వికీపీడియా

ఎటెల్ అద్నాన్

ఎటెల్ అద్నాన్ ( అరబ్బీ: إيتيل عدنان‎ ; 1925 ఫిబ్రవరి 24 - 2021 నవంబరు 14) లెబనీస్-అమెరికన్ కవి, వ్యాసకర్త, దృశ్య కళాకారులు . 2003లో, అద్నాన్ అకాడెమిక్ జర్నల్ MELUS: మల్టీ-ఎత్నిక్ లిటరేచర్ ఆఫ్ యునైటెడ్ స్టేట్స్ ద్వారా "ఈనాడు రాసే అత్యంత ప్రసిద్ధ , నిష్ణాత అరబ్ అమెరికన్ రచయిత"గా పేర్కొనబడింది.[1] ఆమె సాహిత్య అవుట్‌పుట్‌తో పాటు, అద్నాన్ ఆయిల్ పెయింటింగ్‌లు, ఫిల్మ్‌లు, టేప్‌స్ట్రీస్ వంటి వివిధ మాధ్యమాలలో దృశ్యమాన రచనలను చేసింది, వీటిని ప్రపంచవ్యాప్తంగా గ్యాలరీలలో ప్రదర్శించారు.

జీవితం

మార్చు

ఎథెల్ ఎన్. అద్నాన్ 1925లో లెబనాన్‌లోని బీరూట్‌లో జన్మించారు.[2][3] అద్నాన్ తల్లి రోజ్ "లిల్లీ" లాకోర్టే స్మిర్నాకు చెందిన గ్రీక్ ఆర్థోడాక్స్, ఆమె తండ్రి అస్సాఫ్ కద్రీ సున్నీ ముస్లిం- టర్కిష్ ఉన్నత స్థాయి ఒట్టోమన్ అధికారి, డమాస్కస్, ఒట్టోమన్ సిరియాలో జన్మించారు. అస్సాఫ్ కద్రీ తల్లి అల్బేనియన్.[4] అద్నాన్ తాత టర్కీ సైనికుడు.[5][6] ఆమె తండ్రి సంపన్న కుటుంబం నుండి వచ్చారు. అతను సైనిక అకాడమీలో ముస్తఫా కెమాల్ అటాటర్క్ యొక్క ఉన్నత అధికారి, మాజీ సహవిద్యార్థి.[6] అద్నాన్ తల్లిని వివాహం చేసుకునే ముందు, ఆమె తండ్రికి అప్పటికే ముగ్గురు పిల్లలు ఉన్నారు.[6] దీనికి విరుద్ధంగా, అద్నాన్ తల్లి తీవ్ర పేదరికంలో పెరిగారు. ఆమె తండ్రి స్మిర్నా గవర్నర్‌గా పనిచేస్తున్నప్పుడు మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో ఆమె తల్లిదండ్రులు స్మిర్నాలో కలుసుకున్నారు. స్మిర్నా ఆక్రమణ సమయంలో ఒట్టోమన్ సామ్రాజ్యం పతనం, స్మిర్నా కాలిపోయిన తరువాత, అద్నాన్ తల్లిదండ్రులు బీరుట్‌కు వలస వచ్చారు. "టర్కీలోని గ్రీకులు నిర్బంధ శిబిరాల్లో ఉన్న సమయంలో" తన తండ్రిని కలిసినప్పుడు తన తల్లికి 16 సంవత్సరాలు అని అద్నాన్ పేర్కొన్నాది.[7][8] ఆమె ప్రధానంగా అరబిక్-మాట్లాడే సమాజంలో గ్రీకు, టర్కిష్ మాట్లాడటం పెరిగినప్పటికీ, ఆమె ఫ్రెంచ్ కాన్వెంట్ పాఠశాలల్లో చదువుకుంది. ఫ్రెంచ్ భాషలో ఆమె ప్రారంభ రచన మొదట వ్రాయబడింది.[9] ఆమె తన యవ్వనంలో ఆంగ్లాన్ని కూడా అభ్యసించింది. ఆమె తరువాతి రచనలు చాలా వరకు ఈ భాషలోనే వ్రాయబడ్డాయి. 24 ఏళ్ళ వయసులో, అద్నాన్ పారిస్ వెళ్ళారు, అక్కడ ఆమె పారిస్ విశ్వవిద్యాలయం నుండి తత్వశాస్త్రంలో పట్టా పొందింది.[7] ఆమె తర్వాత యునైటెడ్ స్టేట్స్‌కు వెళ్లింది, అక్కడ ఆమె యూనివర్సిటీ ఆఫ్ కాలిఫోర్నియా, బర్కిలీ, హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో గ్రాడ్యుయేట్ అధ్యయనాలను కొనసాగించింది.[7] 1958 నుండి 1972 వరకు, ఆమె శాన్ రాఫెల్‌లోని డొమినికన్ యూనివర్శిటీ ఆఫ్ కాలిఫోర్నియాలో కళ యొక్క తత్వశాస్త్రాన్ని బోధించింది.[7][10] ఆమె యునైటెడ్ స్టేట్స్ అంతటా అనేక విశ్వవిద్యాలయాలలో ఉపన్యాసాలు కూడా ఇచ్చింది.అద్నాన్ US నుండి లెబనాన్‌కు తిరిగి వచ్చారు. బీరూట్‌లోని ఫ్రెంచ్-భాషా వార్తాపత్రిక అల్ సఫా వార్తాపత్రికకు జర్నలిస్ట్, సాంస్కృతిక సంపాదకులుగా పనిచేశారు. అదనంగా, ఆమె వార్తాపత్రిక యొక్క సాంస్కృతిక విభాగాన్ని నిర్మించడంలో సహాయపడింది, అప్పుడప్పుడు కార్టూన్లు, దృష్టాంతాలను అందించింది. అల్ సఫాలో ఆమె పదవీకాలం చాలా ముఖ్యమైనది, ఆమె మొదటి పేజీ సంపాదకీయాలు, ఆనాటి ముఖ్యమైన రాజకీయ సమస్యలపై వ్యాఖ్యానించింది.[11] ఆమె తరువాతి సంవత్సరాలలో, అద్నాన్ బహిరంగంగా లెస్బియన్‌గా గుర్తించడం ప్రారంభించింది. అద్నాన్ పారిస్, సౌసాలిటో, కాలిఫోర్నియాలో నివసించారు.[12] ఆమె 96 సంవత్సరాల వయస్సులో 2021 నవంబరు 14న పారిస్‌లో మరణించింది.[13][14]

