జాన్ మెక్‌కార్తి

జాన్ మెక్‌కార్తి (సెప్టెంబర్ 4, 1927 - అక్టోబర్ 24, 2011) ఒక అమెరికన్ కంప్యూటర్ శాస్త్రవేత్త. కృత్రిమ మేధస్సు రంగ వ్యవస్థాపకులలో ఈయన ఒకరు.[1]. ఈయన "ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటెలిజెన్స్" (AI) అనే పదాన్ని కనుగొన్నారు.[2] లిస్ప్ ప్రోగ్రామింగ్ భాషా కుటుంబాన్ని (లాంగ్వేజ్ ఫ్యామిలీని) అభివృద్ధి చేశారు, ఆల్గాల్ ప్రోగ్రామింగ్ భాష రూపకల్పనను గణనీయంగా ప్రభావితం చేశారు, సమయం పంచుకోవడాన్ని(టైం షేరింగ్), గార్బేజ్ కలెక్షన్ ను కనుగొన్నారు. ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటెలిజెన్స్ ప్రారంభ అభివృద్ధిని ప్రభావితం చేశాడు.

జాన్ మెక్‌కార్తి
2006లో ఒక సదస్సులో జాన్ మెక్‌కార్తి
జననం(1927-09-04)1927 సెప్టెంబరు 4
బోస్టన్, మసాచుసెట్స్.
మరణం2011 అక్టోబరు 24(2011-10-24) (వయసు 84)
స్టాంఫోర్డ్, కాలిఫోర్నియా
రంగములు కంప్యూటర్ సైన్స్
చదువుకున్న సంస్థలుప్రిన్ స్టన్ విశ్వవిద్యాలయం
ప్రసిద్ధికృత్రిమ మేధస్సు, లిస్ప్
ముఖ్యమైన పురస్కారాలుట్యూరింగ్ అవార్డు (1971)
కంప్యూటర్ పయనీర్ అవార్డ్ (1985)
క్యోటో ప్రైజ్ (1988)
జాతీయ మెడల్ ఆఫ్ సైన్స్ (1990)
బెంజమిన్ ఫ్రాంక్లిన్ మెడల్ (2003)

మెక్‌కార్తి తన కెరీర్‌లో ఎక్కువ భాగం స్టాన్ఫోర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో గడిపారు.[3] యునైటెడ్ స్టేట్స్ జాతీయ మెడల్ ఆఫ్ సైన్స్ క్యోటో ప్రైజ్,1971 లో ట్యూరింగ్ అవార్డు[4] వంటి అనేక ప్రశంసలు గౌరవాలు అందుకున్నారు.

బాల్యం, విద్యాభ్యాసం

మార్చు

జాన్ మెక్‌కార్తి మసాచుసెట్స్‌లోని బోస్టన్‌లో 1927 సెప్టెంబర్ 4 న జన్మించారు. వారి కుటుంబం మహా మాంద్యం సమయంలో తరచూ మకాం మార్చవలసి వచ్చింది. మెక్‌కార్తీ అనూహ్యమయిన తెలివి కలవారు. ఆయన బెల్మాంట్ హై స్కూల్ నుండి రెండు సంవత్సరాల ముందే పట్టభద్రుడయ్యాడు.[5] మెక్‌కార్తీని 1944 లో కాలిఫోర్నియా ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ టెక్నాలజీ (కాల్టెక్‌) లోకి అంగీకరించారు.

యుక్తవయసులోనే ఆయన సమీపంలోని కాల్టెక్ లో ఉపయోగించిన పాఠ్యపుస్తకాలను అధ్యయనం చేయడం ద్వారా కళాశాల గణితాన్ని నేర్చుకున్నారు. తత్ఫలితంగా, ఆయన కాల్టెక్‌లో మొదటి రెండు సంవత్సరాల గణితాన్ని దాటవేయగలిగారు.[6] శారీరక విద్య కోర్సులకు హాజరుకాకపోవడంతో మెక్‌కార్తీని కాల్టెక్ నుండి సస్పెండ్ చేశారు.[7] తరువాత ఆయన యు.ఎస్ ఆర్మీలో పనిచేశి 1948లో కాల్టెక్ లో మళ్ళీ చేరారు.[8] కాల్టెక్ వద్ద అతను జాన్ వాన్ న్యూమాన్ చేసిన ఉపన్యాసానికి హాజరవడమే ఆయన భవిష్యత్ ప్రయత్నాలను ప్రేరేపించింది.

మెక్‌కార్తి మొదట ప్రిన్‌స్టన్ విశ్వవిద్యాలయానికి వెళ్లడానికి ముందు కాల్టెక్‌లో గ్రాడ్యుయేట్ అధ్యయనాలను పూర్తి చేశారు . డోనాల్డ్ సి. స్పెన్సర్ పర్యవేక్షణలో "ప్రొజెక్షన్ ఆపరేటర్లు పాక్షిక అవకలన సమీకరణాలు (పార్షియల్ డిఫెరెంషియల్ ఈక్వేషన్స్)" పేరుతో డాక్టరల్ పరిశోధన పూర్తి చేసిన తరువాత 1951 లో ప్రిన్స్టన్ నుండి గణితంలో పిహెచ్.‌డి పొందారు.[9]

విద్యా వృత్తి

మార్చు

ప్రిన్స్టన్ స్టాన్ఫోర్డ్ విశ్వవిద్యాలయాలలో స్వల్పకాలిక నియామకాల తరువాత, మెక్‌కార్తి 1955 లో డార్ట్మౌత్ లో సహాయ ఆచార్యులు (అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్) అయ్యారు. ఒక సంవత్సరం తరువాత, మెక్‌కార్తి 1956 శరదృతువులో పరిశోధనా సహచరుడిగా MIT కి వెళ్లారు. 1962 లో, మెక్‌కార్తి స్టాన్ఫోర్డ్లో పూర్తి ప్రొఫెసర్ అయ్యారు. ఆయన 2000 లో పదవీ విరమణ చేసే వరకు అక్కడే ఉన్నారు. MITలో ఆయన్ని తన విద్యార్థులు "అంకుల్ జాన్" అని పిలిచేవారు.[10]

