నాగ్‌పూర్‌కి చెందిన రఘోజీ I

రఘోజీ I భోన్సాలే రాజవంశం తూర్పు రాజవంశానికి చెందిన రఘుజీ ది గ్రేట్ ఛత్రపతి షాహూ I
(రఘోజీ I భోంస్లే నుండి దారిమార్పు చెందింది)

రఘోజీ I ( రఘోజీ భోంస్లే ( 1695 - ఫిబ్రవరి 1755 ) లేదా భోన్సాలే రాజవంశం తూర్పు రాజవంశానికి చెందిన రఘుజీ ది గ్రేట్ [2]ఛత్రపతి షాహూ I హయాంలో మధ్య భారతదేశం.[3][4][5] అతని వారసులు 1853 వరకు రాజ్యాన్ని పాలించాడు.

రఘోజీ I
సేనాధురందర్ సర్కార్ సేనసాహిబ్సుబాహ్[1]
రఘుజీ I భోంస్లే
నాగపూర్ రాజు
పూర్వాధికారిస్థానం స్థాపించబడింది
గోండ్ పాలకుడిగాబుర్హాన్ షా
ఉత్తరాధికారిజానోజీ భోంస్లే
జననంరఘుజీ భోంస్లే
1695
సతారా, మరాఠా సామ్రాజ్యం (ఆధునిక మహారాష్ట్ర, భారతదేశం)
మరణం1755 ఫిబ్రవరి 14 (వయసు 60)
నాగ్‌పూర్, నాగ్‌పూర్ రాష్ట్రం, మరాఠా సమాఖ్య (ఆధునిక మహారాష్ట్ర, భారతదేశం)
వంశముజానోజీ భోంస్లే,మధోజీ భోంస్లే, బింబాజీ భోంస్లే,సబాజీ భోంస్లే
Houseభోంస్లే
మతంహిందూత్వం

ఆరంభం

మార్చు

రఘోజీ భోంసాలే కుటుంబ శాఖను హింగానికర్ అని పిలుస్తారు,ఎందుకంటే వారు బింబాజీ భోంస్లేచే స్థాపించబడిన పూణే జిల్లాలోని హింగాని సమీపంలోని బెర్డి నుండి మొదట ముఖ్యులు.రఘోజీ ముత్తాత రూపాజీ I, ముత్తాత ముధోజీ, తాత బాపూజీ ఇద్దరు సోదరులు సబాజీ, పార్సోజీ శివాజీ మహారాజ్ సైన్యంలో పోరాడారు.ముధోజీ మహారాష్ట్రలోని వాయి సమీపంలోని మౌజాను పరిపాలిస్తూ పాండవ్‌గడ్‌లో నివసించాడు , శివాజీ తన అద్భుతమైన దోపిడీకి జాగీర్‌గా మంజూరు చేశాడు,అతని సోదరుడు రూపాజీ I యవత్మాల్ జిల్లాలోని భామ్‌లో నివసించాడు.రూపాజీ I సంతానం లేనివాడిని కాబట్టి అతని ఆస్తి కూడా రఘోజీ ముత్తాత ముధోజీకి చేరింది,ఇది హింగానికర్ భోంస్లేస్‌కు భవిష్యత్తు విజయాల కోసం తూర్పు మహారాష్ట్రలో స్థిరపడ్డాడు.ఛత్రపతి శివాజీ హై మిలిటరీ కమాండ్, బేరార్‌లోని చౌత్ (నివాళి) సేకరణను వారిలో అత్యంత ప్రముఖులకు అప్పగించారు.ముధోజీ కుమారుడు సబాజీకి రక్షేశ్వరి, పూర్కికోటార్ గ్రామాలు ఇవ్వబడ్డాయి, అయితే కుటుంబంలో అత్యున్నత స్థానాన్ని పొందిన వ్యక్తి పార్సోజీ.

1722లో, ఛత్రపతి షాహూ మహారాజ్ రాణోజీ భోంస్లేకు బద్నేరా, అమరావతిని బహూకరించాడు , తూర్పున హింగానికర్ భోంస్లే ఉనికిని మరింత విస్తరించాడు. కన్హోజీ సేనసాహిబ్‌సుభా కుటుంబ బిరుదును పొందడంతోపాటు 20 ఏళ్లపాటు పాలించడం ద్వారా భవిష్యత్ విజయాలకు మార్గం సుగమం చేశాడు.అంతగా ప్రముఖుడైన బింబాజీ భోంస్లే చివరకు జన్మించే వరకు కొడుకు లేకుండా ఉన్నాడు, బింబాజీ పవిత్రమైన వైష్ణవ సన్యాసి రామాజీపంత్ ప్రార్థనల ఫలితంగా భావించాడు . ఆ ప్రాతిపదికన బింబాజీ తన కుమారుడికి రఘుజీ ( రాఘవ ) అనే పేరును విష్ణు రాముని అవతారం మీద పెట్టాడు. [6][7]

