శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం (సింగపూర్)

శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం సింగపూర్‌లోని ఒక హిందూ దేవాలయం. ఇది 1870లో నిర్మించబడింది, 2014లో సింగపూర్ జాతీయ స్మారక చిహ్నంగా గెజిట్‌లో ప్రచురించబడింది, ఇది సింగపూర్‌లోని పురాతన దేవాలయాలలో ఒకటి, సింగపూర్‌లోని కృష్ణుడు, అతని భార్య రుక్మిణికి అంకితం చేయబడిన ఏకైక దక్షిణ సింగపూర్ భారతీయ ఆలయం. శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం, సమీపంలోని కువాన్ ఇమ్ డాంగ్ హుడ్ చో దేవాలయం "క్రాస్ ఆరాధన" అని పిలువబడే ఒక కమ్యూనిటీ అభ్యాసాన్ని రూపొందించడానికి ప్రసిద్ధి చెందాయి, దీనిలో ఆలయానికి చెందిన చాలా మంది భక్తులు ఒకరినొకరు పూజిస్తారు. ఈ అభ్యాసం సాధారణంగా సింగపూర్ బహుళ-మత సమాజం సూక్ష్మరూపంగా కనిపిస్తుంది.[1]

శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం
ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் கோயில்
ఆగస్ట్ 2021లో శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం
ఆగస్ట్ 2021లో శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం
శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం (సింగపూర్) is located in Singapore
శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం (సింగపూర్)
Location within Singapore
భౌగోళికం
భౌగోళికాంశాలు1°18′02″N 103°51′01″E / 1.3005°N 103.8503°E / 1.3005; 103.8503
ప్రదేశంసింగపూర్
సంస్కృతి
దైవంశ్రీకృష్ణుడు, రుక్మిణి దేవి
చరిత్ర, నిర్వహణ
నిర్మించిన తేదీ1870-1933
సృష్టికర్తహనుమాన్ బీమ్ సింగ్
దేవస్థాన కమిటీహిందూ ఎండోమెంట్స్ బోర్డు
నిర్వహకులు/ధర్మకర్తపకిరిసామి శివరామన్

చరిత్ర

మార్చు

ఈ ఆలయం 1870 నాటిది, భారతదేశంలోని బ్రిటిష్ వారు సింగపూర్‌కు బహిష్కరించబడిన ఒక సంపన్న వ్యాపారవేత్త హనుమాన్ భీమ్ సింగ్ చే నిర్మించబడింది. ఆ సమయంలో, బ్రాస్ పాషా రోడ్, విక్టోరియా స్ట్రీట్, ఆల్బర్ట్ స్ట్రీట్ సరిహద్దుల్లో పెద్ద హిందూ సమాజం ఏర్పడింది. వారి మతపరమైన అవసరాలకు ప్రతిస్పందనగా, సింగ్ హిందూ దేవతలైన విఘ్నేశ్వరుడు, కృష్ణుడి చిత్రాలను ఒక మర్రి చెట్టు అడుగున ఉంచి, క్రమం తప్పకుండా ప్రార్థన చేయడం ప్రారంభించాడు. ఇది ప్రసిద్ధ ప్రార్థనా స్థలంగా మారడంతో, అతను కృష్ణుడి బొమ్మను ఉంచడానికి ఒక వేదికను సృష్టించాడు. సింగ్ 1880 వరకు ఆలయాన్ని నిర్వహించాడు, తర్వాత అతను అలా చేయలేని వయస్సులోకి వచ్చాక తన కొడుకు హుమ్నా సోమపాకు బాధ్యతను అప్పగించాడు, అతను 1904 వరకు దానిని నిర్వహించాడు.[2]

