అమండా హెంగ్ లియాంగ్ న్గిమ్ సింగపూర్‌కు చెందిన సమకాలీన కళాకారిణి, క్యూరేటర్, స్పీకర్, అతను సింగపూర్‌లో, అంతర్జాతీయంగా పనిచేస్తున్నది. ఒక కళాకారిణిగా ఆమెకు బహువిభాగ అభ్యాసం ఉంది, సమకాలీన కళా ప్రదర్శనలు, ప్రదర్శనలు, ఫోరమ్‌లు, వర్క్‌షాప్‌లు, కళా జోక్యాల్లో సహకారంతో పని చేస్తుంది. ఆమె అభ్యాసం జాతీయ గుర్తింపు, సామూహిక జ్ఞాపకం, సామాజిక సంబంధాలు, లింగ రాజకీయాలు, పట్టణ, సమకాలీన సింగపూర్ సమాజంలోని ఇతర సామాజిక సమస్యలను అన్వేషిస్తుంది. [1] ఆమె 2019 సింగపూర్ బినాలే యొక్క బెనెస్సే ప్రైజ్ గ్రహీత. [2]

అమండా హెంగ్
王良吟
జననం1951 (age 72–73)
సింగపూర్ కాలనీ
జాతీయతసింగపూర్
విద్యాసంస్థలాసల్లే కాలేజ్ ఆఫ్ ది ఆర్ట్స్
వృత్తిఆర్టిస్ట్, క్యూరేటర్, స్పీకర్
సుపరిచితుడు/
సుపరిచితురాలు
స్త్రీవాద కళ

నేపథ్య

మార్చు

హెంగ్ 1951లో సింగపూర్‌లో జన్మించింది [3] ఆమె ప్రింట్ మేకింగ్‌లో డిప్లొమాతో లాసాల్ కాలేజ్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ నుండి పట్టభద్రురాలైంది. సింగపూర్‌లో ఆమె సింగపూర్‌లో ఆర్టిస్ట్స్ విలేజ్‌ని స్థాపించడానికి సహాయం చేసింది, ఇది సింగపూర్‌లో ఆర్టిస్ట్-రన్ చేసిన మొదటి ప్రదేశం . 1988లో, ఆమె లండన్‌లోని సెంట్రల్ సెయింట్ మార్టిన్స్ స్కూల్ ఆఫ్ ఆర్ట్ అండ్ డిజైన్‌లో ఆర్ట్‌లో తన తదుపరి అధ్యయనాలను కొనసాగించింది, ఇది ఇప్పుడు యూనివర్శిటీ ఆఫ్ ది ఆర్ట్స్ లండన్ కింద ఉంది, ఆమె బ్యాచిలర్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ సాధించింది. అమండా నాన్యాంగ్ టెక్నాలజీ యూనివర్సిటీ, నేషనల్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ ఆఫ్ ఎడ్యుకేషన్‌లో ఉపన్యాసాలు ఇచ్చారు. ఆమె లాసాల్ కాలేజ్ ఆఫ్ ఆర్ట్స్‌లో ఎంఎ విద్యార్థులను కూడా పర్యవేక్షిస్తుంది. సింగపూర్‌లో జరిగిన ప్రెసిడెంట్స్ యంగ్ టాలెంట్స్ ఎగ్జిబిషన్ 2009 కోసం ఎంపిక, క్యూరేటోరియల్ కమిటీలో ఆమె కూర్చుంది. 2010లో, ఆమెకు కల్చరల్ మెడల్లియన్ [4] అందించబడింది, 2011లో సింగపూర్ ఆర్ట్ మ్యూజియం (SAM)లో "అమండా హెంగ్: స్పీక్ టు మీ, వాక్ విత్ మీ" పేరుతో ఆమె మొదటి సోలో రెట్రోస్పెక్టివ్ షోను ప్రదర్శించింది. [5] 2014లో ఎ జర్నీ త్రూ ఏషియన్ ఆర్ట్ అనే టీవీ సిరీస్‌లో హెంగ్ కనిపించింది. [6]