దృశ్య కళ

మార్చు

అద్నాన్ పెయింటర్‌గా కూడా పనిచేశారు, కాన్వాస్‌పై ఆయిల్ పెయింట్‌ను పూయడానికి ప్యాలెట్ కత్తిని ఉపయోగించి ఆమె తొలి వియుక్త రచనలు రూపొందించబడ్డాయి - తరచుగా నేరుగా ట్యూబ్ నుండి - చిత్రం యొక్క ఉపరితలం అంతటా గట్టిగా స్వైప్ చేయడంలో. కంపోజిషన్‌ల దృష్టి తరచుగా ఎరుపు చతురస్రం కావడంతో, ఆమె "తక్షణ సౌందర్య రంగు" పట్ల ఆసక్తిని కలిగి ఉంది.[15][16] 2012లో, జర్మనీలోని కాసెల్‌లో డాక్యుమెంటా 13 లో భాగంగా కళాకారుడి ప్రకాశవంతమైన రంగుల నైరూప్య చిత్రాల శ్రేణిని ప్రదర్శించారు.[17] 1960లలో, ఆమె తన కళాకృతులు, లివ్రెస్ డి ఆర్టిస్ట్స్ [ఆర్టిస్ట్ బుక్స్] వంటి ఆమె పుస్తకాలలో అరబిక్ కాలిగ్రఫీని సమగ్రపరచడం ప్రారంభించింది.[18] పదాల అర్థాన్ని అర్థం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నించకుండా అరబిక్ వ్యాకరణం నుండి పదాలను కాపీ చేస్తూ గంటల తరబడి కూర్చున్నట్లు ఆమె గుర్తుచేసుకుంది. ఇరాకీ కళాకారుడు జవాద్ సలీం, పాలస్తీనియన్ రచయిత, కళాకారుడు జబ్రా ఇబ్రహీం జాబ్రా, ఇరాకీ చిత్రకారుడు షకీర్ హసన్ అల్ సెయిడ్ వంటి ప్రారంభ హురూఫియా కళాకారులచే ఆమె కళ చాలా ప్రభావితమైంది, వీరు పాశ్చాత్య సౌందర్యాన్ని, సంస్కృతి, మీడియా, పద్ధతులును తిరస్కరించారు, ఆధునికమైన, ఇంకా ప్రస్తావించబడిన సాంప్రదాయకమైన కొత్త కళారూపాన్ని స్వీకరించారు.[19] జపనీస్ లెపోరెల్లోస్ నుండి ప్రేరణ పొందిన అద్నాన్ ఫోల్డబుల్ స్క్రీన్‌లపై ప్రకృతి దృశ్యాలను కూడా చిత్రించారు, వీటిని "స్పేస్‌లో ఫ్రీ-స్టాండింగ్ డ్రాయింగ్‌ల వలె పొడిగించవచ్చు".[15] 2014లో, విట్నీ మ్యూజియం ఆఫ్ అమెరికన్ ఆర్ట్‌లో విట్నీ ద్వివార్షికోత్సవంలో భాగంగా కళాకారుల పెయింటింగ్‌లు, టేప్‌స్ట్రీల సేకరణను ప్రదర్శించారు.