పి.కె.గోపాల్

తమిళనాడుకు చెందిన సామాజిక కార్యకర్త

PK గోపాల్ భారతీయ సామాజిక కార్యకర్త, ఇంటర్నేషనల్ అసోసియేషన్ ఫర్ ఇంటిగ్రేషన్, డిగ్నిటీ అండ్ ఎకనామిక్ అడ్వాన్స్‌మెంట్ (IDEA) కు సహ వ్యవస్థాపకుడు.[1][2] భారతదేశంలో కుష్టు వ్యాధి నిర్మూలనకు చేసిన సేవలకు గాను అతను ప్రసిద్ధి చెందాడు.[3][4][5][6] 2012లో భారత ప్రభుత్వం ఆయనను నాల్గవ అత్యున్నత భారతీయ పౌర పురస్కారమైన పద్మశ్రీతో సత్కరించింది.[7]

పి.కె.గోపాల్
జననం13 May 1941 (1941-05-13) (age 83)
ఈరోడ్, తమిళనాడు
వృత్తిసామాజిక కార్యకర్త
క్రియాశీలక సంవత్సరాలు1970 నుండి
పురస్కారాలుపద్మశ్రీ

జీవిత చరిత్ర

మార్చు

PK గోపాల్, సెంగుంథర్ నేత కార్మికుల కుటుంబానికి చెందినవాడు. 1941 మే 13 న తమిళనాడు రాష్ట్రంలోని ఈరోడ్ జిల్లాలో జన్మించాడు.[3] అతను ఈరోడ్ నుండి ఎకనామిక్స్‌లో పట్టభద్రుడయ్యాడు. 1970 లో చెన్నై లయోలా కాలేజీ నుండి మెడికల్ సోషల్ వర్క్‌లో మాస్టర్స్ డిగ్రీని పొందాడు.[6] కాలేజీలో ఉండగా కుష్టు వ్యాధి సోకి రెండేళ్లు చికిత్స పొందాడు.[4][6] 25 సంవత్సరాలు పనిచేసిన కుంభకోణంలోని సేక్రేడ్ హార్ట్ హాస్పిటల్‌లో చేరడంతో అతని కెరీర్ ప్రారంభమైంది. అతను అక్కడ పనిచేసిన సమయంలో, ఈ ప్రాంతంలోని కుష్టు వ్యాధి-బాధిత ప్రజల కోసం భారతదేశంలోనే మొట్టమొదటిగా పునరావాస కేంద్రాన్ని స్థాపించాడు. అలాంటి 3000 మందికి పైగా రోగులకు పునరావాసం కల్పించిన ఘనత ఆయనది. ఈ అనుభవంతో అతను స్వంతంగా పరిశోధన చేపట్టాడు. ఈ కృషికి గాను 1994 లో రాంచీ విశ్వవిద్యాలయం అతనికి సాంఘిక శాస్త్రంలో డాక్టరల్ డిగ్రీ ప్రదానం చేసింది.[3] [4] [6]

ఇంటర్నేషనల్ అసోసియేషన్ ఫర్ ఇంటిగ్రేషన్ డిగ్నిటీ అండ్ అడ్వాన్స్‌మెంట్ (IDEA) బ్రెజిల్‌లో 1994లో ఏర్పాటు చేసిన లెప్రసీ కాన్ఫరెన్స్‌కు గోపాల్ హాజరయ్యాడు.[4][6][8] 1997 లో గోపాల్ 600 మంది కుష్టువ్యాధి పీడిత వ్యక్తులకు పునరావాసం కల్పించి, 6000 మంది పిల్లలకు విద్యను అందించిన గ్లోబల్ NGO అయిన IDEA కు భారతీయ విభాగాన్ని ప్రారంభించాడు.[3] ఈ సంస్థ రోగుల సామాజిక-ఆర్థిక పునరావాసం, మానవ హక్కులకు సంబంధిత సమస్యలపై పనిచేస్తుంది. గోపాల్‌కు నిప్పాన్ ఫౌండేషన్ చైర్మన్ యోహెయ్ ససకవాతో అనుబంధం ఉంది. వారు కలిసి 2003లో ఐక్యరాజ్యసమితి మానవ హక్కుల మండలిలో కుష్టు వ్యాధి-బాధిత వ్యక్తులపై వివక్షను అంతం చేయడానికి ఒక తీర్మానాన్ని ఆమోదించడంలో విజయం సాధించారు.[4] ఐక్యరాజ్యసమితి సర్వప్రతినిధి సభ 2011 మార్చి 21 న ఆ తీర్మానాన్ని ఆమోదించింది [3] భారతదేశంలోని 850 లెప్రసీ కాలనీలను వెలుగులోకి తెచ్చిన సర్వే ద్వారా భారతదేశంలోని లెప్రసీ హోమ్‌లను గుర్తించి డాక్యుమెంట్ చేయడానికి IDEA ఇండియా ఆధ్వర్యంలో 2006-07 సర్వే చేసారు. అతను కుష్టు వ్యాధికి సంబంధించిన సమస్యలపై WHO కు సహకారి కూడా.[3]

