సచింద్ర నాథ్ సన్యాల్
సచీంద్ర నాథ్ సన్యాల్ ( 1890 ఏప్రిల్ 3 - 1942 ఫిబ్రవరి 7) భారతీయ విప్లవకారుడు మఱియు హిందూస్తాన్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్ (HRA, ఇది 1928 తర్వాత హిందూస్తాన్ సోషలిస్ట్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్‌గా మారింది) స్థాపకుడు. ఇది భారతదేశంలో బ్రిటిష్ సామ్రాజ్యానికి వ్యతిరేకంగా సాయుధ ప్రతిఘటనను నిర్వహించడానికి సృష్టించబడింది. చంద్రశేఖర్ ఆజాద్, భగత్ సింగ్ వంటి విప్లవకారులకు ఆయన గురువు.
సచీంద్ర నాథ్ సన్యాల్ | |
|---|---|
 సన్యాల్ పాత ఫోటో | |
| జననం | 3 ఏప్రల్ 1890 వారణాసి |
| మరణం | 7 ఫిబ్రవరి 1942 (వయసు 48) గోరఖ్ పూర్ |
| అనుషీలన్ సమితి, గాధర్ పార్టీ, హిందుస్తాన్ రెపబ్లికన్ అసోసియేషన్ | |
| ఉద్యమం | భారత స్వాతంత్ర విప్లవోద్యమం |
జీవితం విశేషాలు మార్చు
సచీంద్ర నాథ్ సన్యాల్ తల్లిదండ్రులు బెంగాలీ బ్రాహ్మణులు. అతని తండ్రి హరి నాథ్ సన్యాల్ మఱియుతల్లి ఖేరోడ్ వాసినీ దేవి. అతను 1890 ఏప్రిల్ 3న బెనారస్‌లో, ఆ తర్వాత యునైటెడ్ ప్రావిన్స్‌లో జన్మించాడు. ప్రతిభా సన్యాల్‌ను వివాహం చేసుకున్నాడు, అతనికి ఒక కుమారుడు ఉన్నాడు.
సన్యాల్ 1913లో పాట్నాలో అనుశీలన్ సమితి యొక్క శాఖను స్థాపించారు. బెంగాల్ విభజన రద్దు తర్వాత ఢిల్లీ కొత్త రాజధానిలో ప్రవేశిస్తున్నప్పుడు అప్పటి వైస్రాయ్ హార్డింజ్‌పై రాష్‌బెహారీ బోస్‌తో కలసి సన్యాల్ దాడి చేశాడు. హార్డింజ్ గాయపడ్డాడు మఱియు ఒక మహిళ హార్డింజ్ దాడిలో మరణించింది.
కుట్రలో ప్రమేయం ఉన్నందుకు సన్యాల్‌కు జీవిత ఖైదు విధించబడింది. అండమాన్ నికోబార్ దీవులలోని సెల్యులార్ జైలులో ఖైదు చేయబడ్డాడు, అక్కడ అతను బండి జీవన్ ( A Life of Captivity, 1922) అనే తన పుస్తకాన్ని వ్రాసాడు. అతను కొంతకాలం తరువాత జైలు నుండి విడుదలచేయబడ్డాడు. కానీ అతను బ్రిటిష్ వ్యతిరేక కార్యకలాపాలలో నిమగ్నమై ఉన్నప్పుడు, అతన్ని వెనక్కి పంపారు మఱియు బెనారస్‌లోని అతని పూర్వీకుల ఇంటిని కూడా జప్తు చేశారు.