[12] మథాఫ్‌లో అద్నాన్ యొక్క పునరాలోచన: దోహాలోని అరబ్ మ్యూజియం ఆఫ్ మోడరన్ ఆర్ట్, "ఎటెల్ అద్నాన్ ఇన్ ఆల్ హర్ డైమెన్షన్స్" పేరుతో, హన్స్ ఉల్రిచ్ ఒబ్రిస్ట్ చేత నిర్వహించబడింది, అద్నాన్ యొక్క అభ్యాసం యొక్క పదకొండు కోణాలను కలిగి ఉంది. ఇందులో ఆమె ప్రారంభ రచనలు, ఆమె సాహిత్యం, ఆమె తివాచీలు, ఇతరాలు ఉన్నాయి. ఈ కార్యక్రమం 2014 మార్చిలో ప్రారంభించబడింది, దానితో పాటు ఆమె రచనల యొక్క 580 పేజీల కేటలాగ్‌ను మథాఫ్, స్కిరా సంయుక్తంగా ప్రచురించారు. కేటలాగ్‌ను కళాకారులు అలా యూనిస్ అరబిక్, ఆంగ్లంలో రూపొందించారు. సిమోన్ ఫట్టల్, డేనియల్ బిర్న్‌బామ్, కేలెన్ విల్సన్-గోల్డీ, అలాగే హన్స్-ఉల్రిచ్ ఒబ్రిస్ట్‌తో ఆరు ఇంటర్వ్యూలు అందించిన వచన రచనలు ఉన్నాయి. 2017లో, అద్నాన్ యొక్క పని "మేకింగ్ స్పేస్: ఉమెన్ ఆర్టిస్ట్స్ అండ్ పోస్ట్‌వార్ అబ్‌స్ట్రాక్షన్" అనే గ్రూప్ ఎగ్జిబిషన్‌లో MoMA నిర్వహించబడింది, ఇందులో రూత్ అసవా, గెర్ట్రూడ్స్ ఆల్ట్‌స్చుల్, అన్నీ ఆల్బర్స్, మాగ్డలీనా అబాకనోవిచ్, లిజియా క్లార్క్,గియా వంటి ప్రముఖ కళాకారులు, ఇతరులు[20][21] ఉన్నారు.2018లో, MASS MoCA కళాకారిణి యొక్క పునరాలోచనను నిర్వహించింది, "ఒక పసుపు సూర్యుడు ఒక ఆకుపచ్చ సూర్యుడు పసుపు సూర్యుడు ఎరుపు సూర్యుడు నీలం సూర్యుడు" అనే శీర్షికతో, నూనె, ఇంక్‌లోని చిత్రాల ఎంపికతో పాటు ఆమె వ్రాసిన రీడింగ్ రూమ్‌తో సహా పనిచేస్తుంది.[22] పెయింటింగ్‌ని చూసే అనుభవానికీ, కవిత్వం చదివే అనుభవానికీ ఎలా తేడా ఉంటుందో ఎగ్జిబిషన్ విశ్లేషించింది.[23] 2018లో ప్రచురించబడిన, కెలెన్ విల్సన్-గోల్డీ రాసిన కళాకారులు జీవిత చరిత్ర "ఎటెల్ అద్నాన్", షమన్, కార్యకర్తగా కళాకారులు పనిని ఆరా తీస్తుంది.[24][25] 2020లో, గ్రిఫిన్ పొయెట్రీ ప్రైజ్ ఆమె పుస్తకం టైమ్‌ [26]కి ఇవ్వబడింది.

