ఎడ్వర్డ్ II ఇంగ్లాండ్ రాజు
ఎడ్వర్డ్ II (25 ఏప్రిల్ 1284 - 1327 సెప్టెంబరు 21), ఎడ్వర్డ్ ఆఫ్ కార్నర్వాన్ అని కూడా పిలుస్తారు, 1307 నుండి అతను ఇంగ్లాండ్ రాజుగా నియమించబడ్డాడు, జనవరి 1327 లో అతను తొలగించబడ్డాడు. ఎడ్వర్డ్ I, నాల్గవ కుమారుడు, ఎడ్వర్డ్, మరణం తరువాత సింహాసనాన్ని అతని అన్నయ్య అల్ఫోన్స్సో యొక్క. 1300 లో ప్రారంభించి, ఎడ్వర్డ్ స్కాట్లాండ్ను తృప్తి పరిచేందుకు తన తండ్రితో కలిసి ప్రచారం చేశాడు, 1306 లో అతను వెస్ట్మినిస్టర్ అబ్బేలో ఒక గొప్ప వేడుకలో పాల్గొన్నాడు. ఎడ్వర్డ్ తన తండ్రి మరణం తరువాత 1307 లో సింహాసనంపై విజయం సాధించాడు. 1308 లో, అతను ఇంగ్లీష్, ఫ్రెంచ్ రాజ్యాల మధ్య ఉద్రిక్తతలు పరిష్కరించడానికి సుదీర్ఘ ప్రయత్నంలో భాగంగా, శక్తివంతమైన రాజు ఫిలిప్ IV కుమార్తె ఫ్రాన్స్ ఇసాబెల్లాను వివాహం చేసుకున్నాడు.
ఎడ్వర్డ్ తన ఇంటిలో 1300 లో చేరిన పియర్స్ గెవెస్టన్తో సన్నిహిత, వివాదాస్పద సంబంధాన్ని కలిగి ఉన్నాడు. ఎడ్వర్డ్, గవేస్టన్ సంబంధం అస్పష్టంగా ఉండేది. వారు స్నేహితులు, ప్రేమికులు లేదా ప్రమాణ స్వీకార సోదరులు కావచ్చు. ఎడ్వర్డ్ యొక్క ఇష్టానుసారం గారెస్టన్ యొక్క అహంకారం, అధికారం బారోన్స్, ఫ్రెంచ్ రాజ కుటుంబానికి చెందిన రెండింటినీ అసంతృప్తిని వ్యక్తం చేసింది. ఎడ్వర్డ్ అతనిని బహిష్కరించాలని బలవంతం చేయబడ్డాడు. గవాస్టొన్ తిరిగి వచ్చినప్పుడు, 1311 యొక్క ఆర్డినెన్స్స్ అని పిలవబడే విస్తృత సంస్కరణలను అంగీకరించడానికి రాజులు ఒత్తిడి చేశారు. నూతనంగా అధికార బారన్లను గవిస్టన్ను బహిష్కరించారు, ఎద్దార్డ్ తన సంస్కరణలను రద్దు చేసి, అతని అభిమానాన్ని గుర్తుచేసుకుని ప్రతిస్పందించాడు. ఎడ్వర్డ్ యొక్క బంధువు, ఎర్ల్ ఆఫ్ లాంకాస్టర్ నాయకత్వంలో, 1312 లో గారెస్టన్ను స్వాధీనం చేసుకుని, ఉరితీశారు, అనేక సంవత్సరాలు సాయుధ పోరాటానికి ప్రారంభించాడు. స్కాట్లాండ్లో ఆంగ్ల దళాలు తిరిగి వెనక్కు వచ్చాయి. ఎడ్వర్డ్ 1314 లో బన్నోక్బర్న్ యుద్ధంలో రాబర్ట్ ది బ్రూస్ నిర్ణయాత్మకంగా ఓడించాడు. విస్తారమైన కరువు తరువాత, రాజు పాలనపై విమర్శలు ఎక్కువ అయ్యాయి.
