాసితులు, కొన్నిసార్లు సందర్శకులు, చాలా మంది కళాకారులు, రచయితలు.[...] M., నేను ఉండాలని నిర్ణయించుకున్నాము." [23]

2012లో, ఆలివర్‌కు ఊపిరితిత్తుల క్యాన్సర్ ఉన్నట్లు నిర్ధారణ అయింది, కానీ అతనికి చికిత్స చేసి "క్లీన్ బిల్ ఆఫ్ హెల్త్" ఇవ్వబడింది. [26] ఆలివర్ జనవరి 17, 2019న 83 సంవత్సరాల వయస్సులో లింఫోమాతో మరణించింది. [27] [28] [29]

మూలాలు

మార్చు
  1. "Poetry Foundation Oliver biography". Retrieved September 7, 2010.
  2. Ratiner, Steve (December 9, 1992). "Poet Mary Oliver: a Solitary Walk".
  3. 3.0 3.1 "Maria Shriver Interviews the Famously Private Poet Mary Oliver". Oprah.com (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved November 30, 2018.
  4. "Poetry Foundation Oliver biography". Retrieved September 7, 2010.
  5. Duenwald, Mary. (July 5, 2009.) "The Land and Words of Mary Oliver, the Bard of Provincetown". New York Times. Retrieved September 7, 2010.
  6. "Poetry Foundation Oliver biography". Retrieved September 7, 2010.
  7. Stevenson, Mary Reif (1969). Contemporary Authors. USA: Fredrick G. Ruffner Jr. p. 395.
  8. 8.0 8.1 Mary Oliver's bio at publisher Beacon Press (note that original link is dead; see version archived at https://web.archive.org/web/20090508075809/http://www.beacon.org/contributorinfo.cfm?ContribID=1299 ; retrieved October 19, 2015).
  9. "Pulitzer Prize-Winning Poet Mary Oliver Dies at 83". The New York Times (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Associated Press. January 17, 2019. ISSN 0362-4331. Retrieved January 17, 2019.
  10. "Poetry Foundation Oliver biography". Retrieved September 7, 2010.
  11. ""Poetry: Past winners & finalists by category". The Pulitzer Prizes. Retrieved April 8, 2012.
  12. "Poetry Foundation Oliver biography". Retrieved September 7, 2010.
  13. "National Book Awards–1992". National Book Foundation. Retrieved April 8, 2012.
  14. "Oliver Biography". Academy of American Poets. Retrieved September 12, 2012.
  15. Mary Oliver's bio at publisher Beacon Press (note that original link is dead; see version archived at https://web.archive.org/web/20090508075809/http://www.beacon.org/contributorinfo.cfm?ContribID=1299 ; retrieved October 19, 2015).
  16. 16.0 16.1 16.2 16.3 Duenwald, Mary. (July 5, 2009.) "The Land and Words of Mary Oliver, the Bard of Provincetown". New York Times. Retrieved September 7, 2010.
  17. Mary Oliver's bio at publisher Beacon Press (note that original link is dead; see version archived at https://web.archive.org/web/20090508075809/http://www.beacon.org/contributorinfo.cfm?ContribID=1299 ; retrieved October 19, 2015).
  18. Kumin, Maxine. "Intimations of Mortality". Women's Review of Books 10: April 7, 1993, p. 16.
  19. "Maria Shriver Interviews the Famously Private Poet Mary Oliver". Oprah.com (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved November 30, 2018.
  20. Graham, p. 352
  21. 21.0 21.1 "Oliver Biography". Academy of American Poets. Retrieved September 12, 2012.
  22. Garner, Dwight. (February 18, 2007.) "Inside the List". New York Times. Retrieved September 7, 2010.
  23. 23.0 23.1 Duenwald, Mary. (July 5, 2009.) "The Land and Words of Mary Oliver, the Bard of Provincetown". New York Times. Retrieved September 7, 2010.
  24. "Oliver Biography". Academy of American Poets. Retrieved September 12, 2012.
  25. Tippett, Krista (5 February 2015). "Mary Oliver — Listening to the World". On Being. Archived from the original on November 11, 2016. Retrieved 6 September 2020.
  26. Helgeson, Mariah (16 February 2015). "Mary Oliver's Cancer Poem". On Being. Retrieved 20 January 2019.
  27. Neary, Lynn (17 January 2019). "Beloved Poet Mary Oliver Who Believed Poetry Mustn't Be Fancy Dies at 83". NPR. Retrieved 20 January 2019.
  28. Parini, Jay (2019-02-15). "Mary Oliver obituary". The Guardian (in బ్రిటిష్ ఇంగ్లీష్). ISSN 0261-3077. Retrieved 2019-02-18.
  29. "Mary Oliver". Poetry Foundation (in ఇంగ్లీష్). 2019-05-07. Retrieved 2019-05-08.