రెండవ ప్రవరసేన
రెండవ ప్రవరసేన (400–415) భారతదేశంలోని వాకాటక రాజవంశం యొక్క రాజు. ఇతను రెండవ రుద్రసేన, గుప్త చక్రవర్తి అయిన రెండవ చంద్రగుప్త కుమార్తె అయిన ప్రభావతిగుప్త యొక్క కుమారుడు. ఇతని తండ్రి యొక్క రాజ్యప్రారంభ కాలంలో అతని మరణం వారి కుమారుల అయిన దివాకరసేన, దామోదరసేన, రెండవ ప్రవరసేన అందరూ వయస్సులలో చిన్నవారుగా ఉండగా, ప్రభావతిగుప్త అధికారంలోకి వచ్చిన కాలంలో అధికారంలోకి వచ్చారు. సింహాసనాన్ని అధిరోహించే ముందు మరణించిన దివాకరసేన, దామోదరసేన, అతని సోదరుడు ప్రవారసేన, దివాకరసేనకు బదులుగా వాకాటక రాజులుగా మారారు. రెండవ ప్రవరసేన యొక్క మరణం తర్వాత ఒక వారసత్వ పోరాటం జరిగింది, నరేంద్రసేన విజేతగా ఎదిగాడు. ఈనాటి తెలిసిన వాకాటక శాసనాలు నందలి అత్యధికభాగం ప్రవరసేన యుగంలో చెందినవి. ప్రాకృతాల్లో ఉన్న సేతుబందా లేదా రావణవాహో అనే పేర్లు ప్రవరసేనకు సంబంధించినవిగా చెప్పబడింది. [1]
| రెండవ ప్రవరసేన | |
|---|---|
| Reign | సుమారు 400 – 415 సిఈ |
| Successor | నరేంద్రసేన |
| House | వాకాటక రాజవంశం |
| వాకాటక సామ్రాజ్యం 250 సిఈ – 500 సిఈ | |
|
|
| వింధ్యాశక్తి | (250–270) |
| మొదటి ప్రవరసేన | (270–330) |
| ప్రవరాపుర–నందివర్థన శాఖ | |
| మొదటి రుద్రసేన | (330–355) |
| మొదటి పృధ్వీసేన | (355–380) |
| రెండవ రుద్రసేన | (380–385) |
| ప్రభావతిగుప్త (రిజెంట్) | (385–405) |
| దివాకరసేన | (385–400) |
| దామోదరసేన | (400–440) |
| నరేంద్రసేన | (440–460) |
| రెండవ పృధ్వీసేన | (460–480) |
| వత్సగుల్మ శాఖ | |
| సర్వసేన | (330–355) |
| వింధ్యసేన | (355–400) |
| రెండవ ప్రవరసేన | (400–415) |
| తెలియదు | (415–450) |
| దేవసేన | (450–475) |
| హరిసేన | (475–500) |
This template should be converted to a standardized format using Template:Sidebar. (Talk • Category) |
వాకాటక రాజవంశం (సుమారుగా 250 - క్రీస్తుశకం 500 సిఈ) మార్చు
- వింధ్యాశక్తి (250-270)
- మొదటి ప్రవరసేన (270-330)
ప్రవరాపుర–నందివర్థన శాఖ
- మొదటి రుద్రసేన (330–355)
- మొదటి పృధ్వీసేన (355–380)
- రెండవ రుద్రసేన (380–385)
- ప్రభావతిగుప్త (రిజెంట్) (385–405)
- దివాకరసేన (385–400)
- దామోదరసేన (400–440)
- నరేంద్రసేన (440–460)
- రెండవ పృధ్వీసేన (460–480)
వత్సగుల్మ శాఖ
మూలాలు మార్చు
- ↑ Singh, Upinder (2009). A history of ancient and early medieval India : from the Stone Age to the 12th century. New Delhi: Pearson Longman. pp. 482–484. ISBN 978-81-317-1677-9.