డెస్పెన్సెర్ కుటుంబం ముఖ్యంగా హుగ్ డెస్పెన్సేర్ ది యంగర్, ఎడ్వర్డ్కు సన్నిహిత మిత్రులు, సలహాదారులయ్యారు, కాని 1321 లాంకాస్టర్, అనేకమంది బారన్లు డెస్పెన్సేర్స్ భూములను స్వాధీనం చేసుకున్నారు, రాజును బహిష్కరించమని బలవంతం చేశారు. ప్రతిస్పందనగా, ఎడ్వర్డ్ ఒక చిన్న సైనిక ప్రచారం నిర్వహించారు, లాంకాస్టర్ను స్వాధీనం చేసుకుని అమలు చేశాడు. ఎడ్వర్డ్, డెస్పెన్సర్స్ అధికారం మీద తమ పట్టును బలపరిచారు, 1311 సంస్కరణలను అధికారికంగా రద్దు చేశారు, వారి శత్రువులు, భూస్వామిలను స్వాధీనం చేసుకున్నారు. స్కాట్లాండ్లో పురోగతి సాధ్యం కాలేదు, ఎడ్వర్డ్ చివరికి రాబర్ట్తో సంధి సంతకం చేశాడు. పాలనలో ప్రతిపక్షాలు పెరిగాయి, 1325 లో శాంతి ఒప్పందంలో చర్చలు జరపడానికి ఇసాబెల్లా ఫ్రాన్స్కు పంపినప్పుడు ఆమె ఎడ్వర్డ్కు వ్యతిరేకంగా తిరస్కరించింది. ఇసాబెల్లాను బహిష్కరించిన రోజర్ మోర్టిమెర్తో కలిసి ఆమెతో జత కట్టారు. 1326 లో ఒక చిన్న సైన్యంతో ఇంగ్లాండ్పై దాడి చేశాడు. ఎడ్వర్డ్ పాలన కూలిపోయింది. అతను వేల్స్లోకి పారిపోయాడు. అక్కడ అతను నవంబరులో స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. ఎడ్వర్డ్ తన 13 వ ఏట కుమారుడైన ఎడ్వర్డ్ III కు అనుకూలంగా జనవరి 1327 లో తన కిరీటాన్ని విడిచిపెట్టాడు. అతను 21 సెప్టెంబరులో బెర్క్లీ కాసిల్ లో మరణించాడు. బహుశా కొత్త పాలన ఆదేశాలపై హత్య చేయబడింది.
ఎడ్వర్డ్ యొక్క గవేస్టన్తో ఉన్న సంబంధం క్రిస్టోఫర్ మార్లో యొక్క 1592 నాటకం ఎడ్వర్డ్ II కు ఇతర నాటకాలు, సినిమాలు, నవలలు, మీడియాలతో పాటు స్ఫూర్తినిచ్చింది. వీరిలో చాలామంది ఇద్దరు వ్యక్తుల మధ్య ఉన్న లైంగిక సంబంధంపై దృష్టి పెట్టారు. ఎడ్వర్డ్ యొక్క సమకాలీకులు రాజుగా అతని నటనకు విమర్శించారు, స్కాట్లాండ్లో అతని వైఫల్యాలను, అతని తరువాతి సంవత్సరాల్లో అణిచివేత పాలనను పేర్కొన్నప్పటికీ, 19 వ శతాబ్దపు విద్యావేత్తలు తరువాత ఆయన పాలనలో పార్లమెంటరీ సంస్థల పెరుగుదల దీర్ఘకాలిక కాలంలో ఇంగ్లాండ్కు అనుకూలమైన అభివృద్ధి అని వాదించారు. ఎడ్వర్డ్ ఒక సోమరితనం, అసమర్థ రాజు, లేదా కేవలం అయిష్టంగా, చివరకు విజయవంతం కాని పాలకుడు అని 21 వ శతాబ్దంలో చర్చ కొనసాగింది.
