లిల్లియన్ హర్మన్
లిల్లియన్ సుసాన్ హర్మన్-ఓబ్రెయిన్ ( డిసెంబర్ 23, 1869 - 1929) అమెరికన్ సెక్స్ రాడికల్ ఫెమినిస్ట్, సంపాదకురాలు. ఆమె తండ్రి మోసెస్ హర్మన్ లూసిఫర్ అనే లైట్ బేరర్ అనే ప్రాంతీయ, వారపత్రికకు సంపాదకత్వం వహించాడు, ఇది మహిళల లైంగిక స్వేచ్ఛ సమస్యలను ఆమెకు పరిచయం చేసింది. రాజ్యం, చర్చి గుర్తింపుకు వెలుపల జరిగిన ఆమె "స్వేచ్ఛా వివాహం", తదనంతర జైలు శిక్ష తరువాత ఆమె ఆ లక్ష్యానికి జాతీయ చిహ్నంగా మారింది. విడుదలైన తరువాత, హర్మన్ తన భర్తతో కలిసి ఒక అరాచకవాద పత్రికతో సహా అనేక ప్రచురణలకు సంపాదకత్వం వహించింది. వివాహేతర సంపర్కాన్ని చట్టబద్ధం చేయాలని ప్రచారం చేసిన బ్రిటీష్ సంస్థకు అధ్యక్షురాలిగా నియమితులవడంతో ఆమె కృషి ముగిసింది. కుమార్తెను పోషించడంలో తండ్రి బాధ్యతలను నిర్దేశించే ఒప్పందం ప్రకారం ఆమె మొదటి బిడ్డ జన్మించింది. ఆమె కాన్సాస్ నుండి చికాగోకు వెళ్లి, పునర్వివాహం చేసుకుంది, ఒక కుమారుడు కలిగి ఉంది. 1910 లో ఆమె తండ్రి మరణించిన తరువాత ఆమె జీవితం గురించి పెద్దగా తెలియదు.[1]
లిల్లియన్ హర్మన్ | |
---|---|
జననం | లిల్లియన్ సుసాన్ హర్మాన్ 1869 డిసెంబరు 23 క్రాఫోర్డ్ కౌంటీ, మిస్సోరి |
మరణం | 1929 మార్చి 5 |
సుపరిచితుడు/ సుపరిచితురాలు | సెక్స్ రాడికల్ ఫెమినిజం |
జీవిత భాగస్వామి | ఎడ్విన్ సి. వాకర్ (m. 1886)జార్జ్ ఆర్. ఓ'బ్రియన్
(m. 1907) |
పిల్లలు | 2 |
తల్లిదండ్రులు |
|
జీవితం, వృత్తి
మార్చుహర్మన్ డిసెంబర్ 23, 1869 న మిస్సోరిలోని క్రాఫోర్డ్ కౌంటీలో మోసెస్, సుసాన్ (నీ స్కీక్ లేదా షేక్) హర్మన్ దంపతులకు జన్మించింది. ఆమెకు జార్జ్ అనే సోదరుడు ఉన్నాడు. ఆమెకు ఏడేళ్ళ వయసులో తల్లి మరణించిన తరువాత, ఆమె తండ్రి కుటుంబాన్ని కన్సాస్ లోని వ్యాలీ ఫాల్స్ కు తరలించాడు, అక్కడ అతను నేషనల్ లిబరల్ లీగ్ లో చేరాడు. అతను దాని పత్రిక, ది వ్యాలీ ఫాల్స్ లిబరల్ కు సహ సంపాదకత్వం వహించాడు, తరువాత అతను లూసిఫర్, ది లైట్-బేరర్ గా పేరు మార్చాడు. ఆయన కుమార్తె పదమూడేళ్ల వయసులో ప్రాంతీయ వారపత్రికను టైప్ చేసి మహిళల లైంగిక స్వేచ్ఛ, లైంగికతను కవర్ చేసే పత్రికా స్వేచ్ఛ వంటి అంశాల్లో నిమగ్నమైంది.[2][3]
1886లో, పదహారేళ్ళ వయసులో, ఆమె కాన్సాస్ వివాహ చట్టాలను ధిక్కరించి, తనకంటే రెండు దశాబ్దాలు పెద్దవాడైన ఎడ్విన్ సి.వాకర్ తో రాష్ట్రం, చర్చి అధికారానికి వెలుపల "స్వేచ్ఛా వివాహం" లోకి ప్రవేశించింది. వివాహాలను అనుమతించే అధికారం భర్తలకు వారి భార్యల ఆస్తి, గుర్తింపు, శరీరంపై ఇవ్వడాన్ని ఆమె వ్యతిరేకించింది. 1867 నాటి కాన్సాస్ వివాహ చట్టాన్ని ఉల్లంఘించినందుకు హర్మన్ ను దోషిగా నిర్ధారించి కోర్టు ఖర్చులు చెల్లించడానికి నిరాకరించడంతో జైలు శిక్ష అనుభవించారు. ఈ కేసు యొక్క ప్రచారం ఆమెను మహిళల లైంగిక స్వేచ్ఛకు జాతీయ చిహ్నంగా మార్చింది, ఇతర స్త్రీవాదులను సమ్మతి వయస్సు, వైవాహిక అత్యాచారం గురించి చర్చించడానికి ప్రేరేపించింది.[3]