అవార్డులు , గుర్తింపులు

మార్చు
  • 1977: ఆమె నవల సిట్ మేరీ రోజ్ కోసం ఫ్రాన్స్-పేస్ అరబ్స్ అవార్డును అందుకుంది.[9]
  • 2010: ఆమె కథా సంకలనం మాస్టర్ ఆఫ్ ది ఎక్లిప్స్ కోసం అరబ్ అమెరికన్ బుక్ అవార్డ్స్ అందుకుంది.[27]
  • 2013: ఆమె కవితా సంకలనం సీ అండ్ ఫాగ్ కవిత్వానికి కాలిఫోర్నియా బుక్ అవార్డును గెలుచుకుంది.[28]
  • 2013: లాంబ్డా లిటరరీ అవార్డు లభించింది.[29]
  • 2014: ఫ్రెంచ్ ప్రభుత్వం చేవాలియర్ డెస్ ఆర్ట్స్ ఎట్ డెస్ లెటర్స్ అని పేరు పెట్టింది.[30]
  • 2020: టైమ్ అనే కవితా సంకలనం, ఫ్రెంచ్ నుండి సారా రిగ్స్ అనువదించిన అద్నాన్ రచనల ఎంపికలు, గ్రిఫిన్ కవితల బహుమతిని గెలుచుకుంది.[31] అద్నాన్ అరబ్-అమెరికన్ రైటర్స్ రేడియస్ నుండి RAWI లైఫ్‌టైమ్ అచీవ్‌మెంట్ అవార్డును అందుకున్నారు.

రాయడం

మార్చు

ఆంగ్లం లో

మార్చు
  • నిశ్శబ్దాన్ని మారుస్తోంది, నైట్ బోట్, 2020
  • సమయం, నైట్ బోట్, 2020
  • సర్జ్, నైట్ బోట్, 2018
  • రాత్రి, నైట్ బోట్, 2016
  • లైఫ్ ఈజ్ ఎ వీవింగ్, గ్యాలరీ లెలాంగ్ (2016)ISBN 978-2-868821-23-2 .
  • ప్రిమోనిషన్, కెల్సే స్ట్రీట్ ప్రెస్ (2014)ISBN 978-0-932716-82-8 .
  • సముద్రాన్ని చూడటమంటే ఒకటేమిటి: యాన్ ఎటెల్ అద్నాన్ రీడర్, థామ్ డోనోవన్, బ్రాండన్ షిమోడా, అమ్మియెల్ ఆల్కలే, కోల్ స్వెన్సెన్, నైట్‌బోట్ బుక్స్ (2014) సంపాదకత్వం వహించారు.
  • సీ అండ్ ఫాగ్, నైట్ బోట్ బుక్స్ (2012)
  • మాస్టర్ ఆఫ్ ది ఎక్లిప్స్ (2009)
  • సీజన్లు (2008)
  • ఇన్ ది హార్ట్ ఆఫ్ ది హార్ట్ ఆఫ్ అనదర్ కంట్రీ (2005)
  • ఇన్/సోమ్నియా (2002)
  • అక్కడ: ఇన్ ది లైట్ అండ్ ది డార్క్‌నెస్ ఆఫ్ ది సెల్ఫ్ అండ్ ఆఫ్ ది అదర్ (1997)
  • విదేశీ భాషలో వ్రాయడానికి (1996)
  • నగరాలు , మహిళలు, లెటర్స్ టు ఫవాజ్ (1993)
  • పారిస్, వెన్ ఇట్స్ నేకెడ్ (1993)
  • ది స్ప్రింగ్ ఫ్లవర్స్ ఓన్ అండ్ ది మానిఫెస్టేషన్స్ ఆఫ్ ది వాయేజ్ (1990)
  • అరబ్ అపోకలిప్స్ (1989)
  • తమల్‌పైస్ పర్వతానికి ప్రయాణం: ఒక వ్యాసం (1985)
  • ది ఇండియన్ నెవర్ హాడ్ ఎ హార్స్ అండ్ అదర్ పోయమ్స్ (1985)
  • A నుండి Z వరకు కవిత్వం (1982)
  • సిట్ మేరీ రోజ్ : ఒక నవల (1978)
  • మూన్ షాట్స్, సౌసలిటో-బెల్వెడెరే గెజెట్ (1967) [32]
  • "ది ఎనిమీస్ టెస్టమెంట్" ఇన్ వేర్ ఈజ్ వియత్నాం?, యాంకర్ బుక్స్ (1967, వాల్టర్ లోవెన్‌ఫెల్స్, ed., ASIN B000J0W89M )