నేపథ్యం
మార్చుఎడ్వర్డ్ II[1] నాల్గవ కుమారుడు, అతని మొదటి భార్య, కాస్టిలే ఎలియనోర్. అతని తండ్రి ఇంగ్లాండ్ రాజు, అతను దక్షిణ ఫ్రాన్స్లో గస్కోనీను వారసత్వంగా పొందాడు, ఫ్రాన్స్ యొక్క రాజు యొక్క భూస్వామ్య భూస్వామిగా, ఐర్లాండ్ యొక్క లార్డ్స్షిప్గా వ్యవహరించాడు. అతని తల్లి[2] కాస్టిలియన్ రాజ కుటుంబానికి చెందినది, ఉత్తర ఫ్రాన్సులో పోంటియూ కౌంటీను కలిగి ఉంది. ఎడ్వర్డ్ నేను ఒక విజయవంతమైన సైనిక నాయకుడిగా నిరూపించబడ్డాడు, 1260 లలో బార్లినల్ తిరుగుబాటుల అణిచివేతకు దారితీసింది, తొమ్మిదో క్రుసేడ్ లో చేరాడు.[3] 1280 లలో అతను నార్త్ వేల్స్ను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు, స్థానిక వెల్ష్ రాకుమారులను అధికారాన్ని తొలగించాడు. 1290 లలో అతను స్కాట్లాండ్ యొక్క అంతర్యుద్ధంలో జోక్యం చేసుకున్నాడు, దేశంలో సార్వభౌమత్వాన్ని పేర్కొన్నాడు. అతను తన సమకాలీనులచే అత్యంత విజయవంతమైన పాలకుడుగా భావించారు. ఇంగ్లీష్ ప్రభువు సీనియర్ ర్యాంకులు ఏర్పడిన శక్తివంతమైన చెవిలలను నియంత్రించగలిగారు. చరిత్రకారుడు మైఖేల్ ప్రెస్విచ్ ఎడ్వర్డ్ I ను "భయం, గౌరవాన్ని ప్రేరేపించుటకు రాజు"గా వర్ణించాడు, జాన్ గిల్లింగ్హమ్ అతనిని సమర్థవంతమైన బుల్లీ అని వర్ణించాడు.[4][5]
అతని విజయాలు ఉన్నప్పటికీ, ఎడ్వర్డ్ 1307 లో మరణించినప్పుడు, అతని కుమారుడు పరిష్కరించడానికి అనేక రకాల సవాళ్లు చేశాడు. స్కాట్లాండ్లో ఆంగ్ల పాలన యొక్క సమస్య చాలా క్లిష్టమైంది, అక్కడ అతను మరణించినప్పుడు ఎడ్వర్డ్ దీర్ఘకాలం అసంగతమైన సైనిక ప్రచారం కొనసాగింది. ఎడ్వర్డ్ యొక్క గస్కోనీ యొక్క నియంత్రణ ఫ్రెంచ్ రాజులతో ఉద్రేకం సృష్టించింది. ఆంగ్ల రాజులు వారికి భూమ్మీద ఆరాధన ఇవ్వాలని వారు పట్టుబట్టారు. ఇంగ్లీష్ రాజులు తమ గౌరవానికి అవమానంగా ఈ డిమాండ్ను చూసారు. సమస్య పరిష్కరించబడలేదు. ఎడ్వర్డ్ అతని యుద్ధాల వనరులకు అవసరమైన పన్నులు, ఆదేశాలపై అతని బార్న్స్ నుండి పెరుగుతున్న వ్యతిరేకతను ఎదుర్కున్నాడు. తన కుమారుడు తన మరణంపై £ 200,000 మొత్తాన్ని విడిచిపెట్టాడు. .[6]
మూలాలు
మార్చు- ↑ Haines 2003, p. 3
- ↑ Prestwich 1988, pp. 13–14
- ↑ Prestwich 2003, p. 33
- ↑ Prestwich 2003, pp. 5–6
- ↑ Prestwich 2003, p. 38; Phillips 2011, p. 5; Gillingham, John (11 July 2008), "Hard on Wales", Times Literary Supplement, Times Literary Supplement, archived from the original on 25 మార్చి 2020, retrieved 22 April 2014
- ↑ Ashbee 2007, p. 9; Given-Wilson 1996, p. 157