స్త్రీవాద పని

మార్చు

హెంగ్ లింగ అసమానత, సామాజిక గుర్తింపు గురించి చర్చించే రెచ్చగొట్టే ప్రదర్శనతో స్థానిక కళా సన్నివేశానికి స్త్రీవాద ఉపన్యాసాన్ని పరిచయం చేసింది. పార్క్‌వే పరేడ్ షాపింగ్ సెంటర్‌లోని 5వ పాసేజ్ ఆర్ట్ స్పేస్‌లో జోసెఫ్ ఎన్‌జి చేసిన ప్రదర్శనను అనుసరించి 1994లో పెర్ఫార్మెన్స్ ఆర్ట్ అపఖ్యాతి పాలైనప్పటికీ ఇది జరిగింది. నిరసనను అనుసరించి, నేషనల్ ఆర్ట్స్ కౌన్సిల్ ఆఫ్ సింగపూర్ ప్రదర్శన కళకు సంబంధించిన మొత్తం నిధులను నిలిపివేసింది. 1997లో NAC కొత్తగా మార్చబడిన స్టూడియోలోకి అమండా మారినప్పుడు, ఆమె ప్రదర్శన కోసం స్టూడియోను ఉపయోగించకూడదనే ఒప్పందంపై సంతకం చేయమని అడిగారు.

పరిస్థితులు ఉన్నప్పటికీ, అమండా 1999 లో ఉమెన్ ఇన్ ది ఆర్ట్స్ (విటా) అనే సామూహికాన్ని ఏర్పాటు చేసింది, దీని ప్రధాన లక్ష్యం స్త్రీవాద కళా ఉద్యమాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లడం, ప్రదర్శనలకు, ఇతర మాధ్యమాలకు తన స్టూడియోను వేదికగా ఉపయోగించడం. విటా సింగపూర్ లో మొట్టమొదటి కళాకారుల ఆధ్వర్యంలో నడిచే మహిళా సంఘం,, ఉమెన్ అండ్ వారి ఆర్ట్స్, మొదటి ఆసియా ఫిల్మ్ అప్రిసియేషన్ వర్క్ షాప్, ఉమెన్ అబౌట్ ఉమెన్, మెమొరీస్ ఆఫ్ సెన్స్, దిఫ్రిడే ఈవెంట్, ఎక్స్ఛేంజ్ 05, ఓపెన్ ఎండ్స్ వంటి వేదికలను నిర్వహించింది. విటా ప్రస్తుతం సింగపూర్ లో ఉమెన్ ఇన్ ది ఆర్ట్స్ ఆర్కైవ్ ను కలిగి ఉంది.[7] [8]

సింగపూర్‌లో ఫెమినిస్ట్ ఫీల్డ్ లేదా ఫ్రేమ్‌వర్క్ ఉనికిలో లేని సమయంలో, హెంగ్ యొక్క పని మహిళల కళాత్మక పద్ధతులకు సంబంధించి సంభాషణలను ప్రేరేపించడానికి ప్రయత్నించింది. [9]

ఆమె ఇతర కళా కార్యకలాపాలలో థియేటర్ ప్రొడక్షన్ "బెర్నార్డ్స్ స్టోరీ" సహ-దర్శకత్వం, ది వైల్డ్ రైస్ థియేటర్ కంపెనీకి చెందిన ఇవాన్ హెంగ్ దర్శకత్వం వహించిన "ఎ ఉమెన్ ఆన్ ది ట్రీ ఇన్ ది హిల్" థియేటర్ ప్రొడక్షన్‌లో ప్రదర్శించారు.