ధైర్యంగా, నిర్ణయాత్మక చర్యలో, రఘుజీ ఒక మరాఠా నాయకుడికి మూలరూపం; అతను ఇతర రాష్ట్రాల సమస్యలలో తన సొంత ఆశయానికి ఒక తెరను చూశాడు, దండయాత్రకు సాకు కూడా అవసరం లేదు.అతని సైన్యాలు బెంగాల్‌ను రెండుసార్లు ఆక్రమించాయి, అతను కటక్‌ను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు.అతను మరణించిన సంవత్సరం 1745, 1755 మధ్య చందా , ఛత్తీస్‌గఢ్, సంబల్‌పూర్‌లు అతని ఆధిపత్యాలకు చేర్చబడ్డాయి. అతని తరువాత అతని కుమారుడు జానోజీ భోంస్లే అధికారంలోకి వచ్చాడు.[8]

దక్షిణ భారతదేశంలో ప్రచారాలు

మార్చు

కర్ణాటక నవాబు దోస్త్ అలీ ఖాన్, హిందూ రాష్ట్రాలైన దక్కన్ నుండి నివాళులర్పించేందుకు చందా సాహిబ్ అని పిలవబడే సఫ్దర్ అలీ, హుస్సేన్ దోస్త్ ఖాన్‌లను పంపాడు.ద్రోహం ద్వారా చందా తిరుచిరాపల్లి రాణి పదవీ విరమణకు దారితీసింది. శాంతి ఖురాన్‌పై అత్యంత గంభీరమైన పవిత్ర ప్రమాణాలను ప్రమాణం చేయడం ద్వారా, వితంతువు రాణికి సోదరుడిలా ప్రవర్తించడం ద్వారా కోటలోకి ప్రవేశించిన తరువాత,హుస్సేన్ తన మనుషులను తిరుచిరాపల్లి కోటకు ఆనుకుని ఉన్న దిల్వార్ మండప్ అని పిలువబడే ప్యాలెస్ ద్వారా ప్రవేశించడం ద్వారా కోటపై దాడిని సులభతరం చేశాడు.అలాంటి ద్రోహానికి గుండె పగిలిన వితంతువు రాణి అవమానంతో తనను తాను కాల్చుకుంది.[9]

తంజావూరుకు చెందిన ప్రతాప్సింగ్ భోంస్లే నివాళులర్పించడంలో సక్రమంగా లేక సుబేదార్‌కు విధేయత చూపలేదు, దీనివల్ల నవాబు అతన్ని తంజోర్ నుండి బలవంతంగా తొలగించి ముస్లిం డిప్యూటీని నియమించాడు.చివరగా నవాబు దురాగతాల పట్ల మండిపడిన ఛత్రపతి షాహూ నాగ్‌పూర్‌కు చెందిన రఘుజీ భోంస్లే, అక్కల్‌కోట్‌కు చెందిన ఫతేసింగ్ భోంస్లేలను 40,000 మంది సైన్యంతో అక్రమార్కులపై ప్రతీకారం తీర్చుకోవడానికి మోహరించాడు.రఘుజీ కడప్పా నవాబ్‌ను ఓడించాడు , ఆర్కాట్‌లోని సుబాలో దక్షిణం వైపుకు వెళ్లే ముందు కర్నూల్ నవాబ్ నుండి నివాళులు అర్పించాడు.[10]

దేవగఢ్ చివరి టేకోవర్

మార్చు

దేవ్‌గడ్ గోండ్ సోదరుల మధ్య విభేదాలు కొనసాగాయి, మరోసారి అన్నయ్య బుర్హాన్ షా రఘోజీ భోంస్లే సహాయాన్ని అభ్యర్థించాడు. అక్బర్ షాను బహిష్కరించి చివరకు హైదరాబాద్‌లో విషప్రయోగం చేశారు. అయితే ఈసారి, రఘోజీ భోంస్లే అంత సమృద్ధిగా, ధనిక దేశాన్ని విడిచిపెట్టడానికి ఇష్టపడలేదు, అది తన పట్టులో ఉంది.అతను తనను తాను గోండ్ రాజుకు 'రక్షకుడు'గా ప్రకటించుకున్నాడు.[11][12] ఆ విధంగా 1743లో, బుర్హాన్ షా ఆచరణాత్మకంగా రాష్ట్ర పెన్షనరీగా మార్చబడ్డాడు,నిజమైన అధికారం మరాఠా పాలకుడి చేతిలో ఉంది. ఈ సంఘటన తర్వాత దేవఘర్ గోండు రాజ్య చరిత్ర నమోదు కాలేదు.[13]

