సయ్యద్ నయీముద్దీన్
సయ్యద్ నయీముద్దీన్ (జననం 1944), నయీమ్[1][2] తెలంగాణ రాష్ట్రానికి చెందిన ఫుట్బాల్ కోచ్, మాజీ ఆటగాడు. భారత జాతీయ ఫుట్బాల్ జట్టుకు కెప్టెన్గా నాయకత్వం వహించాడు.[3] మహీంద్రా యునైటెడ్,[4] బ్రదర్స్ యూనియన్, ఢాకా మహమ్మదన్,[5] బంగ్లాదేశ్ జాతీయ జట్టును నిర్వహించాడు. అర్జున అవార్డు, ద్రోణాచార్య అవార్డు రెండింటినీ గెలుచుకున్న ఏకైక క్రీడాకారుడు ఇతడు. భారత ఫుట్బాల్కు చేసిన కృషిని గుర్తించి 1997లో భారత ప్రభుత్వం అర్జున అవార్డును,[6] ఫుట్బాల్ కొరకు ద్రోణాచార్య అవార్డులను బహుకరించింది.
వ్యక్తిగత సమాచారం | |||
---|---|---|---|
జనన తేదీ | 1944 (age 79–80) | ||
జనన ప్రదేశం |
హైదరాబాదు తెలంగాణ భారతదేశం | ||
ఆడే స్థానం | డిఫెండర్ | ||
సీనియర్ కెరీర్* | |||
సంవత్సరాలు | జట్టు | Apps† | (Gls)† |
1962–1966 | హైదరాబాదు నగర పోలీసు | ||
1966–1968 | తూర్పు బెంగాల్ | ||
1968–1970 | మోహన్ బగన్ | ||
1970 | తూర్పు బెంగాల్ | ||
1971–1973 | మహ్మదన్ స్పోర్టింగ్ క్లబ్ | ||
1973–? | మోహన్ బగన్ | ||
197?–? | మహ్మదన్ స్పోర్టింగ్ క్లబ్ | ||
జాతీయ జట్టు | |||
1964–1971 | భారత ఫుట్బాల్ జట్టు | ||
Teams managed | |||
1982–1985 | మహ్మదన్ స్పోర్టింగ్ క్లబ్ | ||
1986 | భారత ఫుట్బాల్ జట్టు | ||
1990–1992 | తూర్పు బెంగాల్ | ||
1992–1994 | మోహన్ బగన్ | ||
1994–1996 | తూర్పు బెంగాల్ | ||
1997–1998 | భారత ఫుట్బాల్ జట్టు | ||
2004–2005 | మహీంద్రా యునైటెడ్ | ||
2005–2006 | భారత ఫుట్బాల్ జట్టు | ||
2007–2016 | బ్రదర్స్ యూనియన్ | ||
2016 | బ్రదర్స్ యూనియన్ | ||
2017 | ఢాకా మహమ్మదన్ | ||
2018–2019 | బ్రదర్స్ యూనియన్ | ||
|
1970 ఆసియన్ గేమ్స్లో కాంస్య పతకం సాధించిన భారత జట్టుకు కెప్టెన్గా వ్యవహరించాడు.[7]
కోచ్ గా
మార్చు1997లో నయీముద్దీన్ భారత కోచ్గా నియమించబడ్డాడు. 5–1తో మాల్దీవుల జట్టును ఓడించి దక్షిణాసియా ఫుట్బాల్ ఫెడరేషన్ కప్ను గెలుచుకోవడమేకాకుండా మొదటిసారి నెహ్రూ కప్లో సెమీ ఫైనల్కు చేరుకున్నాడు.[8] 1998 ఆసియా క్రీడలకు ముందు 1997 సెప్టెంబరు నుండి 1998 నవంబరు మధ్య ఎటువంటి ప్రాక్టీస్ మ్యాచ్లు లేకుండా జాతీయ జట్టు బాధ్యతలు నిర్వర్తించాడు. 1998లో బ్యాంకాక్లో జరిగిన ఆసియా క్రీడలలో జట్టును నిర్వహించాడు, ఆ టౌర్నమెంటులో భారత జట్టు రెండవ రౌండ్కు చేరుకుంది.[9][10]
1998 డిసెంబరులో ఆటల తర్వాత ఇతడు కోచ్ గా చేయలేదు. 2005లో భారత కోచ్గా సుఖ్వీందర్ సింగ్ నియమించబడగా, ఇతడు రెండవ స్థానంలో ఉన్నాడు.[11] 2006లో ఆసియా కప్కు అర్హత సాధించినప్పుడు జపాన్, యెమెన్పై సరిగా ఆడకపోవడంతో 2006లో కోచ్ పదవి నుండి నిష్క్రమించాడు.[3] 2007 నుండి 2017 వరకు, ఢాకాలోని బ్రదర్స్ యూనియన్ ప్రధాన కోచ్ గా ఉన్నాడు. గతంలో ముంబై ఫుట్బాల్ లీగ్లో బెంగాల్ ముంబై ఎఫ్.సి. జట్టును నిర్వహించాడు.[12]
మూలాలు
మార్చు- ↑ Sengupta, Somnath (25 July 2013). "Legends Of Indian Football : Sayeed Nayeemuddin". thehardtackle.com. Archived from the original on 6 December 2018. Retrieved 30 September 2021.
- ↑ "Nayeem showers praise on Bhutia". Archived from the original on 1 November 2018. Retrieved 30 September 2021.
- ↑ 3.0 3.1 Houghton poised to become India coach Archived 20 ఆగస్టు 2007 at the Wayback Machine, Rediff news, 27 May 2006.
- ↑ Nayak, Nicolai. "Rise of a new champion: When Mahindra United became the first Mumbai team to win the NFL title". Scroll.in (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). Archived from the original on 6 November 2020. Retrieved 30 September 2021.
- ↑ Nayeemuddin wants to revive MSC The Daily Star. Retrieved 25 August 2021
- ↑ "Arjuna Award winners". Ministry of Youth Affairs and Sports. Archived from the original on 25 December 2007. Retrieved 30 September 2021.
- ↑ "Former India goalkeeper Bandya Kakade is no more". The Free Press Journal. 18 October 2012. Archived from the original on 13 July 2013. Retrieved 13 July 2013.
- ↑ What ails Indian football Archived 7 సెప్టెంబరు 2008 at the Wayback Machine, Frontline, July 2002.
- ↑ "Indian football team at the Asian Games: 1998 Bangkok". Sportskeeda. Retrieved 24 August 2021.
- ↑ "The Indian Senior Team at the 1998 Bangkok Asian Games:". indianfootball.de. Archived from the original on 19 ఫిబ్రవరి 2020. Retrieved 30 September 2021.
- ↑ Syed Nayeemuddin gets AIFF nod Archived 27 ఏప్రిల్ 2006 at the Wayback Machine, The Telegraph (Kolkata), 3 October 2005.
- ↑ Indian Football Hall of Fame: Syed Nayeemuddin Archived 19 జనవరి 2017 at the Wayback Machine indianfootball.de. Retrieved 30 September 2021
బయటి లింకులు
మార్చు- మోహన్ బగన్ AC లో సయ్యద్ నయీముద్దీన్ ప్రొఫైల్, జీవిత చరిత్ర