1904లో సోమపాను కోడలు జోగ్ని అమ్మాళ్‌కి ఆలయ నిర్వహణ అప్పగించబడింది. 1933లో, ప్రముఖ సోదరులు నరైన పిళ్లై, బక్కిరాసామి పిళ్లైల విరాళాలను ఉపయోగించి, అమ్మాళ్ ప్రధాన మందిరాన్ని నిర్మించి, ప్రతిష్ఠించారు. అమ్మాళ్ 1934లో ఆలయ బాధ్యతలను బఖిర్సామికి అప్పగించారు. 1984లో ఆయన మరణించే వరకు బాధ్యతలు నిర్వర్తించాడు. ఆ తర్వాత ఈరోజు ఆలయ ప్రధానార్చకులుగా ఉన్న ఆయన కుమారుడు శివరామన్‌కు బాధ్యతలు అప్పగించారు. బాధ్యతలు స్వీకరించిన తర్వాత, శివరామన్ 1985, 1989 మధ్య విస్తృతమైన పునర్నిర్మాణానికి నిధులు సమకూర్చారు. నవంబర్ 1989లో సామాజిక అభివృద్ధి మంత్రి, విదేశాంగ మంత్రి వాంగ్ ఖాన్ చెంగ్ హాజరైన మహాకుంబాభిషేకం కార్యక్రమంలో ఆలయాన్ని పునఃప్రతిష్ఠించారు. జూన్ 6, 2014న, సింగపూర్‌కు జాతీయ స్మారక చిహ్నంగా రక్షణ కోసం ఆలయ గోపురం, హాలు, సరిహద్దు గోడలు గెజిట్‌లో ప్రచురించబడ్డాయి. ఆలయం 2002లో మళ్లీ పునరుద్ధరించబడింది, ఆపై 2016, 2018 మధ్య $ 4 మిలియన్ల వ్యయంతో పునరుద్ధరించబడింది. ఇది 2018లో 48 రోజుల మహాకుంబాభిషేకం వేడుకలో పునఃప్రతిష్ఠ చేయబడింది, ఇందులో ఎస్. ఈశ్వరన్, ఎడ్విన్ డాంగ్, డెనిస్ పువా, 10,000 మంది భక్తులు హాజరయ్యారు.

స్థానం, విధానాలు

మార్చు

ఈ ఆలయం దీపావళి, కృష్ణ జయంతి వేడుకలకు ప్రసిద్ధి చెందింది. ఇది వాటర్లూ స్ట్రీట్‌లో, క్వాన్ ఇమ్ థాంగ్ హుడ్ చో టెంపుల్, మెథడిస్ట్ చర్చి, మాగిన్ అబోట్ చాపెల్ పక్కన ఉంది. ప్రతి 12 లేదా 15 సంవత్సరాలకు ప్రతిష్ఠాపన జరుగుతుంది.

కాలక్రమేణా, శ్రీ కృష్ణ దేవాలయం, కువాన్ ఇమ్ థోంగ్ హుడ్ చో దేవాలయం మధ్య క్రాస్ ఆరాధన అభివృద్ధి చెందింది. రెండు దేవాలయాలు బహుదేవతారాధనతో ముడిపడి ఉన్నాయి ఈ అభ్యాసం ఎప్పుడు ప్రారంభమైందో స్పష్టంగా తెలియదు, కానీ 1980ల ప్రారంభం నుండి మధ్యకాలం వరకు, శివరామన్ చైనీస్ ఆరాధకులు తమ జాజ్ స్టిక్‌లను ఉంచడానికి ప్రవేశ ద్వారం వద్ద ఒక చిన్న పేటికను ఉంచినప్పుడు, అది తక్కువ సంఖ్యలో వ్యక్తులకు మాత్రమే పరిమితమైంది. 1980ల చివరలో, ఒక హైనానీస్ చికెన్ రైస్ విక్రయదారుడు కర్రలను ఉంచడానికి జోస్‌కు సుమారు S $ 1,000 విలువైన పెద్ద పేటికను విరాళంగా ఇచ్చాడు. శవపేటికలో "వాటర్లూ చికెన్ రైస్" అని చెక్కబడి నేటికీ ఉన్నాయు. కొంతకాలం తర్వాత, ఆలయ నిర్వాహకులు తమ ఆలయానికి గువాన్ విగ్రహాన్ని జోడించారు. బౌద్ధ ఆరాధకులు జోస్ కర్రలను సమర్పించడానికి ఆలయ సముదాయంలో ఒక జోన్‌ను నియమించారు. 2017లో, శ్రీ కృష్ణ దేవాలయంలో చైనీస్ ఆరాధకుల సంఖ్య రోజుకు 100గా అంచనా వేయబడింది, వారాంతాల్లో రోజుకు 400, ప్రతి చంద్ర నెల మొదటి, 15వ రోజున 1,000కి పెరిగింది. ఈ అభ్యాసం సింగపూర్ వంటి డయాస్పోరా కమ్యూనిటీల ప్రత్యేక ప్రాంతీయ గుర్తింపు ప్రతిబింబంగా వర్ణించబడింది. పెనాంగ్‌లోని జార్జ్ టౌన్ వంటి ఇతర నిరాశ్రయులైన డయాస్పోరా కమ్యూనిటీలలో ఆచరించబడుతుంది.[3]