గుర్తించదగిన కళాఖండాలు

మార్చు
  • షీ అండ్ హర్ డిష్‌కవర్ (1991) - టేబుల్, టేబుల్ కవర్, మిర్రర్, డిష్ కవర్‌తో కూడిన ఇన్‌స్టాలేషన్ . హెంగ్ "డిష్‌కవర్", "డిస్కవర్" అనే పదాలను పరిశీలిసున్నది, అదే సమయంలో దేశీయ రంగంలో మహిళల ముందస్తు పాత్రపై దృష్టి సారిస్తుంది.
  • మిస్సింగ్ (1994) - మగ సంతానం ఆడవారి కంటే ఎక్కువగా విలువైన సంస్కృతులలో ఆడ శిశుహత్యకు ప్రతిస్పందనగా సంస్థాపన. ఇన్‌స్టాలేషన్‌లో అనేక బేబీ గర్ల్స్ డ్రెస్‌లు ఉన్నాయి, ఫిషింగ్ లైన్‌లు, హుక్స్, బ్లాక్ క్లాత్‌లు, బ్లాక్ సోఫా, టేబుల్, డోర్‌ఫ్రేమ్‌తో వేలాడదీయబడ్డాయి. ఈ పని ఈ అభ్యాసానికి బాధితులైన పేరులేని ఆడ శిశువుల స్మారక చిహ్నంగా రూపొందించబడింది, ఆసియా సందర్భంలో లింగ సమస్యలను పరిశీలించడానికి కూడా ప్రయత్నించింది "ఇక్కడ ఆడపిల్లలు కోపంగా ఉంటారు, కుటుంబానికి మగ వారసుడిని ఉత్పత్తి చేయడానికి భార్యలు ఒత్తిడి చేయబడతారు." ఎరుపు తీగలకు జోడించబడిన కళాకారుడి ఆలోచనలను కలిగి ఉన్న గమనికలను తమతో తీసుకెళ్లమని ఇన్‌స్టాలేషన్ ప్రేక్షకులను ఆహ్వానించింది. [10]
  • S/HE (1994) - సింగపూర్ యొక్క సాంస్కృతిక, రాజకీయ సందర్భంలో స్త్రీ పాత్రను ప్రశ్నించడంపై దృష్టి సారించిన ప్రదర్శన. వ్యక్తిగత గుర్తింపును నిరంతరం ఆక్రమించే ప్రభావాలలో శక్తి ఎలా పొందుపరచబడిందో హెంగ్ అన్వేషించింది. ఈ ప్రదర్శనలో కళాకారిణి ఆమె ముఖంపై సింబాలిక్ మార్క్‌లు వేయడం, అద్దం ముందు ప్రశ్నలు, కన్ఫ్యూషియస్ సూక్తులు మాట్లాడటం, భాషని దాని సరళమైన ఫోనెమ్‌లు, స్ట్రోక్‌లకు పునర్నిర్మించడం, వ్యక్తీకరణ యొక్క కొత్త మార్గాలను కనుగొనడానికి అర్థాన్ని విచ్ఛిన్నం చేయడం వంటివి ఉన్నాయి. కళాకారుడు తరచుగా బేకింగ్ డౌ, వాషింగ్ డిటర్జెంట్, టాయ్ ఆల్ఫాబెట్‌లు వంటి దేశీయ వస్తువులను కూడా తరచుగా ఉపయోగించింది, ప్రేక్షకులు కూర్చుని ప్రదర్శన స్థలం చుట్టూ నిలబడి ఉన్నారు. కళాకారుడు భాష, వచనం, చిహ్నాలు, చిత్రాలు, జ్ఞాపకాలు, చైనీస్ శాస్త్రీయ సంగీతం, పాశ్చాత్య బృంద గానం వంటివాటికి సంబంధించిన అభివృద్దితో 1995, 1996లో మళ్లీ ప్రదర్శన ఇచ్చింది. [11]
  • టైగర్ బాల్స్, మిత్స్, చైనీస్ మ్యాన్ (1991) - పులి చారలతో బాస్కెట్‌బాల్ పెయింటింగ్‌తో కూడిన సంస్థాపన, సాంప్రదాయ చైనీస్ వివాహ దుప్పటిపై వేయబడింది. 1991లో తోటి సమకాలీన కళాకారుడు టాంగ్ డా వు యొక్క సంస్థాపన "టైగర్స్ విప్" తర్వాత, స్త్రీల గురించి చేసిన సెక్సిస్ట్ వ్యాఖ్యకు ప్రతిస్పందనగా కళాకారిణి, ఆమె పనిని మీడియా పర్యటన సందర్భంగా పేర్కొంది. టాంగ్ యొక్క ఇన్‌స్టాలేషన్ చైనీస్ పురుషులు పులి పురుషాంగాలను తినే అలవాటును కామోద్దీపనగా చిత్రీకరించింది, ఇది మహిళల అంచనాల కారణంగా ఈ సమస్య వచ్చిందనే వ్యాఖ్యను రేకెత్తించింది. [12]
  • లెట్స్ చాట్ (1996) - టీ తాగుతూ, కలిసి బీన్ మొలకలను శుభ్రం చేస్తూ, పాత కంపాంగ్ జీవితంతో ముడిపడి ఉన్న సరళమైన జీవనశైలిని సూచించే సమయంలో, ఆమెతో టేబుల్ వద్ద కూర్చుని చాట్ చేయడానికి పబ్లిక్ సభ్యులను ఆహ్వానించిన ప్రదర్శన. ఈ పని మొదట సబ్‌స్టేషన్‌లో, తర్వాత స్థానిక షాపింగ్ మాల్స్, మార్కెట్‌లలో, విదేశాల్లోని వివిధ సంఘాలకు అందించబడింది.
