జార్ఖండ్ పార్టీ
జార్ఖండ్ పార్టీ అనేది జార్ఖండ్ లోని రాజకీయ పార్టీ. 1949 మార్చి 5న రాంచీలో మారంగ్ గోమ్కే జైపాల్ సింగ్ ముండా ఈ పార్టీని స్థాపించాడు. ప్రత్యేక జార్ఖండ్ రాష్ట్ర డిమాండ్ నుండి పార్టీ పెరిగింది.
జార్ఖండ్ పార్టీ | |
|---|---|
| నాయకుడు | అజిత్ కుమార్ |
| స్థాపకులు | జైపాల్ సింగ్ ముండా |
| స్థాపన తేదీ | 1949 మార్చి 5 |
| ప్రధాన కార్యాలయం | రాంచీ, జార్ఖండ్ |
| ఈసిఐ హోదా | రిజిస్టర్ చేయబడింది |
| Website | |
| jharkhandparty.org [1] [2] [3] | |
జార్ఖండ్ పార్టీ 1952, 1957, 1962 లలో జరిగిన బీహార్ శాసనసభ ఎన్నికలలో పాల్గొంది. 15 సంవత్సరాలకు పైగా, బీహార్‌లో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌కు వ్యతిరేకంగా జార్ఖండ్ పార్టీ ఏకైక ప్రధాన ప్రతిపక్ష రాజకీయ పార్టీ. 1955లో, జార్ఖండ్ పార్టీ జార్ఖండ్ ప్రత్యేక రాష్ట్ర ఏర్పాటు కోసం రాష్ట్రాల పునర్వ్యవస్థీకరణ కమిషన్‌కు మెమోరాండం సమర్పించింది, అయితే భాషా, ఆర్థిక కారణాల వల్ల రాష్ట్రం సృష్టించబడలేదు.[1][2]
చరిత్ర
మార్చు1936లో జైపాల్ సింగ్ ముండాను ఛోటానాగ్‌పూర్ ఉన్నతి సమాజ్ నాయకులు సంస్థ అధ్యక్షుడిగా సంప్రదించారు. సింగ్ 1939లో ఛోటానాగ్‌పూర్ ఉన్నతి సమాజ్ పేరును అఖిల భారతీయ ఆదివాసీ మహాసభగా మార్చాడు. సింగ్ ఆదివాసీ మహాసభ అధ్యక్షుడయ్యాడు. 1940లో రామ్‌గఢ్ కాంగ్రెస్ సమావేశంలో, ప్రత్యేక జార్ఖండ్ రాష్ట్ర ఏర్పాటు ఆవశ్యకత గురించి సుభాష్ చంద్రబోస్‌తో చర్చించారు. అలాంటి అభ్యర్థన స్వాతంత్ర్య పోరాటాన్ని ప్రభావితం చేస్తుందని బోస్ బదులిచ్చారు. భారతదేశానికి స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తర్వాత, ఆదివాసీ మహాసభ జార్ఖండ్ పార్టీగా తిరిగి ఆవిర్భవించింది. దీర్ఘకాలిక లక్ష్యాలను సాధించడానికి గిరిజనేతరులకు అవకాశం కల్పించింది. సింగ్‌ను ఛోటానాగ్‌పూర్‌లోని ఆదివాసీలు "మరంగ్ గోమ్కే" ('గొప్ప నాయకుడు' అని అర్థం) అని పిలుస్తారు.