కేసు ప్రభావం వ్యాప్తి చెందడంతో, లూసిఫర్ కొత్త చందాదారుల తరంగాన్ని నడిపి సెక్స్ రాడికలిజం కోసం అమెరికా యొక్క పల్పిట్గా మారింది. 1887లో విడుదలైన తర్వాత పత్రిక ప్రచురణలో హర్మన్ మరింత చురుకుగా మారింది. మరుసటి సంవత్సరం, ఆమె ఫెయిర్ ప్లే అనే అరాచకవాద ప్రచురణను స్థాపించింది, దీనిని ఆమె తన భర్తతో కలిసి తరువాతి రెండు దశాబ్దాల్లో అప్పుడప్పుడు ప్రచురించింది. ఆమె తన తండ్రికి అవర్ న్యూ హ్యుమానిటీ, అమెరికన్ జర్నల్ ఆఫ్ యూజెనిక్స్ ఏకకాలంలో సహాయం చేసింది, ఇది 1910లో ఆయన మరణంతో తగ్గిపోయింది.[3]
ప్రచురణకు వెలుపల, హర్మన్ లైంగిక క్రియాశీలతను కొనసాగించింది. 1893లో ఆమెకు ఒక బిడ్డ పుట్టింది, ఆ నిబంధనల ప్రకారం ఆమె "స్వతంత్ర తల్లి" గా మారింది. కుమార్తెకు తన వంతు మద్దతు అందించడానికి హర్మన్ తన భర్త వాకర్ను లిఖితపూర్వకంగా కట్టుబడి ఉంచాడు. హర్మన్, వాకర్ తమ వివాహంలో ఎక్కువ భాగం విడివిడిగా నివసించారు. ఆమె 1897లో బ్రిటిష్ లెజిటిమేషన్ లీగ్కు అధ్యక్షురాలైంది, ఇది వివాహేతర లైంగిక సంబంధాన్ని చట్టబద్ధం చేయడానికి, వారి పిల్లలకు ఆస్తి, వారసత్వ హక్కులను పరిరక్షించడానికి ప్రచారం చేసింది. హర్మన్ లీగ్ యొక్క జర్నల్ కోసం వ్రాసి, మహిళల హక్కులను పరిమితం చేసినందుకు సమ్మతి వయస్సు చట్టాలకు వ్యతిరేకంగా మాట్లాడారు. ఆమె చేసిన వాదన ఆమెకు అంతర్జాతీయ గుర్తింపును తెచ్చిపెట్టింది. [3] 1898లో జార్జ్ బెడ్బరో పాటు హర్మన్ అశ్లీల ఆరోపణలపై అరెస్టు చేయబడ్డాడు.[4]
హర్మన్ 1900ల ప్రారంభంలో చికాగో వార్తాపత్రిక ప్రింటర్, యూనియన్ నాయకుడు అయిన జార్జ్ ఆర్. ఓ 'బ్రియన్ను వివాహం చేసుకున్నాడు. వారి కుమారుడు జార్జ్ హర్మన్ ఓ 'బ్రియన్ న్యాయవాది అయ్యాడు, వాకర్తో ఆమె కుమార్తె విర్నా వినిఫ్రెడ్ వాకర్ సంగీతకారుడు, నర్తకి అయ్యాడు. 1910లో ఆమె తండ్రి మరణం, 1929లో ఆమె సొంత మరణం మధ్య ఆమె జీవితం గురించి చాలా తక్కువగా నమోదు చేయబడింది.[3]
ఎంపిక చేసిన రచనలు
మార్చు- సామాజిక స్వేచ్ఛకు సంబంధించిన కొన్ని సమస్యలు (1898)
- వివాహం, మరణాలు (1900)
- సమాజ పునరుద్ధరణ (1900)
మూలాలు
మార్చు- ↑ Harman, John William, ed. (1928). Harman-Harmon Genealogy and Biography, with Historical Notes, 19 B.C. To 1928 A.D. Parsons, West Virginia. pp. 87.
{{cite book}}
: CS1 maint: location missing publisher (link) - ↑ Harman, John William, ed. (1928). Harman-Harmon Genealogy and Biography, with Historical Notes, 19 B.C. To 1928 A.D. Parsons, West Virginia. pp. 87.
{{cite book}}
: CS1 maint: location missing publisher (link) - ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Passet 2007, p. 377–378.
- ↑ Goldman, Emma (2008). Falk, Candace (ed.). Emma Goldman, Vol. 2: A Documentary History of the American Years, Volume 2: Making Speech Free, 1902-1909 (in ఇంగ్లీష్). Champaign, Illinois: University of Illinois Press. p. 114. ISBN 978-0-252-07543-8.