  • మరో మహిళ (1996–1997) - హెంగ్ తన తల్లి సహకారంతో రూపొందించిన ఫోటోగ్రఫీ, మిక్స్‌డ్-మీడియా ఇన్‌స్టాలేషన్, ఇది మాండలికం మాట్లాడే స్థానభ్రంశం యొక్క భావాన్ని హైలైట్ చేసింది, ఆమె తల్లి వంటి "దేశం- భవనం",, "మరొక మహిళగా ఆమె సామాజిక గుర్తింపు తగ్గిపోతోంది. ఈ పని 1999లో మొదటి ఫుకుయోకా ఆసియన్ ట్రినియల్‌లో ప్రదర్శించబడింది [13] ఈ పని TV సిరీస్ ఎ జర్నీ త్రూ ఏషియన్ ఆర్ట్ యొక్క రెండవ ఎపిసోడ్‌లో ఉంది. [14]
  • లెట్స్ వాక్ (1999) - 1997 ఆసియా ఆర్థిక సంక్షోభం సమయంలో అందం వ్యాపారాల మనుగడకు ప్రతిస్పందనగా వీధి ప్రదర్శనల శ్రేణి. ప్రదర్శనలో అమండా, ప్రజా సభ్యులు తమ నోటిలో ఎత్తు మడమల బూట్లతో వెనుకకు నడుస్తూ, హ్యాండ్‌హెల్డ్ అద్దాలను ఉపయోగించి తమను తాము మార్గనిర్దేశం చేశారు. ఈ ప్రదర్శనలు సింగపూర్, జపాన్, పారిస్, పోలాండ్, ఇండోనేషియా, స్వీడన్, స్పెయిన్‌లలో ప్రదర్శించబడ్డాయి.
  • యువర్స్ ట్రూలీ, మై బాడీ (1999) - కాస్మెటిక్ సర్జరీ ద్వారా తమను తాము అందంగా మార్చుకోవడానికి మహిళలు అనుభవించే బాధల గురించి వ్యాఖ్యానించడానికి ఆర్టిస్ట్ పంది మాంసం యొక్క స్లాబ్‌ను రక్తంతో రుద్దుతున్నట్లు ఈ పని చూపిస్తుంది.
  • నేరేటింగ్ బాడీస్ (1999–2000) - పాత, కొత్త ఫోటోలు, పునర్నిర్మించిన ఫోటోలను ఉపయోగించి ఒక ఇన్‌స్టాలేషన్, పనితీరు. కళాకారుడు పాత ఫోటోలను విస్తరించడానికి లేజర్ ప్రింట్‌ను ఉపయోగించింది, వాటిని ప్రస్తుత శరీరంతో రీఫోటోగ్రాఫ్ చేసింది. ఈ ప్రక్రియలో, కళాకారిణి తన తల్లి, తన సంబంధాలను గుర్తుచేసుకోవడం లేదా తిరిగి కనెక్ట్ చేయడం లేదా పునర్నిర్మించడం వంటి చర్యలలో వారి మధ్య ఉన్న సంబంధాల సాక్ష్యం కోసం వెతకడానికి ప్రయత్నించింది. [15] మూడవ ఆసియా-పసిఫిక్ ట్రినియల్ ఆఫ్ కాంటెంపరరీ ఆర్ట్, సెప్టెంబరు 1999, క్వీన్స్‌లాండ్ ఆర్ట్ గ్యాలరీ, బ్రిస్బేన్, ఆస్ట్రేలియా [1]
  • హోమ్ సర్వీస్ (2003) - సింగపూర్‌వాసుల ఇళ్లను శుభ్రపరిచేందుకు కళాకారిణి గృహ కార్మికురాలిగా తన సేవలను అమలు చేసింది. ఈ పని సమకాలీన సింగపూర్‌లో గృహ కార్మికులు ఎదుర్కొంటున్న ఇబ్బందులపై దృష్టి సారించింది.
  • వాటర్ ఈజ్ పాలిటిక్స్ (2003) - శ్రీలంకలో కళాకారుల నివాసంలో భాగంగా హెంగ్ పెద్ద నీరు, డబ్బుతో ప్రదర్శనలు ఇచ్చింది. ఈ పని సింగపూర్, మలేషియా మధ్య నీటి సరఫరాకు సంబంధించి పునరావృతమయ్యే ఉద్రిక్తతలపై వ్యాఖ్యానం.
  • అవర్ లైవ్స్ ఇన్ అవర్ హ్యాండ్స్ (2007) - ఈ పని వేలాది మంది విదేశీ కార్మికుల వలసలతో కూడిన సామాజిక పరిస్థితిని నొక్కిచెప్పింది, వారు నగరాన్ని నిర్మించారు, కానీ దుర్భరమైన జీవన పరిస్థితులను, వారి యజమానులు, సాధారణ సింగపూర్ సమాజం నిర్లక్ష్యం చేస్తారు.
  • సింగర్ల్, కొనసాగుతున్న ఆన్‌లైన్ ప్రాజెక్ట్ (2000 నుండి ఇప్పటి వరకు) - సింగపూర్ అమ్మాయి దుస్తులతో అమండా ఫోటోగ్రాఫ్‌లను కలిగి ఉంది, ఇది వివిధ పాత సింగపూర్ ప్రదేశాలలో తీయబడింది - పాత రైల్వే ట్రాక్‌లు, కంపాంగ్ బువాంగ్‌కాక్, పాత దొంగల మార్కెట్.