భౌగోళికం

మార్చు

కాలక్రమేణా, ఈ ఆలయం సాంప్రదాయ ద్రావిడ నిర్మాణ శైలిలో, ఆగమ శాస్త్రం ప్రకారం నిర్మించబడింది. ఇది అనేక పిలాస్టర్లు, కార్నిస్‌లతో "ఘన" రూపాన్ని, డిజైన్‌ను కలిగి ఉన్నట్లు వివరించబడింది. 1970వ దశకంలో ఆలయ పరిసరాల్లో మంటలు చెలరేగడంతో పక్కనే ఉన్న ఇళ్లన్నీ చెక్కుచెదరలేదు.

మొత్తం సమ్మేళనం 1,008 చదరపు మీటర్లు (10,850 చదరపు అడుగులు), 220 చదరపు మీటర్లు (2,400 చదరపు అడుగులు) హాలు, విమానం లేదా గోపురం, నేరుగా గర్భం లేదా లోపలి గర్భగుడి పైన ఉంటుంది. ఆలయ హాలులో రేడియో ఉంది, ఇది పూజలు హాలులోపల నుండి గోపురం చూసేందుకు వీలు కల్పిస్తుంది. 788 చదరపు మీటర్ల (8,480 చదరపు అడుగులు) పరిమాణం బహుళ ప్రయోజన గదుల నేలమాళిగతో అనుసంధానించే భవనంతో నిండి ఉంది. ప్రధాన అభయారణ్యం గులకరాళ్లు, గ్రానైట్‌తో నిర్మించబడింది. ఈ టవర్ ఆలయంలో అత్యంత ఎత్తైన ప్రదేశం, దాదాపు 8 మీటర్లు (26 అడుగులు). ఇది దేవతల విగ్రహాలు, రాగి, బంగారు పూతతో కూడిన డిజైన్లతో అలంకరించబడింది.

ఆలయం రెండవ ఎత్తైన ప్రదేశం టవర్ (లేదా ప్రవేశ గోపురం), ఇది ఆలయ రాజ్యాంగ లక్షణాలలో ఒకటి. స్థానిక రాజు అక్షరరాజు, దేవుళ్లు శివుడు, బ్రహ్మ, వారి భార్యల సమక్షంలో పద్మావతి, శ్రీనివాసుల వివాహ దృశ్యాన్ని వర్ణించే అర్ధ విలువైన రాతి విగ్రహాలతో ఇది అలంకరించబడింది. టవర్ వైపులా వానర సహచరుడైన గరుడుడు, రాముడి ఆంజనేయుల విగ్రహాలు ఉన్నాయి. వెలుపలి భాగం దశావతార (హిందూమతం) (హిందూ దేవుడు పది ప్రధాన అవతారాలలో ఒకడైన విష్ణువు), గరుడ విగ్రహాలు, వివాహ దృశ్యంతో అలంకరించబడింది. 2018లో పూర్తయిన పునర్నిర్మాణంలో, తగ్గుతున్న ఆలయ కళాకారుల సంఖ్యను పరిగణనలోకి తీసుకుని, మన్నికను మెరుగుపరచడానికి ఒనిక్స్ మందిరాల స్థానంలో ఎనిమిది కాంక్రీట్ మందిరాలు నిర్మించబడ్డాయి. అదే అమరిక పుణ్యక్షేత్రాలు, స్తంభాలు, పైకప్పు, ఆలయ గోపురం మెరుగుపడింది.

మూలాలు

మార్చు
  1. Wee, L. (2000, July 13). Krishna for kids and grown-ups. The Straits Times, p. 78. Retrieved from NewspaperSG.
  2. "Sri Krishnan Temple". Urban Redevelopment Authority, Singapore. Archived from the original on 24 November 2020. Retrieved 24 November 2020.
  3. Singh, Bryna (2 April 2016). "146-year-old Sri Krishnan Temple evolved from makeshift shrine to temple compound". The Straits Times (in ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 24 November 2020. Retrieved 24 November 2020.