పార్టీ 1952 ఎన్నికలలో బాగా రాణించి, బీహార్ శాసనసభలోని 325 సీట్లలో 34 గెలుచుకుని ప్రధాన ప్రతిపక్షంగా అవతరించింది.[1]
జార్ఖండ్ పార్టీ 1952 ఎన్నికలలో పాల్గొని బీహార్ శాసనసభలో 34 స్థానాలను గెలుచుకుంది. 1962లో 20 సీట్లు గెలుచుకుంది. 1955లో, జార్ఖండ్ పార్టీ ప్రత్యేక రాష్ట్ర ఏర్పాటు కోసం రాష్ట్రాల పునర్వ్యవస్థీకరణ కమిషన్‌కు మెమోరాండం సమర్పించింది, అయితే ఈ ప్రాంతంలో అనేక భాషలు, గిరిజన భాషలు మైనారిటీలో ఉన్నందున రాష్ట్రం సృష్టించబడలేదు.[3]
జైపాల్ సింగ్ తన పార్టీకి తగ్గుతున్న ప్రజాదరణ, ప్రత్యేక జార్ఖండ్ డిమాండ్‌ను తిరస్కరించడంతో నిరాశ చెందారు.[4] 1963లో జార్ఖండ్ పార్టీ భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌లో విలీనమైంది.[1] ఈ విలీనం పార్టీ శ్రేణులలో చాలా ప్రజాదరణ పొందలేదు, ఆల్ ఇండియా జార్ఖండ్ పార్టీ, హుల్ జార్ఖండ్ పార్టీ, వీర్ బిర్సా దళ్‌తో సహా అనేక చీలిక సమూహాలు ఏర్పడ్డాయి.
1967లో, ఎన్ఈ హోరో కొలిబెరా నుండి జార్ఖండ్ పార్టీ నుండి ఎన్నిక ద్వారా ఎమ్మెల్యే అయ్యాడు.
1971లో, అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికైన బగున్ సుమ్రాయ్ జార్ఖండ్ పార్టీని పునర్వ్యవస్థీకరించారు. హోరో పార్టీ ప్రధాన కార్యదర్శి అయ్యాడు.
1971 మార్చి 12న, జార్ఖండ్ పార్టీ పార్లమెంటు ముందు జార్ఖండ్-మాంగ్ దివాస్ ఆందోళనలను ఏర్పాటు చేసింది.
1975లో, ఎన్ఈ హోరో పార్టీ అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యాడు, నోరెన్ హన్స్డా ప్రధాన కార్యదర్శిగా ఎన్నికయ్యాడు.
1990లో, బైనియల్ సమావేశంలో ఎన్ఈ హోరో అధ్యక్షుడిగా, వర్కింగ్ ప్రెసిడెంట్ లాల్ రణ్‌విజయ్ నాథ్ సహదేయో, అశోక్ భగత్ జనరల్ సెక్రటరీగా ఎన్నికయ్యారు.
2005 అనోష్ ఎక్కా కొలెబిరా విధానసభ ఎన్నికలలో ఎన్నికయ్యాడు. జార్ఖండ్ రాష్ట్ర కేబినెట్ మంత్రిగా, గ్రామీణాభివృద్ధి, రవాణా శాఖ మంత్రిగా ఎన్నికయ్యారు. అనోష్ ఎక్కా అధ్యక్షుడిగా, అశోక్ భగత్ ప్రధాన కార్యదర్శిగా సాధారణ సమావేశంలో ఎన్నికయ్యారు.
2009 జనవరి 8న, జార్ఖండ్ పార్టీ అభ్యర్థి రాజా పీటర్, జార్ఖండ్ సిట్టింగ్ ముఖ్యమంత్రి శిబు సోరెన్‌పై 9,000 ఓట్లకు పైగా అనోష్ ఎక్కా, శ్రీ అశోక్ కుమార్ భగత్ -ప్రిన్సిపల్ జనరల్ సెక్రటరీపై విజయం సాధించారు.
ఇవికూడా చూడండి
మార్చుమూలాలు
మార్చు- ↑ 1.0 1.1 1.2 Bera, Gautam Kumar (2008). The Unrest Axle: Ethno-social Movements in Eastern India edited by Gautam Kumar Bera. pp. 45–50. ISBN 9788183241458.
- ↑ "Reunion bells ring for Jharkhand Party factions". m.telegraphindia.com.
- ↑ Aaku Srivastava (2022). Sensex of Regional Parties. Prabhat Prakashan. p. 251. ISBN 978-9355212368.
- ↑ Kumāra, Braja Bihārī (1998). Small States Syndrome in India. ISBN 9788170226918.