మూలాలు

మార్చు
  1. "Amanda Heng". Trubute.sg. Archived from the original on 13 May 2014. Retrieved 9 May 2014.
  2. "Singapore Biennale Awards Benesse Prize to Amanda Heng". www.artforum.com (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Retrieved 2020-01-14.
  3. "ArtAsiaPacific: Amanda Heng Wins Benesse Prize 2019". artasiapacific.com. Retrieved 2022-12-15.
  4. "The Singapore Art Museum wants photos of women's bums for an art project". CNA (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2022-12-15.
  5. "Amanda Heng: Speak To Me, Walk With Me". Artitute. 1 January 2012. Archived from the original on 16 డిసెంబరు 2017. Retrieved 27 April 2014.
  6. "A Journey Through Asian Art". Retrieved 16 July 2014.
  7. Rawlings, Ashley. "Amanda Heng". ArtAsiaPacific. Archived from the original on 27 ఏప్రిల్ 2014. Retrieved 27 April 2014.
  8. "Women in Photography Symposium 2014 – Singapore". Womeninphotographsymposium.com. 28 March 2014. Archived from the original on 26 April 2014. Retrieved 27 April 2014.
  9. Amanda Heng (2011). Amanda Heng: Speak to Me, Walk with Me. Singapore Art Museum. ISBN 978-981-07-0087-4.
  10. Rawlings, Ashley. "Amanda Heng". ArtAsiaPacific. Archived from the original on 27 ఏప్రిల్ 2014. Retrieved 27 April 2014.
  11. "Amanda Heng". Franklinfurnace.org. Archived from the original on 27 ఏప్రిల్ 2014. Retrieved 27 April 2014.
  12. Sim, Fann (7 October 2011). "Exploring hard issues with artist Amanda Heng | Going Out – By Day – Yahoo Entertainment Singapore". Sg.entertainment.yahoo.com. Retrieved 27 April 2014.
  13. "Amanda Heng". Trubute.sg. Archived from the original on 13 May 2014. Retrieved 9 May 2014.
  14. "A Journey Through Asian Art". Retrieved 16 July 2014.
  15. Universes in Universe – Pat Binder, Gerhard Haupt. "Amanda Heng: Statement, Fototeca – 7th Havana Biennial". Universes-in-universe.de. Retrieved 27 April 2014.