అరబిక్ లో

మార్చు
  • అల్-సిట్ మారి రుజ్: రివాయా. (సిట్ మేరీ రోజ్.), జిరుమ్ షాహిన్, ఫిర్యాల్ జబ్బూరి ఘజుల్‌తో . అల్-ఖహీరా: అల్-హయా అల్-అమ్మా లి-కుసుర్ అల్-తఖాఫా, 2000.
  • ఎన్ ముడున్ వా-నిసా: రసైల్ ఇల్ ఫవాజ్ . (నగరాలు, మహిళలు. ) బైరూట్: దార్ అల్-హిహర్, 1998.
  • కితాబ్ అల్-బహర్; కితాబ్ అల్-లాయల్; కితాబ్ అల్-మావ్ట్; కితాబ్ అల్-నిహాయా, అబిద్ అజారిహ్‌తో . బైరూట్: దార్ అమ్వాజ్, 1994.
  • అల్-సిట్ మేరీ రుజ్ . బైరూట్: అల్-ము-అస్సాసా అల్-అరేబియా లిల్-దిరాసత్ వ-అల్-నష్ర్, 1979.

ఫ్రెంచ్ లో

మార్చు
  • వాయేజ్, గెర్రే, ఎక్సిల్, ఎల్'ఎచోప్పే, 2020
  • అన్ ప్రింటెంప్స్ ఇనటెండు (ఎంట్రెటియన్స్), గ్యాలరీ లెలాంగ్, 2020
  • గ్రాండిర్ ఎట్ డెవెనిర్ పోయెట్ ఎయు లిబాన్, ఎల్'ఎచోప్పే, 2019
  • టోలరెన్స్, L'Echoppe, 2018
  • న్యూట్, ఎడిషన్స్ డి ఎల్ అటెంటే, 2017
  • లా వై ఎస్ట్ అన్ టిస్సేజ్, గ్యాలరీ లెలాంగ్, 2016ISBN 978-2-868821-21-8
  • మెర్ ఎట్ బ్రౌలార్డ్, ఎడిషన్స్ డి ఎల్ అటెంటే, 2017
  • ఎ ప్రపోస్ డి లా ఫిన్ డి ఎల్'ఎంపైర్ ఒట్టోమన్, గ్యాలరీ లెలాంగ్, 2015
  • Le Prix que nous ne voulons pas payer pour l'amour, Galerie Lelong, 2015
  • ప్రిమోనిషన్, గ్యాలరీ లెలాంగ్, 2015
  • Là-bas, ఎడిషన్స్ డి ఎల్ అటెంటే, 2013
  • పారిస్ మిస్ అ ను . ఫ్రాన్స్: ఎడిషన్స్ టామిరాస్, 2011, మార్టిన్ రిచెట్ అనువాదం.
  • Ce ciel qui n'est pas . పారిస్: L'Harmattan, 1997.
  • Ce ciel qui n'est pas . ద్విభాషా సంచిక (ఫ్రెంచ్-అరబిక్): ట్యూనిస్: తౌబాద్, 2008.
  • రాచిడ్ కొరాచి: ఎక్రిచర్ ప్యాషన్, రాచిడ్ కొరాచి, జామెల్-ఎడిన్ బెంచెక్‌తో. అల్గర్: గ్యాలరీ మహమ్మద్ ఇస్సియాఖేమ్, 1988.
  • ఎల్'అపోకలిప్స్ అరబే . పారిస్: పాపిరస్ ఎడిషన్స్, 1980.
  • సిట్ మేరీ రోజ్ . పారిస్: డెస్ ఫెమ్మెస్, 1978.
  • Jbu: Suivi de l'Express Beyrouth enfer . పారిస్: PJ ఓస్వాల్డ్, 1973.

ప్రదర్శనలు

మార్చు

సెంటర్ పాంపిడౌ, ప్యారిస్, మథాఫ్, దోహా, ఖతార్, రాయల్ జోర్డానియన్ మ్యూజియం, టునిస్ మోడరన్ ఆర్ట్ మ్యూజియం, సుర్సాక్ మ్యూజియం, బీరుట్, ఇన్‌స్టిట్యూట్ డు మోండే అరబే, పారిస్, బ్రిటిష్ మ్యూజియం, లండన్, M+ వంటి అనేక సేకరణలలో ఎటెల్ అద్నాన్ రచనలు చూడవచ్చు. 