గోపాల్ కుష్టు వ్యాధి-బాధిత వ్యక్తుల పునరావాసంపై సామాజిక-ఆర్థిక పునరావాసం కోసం మార్గదర్శకాలు [3] అనే పుస్తకాన్ని రచించాడు.[6] ఈ అంశంపై వ్యాసాలు ప్రచురించారు.[9] అతను ఇంటర్నేషనల్ ఫెడరేషన్ ఆఫ్ యాంటీ లెప్రసీ అసోసియేషన్స్ (ILEP) [10] వారి మెడికో-సోషల్ కమీషన్,[6] భారత ప్రభుత్వ ఏజెన్సీ అయిన డైరెక్టర్ జనరల్ ఆఫ్ హెల్త్ సర్వీసెస్ వారి టెక్నికల్ రిసోర్సెస్ గ్రూప్‌లలో సభ్యుడు. అతను ఇంటర్నేషనల్ లెప్రసీ అసోసియేషన్, [11] USA [3] బోర్డు సభ్యునిగా కూడా పనిచేస్తున్నాడు. లెప్రసీ ద్వారా ప్రభావితమైన వ్యక్తుల జాతీయ ఫోరమ్‌కి అధ్యక్షుడు.[4] [5] [12]

పురస్కారాలు, గుర్తింపులు

మార్చు

సేక్రేడ్ హార్ట్ హాస్పిటల్‌లో ఉండగా, 1984 లో గోపాల్, చెన్నైలోని లయోలోవా కళాశాల నుండి ఉత్తమ సామాజిక కార్యకర్త పురస్కారం అందుకున్నాడు.[3] రెండు సంవత్సరాల తర్వాత 1986 లో భారత ప్రభుత్వం ఉత్తమ పునరావాస అధికారిగా జాతీయ అవార్డుకు ఎంపిక చేసింది.[3] 1995 లో ఎర్విన్ స్టిండ్ల్ మెమోరియల్ ఓరేషన్ పురస్కారం, దాని తర్వాత వెల్లెస్లీ బెయిలీ అవార్డు (లండన్) లభించాయి.[4][6] 2001 లో అసోషియోజియోన్ ఇటాలియన్ అమిసి డి రౌల్ ఫోలెరేయు (AIFO) అవార్డు (ఇటలీ) [3] 2004 లో నిప్పాన్ ఫౌండేషన్ పురస్కారాన్నీ అందుకున్నాడు.[4] 2005 లో అతనికి ఫెస్కో అవార్డు (జపాన్) లభించింది.[3] 2012 లో భారత ప్రభుత్వం పద్మశ్రీ పురస్కారం ఇచ్చింది. కర్ణాటకలోని సుమనహళ్లి సంస్థ [13] అదే సంవత్సరం లైఫ్ టైమ్ అచీవ్‌మెంట్ అవార్డు ఇచ్చింది.[3]

ఇవి కూడా చూడండి

మార్చు

 

మూలాలు

మార్చు
  1. "IDEA Home". IDEA. 2014. Archived from the original on 21 ఫిబ్రవరి 2020. Retrieved 6 December 2014.
  2. "IDEA". InfoLep. 2014. Retrieved 6 December 2014.
  3. 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 3.11 3.12 "ILA" (PDF). ILA. 2012. Retrieved 5 December 2014."ILA" (PDF). ILA. 2012. Retrieved 5 December 2014.
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 "ILEP". ILEP. 2014. Retrieved 6 December 2014.[permanent dead link]"ILEP"[permanent dead link]. ILEP. 2014. Retrieved 6 December 2014.
  5. 5.0 5.1 "SMHF". SMHF. 2014. Retrieved 6 December 2014.[permanent dead link]
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 6.6 6.7 "Leprosy Mission". Leprosy Mission. 2014. Retrieved 6 December 2014.[permanent dead link]"Leprosy Mission" Archived 2014-12-08 at the Wayback Machine. Leprosy Mission. 2014. Retrieved 6 December 2014.
  7. "Padma Shri" (PDF). Padma Shri. 2014. Archived from the original (PDF) on 15 అక్టోబరు 2015. Retrieved 11 November 2014.
  8. "IDEA about". IDEA about. 2014. Archived from the original on 28 జనవరి 2020. Retrieved 6 December 2014.
  9. (December 2000). "Consequences of leprosy and socio-economic rehabilitation".
  10. "ILEP Home". ILEP. 2014. Retrieved 6 December 2014.
  11. "ILA Home". ILA. 2014. Retrieved 6 December 2014.
  12. "Receiving Padma Shri". Leprosy Mailing List. 2013. Retrieved 6 December 2014.
  13. "Sumanahalli". Sumanahalli. 2014. Retrieved 6 December 2014.