1922లో సహాయ నిరాకరణ ఉద్యమం ముగియడంతో, సన్యాల్, రామ్ ప్రసాద్ బిస్మిల్ ఇంకా స్వతంత్ర భారతదేశాన్ని కోరుకునే మరికొందరు విప్లవకారులు కలిసి తమ లక్ష్యాన్ని సాధించడానికి బలాన్ని ఉపయోగించేందుకు సిద్ధమయ్యారు, 1924 అక్టోబరు [1] హిందూస్తాన్ రిపబ్లికన్ అసోసియేషన్‌ను స్థాపించారు.[1] అతను 1925 జనవరి 1 [2] ఉత్తర భారతదేశంలోని పెద్ద నగరాల్లో పంపిణీ చేయబడిన ది రివల్యూషనరీ అనే పేరుతో HRA మానిఫెస్టో రచయిత.
కాకోరి కుట్రలో పాల్గొన్నందుకు సన్యాల్ జైలు పాలయ్యాడు, అయితే 1937 ఆగస్టు నైని సెంట్రల్ జైలు నుండి విడుదలైన కుట్రదారులలో ఒకడు. ఈ విధంగా, పోర్ట్ బ్లెయిర్‌లోని సెల్యులార్ జైలుకు రెండుసార్లు పంపబడిన ఏకైక ప్రత్యేకత సన్యాల్‌కు ఉంది. అతను జైలులో క్షయవ్యాధి బారిన పడ్డాడు. అతని చివరి నెలలు గోరఖ్‌పూర్ జైలుకు పంపబడ్డాడు. అతను 1942 ఫిబ్రవరి 7న మరణించాడు.
సన్యాల్ మహాత్మా గాంధీతో 1920 మఱియు 1924 మధ్య యంగ్ ఇండియాలో ప్రచురితమైన ఒక ప్రసిద్ధ చర్చలో పాల్గొన్నారు. సన్యాల్ గాంధీ యొక్క క్రమ పద్ధతికి వ్యతిరేకంగా వాదించాడు.
సన్యాల్ తన దృఢమైన హిందూ విశ్వాసాలకు ప్రసిద్ధి చెందాడు, అయినప్పటికీ అతని అనుచరులలో ఎక్కువ మంది మార్క్సిస్టులు విధానాలను వ్యతిరేకించారు. నేను నాస్తికుడిని ఎందుకు అనే ట్రాక్ట్‌లో భగత్ సింగ్ సన్యాల్ యొక్క నమ్మకాలను దృఢపరిచాడు. జోగేష్ చంద్ర ఛటర్జీ సన్యాల్‌కు అత్యంత సన్నిహితుడు. అతనికి మౌలానా షౌకత్ అలీ తుపాకీలను కూడా సరఫరా చేశాడు. ఆ సమయంలో మౌలానా కాంగ్రెస్ మఱియు దాని అహింసా పద్ధతులకు మద్దతుదారుగా ఉండేవాడు. మరో ప్రముఖ కాంగ్రెస్ సభ్యుడు కృష్ణకాంత్‌ మాలవీయ కూడా ఆయనకు ఆయుధాలు సమకూర్చారు.[3]
సన్యాల్ బ్రిటిష్ వ్యతిరేక కార్యక్రమాలలో పాల్గొన్నాడు, దాని ఫలితంగా రెండవసారి జైలు శిక్ష విధించబడింది దానితో ఆతని వారణాసి ఆస్తిని ప్రభుత్వం స్వాధీనం చేసుకుంది. అతను 1942 ఫిబ్రవరి 7 న జైలులో రెండవసారి శిక్ష అనుభవిస్తున్నప్పుడు మరణించాడు.
మూలాలు మార్చు
- ↑ 1.0 1.1 Chopra, P. N. (2003). A Comprehensive History of India. Sterling Publishers. p. 245. ISBN 978-8-12072-506-5.
- ↑ Balinisteanu, Tudor (2012). Violence, Narrative and Myth in Joyce and Yeats: Subjective Identity and Anarcho-Syndicalist Traditions. Palgrave Macmillan. p. 60. ISBN 978-0-23029-095-2.[permanent dead link]
- ↑ Error on call to Template:cite paper: Parameter title must be specified (subscription required)