ప్రస్తావనలు

మార్చు
  1. ↑ Majaj, Lisa Suhair and Amireh, Amal (Eds.) "Etel Adnan: Critical Essays on the Arab-American Writer and Artist", Multi-Ethnic Literature of the United States, Retrieved 12 November 2014.
  2. ↑ Amyuni, M.T., "The Secret of Being a Woman' on Etel Adnan's Quest," Al Jadid [A Review & Record of Arab Culture and the Arts], Vol. 4, No. 25, 1998, Online:
  3. ↑ Great women artists. Phaidon Press. 2019. p. 22. ISBN 978-0714878775.
  4. ↑ Colby, Georgina (2019). Reading Experimental Writing. Edinburgh, Scotland: Edinburgh University Press. p. 15. ISBN 9781474440400.
  5. ↑ "For Etel Adnan, a show in Turkey is a symbolic homecoming". Apollo Magazine. 3 June 2021. Retrieved 2021-10-26.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 An Artisan of Beauty and Truth:Etel Adnan in conversation with David Hornsby and Jane Clark, Beshara Magazine, 2019, Etel: Well, my father was a Turk and a Muslim, and my mother was a Greek and a member of the Greek Orthodox Church, at a time when intermarriages were not common at all. He was a top officer and a classmate of Atatürk; they were at the military academy together. My father was already married with three children when he met my mother; he lived in Damascus and had his first family there. My mother was twenty years younger, and I was the only child of their marriage.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 "Etel Adnan: About" Archived 2017-10-08 at the Wayback Machine Retrieved 10 April 2014.
  8. ↑ "Etel Adnan: Children of the sun". Bidoun. Retrieved 2020-12-06.
  9. ↑ 9.0 9.1 "Etel Adnan: Biography" Retrieved 10 April 2014.
  10. ↑ Slattery, Dorothy (22 December 1959). "Nostalgia Markes Yule Season For Students". Daily Independent Journal. San Rafael, California. p. 19. Retrieved 11 December 2021 – via Newspapers.com.
  11. ↑ Myers, Julian; Rabben, Heidi, eds. (December 2013). The Ninth Page: Etel Adnan's Journalism 1972-74. San Francisco: CCA Wattis Institute for Contemporary Arts. pp. 6–8. ISBN 978-0-9849609-3-4.
  12. ↑ 12.0 12.1 "Etel Adnan" Archived 2014-04-23 at the Wayback Machine, The Whitney Museum of American Art, Retrieved 10 April 2014.
  13. ↑ Asfour, Nana (2021-11-14). "Etel Adnan, Lebanese American Author and Artist, Dies at 96". The New York Times (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-11-15.
  14. ↑ "Etel Adnan obituary: 1925 – 2021". Wallpaper. 2021-11-14. Retrieved 2021-11-15.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)
  15. ↑ 15.0 15.1 Jones, Jonathan; Botton, Alain de; Smith, Ali; Khan, Natasha; McBride, Eimear; Obrist, Hans Ulrich (Jan 1, 2017). "Art to inspire: Ali Smith, Alain de Botton and others on the works they love". Retrieved Jun 9, 2019 – via www.theguardian.com.
  16. ↑ Etel Adnan, 8 October – 16 November 2014 Archived 2017-06-08 at the Wayback Machine White Cube, London.
  17. ↑ Smith, Roberta. "Art Show as Unruly Organism" The New York Times, Retrieved 10 April 2014.
  18. ↑ Gravelle, Kim (20 February 1965). "While You're Out". Capital Journal. Salem, Oregon. p. 5 – via Newspapers.com.
  19. ↑ "Arabic art embraces politics and heritage". The Daily Star Newspaper - Lebanon. 2003-04-24. Archived from the original on 2021-06-02. Retrieved 2021-06-01.
  20. ↑ "Making Space: Women Artists and Postwar Abstraction". The Museum of Modern Art (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2019-03-09.
  21. ↑ Cotter, Holland (2017-04-13). "At MoMA, Women at Play in the Fields of Abstraction". The New York Times (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). ISSN 0362-4331. Retrieved 2019-03-09.
  22. ↑ Wilson-Goldie, Kaelen. "Etel Adnan". 4columns.org. Retrieved 2019-03-09.
  23. ↑ "New exhibit at Mass MoCA gathers the many sides of Etel Adnan into a whole". The Berkshire Eagle (in ఇంగ్లీష్). Retrieved 2019-03-09.
  24. ↑ "Etel Adnan, the Eternal Voyager, Captured in a New Biography". Hyperallergic (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 2019-03-06. Retrieved 2019-03-09.
  25. ↑ "Book paints a picture of Etel Adnan | Arts & Ent, Culture | THE DAILY STAR". www.dailystar.com.lb. Archived from the original on 2019-09-09. Retrieved 2019-03-09.
  26. ↑ "Griffin Poetry Prize: Time by Sarah Riggs, translated from the French written by Etel Adnan and Magnetic Equator by Kaie Kellough Win the 2020 Griffin Poetry Prize". Griffin Poetry Prize (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 2020-10-21. Retrieved 2020-09-26.
  27. ↑ "2010 Arab American Book Award Winners" Archived 2017-08-05 at the Wayback Machine Retrieved 10 April 2014.
  28. ↑ "California Book Awards". Archived from the original on 2013-07-31. Retrieved 2013-07-31.
  29. ↑ "25th annual Lambda Literary Award winners announced" Archived 2013-06-10 at the Wayback Machine. LGBT Weekly, June 4, 2013.
  30. ↑ "Etel Adnan Chevalier des Arts et des Lettres" Archived 2016-03-05 at the Wayback Machine Agenda Culturel, Retrieved 10 April 2014.
  31. ↑ "Time by Sarah Riggs, translated from the French written by Etel Adnan and Magnetic Equator by Kaie Kellough Win the 2020 Griffin Poetry Prize" Archived 2022-01-21 at the Wayback Machine Retrieved 19 May 2020.
  32. ↑ "Marinite's Poetry Book Is Released". Daily Independent Journal. 1967-01-24. p. 4 – via Newspapers.com.
  33. ↑ "Tentoonstelling Kleur als Taal".