ఒరిస్సా, బెంగాల్‌లో యాత్రలు

మార్చు

ట్రిచినోపోలీ యుద్ధంలో కర్ణాటకలో విజయవంతమైన ప్రచారం తర్వాత బెంగాల్‌లోని సాహసయాత్రలను మరాఠా సామ్రాజ్యం చేపట్టింది. ఈ యాత్రకు నాగ్‌పూర్‌కు చెందిన రఘోజీ నాయకుడు.1727లో వారి గవర్నర్ ముర్షిద్ కులీ ఖాన్ మరణానంతరం ఈ ప్రాంతంలో నెలకొన్న గందరగోళ పరిస్థితులను విజయవంతంగా ఉపయోగించుకోవడంతో రఘోజీ ఒరిస్సా, బెంగాల్‌లోని కొన్ని ప్రాంతాలను శాశ్వతంగా కలుపుకోగలిగాడు.బెంగాల్ నవాబ్ సువర్ణరేఖ నది వరకు ఉన్న భూభాగాన్ని మరాఠాలకు అప్పగించాడు. ,రూ.20 లక్షలు చెల్లించడానికి అంగీకరిస్తున్నారు. బెంగాల్‌కు చౌత్‌గా (పశ్చిమ బెంగాల్ , బంగ్లాదేశ్ రెండింటినీ కలిపి) , బీహార్‌కు 12 లక్షలు (జార్ఖండ్‌తో సహా),తద్వారా బెంగాల్ మరాఠాలకు ఉపనదిగా మారింది.[14]

మరణం, వారసత్వం

మార్చు

నాగ్‌పూర్ రాజు రఘుజీ భోంస్లే ఫిబ్రవరి 14, 1755న మరణించాడు.రఘుజీ భోంస్లే ఆరుగురు భార్యలు, ఏడుగురు ఉంపుడుగత్తెలు అతని అంత్యక్రియల చితిపై తమను తాము దహనం చేసుకున్నారని చెబుతారు.ఇతర వృత్తాంతాలు అతని 13 మంది భార్యలలో 8 మందిని,అసంఖ్యాకమైన ఉంపుడుగత్తెలు సతిని నిర్వహించారని నమోదు చేసింది.[15] అతను నలుగురు చట్టబద్ధమైన కుమారులు జానోజీ, ముధోజీ, సబాజీ , బింబాజీ ఒక ప్రసిద్ధ సహజ కుమారుడు మోహన్‌సింగ్‌.

మూలాలు

మార్చు
  1. [1]
  2. "Forgotten Indian history: The brutal Maratha invasions of Bengal".
  3. The Cyclopedia of India: Biographical, Historical, Administrative, Commercial, Volume 3, pg. 312 [2]
  4. The Political History of Chhattisgarh, 1740-1858 A.D by PL Mishra pgs.38,39,88 [3]
  5. British Relations with the Nāgpur State in the 18th Century: An Account, Mainly Based on Contemporary English Records by Cecil Upton Wills, pages 19, 40, 186 [4]
  6. Maharashtra Nagpur District Gazetteer[5]
  7. Maratha Generals and Personalities: A gist of great personalities of Marathas (in ఇంగ్లీష్). Pratik gupta. 1 August 2014.
  8. Maratha Generals and Personalities: A gist of great personalities of Marathas (in ఇంగ్లీష్). Pratik gupta. 1 August 2014.
  9. Maratha Rule In The Carnatic by C. K. Srinivasan pg. 252 [6]
  10. Kunju, A. P. Ibrahim. “TRAVANCORE AND THE CARNATIC IN THE XVIII CENTURY: Fresh Light Thrown by the Matilakam Records.” Proceedings of the Indian History Congress 22 (1959): 368 [7]]
  11. Hunter, William Wilson (1881). Naaf to Rangmagiri (in ఇంగ్లీష్). Trübner.
  12. Society (MANCHESTER), Northern Central British India (1840). Proceedings of a Public Meeting for the formation of The Northern Central British India Society held in the Corn Exchange, Manchester, on Wednesday evening, August 26th, 1840 (in ఇంగ్లీష్). Northern Central British India Society.
  13. Kurup, Ayyappan Madhava (1986). Continuity and Change in a Little Community (in ఇంగ్లీష్). Concept Publishing Company.
  14. Fall Of The Mughal Empire- Volume 1 (4Th Edn.), J.N.Sarka
  15. British Relations with the Nāgpur State in the 18th Century: An Account, Mainly Based on Contemporary English Records by Cecil Upton Wills, pg 16 [8]