డాప్సోన్ (Dapsone; diamino-diphenyl sulfone) ఒక సూక్ష్మజీవులను సంహరించే మందు. దీనిని రిఫాంపిసిన్ (rifampicin), క్లోఫజిమిన్ (clofazimine) లతో కలిపి మల్టీ డ్రగ్ థిరపీ (multidrug therapy/MDT) వైద్య విధానంలో లెప్రసీ చికిత్సలో విస్తృతంగా ఉపయోగిస్తున్నారు. ఎయిడ్స్ వ్యాధిగ్రస్తులలో వచ్చే ఒక రకమైన న్యుమోనియా రాకుండా నిరోధించడానికి కూడా వాడుతున్నారు.3.[1]

డాప్సోన్
వ్యవస్థాత్మక (IUPAC) పేరు
4-[(4-aminobenzene)sulfonyl]aniline
Clinical data
వాణిజ్య పేర్లు Aczone
అమెరికన్ సొసైటీ ఆఫ్ హెల్త్ సిస్టం ఫార్మాసిస్ట్స్(AHFS)/డ్రగ్స్.కామ్ monograph
MedlinePlus a682128
ప్రెగ్నన్సీ వర్గం B2 (AU) C (US)
చట్టపరమైన స్థితి ℞-only (U.S.), POM (UK)
Routes Oral
Pharmacokinetic data
Bioavailability 70 to 80%
Protein binding 70 to 90%
మెటాబాలిజం Hepatic (mostly CYP2E1-mediated)
అర్థ జీవిత కాలం 20 to 30 hours
Excretion Renal
Identifiers
CAS number 80-08-0 checkY
ATC code D10AX05 J04BA02
PubChem CID 2955
DrugBank DB00250
ChemSpider 2849 checkY
UNII 8W5C518302 checkY
KEGG D00592 checkY
ChEBI CHEBI:4325 checkY
ChEMBL CHEMBL1043 checkY
Chemical data
Formula C12H12N2O2S 
Mol. mass 248.302 gmol-1
  • O=S(=O)(c1ccc(N)cc1)c2ccc(N)cc2
  • InChI=1S/C12H12N2O2S/c13-9-1-5-11(6-2-9)17(15,16)12-7-3-10(14)4-8-12/h1-8H,13-14H2 checkY
    Key:MQJKPEGWNLWLTK-UHFFFAOYSA-N checkY

 checkY (what is this?)  (verify)

డాప్సోన్ ఒక వాసనలేని పాలరంగున్న స్పటికపు పొడిగా, కొద్దిగా చేదు రుచిని కలిగివుంటుంది. దీనిని మలేరియా వ్యాధిలో పైరిమెథమిన్ (pyrimethamine) వాడుతున్నారు.[2][3] టాబ్లెట్ల రూపంలో వాడే డాప్సోన్ తో సమస్యలు తక్కువగా వస్తాయి.[4]

చరిత్ర

మార్చు

In the early 20th century, the German chemist Paul Ehrlich was developing theories of selective toxicity based largely on the ability of certain dyes to kill microbes. Gerhard Domagk, who would later win a Nobel Prize for his efforts, made a major breakthrough in 1932 with the discovery of the antibacterial prontosil red (sulfonamidochrysoidine). Further investigation into the involved chemicals opened the way to sulfa drug and sulfone therapy, first with the discovery of sulfanilamide, the active agent of prontosil, by Daniel Bovet and his team at Pasteur Institute (1935),[5] then with of dapsone independently by Ernest Fourneau[6] in France and Gladwin Buttle[7] in United-Kingdom.[8]

మూలాలు

మార్చు
  1. Pocket Medicine: The Massachusetts General Hospital Handbook of Internal Medicine, by Sabatine, 3rd Edition
  2. PMID 19450348 (PMID 19450348)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  3. PMID 17934257 (PMID 17934257)
    Citation will be completed automatically in a few minutes. Jump the queue or expand by hand
  4. Zhu, YI; Stiller, MJ; et al. (2001). "Dapsone and sulfones in dermatology: overview and update". Journal of the American Academy of Dermatology. 45 (3): 420–34. doi:10.1067/mjd.2001.114733. PMID 11511841.
  5. J. et T. Tréfouël, F. Nitti et D. Bovet, « Activité du p.aminophénylsulfamide sur l’infection streptococcique expérimentale de la souris et du lapin », C. R. Soc. Biol., 120, 23 novembre 1935, p. 756.
  6. E. Fourneau, Th. et J. Tréfouël, F. Nitti, D. Bovet, « Action antistreptococcique des dérivés sulfurés organiques », C. R. Acad. Sci., vol. 204, 1937, p. 1763.
  7. G. Buttle, Y. Smith, G. Foster, « Treatment of streptococcal infections in mice with 4:4'diamino-dipheni-sulphone », Lancet, vol. 1, 1937, p. 133.
  8. "Leprosy | 14 History of dapsone and dyes". Archived from the original on 2009-02-12. Retrieved 2009-02-24. (1937)
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=డాప్సోన్&oldid=3803162" నుండి వెలికితీశారు