గ్రంథ పట్టిక

మార్చు
  1. Amireh, Amal; "Bearing Witness: The Politics of Form in Etel Adnan's Sitt Marie Rose." Critique: Critical Middle Eastern Studies, 2005 Fall; 14 (3): 251–63. (journal article)
  2. Amyuni, Mona Takieddine. "Etel Adnan & Hoda Barakat: De-Centered Perspectives, Subversive Voices." IN: Poetry's Voice-Society's Norms: Forms of Interaction between Middle Eastern Writers and Their Societies. Ed. Andreas Pflitsch and Barbara Winckler. Wiesbaden, Germany: Reichert; 2006. pp. 211–21
  3. Cassidy, Madeline. "'Love Is a Supreme Violence': The Deconstruction of Gendered Space in Etel Adnan's Sitt Marie Rose." IN: Violence, Silence, and Anger: Women's Writing as Transgression. Ed. Deirdre Lashgari. Charlottesville: UP of Virginia; 1995. pp. 282–90
  4. Champagne, John G. "Among Good Christian Peoples: Teaching Etel Adnan's Sitt Marie Rose." College Literature, 2000 Fall; 27 (3): 47–70.
  5. Fernea, Elizabeth. "The Case of Sitt Marie Rose: An Ethnographic Novel from the Modern Middle East." IN: Literature and Anthropology. Ed. Philip Dennis and Wendell Aycock. Lubbock: Texas Tech UP; 1989. pp. 153–164
  6. Foster, Thomas. "Circles of Oppression, Circles of Repression: Etel Adnan's Sitt Marie Rose." PMLA: Publications of the Modern Language Association of America, 1995 Jan; 110 (1): 59–74.
  7. Ghandour, Sabah. "Gender, Postcolonial Subject, and the Lebanese Civil War in Sitt Marie Rose." IN: The Postcolonial Crescent: Islam's Impact on Contemporary Literature. Ed. John C. Hawley. New York, NY: Peter Lang; 1998. pp. 155–65
  8. Hajjar, Jacqueline A. "Death, Gangrene of the Soul, in Sitt Marie Rose by Etel Adnan." Revue Celfan/Celfan Review, 1988 May; 7 (3): 27–33.
  9. Hartman, Michelle. "'This Sweet/Sweet Music': Jazz, Sam Cooke, and Reading Arab American Literary Identities." MELUS: The Journal of the Society for the Study of the Multi-Ethnic Literature of the United States, 2006 Winter; 31 (4): 145–65.
  10. Karnoub, Elisabeth. "'Une Humanité qui ne cesse de crucifier le Christ': Réécriture du sacrifice christique dans Sitt Marie Rose de Etel Adnan." IN: Victims and Victimization in French and Francophone Literature. Ed. Buford Norman. Amsterdam, Netherlands: Rodopi; 2005. pp. 59–71
  11. Kilpatrick, Hilary. "Interview with Etel Adnan (Lebanon)." IN: Unheard Words: Women and Literature in Africa, the Arab World, Asia, the Caribbean and Latin America. Ed. Mineke Schipper. Trans. Barbara Potter Fasting. London: Allison & Busby; 1985. pp. 114–120
  12. Layoun, Mary N. "Translation, Cultural Transgression and Tribute, and Leaden Feet." IN: Between Languages and Cultures: Translation and Cross-Cultural Texts. Ed. Anuradha Dingwaney and Carol Maier. Pittsburgh, PA: U of Pittsburgh P; 1995. pp. 267–89