 
2008లో మెక్‌కార్తి

అలాన్ ట్యూరింగ్, మార్విన్ మిన్స్కీ, అలెన్ న్యూవెల్ హెర్బర్ట్ ఎ. సైమన్లతో కలిసి కృత్రిమ మేధస్సు "వ్యవస్థాపక తండ్రులలో" జాన్ మెక్‌కార్తి ఒకరు. మెక్కార్తి 1955 లో "ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటెలిజెన్స్" అనే పదాన్ని ఉపయోగించారు 1956 వేసవిలో ప్రసిద్ధ డార్ట్మౌత్ సమావేశాన్ని నిర్వహించారు. ఈ సమావేశం AI ని ఒక క్షేత్రంగా ప్రారంభించింది.[5][11]

1958 లో, అతను అడ్వైస్ టేకర్ ను ప్రతిపాదించాడు, ఇది తరువాత ప్రశ్న-జవాబు లాజిక్ ప్రోగ్రామింగ్‌పై పని చేయడానికి ప్రేరణనిచ్చింది. మెక్‌కార్తి 1950 ల చివరలో లిస్ప్‌ను కనుగొన్నారు. 1960లో లాంబ్డా కాలిక్యులస్ ఆధారంగా ప్రచురించబడిన లిస్ప్ కొద్దికాలంలోనే అనువర్తనాల ఎంపిక ప్రోగ్రామింగ్ భాషగా మారింది.[12]

కృత్రిమ మేధస్సు తత్వశాస్త్రం

మార్చు

1979 లో, మెక్కార్తి "యంత్రాలకు మానసిక గుణాలను ఆపాదించడం" (ఆస్క్రైబింగ్ మెంటల్ క్వాలిటీస్ టు మెషీన్స్) పేరుతో ఒక వ్యాసం రాశారు.[13] అందులో అతను ఇలా వ్రాశాడు, "థర్మోస్టాట్ల మాదిరిగా యంత్రాలు నమ్మకాలను కలిగి ఉన్నాయని చెప్పవచ్చు నమ్మకాలను కలిగి ఉండటం సమస్య పరిష్కార పనితీరును కలిగి ఉన్న చాలా యంత్రాల లక్షణంగా కనిపిస్తుంది." తరువాత 1980 లో, తత్వవేత్త జాన్ సియర్ల్ తన ప్రసిద్ధ చైనీస్ రూమ్ ఆర్గ్యుమెంట్‌తో[14][11] యంత్రాలు స్పృహలో లేనందున నమ్మకాలు ఉండవు అనే వైఖరిని తీసుకొని మెక్‌కార్తితో విభేదించారు. యంత్రాలకు "అవగాహన" లేదా "ఉద్దేశ్యం" (మనస్సు తత్వశాస్త్రంలో సాధారణంగా ఉపయోగించే పదం) లేదని సియర్ల్ వాదించారు. ఒక వైపు లేదా మరొక వైపు మద్దతుగా విస్తారమైన సాహిత్యం వ్రాయబడింది.

అవార్డులు గౌరవాలు

మార్చు

మూలాలు

మార్చు
  1. Conversations On the Leading Edge of Knowledge and Discovery, with Jeffrey Mishlove
  2. Cukier, Kenneth (July–August 2019). "Ready for Robots? How to Think about the Future of AI". Foreign Affairs. 98 (4): 192.
  3. McCarthy, John. "Professor John McCarthy". jmc.stanford.edu.
  4. "John McCarthy – A.M. Turing Award Laureate". amturing.acm.org (in ఇంగ్లీష్).
  5. 5.0 5.1 Woo, Elaine (October 28, 2011). "John McCarthy dies at 84; the father of artificial intelligence". Los Angeles Times.
  6. Hayes, Patrick J.; Morgenstern, Leora (2007). "On John McCarthy's 80th Birthday, in Honor of his Contributions". AI Magazine. 28 (4). Association for the Advancement of Artificial Intelligence: 93–102. Archived from the original on 2011-09-23. Retrieved November 24, 2010.
  7. Williams, Sam (March 5, 2002). Arguing A.I.: The Battle for Twenty-first-Century Science. AtRandom. ISBN 978-0812991802.
  8. Lester Earnest. "A. M. Turing award: John McCarthy, United States – 1971". ACM. Retrieved September 5, 2012.
  9. McCarthy, John (1951). Projection operators and partial differential equations (in English).{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  10. Steven Levy, Hackers, Heroes of the Computer Revolution, Gutenberg.org, p. 34
  11. 11.0 11.1 Roberts, Jacob (2016). "Thinking Machines: The Search for Artificial Intelligence". Distillations. 2 (2): 14–23. Archived from the original on August 19, 2018. Retrieved 20 March 2018.
  12. McCarthy, John (1960). "Recursive Functions of Symbolic Expressions and Their Computation by Machine". Communications of the ACM. 3 (4): 184–195. CiteSeerX 10.1.1.422.5235. doi:10.1145/367177.367199.
  13. McCarthy, J. (1979) Ascribing mental qualities to machines. In: Philosophical perspectives in artificial intelligence, ed. M. Ringle. Atlantic Highlands, N.J.: Humanities Press.
  14. Searle, John R (1980). "Minds, brains, and programs" (PDF). Behavioral and Brain Sciences. 3 (3): 417–457. doi:10.1017/s0140525x00005756.