  13. Majaj, Lisa Suhair. "Voice, Representation and Resistance: Etel Adnan’s Sitt Marie Rose." Intersections: Gender, Nation and Community in Arab Women's Novels. Ed. Lisa Suhair Majaj, Paula W. Sunderman and Therese Saliba. Syracuse, NY: Syracuse Univ. Press, 2002. 200–230.
  14. Majaj, Lisa Suhair and Amal Amireh. Etel Adnan: Critical Essays on the Arab-American Writer and Artist. Jefferson, North Carolina: McFarland and Co, 2002.
  15. Marie, Elisabeth Anne. Sacrifice, sacrifiée, sacrificatrice: L'étrange triptyque: Sacrifices au féminin dans trois romans francophones libanais. Dissertation Abstracts International, Section A: The Humanities and Social Sciences, 2003 May; 63 (11): 3961. U of North Carolina, Chapel Hill, 2002.
  16. Mejcher-Atassi, Sonja. "Breaking the Silence: Etel Adnan's Sitt Marie Rose and The Arab Apocalypse." IN: Poetry's Voice-Society's Norms: Forms of Interaction between Middle Eastern Writers and Their Societies. Ed. Andreas Pflitsch and Barbara Winckler. Wiesbaden, Germany: Reichert; 2006. pp. 201–10
  17. Mustafa, Daliya Sa'id (translator). "Al-Kitabah bi-lughah ajnabiyyah." Alif: Journal of Comparative Poetics, 2000; 20: 133-43 (Arabic section); 300-01 (English section).
  18. Muzaffar, May. "Iytil 'Adnan: Qarinat al-nur wa-al-ma'." Arabi, 2007 Feb; 579: 64–68.
  19. Obank, Margaret. "Private Syntheses and Multiple Identities." Banipal: Magazine of Modern Arab Literature, 1998 June; 2: 59–61.
  20. Shoaib, Mahwash. "Surpassing Borders and 'Folded Maps': Etel Adnan's Location in There." Studies in the Humanities, 2003 June-Dec; 30 (1-2): 21–28.
  21. "Vitamin P3." Phaidon Press, 2017. ISBN 978-0-7148-7145-5ISBN 978-0-7148-7145-5
  22. Willis, Mary-Angela. "Francophone Literature of the Middle East by Women: Breaking the Walls of Silence." IN: Francophone Post-Colonial Cultures: Critical Essays. Ed. Kamal Salhi. Lanham, MD: Lexington; 2003. pp. 64–74
  23. Willis, Mary-Angela. La Guerre démasquée à travers la voix féminine dans Sitt Marie Rose d'Etel Adnan et Coquelicot du massacre d'Evelyne Accad. Dissertation Abstracts International, Section A: The Humanities and Social Sciences, 2002 Mar; 62 (9): 3061. U of Alabama, 2001.

మరింత చదవడానికి

మార్చు

Etel Adnanలో పని చేస్తున్నారు

మార్చు

బాహ్య లింకులు

మార్చు
  1. ↑ Hirahara, Naomi (2022-02-07). We Are Here (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). ISBN 978-0-7624-7965-8.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=ఎటెల్_అద్నాన్&oldid=4360188" నుండి వెలికితీశారు